📖 #آیه‌های‌نور #نطفه‌ی_ناچیز بسم الله الرحمن الرحیم أَوَلَمْ یَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَهٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ مگر آدمى ندانسته است که ما او را از نطفه‌اى آفریده‌ایم، پس بناگاه وى ستیزه‌جویى آشکار شده است. سوره یس ، آیه ۷۷ قطعا اگر انسان بیاندیشد که از عدم و از پست ترین چیزها خلق شده هرگز بخودش اجازه نمی‌دهد که مغرور شود، همه از خاکیم و به خاک برمیگردیم، از نطفه ای ناچیز خلق شده ایم و در مقابل کوچک ترین چیزها جان ما در خطر است، اگر خداوند لحظه ای ما را به حال خود رها کند توانایی دفاع کردن از خویش را نخواهیم داشت، جان ما نیز به سادگی می‌تواند از ما گرفته شود، آیا صاحب چنین ویژگی هایی سزاوار است که مغرور باشد؟