فشار حداکثری رفقا، گله‌ی هنرجوهای قدیمی، پرسیدن‌های مدام دوست و فامیل بالاخره باعث شکست سکوت برکه شد! سلامی عرض کنم خدمت اهالی برکه که این مدت با‌معرفت‌هاش کنارش موندن! یه بیستایی عضو هم تاب سکوت برکه رو نداشتن و رفتن. به همشون میگم برکه نیاز به فکر داشت. جمع و جور کردن کلمه داشت. پیدا کردن یه نقطه ثابت. شده بود شبیه این اسباب بازی‌های مغناطیسی که هی توی هم پیچ‌ و تاب می‌خورن و خاموش هم نمی‌شن! شایدم هنوز هم به ثبات کلمه و فکر نرسیده باشه که از متن هم همین به نظر میاد. ولی حداقل سلام که می‌توان کرد بدون چرخش مغز و پیچش فکر! چمیدانم شاید. #صدای‌برکه‌ی‌مسکوت @berrrke