❌درگیری های داخلی و تاثیر آن بر فرهنگ سیاسی مردم عراق❌ ✍در این مطلب به برخی از نکاتی که موجب تنش در کشور عراق بوده و تهدیدی برای اوضاع داخلی و فرهنگی مردم عراق به شمار می رود ذکر می شود: ✍حزب بعث : منظور حزب خاص بعث نیست بلکه معنای عام آن شامل بازمانده های فرهنگی، سیاسی و تاریخی آن در ذهن مردم مخصوصا در رده های سیاسی، و ایدئولوژی های آنهاست. تجلی برخواسته از حزب ملی گرا، قوم گرا و بعث صدام، با ده ها عنوان بروز یافته که برخی کهنه شده و برخی همچنان فعال هستند و در قالب بخش هایی در حکومت یا سازمان های فرهنگی رسانه ای، سازمان های مردم نهاد و بعضا داعش نمود می یابند. این گونه افکار که با ظاهر ملی گرایی اما با باطن غربی از ابتدای قرن بیستم در عراق رسوخ یافته است، از قضا شیعه را بیش از همه هدف قرار داده و به دنبال از بین بردن اسلام اصیل است. ✍ موضع سیاسی شیعه : مواضع گروه های مختلف شیعی موجب بحران ها و درگیری های زیادی می شود که فرهنگ سیاسی مختلفی را شکل داده و هر کدام سعی دارند تا موضع خود را به عنوان موضع تمام شیعیان معرفی کنند. این پراکندگی مبانی و نظرات در شیعه یکی از مشکلات درونی است که بنای سیاسی عراق جدید را همچنان با چالش مواجه می سازد. ✍ روشن نبودن نقش مرجعیت در میان امت: شاید مردم عراق را تا حدی مطیع مرجعیت بنامیم و این اطاعات را نوعی پیروی اعتقادی عنوان کنیم، با این حال دو مساله در فرهنگ امت ایجاد خلل می کند: 1⃣نوع تعامل مرجعیت با اتفاقات و مسائل سیاسی نیاز برخی از عراقی ها را برطرف نمی سازد، زیرا مرجعیت در جزئیات اتفاقات ورود نکرده و پرداختن به جزئیات و تفاصیل وقایع سیاسی را بر مبنای سلوک و مبانی خودش رد می کند. 2⃣مردم در مورد افراد سیاسی شیعی احساس مثبتی نداشته و تصور می کنند که از مرجعیت تبعیت نمی کنند. فهم عامه این است که مرجعیت درهای خود را به روی نیروهای سیاسی، بعد از سال 2010 بسته و خطبا و ائمه مساجد نیز گاه این مطلب را تایید می کنند. نبود مرجعیت در سیاست و برداشت جامعه از یاس مرجعیت نسبت به نیروهای سیاسی خطری جدی را برای فرهنگ عامه ایجاد کرده، چرا که فرهنگ های معارض غربی و ضد دینی به دنبال پر کردن خلا ناشی از این قضیه خواهند رفت و مردمی که موضع سیاسی مرجعیت خود را ندانند به دنبال مواضع دیگر خواهند رفت. ✍ موضع سیاسی اهل سنت: ✍ عقل سُنّی از تسلط دو فرهنگ متضاد در آن واحد رنج می برد، فرهنگ قانونی و ملی که ایمان به وضع کنونی را لازم دانسته و وحدت عراق را دنبال می کند و در مقابل فرهنگی است که حل شدن در وضعیت کنونی عراق را جایز ندانسته و دولت کنونی را شرعی نمی داند. این درگیری فرهنگی به اضافه نبود مرجعیت واحد سُنّی موجب اشکالات اساسی در بین مردم و در بین سیاست مداران گشته و اجازه ایجاد موضع سیاسی واحدی را نمی دهد. ✍ موضع سیاسی کُرد: تمرکز اساسی قدرت های کردستان بر ایجاد بنیانی مستقل یا فدرالی است. این رویکرد نوعی فرهنگ سیاسی قومی را در بین کردها شکل داده که ناشی از انزوای تاریخی کردها در طی تاریخ بوده است. این نوع فرهنگ موجب تاثیراتی در فرهنگ عامه کل عراق می شود: 1⃣این که کردها هیچگاه به طور رسمی نوع تعامل خود با حکومت مرکزی را اعلام نکرده اند که فدرالی هستند، جدایی طلب یا غیره. 2⃣ نوع روابط خارجی کردها با عموم عراق متفاوت گشته است. آنها تمایل بیشتری به غرب یافته اند تا از انزوای عربی و اسلامی اطراف خود رهایی یافته و در اختلافات جغرافیایی قدرت چانه زنی داشته باشند. 3⃣ مورد دیگر گستردگی حضور شرکت های خارجی و بین المللی، موسسات تبشیری مسیحی، مراکز منحرف اخلاقی، توزیع نوشیدنی های الکلی و ... از دیگری مواردی است که خطر جدی را برای فرهنگ عامه اسلامی در عراق ایجاد کرده است. ✍سطح هوشیاری مردمی: مردم عراق به صورت تاریخی مظلوم بوده و با اینکه سخاوت و پاکی داشته اما ستمگران به دلیل سادگی و تنوع مزاجی عراقی ها که تحت تاثیرات خارجی و بین المللی قرار می گرفتند اراده خود را غالب نموده اند. لذا به دلیل بنای جامعه شناختی شخص عراقی، غالبا با فرهنگ سیاسی مطلوب همراه نشده و این مساله خطری را برای هوشیاری عمومی که پشتوانه حکومت صالح است ایجاد می کند و در نتیجه به سطح لازم برای مقابله با نقشه های استکباری و توطئه های منطقه ای و بین المللی نمی رسد. ✍مواردی که بیان شد، مهم ترین چالش های فرهنگ عامه در عراق است که مانع تکامل فرهنگ سیاسی واحد در جامعه عراقی شده و نسبت به فرایند های سیاسی و تشکیل حکومت نوین ایجاد مشکل می کند. #نقش_مراجع #عراق #جدایی_دین_ازسیاست #دیده_بان 🆔 @didebaan