#شغل_خوشه_چینی آن قدیم ها شغلی به نام خوشه ‌چینی وجود داشت . آنها که دست شان تنگ بود و خرمن و مزرعه نداشتند ، پشت سر دِروگرها راه می رفتند و #خوشه های جامانده را از زمین بر می‌داشتند. گاها صاحب مزرعه به کارگران دِروگر دستور می داد که شلخته درو کنند تا چیزی هم گیر خوشه چین ها بیاید حافظ نيز در شعرى چنين می فرماید ثوابت باشد ای دارای #خرمن اگر رحمی کنی بر خوشه چینی پ ن: دستفـروش ها خوشه چین های روزگار ما هستند ، آنهايى که در هوای سرد و گرم چشم دارند به اینکه چیزی از #بساط مختصرشان بخریم . گاهی لازم است شلخته درو کنیم و شلخته خرج کنیم