محمد کیانی: ✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «معجزه قرن» روز جمعه، ١۴٠٠/١١/٢٢ مناسبت روز: در ٢٢ بهمن ماه سال ١٣۵٧، جهان شاهد تحولی شگرف و انقلابی عظیم و مردمی در تاریخ بود؛ قیام ملتی مصمم و یکپارچه با قلب‌هایی سرشار از عشق و ایمان؛ و با پیروی از رهبری بزرگ و نستوه، که پس از ٢۵٠٠سال حکومت ستم‌شاهی، نسیم استقلال و آزادی‌، و عظمت، شرافت و افتخار را برای ایرانیان به ارمغان آورد! لذا سخن امروز را با تبریک و تهنیت این روز بزرگ و به‌یادماندنی، آغاز می‌نمائیم؛ بی‌شک انقلاب اسلامی ایران، را باید «معجزه قرن» دانست که علاوه بر تحولات عمیق در داخل کشور ایران، موج عظیمی در دنیا ایجاد نمود؛ چنانچه با وجود گذشت ۴٣ سال از وقوع آن، هنوز در دورترین نقاط جهان نیز آثار آن قابل مشاهده و درک است! لذا جهان سلطه و استکبار و دشمنان اسلام، در طول این سال‌ها، بیشترین سرمایه‌گذاری را برای شکست و نابودی این انقلاب و تفکر جهانی آن، نموده‌اند! که یکی از مهمترین اقدامات آن‌ها، علاوه بر جنگ هشت ساله و تحریم‌های کمرشکن در تمامی زمینه‌ها؛ تهاجم همه‌جانبه‌ برای تضعیف و زیر سؤال بردن، برکات و ثمرات ارزشمند انقلاب اسلامی در بین ملت قهرمان ایران است تا در پشتوانه‌ی مردمی نظام، خلل وارد سازند! بر همین اساس، دشمنان، چهل و سه سال است با استفاده از ظرفیت‌های عظیم رسانه‌ای خود، سعی می‌کنند که از طریق سیاه‌نمایی، بزرگ کردن مشکلات، زیر سؤال بردن و یا کم‌ارزش جلوه دادن دستاوردهای انقلاب و ناکارآمد نشان دادن نظام اسلامی، به ملت سرافراز ایران القاء کنند که شما بدون وابستگی به قدرت‌های بزرگ دنیا، هرگز نمی‌توانید!!! شما بدترین و فاسدترین مسئولان جهان را دارید!!! شما بدبخت‌ترین و افسرده‌ترین مردم جهان هستید!!! و بالاخره انقلاب اسلامی، جز بدبختی و فلاکت برای شما، چیزی به ارمغان نیاورده است!!! به همین جهت رهبر فرزانه انقلاب، ضمن تأکید برحل سریع مشکلات موجود اقتصادی و... در کشور، دستور «جهاد تبیین» صادر نموده و آن را وظیفه همه‌ی مسئولین و آحاد جامعه دانستند؛ و چه فرصتی بهتر از ایام پیروزی انقلاب برای تبیین دستاوردهای انقلاب اسلامی در حوزه‌های گوناگون می‌باشد! ✍️ بنابراین، ما نیز در سخن امروز به بخشی از برکات انقلاب اسلامی طبق جدیدترین آمارهای رسمی جهانی، اشاره می‌نمائیم و قضاوت را به خودتان واگذار می‌نمائیم: 👌ایران؛ از امن‌ترین کشورهای جهان! (طبق رده بندی «انترنشنالsos» و «کنترل ریسک») 👌ایران؛ دارای دومین ارتش قدرتمند سایبری جهان؛ 👌ایران؛ دارای چهارمین نیروی برتر دریایی جهان؛ 👌ایران؛ سیزدهمین قدرت برتر جهان در عرصه نظامی! 👌ایران؛ پنجمین قدرت موشکی جهان! 👌ایران، جزو پنج قدرت برتر دنیا در صنعت پهپاد و هواپیماهای بدون سرنشین! 👌ایران؛ جزو ده کشور برتر جهان در حوزه هوافضا و دارای چرخه کامل فناوری فضایی! 👌ایران؛ دومین کشور جهان در زمینه ساخت هواپیماهای خورشیدی استراتژیک ارتفاع بالا! 👌ایران، جزو چند کشور سازنده جت جنگنده در جهان! (جت کوثر) 👌 ایران؛ جزو ٩ کشور برتر جهان در ساخت ماهواره! 👌ایران؛ جزو چند کشور سازنده ناوشکن‌های اقیانوس‌پیما در جهان! 👌ایران، طراح و سازنده قدرتمندترین سلاح تک تیرانداز جهان (باهر) 👌 ایران؛ چهارمین کشور جهان در تولید علم! 👌 ایران؛ دارای رتبه سوم جهانی در حوزه اختراعات! 👌ایران؛ سریع‌ترین کشور جهان از نظر رشد نوآوری! 👌ایران؛ جزو چند کشور پیشرفته جهان در زمینه دانش سلول‌های بنیادی! 👌ایران، سومین کشور جهان در زمینه نانو تکنولوژی! 👌ایران؛ پنجمین کشور جهان در زمینه فناوری برتر «لیزر»! 👌ایران؛ بزرگترین تولید کننده متانول در جهان! 👌ایران؛ نوزدهمین کشور صنعتی جهان! 👌ایران؛ دهمین کشور جهان در حوزه پزشکی و قطب پزشکی خاورمیانه! 👌ایران؛ دارای سومین مرکز پیوند عضو در جهان! 👌ایران؛ جزو کشورهای برتر جراحی و پیوند قلب در جهان! 👌ایران؛ دارای یکی از برترین بانک‌های «قرنیه» در جهان! 👌ایران؛ جزو پیشرفته‌ترین کشورهای جهان در زمینه درمان ناباروری! 👌ایران؛ تنها سازنده داروی آنژی پارس (درمان زخم های دیابتی) و ایمود (کنترل بیماری ایدز) در جهان! 👌ایران؛ یکی از چند کشور سازنده دستگاه جراحی الکتریکی فرکانس بالا در جهان! 👌ایران؛ جزو شش کشور بر‌تر در جهان و رتبه نخست در خاورمیانه در زمینه ارتوپدی! 👌ایران؛ دوازدهمین کشور جهان در زمینه دندانپزشکی! 👌ایران جزو ده کشور برتر جهان در جراحی پلاستیک! 👌 ایران؛ دهمین کشور جهان در تولیدات کشاورزی! 👌و بالاخره ایرانِ اسلامی، بزرگترین نگرانی برای اسرائیل، آمریکا و مهمترین ارتش‌های استکباری جهان! ✍️ قضاوت با شما...

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «انسان کامل» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١١/٢٧ مناسبت روز: در ایام خجسته زادروز بزرگ‌مردی هستیم که ولادت و شهادتش در خانه خدا بود و در سایه تربیت ناب نبوی، وجود گرانقدرش، سرچشمه همه‌ی نیکی‌ها و فضایل انسانی است! آزادمردی که پدرِ امّت بود و پیروان مکتب نورانی او، روز میلاد مسرورش را «روز پدر» نامیده‌اند، چراکه ارج نهادن به مقام بلند پدر را از سیره ارزشمند آن حضرت آموخته‌اند! لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت این ایام خجسته، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ پیروان مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) همواره به خود می‌بالند و افتخار می‌کنند که پیشوا و مولا و الگویشان حضرت علی (ع) است، چراکه امیرالمؤمنین (ع) را «انسان کامل» و اسطوره تمامی فضایل و ارزش‌های انسانی می‌دانند! در نگاه این مکتب متعالی، «انسان کامل»، مظهر تمامی اسمای حسنای الهی و آیینه تمام‌نمای خدا است! که علت اصلی خلقت و سبب ایجاد و بقای نظام هستی است! ✍️ استاد شهید مرتضی مطهری (ره) پس بیان این مطلب، امیرالمؤمنین (ع) را به‌عنوان انسان کامل معرفی نموده و در رابطه با این شخصیت الگو می‌گوید: ⬅️ وقتی شب می‏شود و خلوت شب فرا می‏رسد، هیچ عارفی به پای علی (ع) نمی‌رسد! آن‌چنان روحِ عبادت، در او رسوخ می‌کند که گویی در حال پرواز به سوی خداست‏، درست همانند وقتی که آدمی در گرماگرم جنگ و ستیز، قسمتی از بدنش مجروح و جدا می‌گردد ولی آن‌گونه متمرکز در مبارزه است که‏ اصلاً احساس نمی‏کند که قطعه‌ای از بدنش جدا شده است! علی (ع) در حال عبادت‏ چنين بود و آن عشق الهی، چنان در وجودش شعله می‏کشید که گویی اصلاً در این عالم وجود ندارد! لذا تیری که بیرون آوردن آن، درد فراوانی داشت، در محراب عبادت از بدنش بیرون می‏آورند، ولی او آن‌چنان مجذوب حق‏ گردیده که کوچکترین دردی را احساس نمی‌کند! ⬅️ همین انسان عابد و گریانِ در شب، روز که می‏شود، (برخلاف زُهاد و عُباد ما، که گویی خاصیت زهدشان‏ این است که بر همه مردم مِنّت‏ دارند و رویشان را ترش و عبوس می‌کنند) چنان با چهره‏ی باز و خندان با مردم روبرو می‌شود و به قدری خوش مجلس و بذله‏گو است که دشمنان وقتی بر علیه او تبلیغ‏ می‏کردند، می‏گفتند: علی (ع) به درد خلافت نمی‏خورد، چراکه بسیار خنده رو و اهل مزاح است! در حالی که خلافت و حکومت، آدم عبوس می‏خواهد که مردم از او حساب ببرند! ⬅️ علی (ع) «جامع الاضداد» است، چنانچه سید رضی (ره) در مقدمه نهج‏البلاغه می‏نویسد: مطلبی که همیشه با دوستانم در میان می‏گذارم و اعجاب آن‌ها را برمی‏انگیزد، این موضوع است که جنبه‏های‏ گوناگون سیره گفتاری و عملی امیرالمؤمنین (ع) به گونه‏ای است که انسان، در هر قسمتی از آن، وارد می‏شود، با یک دنیای کاملاً متفاوت روبرو می‌گردد! گاهی در دنیای‏ عُبّاد است و گاهی در دنیای زُهّاد؛ گاهی در دنیای فلاسفه، گاهی در دنیای عرفا؛ گاهی در دنیای سربازان و افسران؛ و گاهی در دنیای حُکّام‏ عادل؛ و گاهی در دنیای قضات؛ و گاهی در دنیای مفتی‏ها و علماء است! علی (ع) در همه‌ی این دنیاها وجود دارد و از هیچ دنیایی از دنیاهای بشریت، غائب نیست! ⬅️ او حلیمی در نهایت درجه حلم و گذشت است و در همان حال، شجاعی در نهایت درجه شجاعت است! چنانچه در یک‌جا، اخلاق او، آن‌چنان لطیف و رقیق و نازک است که نسیم از لطافت این اخلاق، شرمسار می‌گردد و در جای دیگر آن‌چنان روحیه‌ی جهاد، تهاجم و مجاهده‏ دارد که سنگ‌ها و جمادات و فلزات در برابر او، ذوب می‌شوند! بنابراین وقتی می‌گوییم که حضرت علی(ع)، انسان کامل است، یعنی در همه میدان‌های انسانیت و در همه ارزش‌های انسانی، قهرمان و اسطوره است! ✍️ حالا ما به عنوان پیروان مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، می‌بایست چه درسی از امیرالمؤمنین (ع) بیاموزیم؟ بی‌شک اولین درس در مکتب علوی، درس کمال و جامع بودن است! یعنی باید بیاموزیم که یک انسان مسلمان نباید فقط یک ارزش و یک بُعد از انسانیت را بگیرد و ارزش‌ها و ابعاد دیگر را فراموش کند! البته مسلماً ما نمی‌توانیم مانند حضرت امیر (ع)، در همه عرصه‌ها و ارزش‌ها قهرمان شویم! اما می‏توانیم، همه‏ ارزش‌ها را با یکدیگر دنبال کنیم! لذا اگر توان «انسان کامل» شدن را نداریم، لااقل می‌توانیم تبدیل به یک‏ «انسان متعادل» شویم! و تنها چنین انسانی می‌تواند ادعا کند که پیرو مکتب اهل‌بیت (ع) و شیعه‌ی امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) است! 📚 برداشتی از کتاب انسان کامل، استاد شهید مرتضی مطهری (ره)

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «منشور روحانیت» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١٢/٠۴ مناسبت روز: در ایام صدور پیام تاریخی امام خمینی (ره) به حوزه‌های علمیه و روحانیون سراسر کشور با عنوان «منشور روحانیت» در سال ۱۳۶۷ شمسی می‌باشیم؛ پیامی که پیر جماران در آخرین ماه‌ها و روزهای زندگی خود، هم‌چون وصیتنامه‌ای اختصاصی، صادر نمود؛ و در آن از نگرانی‌های خود در رابطه با خطرات پیش‌ روی حوزه‌ و روحانیت، سخن گفت! حضرت امام (ره) در این منشور هادی، که می‌توان آن را آخرین و مهم‌ترین پیام آن عالم ربانی درباره‌ی رسالت و مسئولیت وارثان انبیاء و اوصیاء الهی دانست، سخن خود را با نثار «صلوات و سلام خدا و رسول خدا بر ارواح طیبه شهدای عزیز حوزه‌ و روحانیت» آغاز کرده، و آن‌ها را «حماسه سازان همیشه جاوید» خواندند «که رساله‌ی علمیه و عملیه‌ی خود را به دم شهادت و مرکب خون نوشته‌اند...»؛ امام راحل در ادامه، خدمات علمی حوزه‌ها و علمای راستین را افتخارآمیز و حافظ حقیقت اسلام و علوم الهی دانسته و اذعان نمودند که: «اگر فقهای عزیز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومی به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بیت (علیهم‌السلام) به خورد توده‌ها(ی مردم) داده می‌شد»؛ ایشان سپس به «جمع‌آوری و نگهداری علوم قرآن و اسلام و آثار و احادیث پیامبر بزرگوار و سنت و سیره معصومین» توسط علماء «در شرایطی که امکانات بسیار کم (و سخت) بوده است» اشاره و فرمودند: «بحمدالله امروز نتیجه آن زحمات را در آثار و کتب با برکتی همچون کتب اربعه و کتاب‌های دیگر متقدمین و متأخرین از فقه و فلسفه، ریاضیات و نجوم و اصول و کلام و حدیث و رجال، تفسیر و ادب و عرفان و لغت و تمامی رشته های متنوع علوم مشاهده می‌کنیم!» امام (ره) از این زحمات و مرارت‌ها با عنوان «جهاد فی سبیل‌الله» یاد کرده و سپس به برگ دیگری که از کارنامه روحانیت در باب «مجاهدات اجتماعی و سیاسی» اشاره نموده و می‌فرمایند: «روحانیون در هر عصری از اعصار، برای دفاع از مقدسات دینی و میهنی خود، مرارت‌ها و تلخی‌های (فراوانی) متحمل شده‌اند و همراه با تحمل اسارت‌ها و تبعیدها، زندان‌ها و اذیت و آزارها و زخم زبان‌ها، شهدای گرانقدری را به پیشگاه مقدس حق تقدیم نموده‌اند» لذا «در هر نهضت و انقلاب الهی و مردمی، علمای اسلام، اولین کسانی بوده‌اند که بر تارک جبینشان، خون و شهادت نقش بسته است!» ✍️ حضرت امام در ادامه منشورِ روحانیت، در کنار برشمردن افتخارات راستین روحانیت اصیل، هشدار می‌دهند که: «استکبار وقتی که از نابودی مطلق روحانیت و حوزه‌ها مأیوس شد، دو راه برای ضربه زدن انتخاب نمود، یکی راه ارعاب و زور، و دیگری راه خدعه و نفوذ در قرن معاصر» بود! ایشان راه ارعاب و زور را شکست خورده دانستند، ولی راه خدعه و نفوذ دشمنان را هم‌چنان باز دانسته و به خطر «مقدس‌نمای واپسگرا» و «متحجرین» اشاره می‌نمایند؛ ✍️ «اجتهاد پاسخ‌گو و انقلابی» محور مهم دیگری است که امام راحل به مثابه افقی وسیع و گسترده، جلوی فقه و فقها گشوده‌اند! ایشان شرطی برای اجتهاد و استنباط احکام شرعی بیان می‌نمایند که اگر به درستی شناخته شود، بی‌اغراق، به تعبیر فرزند عزیزشان مرحوم حاج سید احمد خمینی(ره) «انقلاب فقهی» رخ می‌دهد و در کنار اصالت فقهِ مکتب اهل بیت، پویایی و پاسخگویی و روز آمد شدن مستمر آن نیز تضمین می‌شود! امام در این موضوع می‌فرمایند: «اینجانب، معتقد به فقه سنتی و اجتهاد جواهری هستم و تخلف از آن را جایز نمی‌دانم؛ اجتهاد به همان سبک، صحیح است، ولی این بدان معنا نیست که فقه اسلام، پویا نیست، زمان و مکان دو عنصر تعیین کننده در اجتهادند!» ایشان در ادامه این پیام «فقه را تئوری واقعی و کامل اداره انسان از گهواره تا گور» دانسته و می‌فرمایند: «هدف اساسی این است که ما می‌خواهیم اصول محکم فقه را در عمل فرد و جامعه پیاده کنیم و بتوانیم برای معضلات (در اجتماع) جواب داشته باشیم!» ✍️ در پایان باید اعتراف کنیم که این "منشور هادی" می‌تواند هم‌چنان گره‌گشای حوزه‌های فقاهت و اجتهاد، و نهادهای مرتبط با فقه در نظام جمهوری اسلامی باشد و به‌همین سبب رهبر حکیم انقلاب، همواره رویکرد امام راحل در «منشور روحانیت» را به دقت تعقیب کرده‌ و در دیدارهای مختلف خود با روحانیون، از آن سخن گفته‌اند؛ چنانچه در سال ١٣٩٨ خطاب به اعضای شورای عالی حوزه‌های علمیه فرمودند: «صیانت از شور انقلابی و طلاب جوان، چنانچه امام راحل در اواخر حیات مبارکشان بیان فرمودند (منشور روحانیت) یک ضرورت است...»؛ انشاالله که بتوانیم با بهره‌گیری از "منشور روحانیت" و کلام امامین انقلاب، آینده درخشان‌تری را برای حوزه‌ها و جامعه روحانیت، و همچنین مردم عزیز و نظام مقدس جمهوری اسلامی رقم بزنیم!

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «فاتح خیبر» روز جمعه، ١۴٠٠/١٢/٠۶ مناسبت روز: در ایام «جنگ خیبر» و فتح دژهای بسيار مستحکم و نفوذناپذیر يهوديان، در سال هفتم هجری قمری، به‌دست اميرالمؤمنين (ع) قرار داریم، که مورخین و محدثین شیعه و سنی، شجاعت و جانفشانی حضرت در این جنگ را از فضایل بزرگ امیرالمؤمنین (ع) دانسته‌اند، لذا سخن امروز را به این واقعه عظیم تاریخی، اختصاص می‌دهیم؛ پیامبر گرامی اسلام (ص)، پس از برقراری صلح حدیبیه و رفع موقت شرّ کفار قریش، تصمیم گرفتند، یهودیان و قبایل نجد را که به فتنه‌انگیزی و مبارزه علیه مسلمانان مشغول بودند، مهار نمایند تا بدین‌وسیله امنیت و آرامش را بیش از پیش در جامعه اسلامی، استقرار بخشند؛ در این میان، «خیبر»، مهم‌ترین مرکز آشوب‌ و جنگ‌افروزی‌ یهودیان علیه مسلمانان بود! لذا رسول خدا با حدود یک هزار و ششصد نفر از یارانشان، به سوی «خیبر» حرکت کردند! "خیبر" جلگه وسیع و حاصل‌خیزی در بین مدینه و شام بود که ساکنان یهودی آن، در امور زراعت و جمع ثروت و تهیه سلاح و جنگ‌آوری، مهارت بسیاری داشتند؛ آمار جمعیتی خیبر، حدود بیست هزار نفر بود، که در میان آن‌ها، مردان جنگ‌آور و دلیر، فراوان به چشم می‌خورد! خیبر، دارای پنج قلعه بزرگ بود که پس از فتح اولین قلعه‌ توسط مسلمانان، پهلوانان پهودی، وارد میدان شدند و کار جنگ گره خورد! در همین زمان، امیرالمؤمنین (ع) دچار چشم درد شدیدی شده بودند، به‌صورتی که با چشمان بسته، توان رزم نداشتند! لذا رسول‌خدا (ص)، پرچم جنگ را ابتدا به دست خلیفه اول دادند و او را برای فتح قلعه‌های دیگر خیبر فرستادند؛ ولی او نتوانست کاری از پیش ببرد و پس از شکست، فرار را برقرار ترجیح داد! [البدایه و النهایه، ج۷، ص۳۳۷] فردای آن روز، حضرت رسول (ص)، پرچم جنگ را به دست خلیفه دوم دادند؛ اما او نیز شکست خورده و فرار کرد! [تاریخ طبری، ج۳، ص۱۲] در پی شکست‌های مکرر مسلمانان و ناکام ماندن آنها در گشودن قلعه‌های دشمن، رعب و وحشت بر لشکر اسلام چيره شده بود، که در این هنگام، مسلمانان با سخن شکوهمند پيامبر خدا (ص) روبرو گردیدند: «انشاالله فردا، پرچم جنگ را به دست مردی بسیار حمله کننده‌ که هرگز فرار نمی‌کند! (كَرَّارٌ غَيْرُ فَرَّار) می‌سپارم که خدا و رسولش را دوست می‌دارد، و خدا و رسول نیز او را دوست می‌دارند، و برنمی‌گردد تا این‌که خداوند به‌دست او قلعه‌های دشمن را فتح می‌کند» [تاریخ طبری، ج۳، ص۱۲ و تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۵۶ و طبقات الکبری، ج٢، ص۸۴] ✍️ فردای آن روز، هر کدام از اصحاب، دل به گرفتن پرچم جنگ بسته بودند و این آرزوی بزرگ را در ذهن خود می‌پروراندند که شخص مورد نظر، خودشان باشند! تا این‌که رسول‌خدا (ص)، حضرت امیر (ع) که از شدت درد چشم، پارچه‌ای بر روی چشمانشان بسته بودند، را نزد خود خواستند و به قدرت الهی، حضرت را شفا داده و فرمودند: «این پرچم را بگیر و پیش برو تا خدا، قلعه‌ها را برایت بگشاید!» [ تاریخ طبری، ج۳، ص۱۲ و دلائل النبوه، ج۴، ص۲۰۵ و طبقات الکبری، ج۲، ص۸۵] ✍️ پس«حيدر کرار» پرچم جنگ را گرفته و به سرعت به سوی قلعه‌ی دشمن روانه شدند؛ نخستین کسی که از پهلوانان یهودی به میدان جنگ آمد، «حارث» برادر «مرحب خیبری» بود، مسلمانان با دیدن هیبت او، پا به فرار گذاشتند؛ اما امیرالمؤمنین (ع) او را با ضربتی رعدآسا به هلاکت رساندند! در این هنگام «مرحب»، شجاع‌ترین پهلوان یهود، در حالی‌که کلاه خودی یمنی بر سر داشت، رجزخوانان بیرون آمد و مبارز طلبید؛ امیرالمؤمنین (ع) نیز به رجز او، پاسخی درخور دادند و سپس ضرباتی بین آن‌ها رد و بدل شد تا این‌که حضرت، چنان ضربتی بر فرق مرحب زدند که کلاه خود و سر او را تا دندانهایش شکافت! [ طبقات الکبری، ج۲، ص۸۵] در این هنگام، لشگر یهود وحشت‌زده به سوی قلعه گریخته و در بزرگ آن را بستند! اما حضرت حیدر (ع) درب قلعه‌ی "قَموص" را که طبق شهادت مورخین، چهل مرد قوی آن را باز و بسته می‌کردند! از جا کنده و دژ نفوذناپذیر دشمن را فتح نمودند و به واسطه این شجاعت بی‌نظیر، مسلمانان، فاتح این جنگ بزرگ شدند! [تاریخ الاسلام ذهبی، ج۲، ص۴۱۵] ✍️ در پایان توجه به این نکته ضروری است که تمامی موارد فوق از کتب تاریخی و معتبر اهل سنت تقدیم شما گردید، لذا با عنایت به شکست سخت و فرار خلیفه اول و دوم، و سخنان پیامبر اکرم (ص) که طبق تصریح قرآن به وحی الهی متصل است، و فتح قهرمانانه خیبر و بالا بردن پرچم پیروزی اسلام به دست توانای حضرت علی (ع)، مسلماً فضیلت و برتری امیرالمؤمنین (ع) بر تمامی صحابه رسول‌ خدا (ص) کاملاً آشکار و مبرهن است! که امیدواریم عزیزان اهل سنت به‌دور از هرگونه تعصب در این حقیقت تاریخی بیشتر بيانديشند!

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#کاظم_آل_محمد (ص)» روز یکشنبه، ١۴٠٠/١٢/٠٨ مناسبت روز: ۲۵رجب، طبق نقل مشهور، سالروز شهادت هفتمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت، حضرت امام موسی کاظم (ع) است که پس از تحمل سال‌ها شکنجه و زندان، سرانجام به دستور هارون الرشید و به دستِ سندی بن شاهک، مسموم و به شهادت رسیدند، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت به محضر امام زمان (عج) و حضرت ثامن الائمه (ع) و حضرت فاطمه معصومه (س) و همه عاشقان ولایت و امامت، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ حضرت موسی ابن جعفر (ع)، دارای القاب زیادی بوده‌اند، از جمله: «اَعبَد»، «اَفقَه»، «اسخی»، «احسن»، «امین»، «صابر»، «صالح»، «باب الحوائج»، «زین‌المجتهدین» و...؛ اما مهمترین لقب حضرت، «کاظم» است! آنچه که از معنای «کاظم» در بین مردم شهرت دارد، «فروبرنده خشم» است؛ اما شاید همواره این سؤال در پستوی ذهن و قلب شیعیان مطرح بوده، که آیا معنای «فروخورنده خشم» آن هم به‌عنوان یک صفت بزرگ برای یک امام معصوم، با قدرت عصمت اهل‌بیت (ع) سازگار است؟! چراکه با احتساب این معنای ظاهری، باید فرض کنیم که امام هفتم، شخصی بودند که به‌دلیل شرایط سخت زندگی، و فشار و اختناق حکومت ظالم عباسی، و بی‌وفایی برخی از یاران خود، همواره در معرض عصبانیت و خشم بوده‌اند و در این حال، مدام خشم خود را فرو می‌خوردند! مسلماً انتساب این معنا به امام کاظم(ع)، نمی‌تواند شایسته امامت و عصمت و شأن آن امام معصوم باشد! و این معنا با آیه تطهیر نیز که اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را از هر رِجس و زشتی، مصون می‌داند، مغایر است! چراکه هر خشمی، هرچند اندک باشد، در وهله‌ی اول، نشان‌گر غلبه‌ی قوه قهریه و غضب، بر روح و جان آدمی است که مسلما این معنا، دور از شأن و عصمت امام معصوم است؛ البته شاید این معنا، نشأت گرفته از آیه ١٣۴ سوره آل‌عمران باشد که خداوند در آن، سه صفت را برای نیکوکاران و محسنین برشمرده است: « ١. آنهایی که در فراخى و تنگى انفاق مى‏‌کنند؛ ٢. خشم خود را فرو مى‏‌برند؛ و ٣. از مردم در مى‏‌گذرند»: «الَّذینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظَ وَ الْعافینَ عَنِ النّاسِ وَ اللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ»؛ لذا از نظر قرآن، صفت "کاظم الغیظ" برای انسان‌های نیکوکار، فضیلت بزرگی است! اما مسلماً این معنا برای امام معصوم، که اصلاً رذایلی چون غضب در وجود پاک و مطهر او، جایی ندارد، فضیلتی ویژه، محسوب نمی‌گردد! بر همین اساس، برخی از مفسرین، به‌دنبال معنایی بالاتر و فراتر از معنای ظاهری رفته‌اند و «کاظم» را، صفت انسانی دانسته‌اند که همواره آرامش خود را در برابر تمامی زشتی‌ها و بدی‌ها و رفتارهایی که برخاسته از حالت خشم و عصبیت است، حفظ می‌نماید! تا جایی که اصلاً خشم و غضب و دیگر رذائلِ در این زمینه، در وجود او، ورود پیدا نمی‌کند! و نه تنها با حلم و صبر از بدی‌ها و ناسزاهای دیگران می‌گذرد؛ بلکه خشم دیگران را نیز با نیکی و احسان پاسخ می‌دهد! بی‌شک این معنا، می‌تواند شایسته پیشوای هفتم شیعیان باشد، زیرا حضرت کاظم (ع)، نه تنها از کسانی که به ایشان بدی کرده و ستم روا می‌داشتند، می‌گذشتند! بلکه به آنها نیکی و احسان فراوان می‌نمودند تا روح شرارت و خودخواهی، از نَفْسِ آنها، رَخت بربندد! چنانچه آورده‌اند: مردی از نوادگان خلیفه دوم در حضور امام کاظم (ع)، به ایشان و جد گرامیشان، حضرت امیرالمؤمنین (ع) توهین کرد!!! همراهان امام خواستند به او حمله کنند و او را بکشند، اما امام مانع شدند و سپس شخصاً به مزرعهٔ آن مرد ناصبی رفتند! او با دیدن امام، فکر کرد که حضرت برای انتقام و از بین بردن او و یا حداقل از بین بردن محصولاتش آمده‌اند، لذا شروع به داد و بیداد کرد! اما امام به او نزدیک شده و با مهربانی پرسیدند: چقدر خرج کاشت مزرعه‌ات کرده‌ای؟ مرد با عصبانیت گفت: ۱۰۰ دینار! سپس پرسیدند: امید داری چه اندازه از آن برداشت کنی؟ مرد ناصبی باجسارت گفت: غیب نمی‌دانم! امام بازهم با خوشرویی فرمودند: گفتم امید داری چه اندازه از آن برداشت کنی؟ مرد پاسخ داد: ۲۰۰ دینار! پس امام ۳۰۰ دینار به او داده و فرمودند: این ۳۰۰ دینار برای توست و محصولت هم برایت باقی است! سپس از او خداحافظی کرده و به سوی مسجد حرکت کردند؛ آن مرد که شگفت‌زده شده بود، خود را زودتر از حضرت به مسجد رسانده، و با دیدن امام، از جابرخاست و آیه ١٢۴ سوره مبارکه انعام را بلند تلاوت نمود: «اللَّه أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِ‌سَالَتَهُ: خدا بهتر می‌داند، رسالتش را کجا قرار دهد!» [تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۳۰] ✍️ در پایان سخن از خداوند متعال مسئلت می‌نمائیم که توفیق الگوگیری از سیره آن امام همام را نصیب همه‌ی‌ما گرداند تا بتوانیم مُتخَلّق به اخلاق کاظمی شویم.

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «رَحمَةٌ لِلعَالَمین ٢» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١٢/١١ مناسبت روز: در ایام بعثت پیامبر اکرم (ص) قرار داریم، پیامبر رحمت و مهربانی، که خداوند متعال در آیه ١٠٧ سوره «انبیاء»، آن حضرت را رحمت عام برای تمام جهانیان دانسته است: «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ»؛ اما شاید این سؤال در ذهن بعضی از عزیزان باشد که بسیاری از مردم کره زمین، به پیامبر خاتم و دین اسلام، ایمان نیاورده‌اند و از این رحمت الهی بی‌بهره مانده‌اند! پس چگونه این موضوع با «رَحْمَة لِلْعالَمِین» قابل جمع است؟! ✅ در پاسخ به این سؤال باید بدانیم که طبق آیه‌ی فوق‌الذکر، عموم مردم دنیا، اعم از مؤمن و کافر، همه، مرهون رحمت پیامبر اسلام (ص) هستند! چراکه آئین و راه و روشی را برای بشریت به ارمغان آورد که سبب نجات و سعادت بشریت می‌گردد؛ حال، اگر گروهى از مردم از این رحمت الهی بهره برده و گروهى دیگر، خودشان را به واسطه جهل و یا لجاجت از آن محروم نمایند، مسلماً تأثیرى بر این رحمت همه‌شمول، نمى‌گذارد! این موضوع، درست مانند آن است که: بیمارستان بسیار مجهزى براى درمان همه دردها با پزشکان حاذق و انواع داروها در منطقه‌ای تأسیس گردد، و درهاى آن نیز به روى همه مردم بدون تفاوت نژاد و قومیت و زبان و.. باز باشد؛ اما بعضى از بیماران لجوج و نادان، از قبول این فیض عام امتناع کنند! و در اثر همین غفلت، دچار درد مضاعف و چه‌بسا مرگ گردند! آیا این موضوع تأثیرى بر این فیض عام دارد؟ و کسی می‌تواند ادعا کند که فیض این بیمارستان، همه‌شمول نیست! براین اساس، خداوند به واسطه‌ی پیامبر اکرم (ص)، درب‌های رحمت خود را براى همه جهانیان، باز نموده است؛ و این موضوع را در آیه مذکور به بشریت، بشارت داده و ثمره‌ی اطاعت از پیامبر را رسیدن به رحمت الهی دانسته است: «وَ أَطِیعُواْ اللّهَ والرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ»: «و از خدا و رسولش اطاعت کنید، تا مورد رحمت الهی قرار گیرید»؛ (آل عمران/١٣٢) حالا به نظر شما، اگر کسی خودش را به هر دلیل از این رحمت بی‌کران الهی، محروم کند، تأثیری در عام بودن آن می‌گذارد؟! ✍️ این رحمت الهی، به تعبیر آیه ١٠٧ سوره «انبیاء»، آن چنان مفهوم وسیعى دارد که تمام انسان‌ها در تمام اعصار و قرون را شامل مى‌شود (للعالمين) و حتى مفسرین آورده‌اند که این رحمت عام، شامل فرشتگان و موجودات دیگر نیز می‌گردد! چنانچه در حدیثی آمده که هنگامی که این آیه نازل شد، پیامبر خدا از «جبرئیل» پرسیدند: آیا چیزى از این رحمت عام، عائد تو نیز شد؟ (هَلْ أَصْابَکَ مِنْ هذِهِ الرَّحْمَةِ شَىْءٌ)؛ حضرت جبرئیل در پاسخ عرض کرد: بله، من از پایان کار خویش بیمناک بودم، اما به خاطر آیه‌اى که در قرآن بر شما نازل شد، از وضع خود مطمئن شدم، آنجا که خداوند مرا با این جمله مدح کرد: «ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَكِينٍ» (تکویر/٢٠): «جبرئیل نزد خداوند خالق عرش، بلند مقام و بلند مرتبه است» (مجمع البیان، ذیل آیه مورد بحث) بنابر آنچه گذشت در پایان سخن باید اذعان نمود که خاتم‌الانبیاء (ص)، نه فقط برای مسلمانان، بلکه برای کل مردم جهان در همه‌ی اعصار تا قیامت، «رحمت للعالمين» است؛ و مسلماً در دنیاى امروز که فساد، تباهى، ظلم و بیدادگرى از در و دیوار آن مى‌بارد، و آتش جنگ‌ها در هر سو شعله‌ور است، و چنگال مستکبرانِ بیدادگر، همواره حلقوم مستضعفان مظلوم را مى‌فشارد! و جهل، فساد اخلاقی، خیانت و ظلم و استبداد و تبعیض، جای تمام خوبی‌ها و مهربانی‌ها را گرفته است! بشریت بیش از هر زمان دیگر، به رحمت عام الهی نیازمند است و چه رحمتى، بالاتر از سیره و روش و برنامه‌اى که پیامبر خاتم برای بشریت آورده که بی‌شک، عمل به آن، می‌تواند نقطه پایانى همه‌ی ناکامى‌ها، بدبختى‌ها و سیه‌روزى‌های بشریت باشد! ✍️ رحمتى همه‌شمول که انشاالله سرانجامش به ظهور آخرین منجی عالم بشریت و حکومت صالحان بر تمام زمین، ختم خواهد شد؛ (تفسیر نمونه، ج١٣، ص۵٧٢) «اللهم عجل لولیک الفرج» https://eitaa.com/joinchat/3335585962Cf228a708a6

محمد کیانی: #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «دوازدهم فروردین، عید ملی و مذهبی»         روز جمعه، ١۴٠١/٠١/١٢ ✍️ مناسبت روز: دوازدهم فروردین، یکی از روزهای تاریخی و مهم ایران اسلامی است؛ در این روز، ملت بزرگ ایران با رأی ٩٨‌/٢ درصدی خود، ساختار و نظام سیاسی کشور ایران را، پس از ٢۵٠٠ سال، از نظام سلطنتی، به نظام اسلامی و حکومت جمهوری و مردمی تغییر دادند؛ لذا ضمن گرامیداشت روز «جمهوری اسلامی» و تبریک این «عید ملی و مذهبی»، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ پس از قرن‌ها، ترویج تئوری جدایی دین از سیاست، و سیطره نظام‌های حکومتی لائیک بر دنیا؛ و منحصر نمودن قوانین شرعی و الهی، به‌عنوان امری خصوصی در زندگی فردی انسان‌ها! در روز پرشکوه ١٢ فروردین سال ١٣۵٨ شمسی، نظامی در ایران متولد شد که نور اسلام عزیز را، دگرباره، نه فقط در ایران، بلکه در سراسر جهان متجلّی ساخت و باعث بیداری اسلامی جهانیان گردید؛ و تمامی نظریه‌های ضد دینی و لائیک را باطل کرده و حکومتی مردمی براساس موازین و آموزه‌های الهی، و با شعار «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» ایجاد نمود! در واقع «جمهوری اسلامی»، شکل نوینی از نظام‌ دموکراسی است که تلاش می‌کند با الهام از قوانین و تعالیم نجات بخش مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، الگوی جدیدی در زندگی اجتماعی و سیاسی بشر امروزی ارائه دهد؛ تا بر اساس آن، تمامی نیازهای مادی و معنوی انسان، در کنار یکدیگر فراهم شود؛ لذا در زمان تعیین نظام سیاسی کشور، پس از سرنگونی نظام شاهنشاهی، امام راحل از همان ابتدا تأکید فراوانی بر استقرار «جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر» داشتند! ✍️ بر این اساس، اصل «جمهوریت» و اصل «اسلامیت»، اصولی جدایی‌ناپذیر در نظام حکومتی ایران شد و ملت قهرمان ایران تا به امروز، برای تثبیت و استمرار این نظام مقدس، هزینه‌های مادی و معنوی، و شهیدان زیادی تقدیم نموده‌اند؛ «جمهوریت» به معنای حکومت برخاسته از اراده و رأی مردم و یا همان «دموکراسی» است، که گنجانده شدن این واژه برای انقلاب، نشان از احترام امام راحل به رأی مردم دارد؛ چنانچه ایشان همواره می‌فرمودند: «مردم ولی‌نعمت ما هستند!» البته آنچه نظام ما را از دیگر نظام‌های جمهوری در جهان جدا می‌نماید، «اسلامیت» آن است که این اصل نیز براساس رأی مستقیم ملت مسلمان ایران در ١٢ فروردین ماه سال ١٣۵٨ شکل گرفت! در کنار این دو اصل، یکی از شعارهای مهم مردم در ایام انقلاب، «آزادی» بود که با استقرار نظام جمهوری اسلامی، شکل عملی به خود گرفت و قشرهای مختلف با حضور در تمامی صحنه‌ها، آزادانه به خواسته‌های مشروع خود، جامه عمل پوشانده و در تعیین سرنوشت خود، مشارکت نمودند! گرچه لغت «آزادی» همانند بسیاری از واژه‌ها، در جهان امروز، مورد سوء استفاده قرار گرفته، و توسط نظام سلطه، مصادره، و به نام آن، جنایت‌های زیادی انجام، و حقوق بسیاری از مردم، تضییع شده است! ولی این واژه در اسلام، معنای بلندی دارد و بر این اساس، مردم طبق قانون برای تعالی و کمال خود و جامعه، از حقِ آزادی انتخاب، آزادی بیان و... برخوردارند وکسی نمی‌تواند این حقوق را از مردم سلب نماید! و در مکتب اهل‌بیت (ع)، حتی سلب آزادی و حق انتخاب از خود نیز نوعی ظلم به خویشتن، محسوب می‌شود! «استقلال» نیز یکی دیگر از شعارها و خواسته‌های مردم از نظام جمهوری اسلامی ایران بود که با استقرار آن، ملت ایران از وابستگی به شرق و غرب و همه‌ی ابرقدرت‌های پوشالی دنیا، رهایی یافت و در عرصه بین الملل، با حفظ اصول و ارزش‌های انسانی و اسلامی به دفاع از حقوق خویش پرداخت! ✍️ بر همین اساس، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره)، با نگاه ژرف و دوراندیشانه، در پیامی به ملت ایران، ١٢ فروردین را روز «عید» و «جشن استقلال و آزادی ملت» مسلمان ایران، نامیده و فرمودند: «صبح گاه ١٢ فروردین که روز نخستین حکومت «اللّه» است، از بزرگ‌ترین اعیاد مذهبی و ملی ماست! ملت ما باید این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند؛ روزی که... سلطه‌ی شیطان، برای همیشه رخت بربست و «حکومت مستضعفین» که حکومت خداست، به جای آن نشست...» (صحیفه امام، ج۶، ص۴۵٢) همچنین رهبر فرزانه انقلاب، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) نیز «روز جمهوری اسلامی» را از ایام‌اللّه دانسته و فرمودند: «۱۲ فروردین، فقط روز عید مردم ایران نیست، بلکه عید همه کسانی است که مسلمانند...» ✍️ در پایان، باید اذعان نمود که هرچند متأسفانه ما هنوز با آرمان‌های امامین انقلاب، فاصله‌ی زیادی داریم اما باید تمامی مساعی خویش را به کار بندیم تا «نظام جمهوری اسلامی» را به معنای واقعی محقق نموده تا انشاالله این نظام مقدس را به مقدمه حکومت عدل و داد مهدوی و تمدن بزرگ اسلامی تبدیل کنیم!

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «انقلاب اسلامی از نگاه آیات و روایات ٣» روز چهارشنبه، ١۴٠۱/١١/١٩ مناسبت روز: نوزدهم بهمن، سالروز یکی از گام‌های بلند و حرکت‌های به یاد ماندنی در جریان انقلاب اسلامی است که نقش بسزایی در نابودی حکومت ستم شاهی داشت؛ حرکت متهورانه‌ی نظامیان نیروی هوایی و بیعت به یادماندنی آنها با بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران که به‌نام «روز نیروی هوایی» در تقویم ایران ثبت و ضبط گردیده است؛ لذا سخن امروز را با نام و یاد تمامی شهدا و ایثارگران سلحشور نیروی هوایی ایران اسلامی، آغاز می‌نمائیم؛ اما همانطور که مستحضرید در دو روز گذشته مبحثی را در رابطه با «انقلاب اسلامی از دیدگاه آیات و روایات» آغاز نمودیم و عرض کردیم که درذیل بعضی از آیات نورانی قرآن مجید، تعابیر بسیار زیبایی در رابطه با ایرانیان ونقش آنها دراسلام وارد شده که نشان دهنده جایگاه ارزشمند آنها نزد پیامبر(ص) و ائمه معصومین (ع) است؛ و سپس به هشت آیه از قرآن کریم در این زمینه اشاره نمودیم که مفسرین شیعه و اهل‌سنت، مصادیق این آیات را از دیدگاه پیامبر اکرم (ص) و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، قوم حضرت سلمان (ره) و ایرانیان، معرفی نموده‌اند؛ ✍️ در سخن امروز نیز انشاالله در رابطه با برخی از روایات اسلامی در این زمینه سخن خواهیم گفت؛ اما قبل از پرداختن به این مبحث، دانستن این موضوع ضروری است که روایاتی که درباره ایران و ایرانیان وارد شده است اصولأ تحت یکی از ده عنوان زیر می‌باشند: «١.هم وطنان سلمان فارسی؛ ٢.اهل مشرق؛ ٣.اهل خراسان؛ ۴.فارسیان؛ ۵.یاران درفش‌های سیاه و دارای پرچم‌های سیاه؛ ۶.موالی؛ ٧.سرخ رویان؛ ٨.اهل قم؛ ٩.اهل طالقان؛ ١٠.«عجم» که هر جا به صورت مطلق استفاده شده، مراد و مقصود مردم ایران هستند؛ لذا با عنایت به آنچه گذشت به برخی از روایات اسلامی در رابطه با ايرانیان اشاره می‌نمائیم: ✅ پیامبر اکرم (ص) فرمودند: 1️⃣ «باسعادت ترین مردم نسبت به دین اسلام، فارس‌ها (ایرانیان) هستند» (بحارالأنوار، ج ۴٨، ص ٣٠۴) 2️⃣ «بالاترین وبرترین بهره از اسلام برای اهالی فارس می‌باشد» (کنزالعمال، ج ١٢، ص٩٠) 3️⃣ «خداوند دربین بندگان خویش، دو گروه را برگزیده؛ یک گروه از عرب، که «قریش» هستند و گروه دیگر از عجم، که «فارس ها» هستند» و بر همین اساس حضرت سجاد (ع) فرمودند: «من فرزند خیرتین هستم» چرا که از یک‌سو جد ایشان رسول الله (ص) و از سوی دیگر، مادرشان دختر یزدگرد، پادشاه عجم بوده است» (بحارالأنوار، ج۴۶، ص۴) 4️⃣ «شما (عرب‌ها) بر تنزیل قرآن با عجم می‌جنگید، (درحالیکه) دنیا به اتمام نمی‌رسد مگر اینکه فارس‌ها بر تأویل قرآن با شما خواهند جنگید» (بحارالأنوار، ج۶۴، ص١٧۴) 5️⃣ «قسم به آن خدایی که جان من در ید قدرت اوست، اگر ایمان در ثریا باشد، مردانی از عجم (ایران) بدان دست می‌یابند! و بدانید که سعادتمندترین اهل ایمان، فارس‌ها هستند» (بحارالأنوار ج ۵٨ ص‏٢٣٠) ✅ همچنین در روایت آمده که اميرالمؤمنين (ع) بر بالاى منبر بودند كه اشعث بن قيس، مردم را كنار زد و نزديك منبر آمد و عرض كرد: اى اميرمؤمنان! چرا اين سرخ رويان (ايرانيان) اطراف شما را گرفته‌اند؟! حضرت على (ع) خشمناك شده و پاى بر منبر كوبيده و فرمودند: «من به اين مردمان نادان چه بگويم که هم‌چون درازگوشان بر بسترهاى خود مى‏غلتند؛ آنگاه به من فرمان مى‏دهند مردمانى را كه همواره به ذكر خدا مى‏شتابند از خود برانم؛ نه! هرگز اين كار را نمى‏كنم كه اين كار جاهلان است» و سپس‌ فرمودند: «سوگند به خدايى كه دانه را شكافت و آدم را آفرید، همان گونه كه شما براى مسلمان كردن عجم‌ها با آنان جنگيديد، آنان نیز براى بازگرداندن شما به دينِ خدا با شما خواهند جنگيد» (ميزان الحكمة، ج٢، ص١۵۴) ✍️ البته در بخش دیگری از روایات اسلامی نیز به نقش ایرانیان در قیام حضرت مهدی (عج) و زمینه‌سازی برای ظهور آن حضرت اشاره شده است که انشاالله به شرط حیات در سخن فردا به برخی از این روایات اشاره می‌نمائیم؛ ✅ این مبحث ادامه دارد...

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#استاد_البشر»         روز پنجشنبه، ١۴٠١/١٢/٠۴ ✍️ مناسبت روز: در سالروز صدور پیام تاریخی امام راحل به حوزه‌های علمیه و روحانیون سراسر کشور با عنوان «#منشور_روحانیت» در سال ١٣۶٧ شمسی هستیم؛ منشوری که باید آن را آخرین و مهم‌ترین پیام پیر فرزانه انقلاب درباره‌ی رسالت و مسئولیت وارثان انبیاء و اوصیاء الهی دانست، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت امام خمینی (ره) آغاز می‌نمائیم؛ اما فردا در تقویم شمسی به عنوان روز بزرگداشت عالم بزرگ جهان تشیع #خواجه_نصیرالدین_طوسی (ره) ثبت شده است؛ دانشمند ایرانی الاصلی که تلاش‌های بی‌بدیلش در علوم عقلی و نقلی و علوم ریاضیات و هندسه و تأثیرگذاری او در این عرصه باعث شده تا روز بزرگداشت او را به‌عنوان «#روز_مهندس» نامگذاری نمایند؛ خواجه نصیرالدین محمد بن محمد بن حسن طوسی (ره)، از عالمان، متکلمان و ریاضی‌دانان مشهور و اعاظم رجال قرن هفتم است؛ او درسال ۵٩٧ هجری قمری در طوس متولد شد و در طول عمر بابرکت خود، تألیفات فراوانی در علم کلام و عقاید و دیگر علوم نقلی و عقلی و نیز در علوم ریاضی و هندسه از خود به یادگار گذاشته است؛ چنانچه او را «#استاد_البشر» و «#عقل_حادی‌عشر» لقب داده‌اند؛ خواجه نصیرالدین مانند بوعلی سینا، زندگی پرماجرایی داشته که در پایان «شرح اشارات» خود به شکل عجیبی از زندگی خود در دنیا ناله سر می‌دهد، ولی در عین این زندگی سخت، این‌همه آثار در علوم مختلف آفریده و شاگردان بسیاری را نیز تربیت نموده است؛ (مجموعه آثار شهید مطهری جلد ١۴) خواجه نصیر الدین، در عصر آتش و خون و غارت و ویرانی مغولان، توانست با سیاستی کم نظیر، ظلمِ حاکمان مغول را مهار و از نیروی اهریمنی و وحشیانه این دشمنان انسانیت و اسلام، به نفع مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) استفاده کند؛ او با وجود اینکه مغولان برای نابودی اسلام آمده بودند، با علم و توانایی و شیوه تبلیغی بی‌نظیر خود در این دوره توانست از آنها، افرادی مؤمن و معتقد به تشیع بسازد و نیروهای سرکش آنان را به‌نفع اسلام به کار گیرد؛ مورخین آورده‌اند که مقام علمی و ارزش فکری خواجه نصیرالدین طوسی موجب شد تا «هلاکوخان مغول» او را در شمار بزرگان خود دانسته و نسبت به حفظ و حراست از جان وی کوشا باشد؛ خواجه نیز در آن برهه‌ی خطیر تاریخی، از مقام و نفوذ خود در دربار مغولان بهره‌ها برد و خدمات بسیاری را به مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و کشورهای مسلمان روا داشت که برخی از آنها عبارتند از: 1️⃣ جذب نمودن قوم مغول به فرهنگ و تمدن اسلامی، به گونه ای که موجب شد مغولان به صورت جمعی به اسلام روی آورده و از سال ۶٩۴ قمری اسلام دین رسمی آنها در ایران قرار گیرد؛ 2️⃣ انجام کارهای بزرگ علمی و فرهنگی و نگارش کتاب‌های ارزشمند در علوم مختلف؛ 3️⃣ نجات جان دانشمندان و علمایی همچون ابن ابی‌الحدید (شارح اهل سنت نهج البلاغه) و برادرش موفق‌الدوله و جوینی که بی‌رحمانه مورد غضب و خشم مغولان قرار گرفته بودند؛ 4️⃣ جلوگیری از به آتش کشیدن کتابخانه بزرگ حسن صباح در قلعه الموت به دست مغولان؛ 5️⃣ جلوگیری از تهاجم مغولان به دیگر کشورهای مسلمان؛ 6️⃣ احداث و تأسیس رصدخانه و کتابخانه بزرگ مراغه در سال ۶۵۶ قمری؛ 7️⃣ و البته ایجاد کرسی درس و تربیت شاگردان بسیار... (خاطرات ماندگار از خوبان روزگار، ص٢٢) ✅ خواجه که به اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و حضرت صاحب‌الزمان (عج) ایمان راسخ و علاقه‌ی وافر داشته، در زمینه دعا و مناجات و توسل به حضرات معصومین (ع) نیز دارای آثار ارزشمندی است که به عنوان حسن ختام سخن امروز، بخشی از صلوات خاصه حضرت صاحب‌الزمان (عج) که توسط این عالم ربانی نگاشته شده را تقدیم می‌نمائیم: «أللّهمَّ صلِّ وَ سَلِّم، وَ زِد وَ بارِک، عَلی صاحبِ الدَّعوَةِ النَّبویَّة، وَ الصَّولَةِ الحَیدریَّة، و العِصمَةِ الفاطِمیَّة، و الحِلمِ الحَسَنِیَّة، و الشّجاعَةِ الحُسَینِیَّة، و العِبادَةِ السَّجّادِیَّة، و المآثِرِ الباقِریَّة، و الآثار الجَعفَرِیَّة، و العُلومِ الکاظِمیَّة، و الحُجَجِ الرَّضَوِیَّة، و الجُودِ التَّقَوِیَّة، و النَّقاوَةِ النَقَوِیَّة، و الهَیبَةِ العَسکَریَّة، و الغَیبَةِ الإلهیَّة...»: «بارخدایا! رحمت‌های پیاپی فرست، و درودهای خجسته‌ی خویش را ارزانی دار، بر امام بزرگواری که صاحب دعوت محمدی است، و صولت حیدری، و عصمت فاطمی، و حلم حسنی، و شجاعت حسینی، و عبادت سجادی، و مفاخر باقری، و آثار جعفری، و علوم کاظمی، و حجج رضوی، و جود تقوی، و نقاوت نقوی، و هیبت عسکری، و غیبت الهی...» (برگرفته از کتاب «مفتاح») ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3288596492Cb6067d78c4

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#آیات_المهدی (١٠)»         روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠١/١٣ ✍️ مناسبت روز: در یازدهمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و امروز نیز به تفسیر کوتاه یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‏ بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ‏ اللَّهِ إِنَّ في‏ ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»: «و ما موسی را با آیات الهی فرستادیم که قوم خود را از ظلمات بیرون آورده و به عالم نور رساند، و روزهای [عبرت انگیز] الهى را به آنها یادآوری نماید، که همانا در اين (يادآورى) براى كسانى كه صبر و مقاومت پیشه کنند، وسپاس فراوان بجا آورند، نشانه‌هايى از قدرت الهى است.» (ابراهیم/۵) هرچند ظاهر این آیه به حضرت موسی (ع) و قوم بنی‌إسرائيل اختصاص دارد، اما مفسرین، بر اساس احادیث تفسیری و تبیینی ائمه معصومین (ع)، این آیه را ناظر بر مباحث مهدویت دانسته‌اند؛ ✍️ خداوند در آغاز این آیه، تأکید می‌نمایند که اگرچه در طول تاریخ، جامعه‌ی بشری همواره گرفتار ظلمت و تاریکی‌ها مختلف بوده‌اند از جمله: ⬅️ تاریکی‌های اعتقادی؛ همچون شرک و شک و... ⬅️ تاریکی‌های اخلاقی؛ مانند حسادت، غیبت، بخل و... ⬅️ و تاریکی‌های رفتاری و عملی؛ مثل ظلم و زورگویی، کسب مال حرام و...؛ اما انبیاء و اولیاء الهی مأمور شده‌اند تا بشریت را از تمامی ظلمت‌های ظاهری و باطنی، نجات داده و به سوی نور و روشنایی هدایت نمایند، و سرانجام نیز با ظهور خورشید مهدوی، همه‌ی جهانیان از تاریکی‌ بیرون آمده و نور الهی سراسر گیتی را فرا خواهد گرفت؛ ✍️ خداوند در بخش دوم این آیه، «تذکر به ایام‌الله» را به‌عنوان دیگر مأموریت انبیاء و اولیاء الهی معرفی نموده است: «وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ‏اللَّه»؛ ايامی که طبق کلام امام صادق (ع)، سه روز است: ⬅️ روز قیام قائم (ع)؛ ⬅️ روز رجعت؛ ⬅️ و روز قیامت» «أَیامُ اللَّهِ ثَلَاثَةٌ یوْمُ یقُومُ الْقَائِمُ وَ یوْمُ الْكَرَّةِ (یوم الرجعة) وَ یوْمُ الْقِیامَةِ» [بحارالأنوار، ج٧ ، ص۶١؛ و تفسیر نور الثقلين] ✍️ سپس در بخش پایانی آیه، بر داشتن «استقامت زیاد» و «شکرگزاری نعمت‌های الهی» جهت بهره‌برداری از ایام الله و رسیدن به نور الهی تأکید شده است: «إِنَّ فِی ذلِكَ لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»؛ چنانچه امام باقر (ع) در تفسیر این بخش از آیه می‌فرمایند: «"صَبَّارٍ شَكُور" کسی است که بر سختی‎ها و ناملایماتی که بر او وارد می‎شود، بسیار صبر می‌کند، و آزار و اذیتی که در راه ما اهل‌بیت می‎بیند را تحمّل می‌کند، و خدا را به‌خاطر ولایت ما اهل بیت، بسیار شکر می‌نماید»: «صَبَّارٌ عَلَى مَا نَزَلَ بِهِ مِنْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ صَبُورٌ عَلَى الْأَذَى فِینَا شَكُورٌ لِلَّهِ عَلَى وَلَایتِنَا أَهْلَ الْبَیتِ» [تفسیر اهل بیت، ج۷، ص۳۴۰؛ و بحارالأنوار، ج ٢۴، ص ٢٢٠] ✍️ و اما چند نکته کوتاه درباره این آیه شریفه: 1️⃣ أنبياء و اولیاء، مظهر نور الهی هستند و هدف كلّى آنها، هدایت و خارج کردن بشریت از تاريكى‏ها به سوی نور است؛ 2️⃣ همه‌ی انبیاء الهی، همچون حضرت موسی(ع)، مأمور به یادآوری و بشارت به «أَيَّامِ‏ اللَّهِ»، يعنی روز ظهور و قیام منجی عالم بشریت بوده‌اند؛ ‌ 3️⃣ هرچند همه روزها، روز خداست امّا روزهای تجلّى قدرت خداوند، حساب ديگرى دارند؛ لذا بر اساس این آیه همواره باید «أَيَّامِ‏ اللَّه» را متذکر شده و گرامی بداریم؛ روزهایی همچون قیام منجی عالم بشریت، روز رجعت و روز قیامت. 4️⃣ بر اساس این آیه، هرگونه جشن و يا سوگواری برای بزرگداشت «أيام اللَّه»، جايز است: «ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ» (برخلاف نظر فرقه منحرف وهّابيّت)؛ 5️⃣ توجّه به تاريخ و «أَيَّامِ‏ اللَّه»، زمينه‌ى صبر و شكر را در انسان به وجود مى آورد؛ چنانچه يادآورى مصيبت‌ها وتلخى‌هاى گذشته و برطرف شدن آن‌ها، انسان را به «شُكر» وادار می‌کند؛ و توجّه به پايدارى امّت‌ها و پيروزى آنان نیز آدمى را به «صبر و مقاومت» دعوت می‌نماید: «إِنَّ فِی ذلِكَ لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»؛ 6️⃣ بر اساس این آیه، کسانی می‌توانند روز قیام حضرت قائم (ع) و روز رجعت را درک کنند، که دو خصلت داشته باشند: «صَبَّارٍ شَكُور»، یعنی در برابر سختی‌های آخرالزمان، «بسیار صبور» و «بسیار شکرگزار» باشند؛ 7️⃣ چون دستورات الهی در قرآن، ناظر به همه اهل ایمان است، پس ما نیز وظیفه داریم که همه مردم را از تاریکی‌ها به سوی نور منجی عالم بشریت (عج) و کسب معارف مهدوی دعوت کنیم.

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#آیات_المهدی (١٣)»         روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠١/١۶ ✍️ مناسبت روز: امروز چهاردهمین روز از ماه مبارک رمضان است که طبق نظر مورخین، سالروز شهادت جناب مختار ثقفی (ره) در سال ۶٧ هجری قمری می‌باشد؛ شخصیتی زیرک و جنگجویی بزرگ که از چهره‌های مؤثر در تاریخ اسلام بوده و پس از حکومت پنج ساله‌ی امیرالمؤمنین (ع) و حکومت کوتاه امام حسن (ع)، سومین حکومت علوی را در تاریخ ایجاد نموده و تمامی قاتلان واقعه کربلا و جنایتکارانی هم‌چون: شمر بن ذی الجوشن، خولی بن یزید، عمر بن سعد و عبیدالله بن زیاد ملعون را به درک واصل کرده و باعث خشنودی ائمه اطهار شده است. (أسدالغابة، ج‌۴، ص۳۴۷) در روایات متعدد از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) از «مختار» به نیکی یاد شده؛ چنانچه امام باقر(ع) در ملاقات با «ابوالحکم» فرزند مختار پس از تکریم وی، از مختار تمجید کرده و سه بار فرمودند: «"خدا پدرت را رحمت کند" او حق ما را گرفت و قاتلان ما را کشت و به خونخواهی ما قیام کرد» (بحارالانوار، ج ۴۵، ص٣۴٣)‌؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند جناب مختار ثقفی (ره) آغاز می‌نمائیم؛ ✍️ اما در سخن امروز نیز مانند روزهای گذشته ماه مبارک رمضان، به تفسیر کوتاه یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم؛ 💠 «فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ»: «آن‌گاه که طوایف مردم در میان خود اختلاف کنند، پس واى به حال آن‌ها كه كافر شدند از حضور در روز بزرگ [رستاخيز]» (مریم/٣٧) این آیه در ظاهر، مربوط به اختلافات گروه‌های نصاری درباره حضرت عیسی (ع) است که بعضى از آن‌ها، «مسیح» را خدا مى‌دانستند؛ و بعضى دیگر، او را فرزند خدا دانسته؛ و گروهى نیز به تثليث و سه‌گانه‌باوری در توحید ایمان داشتند؛ ولى همه آن‌ها در قيامت بر بطلان عقايد خود شهادت خواهند داد. (تفسير أطْیَبُ‌البَیان) ✍️ اما مفسرین، بر اساس روایات تفسیری اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، این آیه را از «آیات المهدی» و در رابطه با ایجاد اختلاف بین اقوام در دوران غیبت حضرت مهدی (عج) و همچنین «خروج سفیانی» دانسته‌اند؛ چنانچه امام باقر (ع) در تفسیر این آیه، به خروج سفیانی اشاره نموده و فرمودند: «در آن روز چنان جنگی در می‌گیرد که تا آن زمان به وقوع نپیوسته است! و سپس مردی از بنی‌ذنب به دمشق می‌آید و با همراهانش طوری کشته می‌شوند که کسی را تا آن زمان، بدان‌گونه نکشته باشند؛ پس این است معنی آیه: فَاخْتَلَفَ الْأَحْزابُ مِنْ بَیْنِهِمْ فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ یَوْمٍ عَظِیمٍ» (تفسیر اهل‌بیت/ البرهان/ العیاشی/بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۲۲) همچنین حضرت باقرالعلوم (ع) در حدیث دیگری فرمودند: «از اميرالمؤمنين (ع) دربارۀ فرمايش خداى تعالى: «فَاخْتَلَفَ‌ الْأَحْزٰابُ‌ مِنْ‌ بَيْنِهِمْ‌» سؤال شد؛ در جواب فرمودند: از پديد آمدن سه چيز منتظر فرج باشيد: ١. اختلاف اهل شام در ميان خودشان؛ ٢. بلند شدن پرچم‌های سياه از خراسان؛ ٣. ایجاد وحشتى در ماه رمضان... و آن همان نشانه‌اى است كه دوشيزگان پرده‌نشین را از پس پرده‌هايشان بيرون كشد، و خُفتگان را بيدار، و بيداران را به وحشت افكند»‌ (تفسیر اهل‌بیت/ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۲۹) امام حسین (ع) نیز فرمودند: «امر ظهور که در انتظار آن هستید، صورت نپذیرد، مگر این‌که اختلافاتی بین شما پیش آید...»؛ پس یکی از اصحاب گفت: در آن زمان برای مردم، خیری نیست؟ حضرت جواب فرمودند: «تمام خير در همان زمان مجتمع و متراکم می‌گردد، چراکه قائم‌ما قیام می‌کند و همه‌ی اختلافات را کنار زده و بین مؤمنین وحدت ایجاد می‌نماید» (الغيبة للنعمانی، ج١، ص٢٠۵) ✍️ و اما چند نکته درباره آیه فوق‌الذکر: 1️⃣ یکی از خسارت‌های فقدان امام معصوم، ایجاد منازعات و اختلافات بین مردم است، چراکه نقش امام و رهبری در زندگی اجتماعی مردم، وحدت آفرینی و ایجاد انسجام و اتحاد بین اقشار مختلف مردم و افکار متفاوت آنهاست؛ 2️⃣ با دیدن اختلافات زیاد در جامعه و در دنیا، نباید از «فرج» ناامید شد، زیرا در روایات اسلامی آمده که فرج و ظهور منجی در کوران همین اختلافات، محقق می‌گردد؛ 3️⃣ کسانی که در دوران آخرالزمان، در خط و راه امام زمان (عج) جمع نشوند و با هم اختلاف نموده و وحدت‌ مسلمین را خدشه‌دار نمایند، باید در انتظار عذاب الهی در روز رستاخیز باشند: «فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ»

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#آیات_المهدی ١٧»         روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠١/٢٠ ✍️ مناسبت روز: امشب اولین شب قدر (لَیلَةُالقَدر) است؛ شب نزول قرآن و مقدّر شدن امور یک‌ساله انسان‌ که در قرآن مجید در سوره‌های قدر و دخان به آن اشاره شده و ارزش این شب را بیش از هزار ماه دانسته‌اند: «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْر» «شب قدر» طبق روایات اسلامی نیز، بافضیلت‌ترین شبِ سال و شب رحمت الهی و آمرزش گناهان است و در آن، فرشتگان به زمین و به حضور حجت حیّ الهی نازل می‌شوند و مُقدّرات سال جدید بندگان را بر امام زمان (عج) عرضه می‌کنند؛ هرچند در روایات اسلامی، زمان دقیق «شب قدر» روشن نیست، ولی طبق تصریح بسیاری از روایات، این شب در ماه مبارک رمضان واقع شده و به احتمال زیاد یکی از شب‌های ۱۹، ۲۱ و یا ۲۳ این ماه است که البته در روایات اهل سنت بر شب ۲۷ رمضان نیز تأکید شده است. بنابراین مؤمنین در این شب‌ها با الگوگیری از کلام و سیره اهل‌بیت (ع)، به شب‌زنده‌داری، خواندن قرآن، دعا و دیگر اعمال شب قدر می‌پردازند؛ همچنین ضربت خوردن و شهادت امیرالمؤمنین (ع) در این ایام، بر اهمیت این شب‌ها افزوده و شیعیان از فضیلت سوگواری برای آن امام همام نیز در شب‌های قدر، بهره می‌برند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت امیر (ع) آغاز می‌نمائیم؛ ✍️ اما امروز هجدهمین روز از ماه مبارک رمضان است و طبق روال روزهای گذشته، به تفسیر کوتاه یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُكْماً وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِينَ»: «(موسى گفت:) چون از شما بیمناک بودم از نزدتان گريختم، سپس پروردگارم به من حكمت (دانش و حکومت) بخشيد و مرا از پيامبران قرار داد.» (شعراء/٢١) در این آیه، حضرت موسی (ع)، علت فرار خود از مصر را خوف و حذر عقلی از خطر دشمنان بیان فرموده‌اند؛ مفسرین بنابر روایات تفسیری اهل‌بیت (ع) این آیه را از «آیات المهدی» دانسته‌اند؛ چنانچه امام صادق (ع) با اشاره به این آیه فرمودند: «صاحب‌الامر را غيبتى است كه (در بیان دلیل آن) می‌فرماید: من از بین شما غایب شدم، چون (بر جان خويش) بيمناك بودم...»: «... إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ غَيْبَةً يَقُولُ فِيهَا- فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمّٰا خِفْتُكُمْ...» (تفسیر اهل‌بیت/ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۵۷) 👈 همچنین امام باقر (ع) فرمودند: «زمانی‌که قائم ما به پا خیزد، درحالی‌که مردم را مورد خطاب قرار می‌دهد، این آیه را تلاوت می‌فرماید: فَفَرَرْتُ مِنکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْمًا وَ جَعَلَنِی مِنَ المُرْسَلِینَ» (تفسیر اهل‌بیت/ البرهان/ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۸۱) ✍️ و اما چند نکته درباره این آیه: 1️⃣ غايب شدن از بین امت مخصوص امام عصر (عج) نیست و بسیاری از انبیاء الهی همچون حضرت موسی (ع) از میان قوم خود، غائب شده‌اند؛ 2️⃣ یکی از علل غیبت اولیاء الهی از جمله امام عصر (عج)، وجود دشمنان بسیار و دوستان و مدافعین اندک است؛ لذا به سبب خوف از دشمن و حفظ جان به دستور الهی غائب می‌شوند تا آمادگی لازم در مردم ایجاد گردد؛ 3️⃣ «خوف» در اینجا به معنای حذر عقلی از خطر است و با «جُبن» که به معنای ترس و بُزدلی است و از ضعفِ نَفْس نشأت می‌گیرد، کاملاً متفاوت است؛ 4️⃣ دو مانع بزرگ ظهور حضرت حجت (ع)، «وجود حاکمان ظالم» و «عدم آمادگی یاران و مدافعان حضرت» است؛ 5️⃣ ایجاد امنیت برای امام زمان (عج) یکی از شرایط ظهور ایشان است، لذا شیعیان وظیفه دارند با کسب قدرت لازم در زمین، چنین زمینه‌ای را برای دفاع از حضرت فراهم نمایند و بر این اساس امام راحل (ره) پس از پیروزی انقلاب و تشکیل حکومت اسلامی فرمودند: «انقلاب مردم ایران، نقطه شروع انقلاب بزرگ جهانی اسلام، به پرچمداری حضرت حجت (ارواحنا فداه) است...» (صحیفه نور، ج۲۱، ص۳۲۷)