💠🍃 👈🏻ثواب گفتن یکبار { بسم الله الرحمن الرحيم } 70 هزار قصر از یاقوت دربهشت 76 هزار نوشته شدن حسنه 76 هزار پاک شدن گناهان 76هزار بالارفتن درجه 📚بحارالانوارج92ص258 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «زمستان، بهار مؤمنان» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠٩/٣٠ مناسبت روز: امروز آخرین روز پاییز و فردا اولین روز از فصل زیبای زمستان است که بدون تردید دارای جاذبه‌های فراوانی است که فقط در این مقطع از سال دیده می‌شوند؛ اگر چه در آن، از طراوت بهار و سرسبزی تابستان خبری نیست، ولی شاخه‌های عُریان درختان و برف و سرما و بادهای زمستانی، مناظر بدیعی را ایجاد می‌نماید که برگ دیگری از دفتر آفرینش و نشانگر قدرت لایزال خالق زیبائی‌هاست! گرچه بسیاری از انسان‌ها، بجای بهره بردن از جلوه‌های بی‌مثال زمستان، و اندیشیدن در مظاهر قدرت الهی، این فصل بی‌بدیل را به غفلت و با آرزوی رسیدن به بهار، پشت سر می‌گذارند! هرچند که با کمترین دقت و تأمل در چگونگی پیدایش و دگرگونی فصول سال و همچنین توجه به خواب زمستانی طبیعت و حیات مجدد آن در بهار، آدمی به تفکر و تعقل در نظام هستی وادار می‌شود! چنانچه در آیات و روایات اسلامی نیز، «زمستان» را به مرگ زمین و اتمام مظاهر فریبنده دنیا و «بهار» را به قیامت و رستاخيز تشبیه نموده‌اند! ازاین‌رو فصل سرد زمستان، هرساله، تلنگری به آدمی است که خود را برای ترک دنیا و رفتن به سرای عُقبی، آماده نموده و توشه‌ی لازم را برای خود فراهم نماید، و شاید به همین دلیل، امام صادق (ع) فرمودند: «زمستان بهار مؤمن است که از شب‌های طولانی‌اش برای شب زنده‌داری و از روزهای کوتاهش برای روزه‌داری بهره می‌گیرد»: «الشِّتَاءُ رَبِیعُ الْمُؤْمِنِ یَطُولُ فِیهِ لَیْلُهُ فَیَسْتَعِینُ بِهِ عَلَی قِیَامِهِ وَ یَقْصُرُ فِیهِ نَهَارُهُ فَیَسْتَعِینُ بِهِ عَلَی صِیَامِهِ» (وسائل الشيعه، ج١٠، ص۴١۴) چراکه در این فصل، مظاهر طبیعت کاهش یافته و جهان هستی از سر و صدا، و جنب و جوش می‌افتد، و به همین دلیل، هوای نَفْسْ و شیطان درون آدمی نیز، فرصت کمتری برای جولان پیدا می‌نماید! لذا انسان‌، از گرو آرزوهای بلند و لذت‌های واهی دنیا بیرون آمده و فرصت عبادت و بندگی خدا را پیدا می‌کند! همچنین از آنجا که در زمستان، روزها کوتاه و شب‌ها بلند است‌؛ تا حد زیادی از فرصتِ مشغله‌های دنیوی و مظاهر غافل کننده آن، کاسته شده و بر زمان آرامش و اندیشیدن به جلوه‌های حقیقی دنیا، افزوده می‌شود! در سیره‌ی اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نیز آمده که در شب‌های بلند زمستان و در سکوت شبانه با خالق و رب خود خلوت نموده و به راز و نیاز و تفکر و اندیشه در نظام هستی و نِعَمِ الهی می‌پرداختند؛ چنانچه از امام صادق(ع) نقل شده است: پیامبر اکرم (ص) موقعی که می‌خواستند بخوابند، ظرف آب را بالای سرشان می‌گذاشتند چیزی هم روی ظرف قرار می‌دادند؛ بعد مقداری می‌خوابیدند و برمی‌خاستند؛ سپس قبل از اینکه وضو بگیرند، به ستارگان آسمان نگاه می‌کردند و در خلقت آسمان‌ها و صنع خدا فکر می‌کردند و این آیه را تلاوت می‌فرمودند: «إِنَّ في‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْباب»: «همانا در آفرینش آسمان‌ها و زمین و در کاستى و فزونى شب و روز نشانه‌هایى (بر اقتدار خدا و فرمانروایى او بر آسمان‌ها و زمین) است، این نشانه‌ها را خردمندان در مى‌یابند»؛ بعد از آن، وضو می‌گرفتند و چهار رکعت نماز شب با رکوع و سجود طولانی می‌خواندند و می‌خوابیدند؛ بعد از کمی استراحت، دوباره بیدار می‌شدند، وضو می‌گرفتند و مجدداً چهار رکعت نماز شب می‌خواندند و دوباره کمی می‌خوابیدند و بلند می‌شدند و دوباره وضو گرفته و نماز شفع و وتر را می‌خواندند! چراکه آن قدر عشق به عبادت و راز و نیاز با خداوند بی‌نیاز داشتند که نمی‌خواستند طولانی بخوابند (و از لذت مناجات بی‌بهره شوند)؛ (همان) ✍️ در پایان سخن امروز از درگاه خداوند متعال مسئلت می‌نمائیم تا در فصل بندگی و بهار مؤمنان، توفیق تفکر، عبادت و نیایش را به همه‌ی ما عنایت فرماید تا غفلت در فصل سرما، مایه‌ی حسرت ما در سرای عقبی نگردد! چنانچه آورده‌اند: حضرت عیسی (ع) پس از رحلت حضرت مریم (س)، شبی روح مادر را ملاقات نموده و فرمودند: «مادر جان، آیا هیچ آرزویی دارید؟» حضرت مریم (س) پاسخ دادند: «آری، آرزویم این است که در دنیا بودم و شب‌های بلند و سرد زمستانی را با مناجات و عبادت در درگاه خدا به بامداد می‌رساندم...» (داستان‌هایی از یاد خدا، ص ۲۸)

#صحیفه_سجادیه 🌷اَلْحَمدُ لِلّهِ الّْذِی اَغلَقَ عَنَّا بابَ الحاجَةِ اِلّا اِلَیهِ، فَکَیفَ نُطیقُ حَمدَه؟ اَم مَتَی نُؤَدّی شُکرَه؟! لا مَتَی؟ 🌷و سپاس مخصوص خداست که درِ احتیاج و نیاز ما را از غير خود بست، پس چگونه‌ قدرت سپاس گزاری او را داریم؟ یا چه زمانی می‌توانیم به ادای شکرش اقدام کنیم؟! هیچگاه! 📚صحیفه سجادیه دعای اول فراز ١۶

110 یازهرا: ✨❧🔆✧﷽✧🔆❧✨ 📝#شرح_حکمتهای_نهج_البلاغه 🔎"حکمت ۲۸ نهج البلاغه ی امام علی علیه السّلام" 🔻برترین پارسایى    "أَفْضَلُ الزُّهْدِ إِخْفَاءُ الزُّهْدِ."    "برترین زهد، پنهان داشتن زهد است." 🔻ـ شرح حکمت  ▫️این سخن امام علی علیه السّلام اشاره به برنامه اى است که زاهدان ریایى در آن عصر و این عصر براى جلب قلوب مردم انتخاب مى کردند; 📌▫️لباس هاى ساده و مندرس و گاه از کرباس و خانه اى محقر و طعامى بسیار ساده براى خود برمى گزیدند تا مردم به آنها اقبال کنند و گاه آنها را مستجاب الدعوه پندارند و از این طریق مقامى در اجتماع پیدا کنند و یا اموالى را پنهانى گرد مى آوردند.  ▫️بسیار مى شد که زندگانى درونى و بیرونى آنها با هم بسیار متفاوت بود و با توجه به این که ریاکارى نوعى شرک و خودپرستى است آنها گرچه به ظاهر زاهد ولى در باطن مشرک بودند و گاه سرچشمه ی خطراتى براى جامعه مى شدند.  📌▫️زاهد واقعى آن کس نیست که به سراغ دنیا رفته، ولى چون آن را به چنگ نیاورده ناچار لباس زهد به خود پوشیده است. زاهد واقعى کسى است که دنیا به سراغش آمده و او آن را نپذیرفته و زندگى زاهدانه را بر نعیم دنیا ترجیح داده است. ▫️همان گونه که امیر مؤمنان على(علیه السلام) در خطبه ی ۳۲ نهج البلاغه مى فرماید: «بعضى از آنها کسانى هستند که ناتوانى شان آنها را از رسیدن به جاه و مقام بازداشته و دستشان از همه جا کوتاه شده آنگاه خود را به زیور قناعت آراسته و به لباس زاهدان زینت بخشیده اند در حالى که در هیچ زمان نه در شب و نه در روز در سلک زاهدان راستین نبوده اند». 🔺بسیارى از بنیان گذاران مذاهب باطله نیز در سلک همین زاهدان ریایى بودند.  📌▫️به تعبیرى دیگر: زاهد کسى است که وابسته به دنیا و اسیر آن نباشد نه آن کس که دستش از همه چیز تهى است. ▫️همان گونه که امیر مؤمنان على(علیه السلام) در تفسیر زهد از آیه شریفه (لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى مَا فَاتَکُمْ وَلا تَفْرَحُوا بِما آتاکُمْ) استفاده کرده است و مى فرماید: «تمام زهد در دو جمله از قرآن آمده است، خداوند سبحان مى فرماید: بر گذشته تأسف نخورید و نسبت به آنچه به شما داده است دلبند و شاد نباشید». 📌▫️امام(علیه السلام) در روایت دیگرى که در غررالحکم آمده تعبیر جالب دیگرى دارد و مى فرماید: «زهد و پارسایى کمیاب ترین چیزها و ارزشمندترین آنهاست همگان آن را مى ستایند ولى اکثر مردم به آن عمل نمى کنند».    🔻این سخن را با ذکر دو نکته پایان مى دهیم: 1⃣ نخست این که اگر سؤال شود چگونه مى توان زاهد بود و زهد را پنهان کرد در پاسخ مى گوییم: شخص زاهد باید در مجامع مانند دیگران رفتار کند; مثلاً اگر سر سفره اى است که غذاهاى مختلف در آن است مقدارى از هر کدام تناول کند نه این که همه غذاها را کنار بزند مثلا به نان و پنیرى قناعت نماید و از نظر لباس، لباس ساده معمولى بپوشد نه لباس غیر متعارف زاهدانه و به این ترتیب مى تواند در باطن زاهد باشد و در ظاهر فردى معمولى.  2⃣نکته دیگر این که هر گاه زاهد به زهدش افتخار کند و آن را اظهار نماید در واقع زاهد نیست، چرا که دلبستگى به زهد و افتخار به آن و جلب نظر مردم از این طریق خود عین رغبت در دنیا و بر ضد زهد است. ‏🌷هدیه به لبخند#امام_زمان(عج) 📌زارع پور 📚#نهج_البلاغه #حکمت28

💠 چند کلمه درباره شب یلدا: 1⃣ اگر منزل برزگترها می رویم ، هزینه ها را بین کوچکترها تقسیم کنیم و هر کدام ، بخشی از پذیرایی را تقبل کنیم. 2⃣ از طرح گفتگوهای سیاسی اختلاف آفرین و تنش زا خودداری کنیم. 3⃣ از حال یکدیگر ، تفقد کنیم ؛ ولی تجسس نه. گره هایی که با دست ما گشوده می شود را کشف و رفع کنیم. 4⃣ از درگذشتگان و غایبان ، ذکر خیر کنیم. برایشان دعای خیر داشته باشیم. از اعماق قلب ، دلگیری های از اموات را ببخشیم؛ که خدا می داند در عالم برزخ چه زجرهایی می کشند و چقدر به عفو ما محتاج اند. 6⃣ سالخوردگان و خردسالان را احترام و اعتنای ویژه کنیم. شباهت های این دو گروه در نیاز عاطفی و جسمانی را دستمایه تنبه و توجهی کنیم ، به گذشته و آینده. 7⃣ با گوشه گیران و تازه واردان انس بگیریم. با بذله گویی و صمیمیت ، کنترل جمع را دست بگیریم؛ تا هم باعث نور و هم مانع نار باشیم. 8⃣ از چشم و هم چشمی ، خودنمایی ، رقابت سازی ، تحقیر ، قضاوت ، تمسخر ، تکبر و ... فرار کنیم. http://eitaa.com/joinchat/3288596492Cb6067d78c4

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: فضیلت‌های فراموش شده! فضیلت دوم: «صداقت»، (برگ اول) روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١٠/٠١ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ لذا طبق قرار قبلی، سخن روز را به یکی از «فضائل فراموش شده» اختصاص می‌دهيم؛ فضائلی که سعادت دنیا و آخرت انسان را تضمین می‌نماید، اما آدمی آنها را به فراموشی سپرده است! «صداقت و یکرنگی» یکی از فضیلت‌های بزرگ فراموش شده در بین بشریت است، که متأسفانه در دنیای کنونی جای خود را به «دروغ، تقلّب و حقه بازی» داده است! در دین مبین اسلام بر این صفت، تأکید فراوان گردیده تا آنجا که خداوند در قرآن کریم، کمالِ صفتِ صداقت را مختص به ذات باریتعالی دانسته: «...وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا»: «و کیست که از خداوند، راستگوتر باشد؟» (نساء/٨٧) و در روایات اسلامی نیز «صداقت» را قوی‌ترین رکن ایمان و علامت و نشانۀ دین‌داری دانسته‌اند، چنانچه امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: «اَلصدقُ اقوی دَعائِمِ الایمانِ» [غررالحکم، ج۱، ص۸۵] و در حدیث ارزشمند دیگری فرموده‌اند: «إِنَّ لِأَهْلِ الدِّينِ عَلَامَاتٍ‏ يُعْرَفُونَ‏ بِهَا صِدْقَ‏ الْحَدِيثِ وَ...» [الكافی، ج‏٢، ص٢٢۶] یعنی اگر کسی صداقت ندارد و دیگران را با دروغ، فریب می‌دهد، قطعاً مسلمان واقعی نیست! گرچه مسلمان اسمی و شناسنامه‌ای باشد! امام صادق (ع) نیز یکی از مهمترین دلایل بعثت همۀ انبیاء الهی را، «صداقت» دانسته‌اند: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ لَمْ يَبْعَثْ نَبِيّاً إِلَّا بِصِدْقِ الْحَدِيثِ وَ...» [الكافی، ج‏٢، ص١٠۴] یعنی هم انبیاء، خودشان صادق بوده‌اند و هم در برنامۀ شریعت آنها، توصیۀ مؤکد به مردم برای رعایت صداقت شده است. در بررسی سیره اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نیز می‌‌بینیم که صداقت، صفا و صمیمیت در عمق جان آنها حکمفرما بوده است، لذا اگر بخواهیم یک مسلمان واقعی و پیرو اهل‌بیت(ع) باشیم باید تمامی گفتار و کردارمان، رنگ صداقت و یکرنگی داشته باشد! ✍️ اما در دین اسلام، «صداقت» اقسام و مراتبی دارد: 1️⃣ قِسم اول: صداقت راجع به خداوند است؛ که بسیار مشکل است! چراکه کسی می‌تواند بگوید من با خدا صداقت دارم که وقتی در نماز خود می‌گوید: «إِیاكَ نَعْبُدُ وَ إِیاكَ نَسْتَعینُ» (تنها تو را می‌‌پرستیم و تنها از تو کمک می‌خواهیم) راست بگوید! یعنی در تمامی افعال و عبادات خود موحد باشد و از هیچ کس جز خداوند متعال تبعیت نکند: «إِیاكَ نَعْبُدُ»؛ و همچنین هیچ چیز و هیچ کسی را در زندگی خود، جز خداوند قادر، مؤثر نداند: «إِیاكَ نَسْتَعینُ»؛ لذا اگر کسی در «إِیاكَ نَعْبُدُ وَ إِیاكَ نَسْتَعینُ» صادق باشد، قطعاً یک مسلمان واقعی صددرصد بهشتی است! اما چه وقت انسان می‌تواند باصداقت نسبت به پروردگار باشد؟ آن وقت که متابعت از شیطان درون و برون خود نکند و حقیقتاً هیچ چیز را به جز خداوند در زندگیش مؤثر نداند! وگرنه وقتی در نماز می‌گوید: «إِیاكَ نَعْبُدُ وَ إِیاكَ نَسْتَعینُ»، گرچه نمازش صحیح است، اما یک دروغ بزرگ به خدا گفته است! لذا قسم اول صداقت بسیار سخت است و آن صادق بودن با خداست! 2️⃣ قسم دوم: صداقت با پیغمبر اکرم (ص) و ائمۀ طاهرین (ع) است؛ یعنی ایمان و محبت ما نسبت به اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، واقعیت داشته باشد و تظاهر نباشد! یعنی همان‌طور که ادعا می‌کنیم که تا سرحد عشق، امیرالمؤمنین (ع) را دوست داریم و ارادت به حضرت زهرا (س) داریم، از نظر عمل هم تابع آنها باشیم! پس آن کسی که گناه در زندگی‌اش باشد، و یا اهل ظلم، دزدی، غیبت، تهمت یا آبروریزی دیگران باشد یا حتی آن خانمی که مراعات حجاب و عفاف را نمی‌کند، حتی اگر بگوید که عاشق حضرت زهرا (س) هستم، با حضرت صادق نیست؛ بلکه اهل آزار حضرت است! چراکه با عمل خود دل حضرت زهرا (س) را آزرده می‌نماید! 3️⃣ قسم سوّم: صداقت در خانه و با اهل خانه است؛ که انشاالله به شرط حیات در روزبرگ فردا تقدیم می‌نمائیم... 📚 برگرفته از درس اخلاق مرجع عالیقدر جهان تشیع، حضرت آیت‌الله العظمی حسین مظاهری (دامت‌برکاته)

قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری – علیه السلام –: مَنْ وَعَظَ أخاهُ سِرّاً فَقَدْ زانَهُ، وَمَنْ وَعَظَهُ عَلانِیَهً فَقَدْ شانَهُ. «تحف العقول، ص. ۴۸۹» 🌷 امام حسن عسکری – علیه السلام – فرمودند : هرکس دوست و برادر خود را محرمانه موعظه کند، او را زینت بخشیده ؛ و چنانچه او را علنی موعظه کند ، موجب ننگ و تضعیف او خواهد شد.

💕زندگی کوتاه است و هر ثانیه آن بسیار با ارزش هر روز زیباست و این نگرش ماست که آن را خوب یا بد می کند به زیبایی روز لبخند بزنید و از کوتاهی زندگی نهایت استفاده را ببرید زندگیتون پراز لبخند

✍یکی از صالحان دعا میکرد: پروردگارا در روزی ام برکت ده » کسی پرسید:چرا نمیگویی روزی ام ده؟ ڱفت روزی را خدا برای همه ضمانت کرده است... اما من برکت را در رزق طلب میکنم چیزی‌ست که خدا به هرکس بخواهد میدهد (نه به همگان) اگر در مال بیاید ، زیادش میکند . اگر درفرزند بیاید ،صالحش میکند . اگر درجسم بیاید، قوی وسالمش میکند . و اگر درقلب بیاید،خوشبختش می کند. ┄┅┅❅💠❅┅┅┄