☘☘☘❤️ ☘☘❤️ ☘❤️ ❤️ #عید_ما_عید_قرب_و_وصال_است. #جشن_و_شادی_عید_باید_متناسب_هم‌_باشند. #معصیت_رقص_و_پایکوبی_متناسب_عید_وصال_نیست. #جشن_ازدواج_باید_متناسب_با_هدف_والای_ازدواج_باشد. #از_مناسک_مهم_عید_توجه_به_امام_است. 🔻اگر عید ما عید قرب و وصال و بازشدن باب توحید است، شادی‌هایش رقص و پایکوبی و سروصدا و معصیت نیست. 🔻یکی از مناسک اعیاد اسلامی (عید جمعه، عید غدير، عید قربان، عید فطر...) دعاي ندبه است؛ یعنی توجه به امام(علیه‌السلام). «...ازدواج يک راه جديدي به روي خدا و بابي از دين است که «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أَحْرَزَ نِصْفَ دِينِه». معني ازدواج فقط اين نيست که فرد از غريزه نجات پيدا کرده، بلکه بابي از بندگي به رويش باز شده و يک زندگي مشترک و يک بندگي مشاع مثل نماز جماعت ترتيب مي‌دهد. اگر کسی این را نفهمد و در نتيجه خيال ‌کند ازدواج همه‌اش اين است که يک غريزه و عاطفه‌اي داريم که با ازدواج تأمين مي‌شود، مناسکش بکوب و بزن و اختلاط زن و مرد می‌شود... اگر کسي بفهمد که ازدواج يک نعمت الهي و يک بابي از توحيد است که به روي انسان باز شده، مناسکش معصيت و "يک شب هزار شب نمي شود" نخواهد بود. کسي که خوشحال است که يک بابي از بندگي به رويش باز شده، ديگر معصيت نمي‌کند. آداب تبرز و اعلام نشاط، متناسب با خودش است؛ اگر انسان خوشحال است که به دنيا رسيده است، رقص و پايکوبي و سر و صدا و دوهول راه مي اندازد و مثل غربي‌ها کارناوال در خيابان‌ها راه مي‌اندازد و هزار معصيت هم مي‌کنند و خوش هستند. علتش اين است که شادي‌هايشان کودکانه است و بالغ و رشيد نيست. غصه‌ها هم همينطور است. از طرف ديگر کساني هستند که به اين دليل خوشحال مي‌شوند که درهاي غيب الهي به رويشان باز شده است؛ مثلاً يک امتي که به تبع نبي اکرم(صلی الله علیه واله) و امامشان سلوک کردند و پيغمبر و امامشان آنها را یک ماه رمضان سرپرستي کرده و به سمت خدا جلو برده‌اند، اینها نوع شادي‌شان هم فرق مي کند. خيال نکنيد ما را رها کردند؛ از اول ماه رمضان هواي ما را دارند و شياطين را از ما دور مي‌کنند و سفره را پهن کردند و ضيافت مي‌کنند و اين امت را به يک نقطه اي رسانده‌اند که يک درهايي به رويشان باز شده و حالا مي‌گويند جشن بگيريد. 👈آداب اين جشن اين است که سر صبح بلند شوي و همانطور که امام رضا(علیه‌السلام) براي نماز رفتند با آن حالت تواضع و خشوع عباي خودتان را بالا بزنيد و با پاي برهنه تکبيرگويان برويد و نماز بخوانيد. ممکن است سوال شود که اين چه عيدي است؟ اتفاقاً عيد همين است. ما اگر خوشحال باشیم که از ماه رمضان خلاص شديم(!)، عيدش اين است که آدم يک سفره سنگيني سر صبح بيندازد و خوشحال باشد؛ ولي اگر خوشحالي انسان براي اين نيست که از ماه رمضان در رفته، بلکه براي اين است که الحمدلله يک ماه ضيافت خدا بود و بعد هم عيد الهي(عید فطر) است؛ طبيعتاً آدابش اين است که تکبير بگويد و زيارت امام حسين(علیه‌السلام) و دعاي ندبه بخواند و متوجه امام بشود. ببينيد هم عید جمعه، هم عید غدير، هم عید قربان، هم عید فطر، دعاي ندبه دارد و توجه به امام است؛ يعني برويد با امامتان نماز عيد بخوانيد. اين آداب و عبادت براي آدمي که خوشحال از ماه رمضان است فوق العاده لذت‌بخش است. لذا هم شادي‌هاي آدم‌ها و امت‌ها متفاوت است و هم آدابش متفاوت است. عيد ما عيد قرب و وصال است؛ عید وقتی است که يک بابي از توحيد به روي ما باز می‌شود». 📝استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری، ۹۳/۵/۶ 🌹🍃🌹🍃🌹🍃