‍ ✅ گزاره‌های رفتاری و محبّت 📌‌محبّت و تربیت وقتی می‌گوییم: محبّت، یک نیاز فطری است، یعنی انسان به گونه‌ای آفریده شده که نیازمند محبّت است. 💗محبّت برای هر انسانی، در هر جایی، در هر زمانی، در هر سنّی، با هر جنسیتی یک نیاز محسوب می‌شود. خانوادۀ خوب و رشد یافته، خانواده‌ای است که همۀ اعضای آن به هم محبّت دارند. 💕پاسخ به نیاز محبّتی فرزندان، به قدری اهمّیت دارد که از برترین عبادت‌ها شمرده شده است. پیشوای نیکی‌ها، امام صادق علیه‌السلام فرمود: 🌷موسی بن عمران علیه‌السلام به خداوند عرضه داشت: پروردگارا! کدام عمل نزد تو برتر است؟ فرمود: «دوست داشتن کودکان؛ زیرا سرشت آنان، بر توحید من است».🌷 ⚠️توجّه به این نکته که محبّت، از برترین عبادت‌هاست، دو نکتۀ اساسی را در پی دارد: 1⃣ آن که نشان می‌دهد این مسئله، تا چه اندازه در نزد خداوند، ارزش دارد. میزان ارزش هر عملی در نزد خداوند عزیز، نشان از میزان اهمّیت آن عمل دارد. 2⃣ آن که با تفکّر در بارۀ ارزش محبّت کردن، انگیزۀ محبّت در وجود کسانی که دوست دارند به چیزی برسند که برای آن آفریده شده‌اند، دو صد چندان می‌شود. 💖اگر همه بپذیریم که محبّت کردن به فرزندان، عبادت است، دیگر نه تنها به هنگام وقت گذاشتن برای آنها، احساس بطالت نمی‌کنیم؛ بلکه کسالت هم از وجودمان بیرون خواهد رفت و با شادابی و نشاط کامل به فرزندان خویش، محبّت خواهیم کرد. #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #تربیت_فرزند #گزاره‌های_رفتاری