4_6042141064091926843.Mp3
12.52M
▪️کتاب صوتی "آه (دو جلد کامل)"
ترجمه مقتل #نفس_المهموم
اثر #شیخ_عباس_قمی
↩️قسمت پانزدهم
@beytonoor
🌹 #حکایتنامه
💠 روزی لقمان به پسرش گفت امروز به تو سه پند می دهم که کامروا شوی:
✨اول این که سعی کن در زندگی بهترین غذای جهان را بخوری!
✨دوم این که در بهترین بستر و رختخواب جهان بخوابی!
✨سوم این که در بهترین کاخها و خانه های جهان زندگی کنی!!!...
🔶پسر لقمان گفت ای پدر ما یک خانواده بسیار فقیر هستیم چطور من می توانم این کارها را انجام دهم؟
لقمان جواب داد:
💫اگر کمی دیرتر و کمتر غذا بخوری هر غذایی که می خوری طعم بهترین غذای جهان را می دهد.
💫اگر بیشتر کار کنی و کمی دیرتر بخوابی در هر جا که خوابیده ای احساس می کنی بهترین خوابگاه جهان است.
💫و اگر با مردم دوستی کنی، در قلب آنها جای می گیری و آن وقت بهترین خانه های جهان مال توست.
@beytonoor
000(2018_07_14_00_58_48).mp3
3.55M
#نواهنگ زیبای
"همیشه عاشق حیدر میمونیم"✌️
@beytonoor
💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
🔥چرا گناههای کوچک عذاب بیشتری دارند؟
🔰کوچک و بی اهمیت شمردن گناه، موجب تبدیل آن به گناه کبیره می شود.
🚫به علت اینکه:
⚡️ گناه کوچکی که یکبار یا دو بار انجام شود، اثر کمی در دل می گذارد، ولى چون تکرار شد، تکرار آن به تدریج در دل اثر قوی مى گذارد،
💦چنان که قطره هاى آب که مکرر بر سنگى بیفتد آن را سوراخ مى کند و همین قدر آب اگر یکدفعه بر آن ریخته شود اثر نمى کند.
💥همینطور انجام گناه کوچک باعث میشود که ما موجب اهمیت کار گناه خود نشویم،
به مثال توجه کنید:
♻️ اگر کسى سنگى به سوى ما پرتاب کند، ولى بعدا پشیمان شده و عذرخواهى کند، ممکن است او را ببخشیم،
🔵 ولى اگر سنگ ریزه اى به ما بزند و در مقابل اعتراض بگوید:
این که چیزى نبود بابا، بى خیالش!
🔘 او را نمى بخشیم، زیرا این کار، از روح استکبارى او پرده بر مى دارد و بیانگر آن است که او گناهش را کوچک مى شمرد.
🔴یکی دیگر از امورى که گناه کوچک را به گناه بزرگ تبدیل می کند، آن است که گنهکار مهلت خدا و مجازات نشدن سریع خود را دلیل رضایت خدا بداند !!
✳️اگر هر روز حسابگری نکنیم این تخلفات جمع میشود، کار دست آدم میدهد، و کم کم مانع از ورود آدم به صراط مستقیم و انجام توبه میشود.
🌹 لذا امام کاظم(علیه السلام) فرمودند: هر شب که خواستی ادارهی کار را تعطیل کنی و بخوابی، حساب کن از صبح تا حالا چکار کرده ای، اگر تخلف کردهای فورا توبه کن، اگر تخلف نکردهای سپاسگزاری کن و دوباره ادامه بده...
🔹🔹🔹🔹🔹
📘ملا مهدی نراقی- ترجمه جامع السعادات، جلد4، صفحه 99-104
📗حجت الاسلام محسن قرائتی- گناه شناسی
🌸
🌿🍂
🍃🌺🍂
💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼
@beytonoor
4_6042141064091926844.Mp3
14.19M
▪️کتاب صوتی "آه (دو جلد کامل)"
ترجمه مقتل #نفس_المهموم
اثر #شیخ_عباس_قمی
↩️قسمت شانزدهم
@beytonoor
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 کلیپ
افشاگری فسادهای حسین فریدون
💢 روزی روزگاری #فریدون
#ژن_خوب
@beytonoor
#کلام_امیر
🌴#نهج_البلاغه
وَقِيلَ لَهُ(عليه السلام) کَيْفَ نَجِدُکَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ؟
کَيْفَ يَکُونُ حَالُ مَنْ يَفْنى بِبَقَائِهِ، وَيَسْقَمُ بِصِحَّتِهِ وَيُؤْتى مِنْ مَأْمَنِهِ؟
کسى به امام(عليه السلام) عرض کرد: اى اميرمؤمنان حال شما چگونه است؟
امام(عليه السلام)فرمود: بيمار مى گردد و در حالى (يا در جايى) که خود را در امان مى بيند، مرگ دامانش را مى گيرد.
✍شرح و تفسير
دليل اينکه چگونه انسان با بقائش فانى مى شود روشن است، زيرا عمر انسان هر قدر طولانى باشد بالاخره محدود است و هر ساعتى که از عمر او مى گذرد يک گام به پايان عمر و فنا نزديک تر مى شود درست مانند سرمايه دارى که هر روز مبلغى از سرمايه خود را هزينه مى کند بى آنکه درآمدى به جاى آن داشته باشد که درباره او مى توان گفت با استفاده از سرمايه اش، مفلس و تنگدست خواهد شد.
اما اين که انسان چگونه به سبب سلامتش بيمار مى شود از اين نظر است که سلامتى انسان به سبب کار کردن منظم تمام دستگاه هاى بدن است; ولى همين کار کردن منظم آن را تدريجاً فرسوده مى کند و انواع اختلالات روى مى دهد و سرانجام از کار باز مى ايستد.
🔻راز اينکه چگونه انسان از محل امنش آسيب مى پذيرد آن است که عوامل آسيب پذيرى در درون وجود خود انسان پنهان است. ناگهان با اختلالى که در يکى از رگ هاى قلب يا مغز رخ مى دهد سکته قلبى يا مغزى به او عارض مى شود و او را نيمه جان مى سازد و يا به جهان ديگر مى فرستد.
🔹قرآن مجيد در آيات مختلف به اين نکات اشاره کرده، در يک جا مى فرمايد: (أيْنَما تَکُونُوا يُدْرِکَکُمُ الْمَوْتَ وَلَوْ کُنْتُمْ فى بُرُوج مُشَيَّدَة); هر جا باشيد مرگ به سراغ شما مى آيد هرچند در دژهاى محکم باشيد».
🔹در جاى ديگر مى فرمايد: (وَالْعَصْرِ * إنَّ الاْنْسانَ لَفِى خُسْر); قسم به عصر که انسان (پيوسته) در حال خسران و زيان کردن است».
🔻در همين کلمات قصار، حکمت 74، آمده بود که «نَفْسُ الْمَرْءِ خَطاهُ إلى أجَلِهِ; نفس هاى انسان گام هاى او به سوى مرگ است (هر نفسى که مى کشد يک گام به مرگ نزديک تر مى شود.)
احتمال ديگر در تفسير جمله هاى حکيمانه بالا هست که انسان به هنگام بقا و سلامتى جسم، چه بسا از خطرات غافل مى شود و اين بقا و سلامتى او را به فنا و بيمارى مى کشاند، چرا که عامل بسيارى از اين حوادث ناگوار، غفلت به هنگام توانايى و تندرستى است.
🔹همچنين انسان در محل امن خود غالباً احتياط را از دست مى دهد و گاه همان محل امن تبديل به محل خطر بزرگى مى شود و يا اين که انسان به افرادى کاملاً اطمينان مى کند و همه چيز خود را به دست آن ها مى سپارد، ناگهان از همان ها ضربه مى خورد; ولى تفسير اول مناسب تر است.
@beytonoor