ظهور در چهل سالگی جوينى از رسول خدا چنين نقل كرده است: «... مهدى از فرزندان من است، در سن چهل سالگى برانگيخته خواهد شد...» (1)  قطب راوندى نيز اينگونه نقل كرده است: «نشانه قائم ما هنگام خروج اين است كه، از لحاظ سن، كهنسال؛ ولى از نظر چهره، جوان است. تماشاگر وى گمان ميبرد كه او چهل ساله يا نزديک به آن است...» (2)  در برخى از روايات نيز بدون اشاره به سن حضرت هنگام ظهور، تنها به جوان بودن ايشان اشاره شده است. 📚 درسنامه مهدويت، جلد 1، ص 90 📚1. جوينى، فرائد السمطين، ج 2، ح 565 📚2. راوندى، الخرائج و الجرائح، ج 3، ص1170 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 7

هم نام رسول الله  اهل سنّت و شيعه اتفاق نظر دارند كه حضرت مهدى، هم نام رسول خدا است. (1)  حتى در بعضي روايات به نام آن حضرت تصريح شده است؛ چنانكه ابن مسعود از پيامبر اكرم اينگونه نقل كرده است: «اسم المهدى م.ح.م.د» (2)  📚درسنامه مهدويت، جلد 2، ص 91 📚1. مقدسى شافعى، عقد الدرر، ص 55 📚2. جلال الدين سيوطى، الحاوى للفتاوى، ص 88 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 8

حتمی بودن ظهور تأكيد بر حتمى بودن ظهور موعود اسلام، مضمون بسيارى از احاديث اسلامى است كه به صورتهاى گوناگون بيان شده است؛ گاهى چنين آمده: «اگر از عمر دنيا جز يک روز باقى نماند، چنين موعودى خواهد رسيد.» و گاهى با تأكيد زياد گفته شده كه: «هرگز روزگاران به پايان نخواهد رسيد، مگر اينكه مهدى موعود عليه السلام ظهور كند.» (1)  ترمذى از رسول خدا چنين نقل ميكند: «دنيا به پايان نخواهد آمد تا آنكه مردى از اهل بيت من كه همنام من نيز هست، بر عرب حاكم شود. » (2) 📚 بررسي تطبيقى مهدويت در روايات شيعه و اهل سنت، ص 120 📚1. ابن ابى شيبه، الكتاب المصنّف، ح 19487 📚2. ترمذى، الجامع الصحيح، ح 2230 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 9

محل ظهور حضرت ولی عصر درباره نقطه آغاز ظهور حضرت مهدى و پيوستن ياران خاص به ايشان، احاديث فراوانى ذكر شده است. وجه اشتراک اين روايات در بين شيعه و اهل سنت، اين است كه ظهور آن حضرت از مكه (1) و از كنار كعبه خواهد بود.  رسول گرامى اسلام فرمودند: «دسته هايى از عراق و بزرگانى از شام، به سوى مهدى مي آيند و با او ميان ركن و مقام بيعت ميكنند...» (2) 📚 درسنامه مهدويت، ج1 ص94؛ 📚1-الغيبة نعمانى ص313؛ 📚2-نعيم بن حماد، الفتن، بخش4 ص242 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 11

فراگیر شدن ستم فراگير شدن ستم پيش از ظهور امام مهدى، يكى از امور مشهورى است كه كمتر مي‌توان حديثي مربوط به امام مهدي را يافت كه اين موضوع، به گونه اى در آن منعكس نشده باشد. نكته قابل توجه در اين احاديث، بکارگيري واژه «مُلِئت» مى باشد؛ از اين واژه چنين به دست مى آيد كه سرتاسر جامعه بشرى، مملو از ظلم و ستم مى شود و نمى توان جايى را سراغ گرفت كه به اين درد مبتلا نشده باشد.  ابى داوود از رسول خدا چنين نقل كرده است: «اگر از عمر دنيا جز يک روز باقى نمانده باشد، خداوند يكى از اهل بيت مرا خواهد فرستاد تا آن را پُر از عدالت نمايد؛ آنگونه كه از ستم پُر شده...» 📚 ابى داوود، سنن، ح 4282 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 17

نداى آسمانی منظور از نداى آسمانى، صدايى است كه به هنگام ظهور امام مهدى، همه مردم آن را از آسمان ميشنوند. اصل روايات مربوط به نداى آسمانى كه مردم را به پيروى از امام مهدى دعوت و او را با نام خود و پدر بزرگوارش ياد ميكند، در منابع شيعه و اهل سنت، فراوان (در حد تواتر) آمده است.  رسول خدا مي فرمايند: «در ماه محرم بانگى از آسمان برآيد؛ بدين مضمون كه برگزيده خداوند فلان است، پس سخنش را بشنويد و از وى پيروى كنيد.» (1)  از اميرالمومنين نيز چنين نقل شده است: «هنگامى كه بانگ برآورنده، از آسمان بانگى برآورد كه حق در آل محمد است، در اين هنگام مهدى ظهور خواهد كرد...» (2)  📚1. نعيم بن حماد، الفتن، ص 236، ح 931؛  📚2. ابن المنادى، الملاحم، ص 196، ح 143 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 20

خسف در بیداء  واژه «خسف»، به معناى فرو رفتن و پنهان شدن است و «بيداء» نام سرزمينى بين مكه و مدينه است. منظور از اين نشانه اين است كه سفيانى با لشكرى عظيم، به قصد جنگ با حضرت مهدى عازم مكه ميشود. آنان در بين مكه و مدينه و در محلى معروف به «بيداء»، به گونه اى معجزه آسا در زمين فرو ميروند.  رسول اكرم فرمودند: «گروهى از شام به سوى او برانگيخته ميشوند؛ چون به منطقه بيداء ميرسند، به زمين فرو برده ميشوند.» 📚 درسنامه مهدويت، جلد 1، ص 93؛ 📚طبرانى، المعجم الاوسط، ج 2، ص 35 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 21

قتل نفس زکیه  كشته شدن «نفس زكيه» كه فردي بيگناه و پاک است، از ديگر نشانه هاى ظهور است كه در روايات اهل سنت و شيعه از آن نام برده اند.  ابن ابى شيبه از پيامبر نقل ميكند: «مهدى ظهور نخواهد كرد، مگر آنكه نفس زكيه كشته شود؛ پس آن هنگام آسمانيان و اهل زمين بر آنان (قاتلها) غضب ميكنند و به دنبال آن، مردم به حضور مهدي آيند... و او زمين را پر از عدل و داد ميكند.» 📚 ابن ابى شيبه، المصنّف، ج 8؛ «كتاب الفتن»، ص 697؛ درسنامه مهدويت، جلد 1، ص 93 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 22

یاران قدرتمند ياران حضرت، مردانى جنگ آور و دليرند؛ دلهايى چون فولاد داشته و از زيادي دشمن، ترسي ندارند؛ آنها ايمان به هدفي والا دارند؛ اراده جنگيدن همراه با شجاعتي مثال زدني، باعث مي‌شود راهيِ ميدان نبرد شوند؛ جرات رويارويي با مرگ و عشق به شهادت دارند.  ابونعيم نقل كرده است كه حضرت امام باقر فرمودند: «خداوند در دلهاى دوستداران و پيروان ما چنان هيبتى قرار ميدهد كه وقتى قائم، مهدى ظهور نمايد، هر كدام از شمشير برنده تر و از نيزه تيزترند.»  📚القندوزى، سليمان بن ابراهيم، ينابيع المودة، ص 538؛ تاريخ پس از ظهور، ص 299 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 23

رفاه و آسایش عمومی عصر حاكميت امام مهدى، در واقع همان مدينه فاضله اسلامى و عصر رفاه و آسايش همگاني است؛ به گونه اى كه ديگر نيازمندى در جامعه پيدا نميشود و اين موضوع به دليل توزيع عادلانه ثروت ها و منابع طبيعي است.  پيامبر‌ اکرم مي‌فرمايند: «مهدى در امت من خواهد بود... مردم در آن دوره به چنان نعمتى دست يابند كه در هيچ دوره اى چنين متنعم نشده باشند.» 📚 ابن ماجه قزوينى، سنن، ح 4083؛ درسنامه مهدويت، جلد 1، ص 96 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 26

اوج بی نیازی در عصر ظهور هرچند در عصر ظهور نعمت‏هاى مادى به حد نهايي خود مي‌رسند، اما در اين ميان بركات معنوى و روحى نيز وجود دارد كه ارزش آنها بسيار بيشتر از بهره هاي مادي است؛ از جمله آنها حس بي ‏نيازى مردم در دوره امام مهدى است كه در احاديث‏ زيادى بر آن تأكيد شده است.  پيامبر‌ اکرم مي فرمايند: «شما را به مهدى بشارت مي‏دهم... [به هنگام ظهور او] خداوند دل‏هاى امت محمد را سرشار از بي نيازى مي‏كند...»  📚احمد بن حنبل، مسند، ج 3، ص 37؛ درسنامه مهدويت، جلد 1، ص 96 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 28

دجّال  دجال در لغت به معناي «روغن مالي کردن» يا «روشن کردن چيزي که باطن آن بي ارزش باشد» است و در اصطلاح به «فرد بسيار دروغگو، منافق و فريبکار» گفته مي‌شود. به موضوع دجال در کتب شيعه بسيار مختصر و مجمل پرداخته شده و احاديث کمي آمده است؛ مفصل ترين حديث را در "جلد دوم کتاب کمال الدين، صفحه 525 و 528 " مي‌توان ديد.  اما در منابع اهل سنت، احاديث فراواني از دجال، صفات، ويژگيها، خصوصيات ظاهري و قتل عام او مطرح شده است؛ مثلا در "صحاح سته" احاديث فراواني درباره دجال يافت مي‌شود، که بيشتر آنها از حيث سند، ضعيف و از حيث محتوي، قابل جمع نيست!  به عنوان مثال از عايشه نقل شده: «شنيدم رسول خدا در نمازهايش از فتنه دجال به خدا پناه مي‌برد.» از پيامبر نقل شده است: «همراه دجال، غذا و شراب است.»  📚صحيح بخاري، ج 8، ص103؛ سنن ابن ماجه، ج 2، ح 4073 #مهدويت_در_نگاه_اهل_سنت 29