یکی از بچه های تفحص تعریف می‌کرد یه كشاورزی رو معرفی كردن گفتن: یه داستانی داره. این كشاورز اومد گفت: شب ها توی مزرعه ام یه تپه بود،شب ها می اومدم آبیاری كنم بخدا فانوس نمی خواستم، نور از این تپه به آسمون می رفت. رفتم اینها رو گفتم به بچه های تفحص، اومدن ریختن به هم، از زیر این تپه استخونهای پنج تا بچه بسیجی پیدا كردن، بعد می گفت: حاج آقا! به جدت قسم، از وقتی كه این بچه ها رو از مزرعه ی من بردن، دیگه نور توی مزرعه ی من نیست،شب ها مزرعه ام تاریكه رفقا می‌خوام بگم شهدا هرکجا باشن، اونجا نور می‌گیره، جایی که نور باشه تاریکی نیست، غم نیست، افسردگی نیست، کمبود محبت و توجه نیست... مگه آقا نگفتن: "شهدا ستاره اند با این ستاره ها راه رو میشه پیدا کرد" یک وقتی یک زن و شوهری دعواشون شده بود، یکی خواست آشتی شون بده همین جمله رو گفت. شد آب روی آتیش. شهید که فقط عکس نیست، چشم و ابرو نیست، گریه کن که نمیخواد، شهید ستاره است... برای کدوم کهکشان زندگی گذاشتیم شون کنار؟؟؟ وقتی عصبانی هستی، وقتی اختلاف داری با کسی، وقتی تنها هستی و دلت همدم می‌خواد‌، وقتی گره به کارت خورده، و نمیدونی دیگه به کجا پناه ببری، وقتی از همه ی دنیا و آدم هاش خسته ای بچه ها به خدا، همین ستاره ها نور میدن توی زندگیت تا درمان دردهاتو پیدا کنی. با این ستاره ها را میتوان پیدا کرد... نور شب تاریک مزرعه یِ زندگی تک تک ما میشه اون شهیدی که انقدر دوستت داشته که از نَفس خودش، جوونی خودش، عشق خودش، حتی بچه خودش که انقدر برای آدم عزیزه گذشته برای تو! بله رفقا! شهید خیلی دوستمون داشته. وقتی یکی رو خیلی دوست داشته باشی بهش میگی جونم فدات. جونشو فدا کرده. شده یه قاب عکس که من و تو راه گم نکنیم. زانوی غم بغل نگیریم... کم نیاریم... انقدر به نداشته هامون خیره نشیم... شهید رو بیار توی زندگیت... شهید برای قربون چشم و ابروش رفتن توی مجازی نیست. شهید رزقِ رب داره. شهید زنده است. رزق رب می‌دونی یعنی چی؟؟؟ یعنی فاطمه زهرا شهیده، امیرالمومنین شهیده، ابالفضل العباس شهیده، علی اکبر شهیده... ابومهدی شهیده، حاج قاسم شهیده، همت و صیاد و باکری و بیضایی و ذوالفقاری شهیدن... یعنی زنده ان، مؤثرن، قدرت دارن... دارن کار میکنن در عالم... دستشون پیش خدا بازه... خیلی مقام دارن. دل ها رو تصرف میکنن. میکشن سمت خودشون جوری که ازین رو به رو میشه. کافیه اشاره کنن... نور میپاشن به شب تاریک زندگیت... فقط باید بخوای... باید صداشون بزنی... اخلاقت، معرفتت، رفاقتت، مرامت، پوششت، حرف زدنت، نگاهت بوی شهدا رو بده... شهیدانه زندگی کنی... یه قدم بری سمتشون... ببین چند کیلومتر بهشتی میان سمتت... تمام هم و غمّت این باشه که مثل شهیدا به امام زمان نزدیک بشی، چون کسی که به امام زمان نزدیک بشه، نه غم داره، نه کم میاره، نه خسته میشه... یه دل داره اونم فدای پسر فاطمه میکنه. پشت سر کی؟؟؟ پشت سر ستاره های خونینی که زودتر از ما افتادن زیر قدم های پسرفاطمه... #به‌وقت‌دلتنگی #شب‌_جمعه‌ @bigharar_shahadat