روحم درد میکنه؛ شدید درد میکنه...

قمی‌ها ببینن

خدایا چه کتابایی میاری جلوی چشم

عمر بگذشت به بیحاصلی و بُوالهَوَسی خسر الدنیا و الآخره...

شیطان: ما را شکار کرد و بیفکند و برنداشت...

واقعا کسی هم هست که با فضای مجازی حالش حقیقتاً بهتر بشه؟

میگذشت از درِ مسجد، نفس‌آلوده سگی، گذرِ خویش به کوی تو به یادم آمد... السلام علیک یا محیی الموتی یا امیرالمومنین

ما و عیدی گرفتن از سیدها در عید غدیر😁

آه اگر از پسِ امروز بُوَد فردایی...

❖ بزرگانی که منبررفتن را کسر شأن نمی‌دانستند حالا این را هم که منبر و شکل تبلیغی منبر از کِی بوده، بنده مجال نکردم [ببینم]؛ دلم میخواست اگر بتوانم مراجعه کنم، امّا مثلاً همین ملّاحسین کاشفی سبزواری در قرن نهم و دهم یا مثلاً واعظ قزوینی در قرن دهم ــ که شاعر بزرگی هم هست ــ در ذهن من [این‌جور] هست که اینها اهل منبر بودند و میرفتند صحبت میکردند و از آن وقتها این سنّتِ منبر وجود داشته. ملّا حسین کاشفی صاحب روضة‌ الشّهدا است، و ما که روضه‌خوانی میکنیم، در واقع گرفته‌شده‌ی از کتاب آن بزرگوار است. و همچنین بعداً علمای بزرگی مثل شیخ جعفر شوشتری [اهل منبر بودند]. شیخ جعفر شوشتری معروف به وعظ است؛ ملّا است، فقیه بزرگی است امّا خب اهل منبر بوده؛ که البتّه با شیخ جعفر کاشف‌الغطاء اشتباه نشود. یا مرحوم حاج آقا رضای همدانی واعظ، ملّای بزرگ ــ که باز با حاج آقا رضای همدانی صاحب مصباح الفقیه اشتباه نشود؛ او کس دیگری است ــ صاحب هدیّة ‌النّملة الی رئیس الملّة، واعظ بوده است. در زمان خود ما مرحوم آمیرزا ابوالحسن قزوینی فیلسوف، که امام در دوره‌ی جوانی‌اش پیش ایشان یک مقدار فلسفه خوانده بود، ملّای بزرگی بود. ایشان را خود من دیده بودم. در همین مسجد جامع تهران، در یک شبستانی نماز میخواند، منبر میرفت و مردم می‌نشستند منبر ایشان را گوش میکردند. قبل از ایشان، مرحوم شاه‌آبادی، استاد امام ــ که خب ما ایشان را درک نکردیم ــ در همین مسجد جامع منبر میرفتند. اینها کسر شأن نمیدانستند منبر رفتن را. در مشهد خود ما، مرحوم حاج میرزا حسین سبزواری، مرحوم حاج آقا حسن قمی منبر میرفتند. یعنی سنّت تبلیغ، حالا چه به شکل نگارش، چه به شکل منبر رفتن، چه به شکل شعر گفتن، در حوزه‌های علمیّه وجود داشته؛ این اهمّیّت این را نشان میدهد. بیانات رهبری در دیدار طلاب؛ ۱۴۰۲/۴/۲۱ @Arefane | عارفانه

یکی از نکاتی که لازم است به آن توجه شود این است که وقتی امام و رهبری و... توصیه به خواندن کتب شهید مطهری می‌کنند -ولو توصیه اکید-، این بدین معنا نیست که هیچ نقدی بر آثار شهید مطهری وارد نیست و ما باید چشم بسته همه را بپذیریم. مثلا شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی، همین ملاحسین کاشفی و کتابش «روضة الشهدا» را با تندترین عبارات نقد کرده و حتی لقب «بوقلمون صفت» را به این بزرگوار داده! ولی در صحبتهای دیروز رهبری در جمع طلاب، رهبری به نوعی ملاحسین کاشفی و کتابش را مدح و تمجید می‌کنند و نگاه تندی که شهید مطهری دارد را رهبری ندارد. @bikarane11

از افراد متعددی شنیدم که بعد از خواندن کتاب حماسه حسینی شهید مطهری، تا مدتها با نگاه شکاکیت به تمام روضه ها گوش می‌دادند و حس و حال اشک و گریه را از آنها گرفته بوده، لذا معلوم نیست که مثلا مطالعه این کتاب برای همه افراد در هر سنی و در هر سطح دانشی قابل توصیه باشد.

توصیه می‌شود اگر خواستید در ماه محرم سراغ مطالعه کتابی بروید، اصلا کتاب حماسه حسینی را انتخاب نکنید! اگر هم لازم دانستید این کتاب را بخوانید، آن را به ماههای دیگر موکول کنید.

شاهدی دیگر

بشوی اوراق اگر همدرس مایی؛ که دیگر حسّ درس خواندن نباشد😁

حسین جان؛ مگر همین محبت ناقصمان به تو، دستگیرمان شود...

صفا کنید..❤️

تلنبار غم پشت غم...

امشب وقتی متوجه شدم که فرداشب، شب تاسوعاست، واقعا جا خوردم. باورم نمیشد محرم امسال اینقدر برام زود گذشته باشه. یکی از دلایلی که یه چیز برای آدم زود میگذره، اینه که اونو درست درک و فهم و ذوق نکرده..‌

مگر اینکه شب و روز تاسوعا و عاشورا نگاهی به جاماندگان روسیاه کنند..

تمام رحمت و آرامش و خیر، نزد امام حسین علیه‌السلام است و باب الحسین، حضرت اباالفضل علیه‌السلام است. ما قطعا هیچ لیاقتی نداریم، اما لیاقت را هم خود شما به ما بدهید...

شب تاسوعای این حسینیه، یُدرَک و لا یوصَف...

در زیر نخل چه می‌گذرد..

در واقع قبل از نخل‌برداری، اینگونه دلهاشون رو آماده میکنند...