🗓 جمعه ۱۴ شهریور ماه ۱۳۹۹ ۱۵ محرم ۱۴۴۲ ⚫ ۴ سپتامبر ۲۰۲۰ ما به جز دولتش نمی خواهیم... اللهم عجل لولیک الفرج... 🤲

⚫ این کسانی که در مکه یا در مدینه، امام حسین (علیه السلام) را دیدند و با او صحبت کردند و آن حضرت را به ماندن و نرفتن و قیام نکردن، نصیحت میکردند، کسانی نبودند که بخواهند با یزید بی آبرو بسازند؛ اما با اینکه اهل سازش با یزید نبودند، به امام می گفتند حرکت نکنید؛ یعنی اینقدر امام تنها بود! 🎤 #امام_خامنه_ای ٦٢/٠٧/١٥ ◾ #عبرت_های_عاشورا /۶ ▪️ #ما_ملت_امام_حسینیم 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

⚫ به دل هوای حرم، به لب نوای حسین... 🎤 سید مجید بنی فاطمه 💻 ketabchinyar ▪️ #ما_ملت_امام_حسینیم 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

‏سئوال خبرنگاری در بیروت از مکرون: چرا اهانت «شارلی ابدو» علیه پیامبراسلام (ص) را محکوم نکردید؟ مکرون: فرانسه کشوری آزاد است و این کار درچارچوب آزادی بیان است. خبرنگار: پس چرا انکار هلوکاست، زندان، جریمه نقدی و محرومیت ازحقوق شهروندی وخدمات اجتماعی بدنبال دارد؟ مکرون: فقط سکوت! 🖋 "حمید رسایی" 💻 twiita ▪️ #من_انقلابی_ام 📌 کانال #بیلبورد 👇🏻👇🏻 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

😷 چند توصیه کرونایی برای پوشش و خوراکی دانش‎آموزان 💻 جام جم ▪️ #اسمشو_نیار 🤫 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

‏ظهور امام زمان، ارتباط عجیبی با تربیت مردم دارد. یکی از نشانه های تربیت مردم، نوع انتخاب آنهاست. مادامی که اصلح ترین شخص توسط مردم انتخاب نشود و شخص بی کفایت را بر مسند امور بنشانند، یعنی مردم هنوز برای حکومت صالح ترین فرد آماده نیستند. و این یعنی تاخیر در ظهور.. 🖋 "حاج حسین" 💻 twiita ▪️ #کشکول 📌 کانال #بیلبورد 👇🏻👇🏻 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

مرا به هیچ بدادی و من هنوز برآنم که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم... 🖋 سعدی 💻 حدیث دل ▪️ #ویرگول 📌 کانال #بیلبورد 👇🏻👇🏻 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

✳ دعای هفتم صحیفه سجادیه 💻 نو+جوان 🤫 #اسمشو_نیار 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

⚫ زیارت عاشورا 6⃣ 🎤 مهدی سماواتی ▪️ #ما_ملت_امام_حسینیم 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

هرگاه مایل به گناه بودی این سه نکته رو فراموش نکن: خدا میبینه ملائک مینویسن در هر حال مرگ میاد. حواسمون به اعمالمون هست؟!؟ شهدا حواسشون به اعمالشون بود. 🎤 حاج حسین یکتا 💻 jomalat_olama ▪️ #کشکول 📌 کانال #بیلبورد 👇🏻👇🏻 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

بسم الله الرحمن الرحیم رمان #دمشق_شهر_عشق قسمت ۳۷ آینه چشمان سیدحسن را حریری از اشک پوشانده و دیگر برای نجاتم التماس می‌کرد: «ما اهل #داریا هستیم!» و باز هم حرفش را باور نکردند که به رویم خنجر کشید. تپش‌های قلب ابوالفضل و مصطفی را در سینه‌ام حس می‌کردم و این #خنجر قرار بود قاتل من باشد که قلبم از تپش افتاد و جریان خون در رگ‌هایم بند آمد. مادر مصطفی کمرش به زمین چسبیده و می‌شنیدم با آخرین نفسش زیر لب ذکری می‌خواند، سیدحسن سینه‌اش را به زمین فشار می‌داد بلکه قدری بدنش را تکان دهد و از شدت درد دوباره در زمین فرو می‌رفت. قاتلم قدمی به سمتم آمد، خنجرش را روبروی دهانم گرفت و عربده کشید: «زبونت رو در بیار ببینم لالی یا نه؟» تمام استخوان‌های تنم می‌لرزید، بدنم به کلی سُست شده بود و خنجرش به نزدیکی لب‌هایم رسیده بود که زیر پایم خالی شد و با پهلو زمین خوردم. دیگر حسی به بدنم نمانده بود، انگار سختی جان کندن را تجربه می‌کردم و می‌شنیدم سیدحسن برای نجاتم #مردانه گریه می‌کند: «کاریش نداشته باشید، اون لاله! ترسیده!» و هنوز التماسش به آخر نرسیده، به سمتش حمله کرد. پاهای نحسش را دو طرف شانه سیدحسن کوبید و خنجری که برای من کشیده بود، از پشتِ سر، روی گردنش فشار داد و تنها چند لحظه کشید تا سرش را از تنش جدا کرد و بی‌آنکه ناله‌ای بزند، #مظلومانه جان داد. دیگر صدای مادر مصطفی هم نمی‌آمد و به گمانم او هم از وحشت آنچه دیده بود، از هوش رفته بود. #خون پاک سیدحسن کنار پیکرش می‌رفت، سرش در چنگ آن حرامی مانده و همچنان رو به من نعره می‌زد: «حرف می‌زنی یا سر تو هم ببرم؟» دیگر سیدحسن نبود تا خودش را فدای من کند و من روی زمین در آغوش #مرگ خوابیده بودم که آن یکی کنارش آمد و نهیب زد: «جمع کن بریم، الان ارتش می‌رسه!» سپس با تحقیر سراپای لرزانم را برانداز کرد و طعنه زد: «این اگه زبون داشت تا حالا صد بار به حرف اومده بود!» با همان دست خونی و خنجر به دست، دوباره موبایل را به سمتش گرفت و فریاد کشید: «خود #کافرشه!» و او می‌خواست زودتر از این خیابان بروند که با صدایی عصبی پاسخ داد: «این عکس خیلی تاره، از کجا مطمئنی خودشه؟» و دیگری هم موافق رفتن بود که موبایل را از دست او کشید و همانطور که به سمت ماشین‌شان می‌رفت، صدا بلند کرد: «ابوجعده خودش کدوم گوری قایم شده که ما براش #جاسوس بگیریم! بیاید بریم تا نرسیدن!» و به #خدا حس کردم اعجاز کسی آن‌ها را از کشتن من منصرف کرد که یک گام مانده به مرگ، رهایم کردند و رفتند. ماشین‌شان از دیدم ناپدید شد و تازه دیدم سر سیدحسن را هم با خود برده‌اند که قلبم پاره شد و از اعماق جانم ضجه زدم. کاسه چشمانم از گریه پُر شده و به سختی می‌دیدم مادر مصطفی دوباره خودش را روی زمین به سمتم می‌کشد. هنوز نفسی برایش مانده و می‌خواست دست من را بگیرد که پیکر بی‌جانم را از زمین کندم و خودم را بالای سرش رساندم. سرش را در آغوشم گرفتم و تازه دیدم تمام شال سبزش از گریه خیس شده و هنوز بدنش می‌لرزید. یک چشمش به پیکر بی‌سر سیدحسن مانده و یک چشمش به امانتی که به بهای سالم ماندنش سیدحسن #قربانی شد که دستانم را می‌بوسید و زیر لب برایم نوحه می‌خواند. هنوز قلبم از تپش نیفتاده و نه تنها قلبم که تمام رگ‌های بدنم از وحشت می‌لرزید. مصیبت #مظلومیت سیدحسن آتشم زده و از نفسم به جای ناله خاکستر بلند می‌شد که صدای توقف اتومبیلی تنم را لرزاند. اگر دوباره به سراغم آمده بودند دیگر زنده رهایم نمی‌کردند که دست مادر مصطفی را کشیدم و با گریه التماسش کردم: «بلند شید، باید بریم!» که قامتی مقابل پای‌مان زانو زد. مصطفی بود با صورتی که دیگر رنگی برایش نمانده و چشمانی که از وحشت رنگ خون شده بود. صورتش رو به ما و چشمانش به تن غرق #خون سیدحسن مانده بود و برای نخستین بار اشکش را دیدم. مادرش مثل اینکه جانی دوباره گرفته باشد، رو به پسرش ضجه می‌زد و من باور نمی‌کردم دوباره چشمان روشنش را ببینم که تیغ گریه گلویم را برید و از چشمانم به جای اشک، خون پاشید. نگاهش بین صورت رنگ پریده من و مادرش سرگردان شده و ندیده تصور می‌کرد چه دیده‌ایم که تمام وجودش در هم شکست. صدای تیراندازی شنیده می‌شد و هرلحظه ممکن بود #تروریست دیگری برسد که با همان حال شکسته سوارمان کرد، نمی‌دانم پیکر سیدحسن را چطور به تنهایی در صندوق ماشین قرار داد و می‌دیدم روح از تنش رفته که جگرم برای اینهمه تنهایی‌اش آتش گرفت... ادامه دارد... ▪️ #رمان 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

بسم الله الرحمن الرحیم رمان #دمشق_شهر_عشق قسمت ۳۸ عقب ماشین من و مادرش در آغوش هم از حال رفته و او تا #حرم بی‌صدا گریه می‌کرد. مقابل حرم که رسیدیم دیدم زنان و کودکان آواره #داریا در صحن حرم پناه گرفته و حداقل اینجا خبری از #تروریست‌ها نبود که نفسم برگشت. دو زن کمی جلوتر ایستاده و به ماشین نگاه می‌کردند، نمی‌دانستم مادر و خواهر سیدحسن به انتظار آمدنش ایستاده‌اند، ولی مصطفی می‌دانست و خبری جز پیکر بی‌سر پسرشان نداشت که سرش را روی فرمان تکیه داد و صدایش به هق‌هق گریه بلند شد. شانه‌هایش می‌لرزید و می‌دانستم رفیقش #فدای من شده که از شدت شرم دوباره به گریه افتادم. مادرش به سر و صورتم دست می‌کشید و عارفانه دلداری‌ام می‌داد: «اون حاضر شد فدا شه تا #ناموسش دست دشمن نیفته، آروم باش دخترم!» از شدت گریه نفس مصطفی به شماره افتاده بود و کار ناتمامی داشت که با همین نفس‌های خیس نجوا کرد: «شما پیاده شید برید تو #صحن، من میام!» می‌دانستم می‌خواهد سیدحسن را به خانواده‌‌اش تحویل دهد که چلچراغ اشکم شکست و ناله‌ام میان گریه گم شد: «ببخشید منو...» و همین اندازه نفسم یاری کرد و خواستم پیاده شوم که دلواپس حالم صدا زد: «میتونید پیاده شید؟» صورتم را نمی‌دیدم اما از سفیدی دستانم می‌فهمیدم صورتم مثل مرده شده و دیگر #خجالت می‌کشیدم کسی نگرانم باشد که بی‌هیچ حرفی در ماشین را باز کردم و پیاده شدم. خانواده‌های زیادی گوشه و کنار صحن نشسته و من تنها از تصور حال مادر و خواهر سیدحسن می‌سوختم که گنبد و گلدسته‌های بلند حرم #حضرت_سکینه (علیهاالسلام) در گریه چشمانم پیدا بود و در دلم خون می‌خوردم. کمر مادرش را به دیوار سیمانی صحن تکیه دادم و خودم مثل جنازه روی زمین افتادم تا مصطفی برگشت. چشمانش از شدت گریه مثل دو لاله پر از #خون شده بود و دلش دریای درد بود که کنارمان روی سر زانو نشست و با پریشانی از مادرش پرسید: «مامان جاییت درد می‌کنه؟» و همه دل‌نگرانی این مادر، #امانت ابوالفضل بود که سرش را به نشانه منفی تکان داد و به من اشاره کرد: «این دختر رنگ به روش نمونده، براش یه آبی چیزی بیار از حال نره!» چشمانم از شرم اینهمه محبت بی‌منت به زیر افتاد و مصطفی فرصت تعارف نداد که دوباره از جا پرید و پس از چند لحظه با بطری آب برگشت. در شیشه را برایم باز کرد و حس کردم از سرانگشتانش #محبت می‌چکد که بی‌اراده پیشش درددل کردم: «من باعث شدم...» طعم تلخ اشک‌هایم را با نگاهش می‌چشید و دل او برای من بیشتر لرزیده بود که میان کلامم عطر عشقش پاشید: «سیده سکینه شما رو به من برگردوند!» نفهمیدم چه می‌گوید، نیم‌رخش به طرف حرم بود و حس می‌کردم تمام دلش به سمت حرم می‌تپد که رو به من و به هوای #حضرت_سکینه (علیهاالسلام) عاشقانه زمزمه کرد: «یک ساله با بچه‌ها از #حرم دفاع می‌کنیم، تو این یکسال هیچی ازشون نخواستم...» از شدت تپش قلب، قفسه سینه‌اش می‌لرزید و صدایش از سدّ بغض رد می‌شد: «وقتی سیدحسن گوشی رو قطع کرد، فهمیدم گیر افتادین. دستم به هیچ جا نمی‌رسید، نمی‌دونستم کجایید. برگشتم رو به حرم گفتم سیده! من این یکسال هیچی ازتون نخواستم، ولی الان می‌خوام. این دختر دست من امانته، منِ #سُنی ضمانت این دختر #شیعه رو کردم! آبروم رو جلو شیعه‌هاتون بخر!» و دیگر نشد ادامه دهد که مقابل چشمانم به گریه افتاد. خجالت می‌کشید اشک‌هایش را ببینم که کامل به سمت #حرم چرخید و همچنان با اشک‌هایش با حضرت درددل می‌کرد. شاید حالا از مصیبت سیدحسن می‌گفت که دوباره ناله‌اش در گلو شکست و باران اشک از آسمان چشمانش می‌بارید. نگاهم از اشک مصطفی تا گنبد حرم پر کشید و تازه می‌فهمیدم اعجازی که خنجرشان را از تن و بدن لرزانم دور کرد، کرامت #حضرت_سکینه (علیهاالسلام) بوده است، اما نام ابوجعده را از زبان‌شان شنیده و دیگر می‌دانستم عکس مرا هم دارند که آهسته شروع کردم: «اونا از رو یه عکس منو شناختن!» و همین یک جمله کافی بود تا تنش را بلرزاند که به سمتم چرخید و سراسیمه پرسید: «چه عکسی؟» وحشت آن لحظات دوباره روی سرم خراب شد و نمی‌دانستم این عکس همان #راز بین مصطفی و ابوالفضل است که به سرعت از جا بلند شد، موبایلش را از جیبش در آورد و از من فاصله گرفت تا صدایش را نشنوم، اما انگار با ابوالفضل تماس گرفته بود که بلافاصله به من زنگ زد. به گلویم التماس می‌کردم تحمل کند تا بوی خون دل زخمی‌ام در گوشش نپیچد و او برایم جان به لب شده بود که اکثر محله‌های شهر به دست #تکفیری‌ها افتاده بود، راه ورود و خروج #داریا بسته شده و خبر مصطفی کارش دلش را ساخته بود... ادامه دارد... ▪️ #رمان 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

سلام به همه همراهان ✋✋ جمعه شبتون به خیر و عزاداری ها قبول ان شالله 🤲 لطفا نظراتتون درباره #رمان رو بفرمایید. 💬 💬 مطالبی رو که می پسندید، بازنشر کنید. ⬅️ تا دقایقی دیگر "پربازدیدترین مطلب هفته" رو معرفی میکنیم. 👀👀

در هفته ای که گذشت این مطلب👆👆 "پربازدیدترین مطالب هفته" بود. 📌 کانال #بیلبورد

بعد از جلسه‌ای حاج قاسم مرا به خانه‌ی خود دعوت و شام با پنیر و گردو و عسل پذیرایی کرد و بعد از شام نشستیم به صحبت کردن. گفت: از خدا خواستم این‌قدر به من مشغله بدهد که حتی فکر گناه هم نکنم. 🎤 سردار حسین معروفی 💻 jomalat_olama ▪️ #معبر_عشق 📌 کانال #بیلبورد 👇🏻👇🏻 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

🗓 شنبه ۱۵ شهریور ماه ۱۳۹۹ ۱۶ محرم ۱۴۴۲ ⚫ ۵ سپتامبر ۲۰۲۰ صلی الله علیک یا اباعبدالله ✋ صلی الله علیک یا اباعبدالله ✋ صلی الله علیک یا اباعبدالله ✋ السلام علیک و رحمه الله و برکاته ✋

⚫ یکی از عواملی که در کارهای بزرگ، جلوی انسان را سد می کند، عذرهای شرعی است. (کافی است بدانند) انجام این کار، مستلزم اشکال بزرگی است، فرضا عده زیادی کشته خواهند شد، احساس می کنند که دیگر تکلیف ندارند. در مقابل امام حسین (علیه السلام) از اینگونه عذرهای شرعی که میتوانست هر انسان ظاهربینی را از ادامه راه منصرف کند، یکی پس از دیگری رخ می نمود. 🎤 #امام_خامنه_ای ٧٥/٠٣/١٤ ◾ #عبرت_های_عاشورا /۷ ▪️ #ما_ملت_امام_حسینیم 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

🎥 روایت منتشر نشده حاج محمود کریمی از احترام ویژه و پذیرایی شهید حاج قاسم سلیمانی از مهمانان روضه‌ی هفتگی در منزل 💻 Drsalaam ▪️#انتقام_سخت ▪️ #ما_ملت_امام_حسینیم 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

⚫ ای آرامش من... ای خواهش من... جونم به فدات ای عالی درجات... ای آب حیات... کشتی نجات 🎤 محمدحسین پویانفر 💻 ketabchinyar ▪️ #ما_ملت_امام_حسینیم 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

برای درمان عصبانیت چه کنیم؟ با عقیده‌ی کامل زیاد صــلوات فــرستادن. 🎤 آیت الله بهجت (ره) 💻 YekJoreMarefat ▪️ #کشکول 📌 کانال #بیلبورد 👇🏻👇🏻 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

✳ دعای هفتم صحیفه سجادیه 💻 نو+جوان 🤫 #اسمشو_نیار 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

⚫ زیارت عاشورا 7⃣ 🎤 مهدی سماواتی ▪️ #ما_ملت_امام_حسینیم 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2

بسم الله الرحمن الرحیم رمان #دمشق_شهر_عشق قسمت ۳۹ مصطفی چندقدم دورتر ایستاده و زیرچشمی تمام حواسش به تماس من و ابوالفضل بود و همان اضطرابی که از لرزش صدای ابوالفضل می‌شنیدم در چشمان #نگران او می‌دیدم. هنوز نمی‌دانستم چه عکسی در موبایل آن #تکفیری بوده و آن‌ها به‌خوبی می‌دانستند که ابوالفضل التماسم می‌کرد: «زینب! توروخدا دیگه نذار کسی تو رو ببینه تا بیاید زینبیه پیش خودم! من نذاشتم بری #تهران، مجبور شدم ۶ ماه تو داریا قایمت کنم، ولی دیگه الان کاری از دستم برنمیاد! امشب رو تحمل کن، ارتش داره میاد سمت #داریا.» و همین یک شب داشت جان ابوالفضل و مصطفی را می‌گرفت که ابوالفضل مرتب تماس می‌گرفت و مصطفی تا صبح نخوابید و فقط دورم می‌چرخید. مادرش همین گوشه #صحن، روی زمین دراز کشیده و از درد و ترس خوابش نمی‌برد. رگبار گلوله همچنان شنیده می‌شد و فقط دعا می‌کردیم این صدا از این نزدیک‌تر نشود که اگر می‌شد صحن این #حرم قتلگاه خانواده‌هایی می‌شد که وحشت زده خود را از خانه تا حرم کشانده و پناهنده #حضرت_سکینه (علیهاالسلام) شده بودند. آب و غذای زیادی در کار نبود و از نیمه‌های شب، زمزمه کم آبی در #حرم بلند شد. نزدیک سحر صدای تیراندازی کمتر شده بود، تکیه به دیوار حرم، تمام بدنم درد می‌کرد و دلم می‌خواست خوابم ببرد بلکه وحشت این شب طولانی تمام شود. چشمم به پرچم سبز حرم در روشنای لامپ مهتابی روی گنبد مانده و انگار حضرت برایم لالایی می‌خواند که خواب سبکی چشمان خسته‌ام را در آغوش کشید تا لحظه‌ای که از آوای #اذان حرم پلکم گشوده شد. هنوز می‌ترسیدم که با نگاهم دورم گشتم و دیدم مصطفی کنارم #نماز می‌خواند. نماز خواندنش را زیاد دیده و ندیده بودم بعد از نماز گریه کند که انگار تنگنای این محاصره و سنگینی این امانت طاقتش را تمام کرده بود. خواست به سمتم بچرخد و نمی‌خواستم خلوتش را خراب کنم که دوباره چشمانم را بستم تا خیال کند خوابم و او بی‌خبر از بیداری‌ام با پلک‌هایم نجوا کرد: «هیچوقت نشد بگم چه حسی بهت دارم، اما دیگه نمی‌تونم تحمل کنم...» پشت همین پلک‌های بسته، زیر سرانگشت #عشقش تمام تارهای دلم به لرزه افتاده و می‌ترسیدم نغمه احساسم را بشنود که صدایش را بلندتر کرد: «خواهرم!» نمی‌توانستم چشمانم را به رویش بگشایم که گرمای عشقش ندیده دلم را آتش می‌زد و او دوباره با #مهربانی صدایم زد: «خواهرم، نمازه!» مژگانم را از روی هم بلند کردم و در قاب گنبد و گلدسته، صورتش را دیدم و چشمانی که دل نداشتند نگاهم را ببینند و خجالتی به زیر افتادند. از همان چشمان به زیر افتاده، بارش عشقش را می‌دیدم و این خلوت حالش را به‌هم ریخته بود که #آشفته از کنارم بلند شد و مادرش را برای نماز صدا زد. تا وضوخانه دنبال‌مان آمد، با چشمانش دورم می‌گشت مبادا غریبه‌ای تعقیبم کند و تحمل این چشم‌ها دیگر برایم سخت شده بود که نگاهم را از هر طرف می‌کشیدم مبادا عطر عشقش مستم کند. آفتاب بالا آمد و خبری از رسیدن نیروهای ارتش نبود مگر رگبار گلوله‌ای که تن و بدن مردم را می‌لرزاند. مصطفی لحظه‌ای نمی‌نشست، هر لحظه تا درِ #حرم می‌رفت و دوباره برمی‌گشت تا همه جا زیر نظرش باشد و ابوالفضل دلی برایش نمانده بود که در تماس آخر، ردّ پای اشک را روی صدایش دیدم: «زینب جان! نمی‌ترسی که؟» و مگر می‌شد نترسم که در همهمه مردم می‌شنیدم هر کسی را به اتهام #تشیّع یا حمایت از دولت سر می‌برند و سر بریده سیدحسن را به چشمم دیده بودم تا سه روز بعد که ذخیره آب و غذای حرم و خانواده‌ها تمام شد. دست #مدافعان خالی و مراقبت از همین امانت، جان مصطفی را گرفته بود که خبر ورود ارتش به #داریا در حرم پیچید. ابوالفضل بلافاصله تماس گرفت تا بی‌معطلی از داریا خارج شویم که می‌دانست این آتش اگر دوباره شعله بگیرد خاکستر داریا را به باد خواهد داد. حرم #حضرت_سکینه (علیهاالسلام) و پیکر سیدحسن در داریا بود که با هر قدم، مصطفی جان می‌داد و من اشک‌هایم را از چشمانش مخفی می‌کردم تا کمتر زجرش دهم. با ماشین از محدوده حرم خارج شدیم و تازه می‌دیدیم کوچه‌های داریا #مقتل مردم شده است. آن‌هایی که فرصت نکرده بودند جایی پنهان شوند یا به حرم بیایند، در همان میان خیابان سلاخی شده و پیکر‌های پاره پاره و غرق به خون هر جا رها شده بود. مصطفی خیابان‌ها را به سرعت طی می‌کرد تا من و مادرش کمتر جنازه مردم #مظلوم داریا را ببینیم و دلش از هم پاشیده بود که فقط زیر لب خدا را صدا می‌زد. دسته‌های ارتش در گوشه و کنار شهر مستقر شده و خبرنگاران از صدها جسدی که سه روز در خیابان مانده بود، فیلم‌برداری می‌کردند... ادامه دارد... ▪️ #رمان 📌کانال #بیلبورد 👇👇 🆔 https://eitaa.com/bilbord2 🆔 https://ble.ir/bilbord2