افتادی و دنیای من پاشید از هم دست در گردن اسب آورد و اسب او را سوی لشکر دشمن برد... وقتی روح به حنجر او رسید به بانگ بلند گفت: "ای پدر! این جد من پیغمبر است که جامی پر به من نوشانید که دیگر تشنه نشوم و گفت: العجل! العجل! بشتاب، بشتاب که تو را جامی آماده است." بیفتاد. حسین بیامد و بر سر علی بایستاد. روی بر او نهاد. حمید ابن مسلم گفت: آن روز این سخن از حسین شنیدم که می گفت: "خدا بکشد آن گروهی که تو را کشتند." اشک از دیدگانش روان گشت و گفت: علی علی الدنیا بعد العفی بعد از تو خاک بر سر دنیا علی... صدای گریه حسین به گریه بلند شد و کسی تا آن زمان صدای گریه او را نشنیده بود... برشی از کتاب آه #روز_هشتم http://eitaa.com/joinchat/3091726368C89eed0adb5 بینش مطهر کاشان