کرکس سیاه در مناطق نسبتاً باز و جنگل‌های پراکنده زندگی می‌کند. بال این پرنده در حدود ۱٫۵ متر (۵ فوت) است و در مقایسه با دیگر کرکس‌ها، پرنده‌ای کوچک محسوب می‌شود.[ب] این پرنده دارای پرهای سیاه است. در سر و گردن این پرنده پری وجود ندارد و رنگ سر و گردنش خاکستری است و دارای نوک کوتاه و قلاب‌مانند است. کرکس سیاه جانوری لاشه‌خوار است و غذای آن لاشهٔ جانوران است، ولی تخم و جانوران تازه متولدشده را نیز می‌خورد. در مناطقی که جمعیت انسان‌ها زیاد است، کرکس سیاه از زباله‌های تولیدشدهٔ انسان‌ها نیز تغذیه می‌کند. این پرنده با استفاده از بینایی خود، یا با تعقیب دیگر کرکس‌های بر جدید که خود با استفاده از بویایی قوی‌شان لاشهٔ جانوران را پیدا می‌کنند، غذای خود را پیدا می‌کند. این پرنده به خاطر نداشتن سوتک عضوی آوازی در پرندگان تنها می‌توانند صداهایی مثل خِرخِر و خِش‌خِش تولید کنند. کرکس سیاه ماده تخم‌های خود را درون غارها، درختان توخالی یا زمین صاف می‌گذارد و معمولاً هر سال دو جوجه می‌آورد که با برگشت دادن غذا از دستگاه گوارشش آنها را تغذیه می‌کند. #کرکس_سیاه 🦋@Bird_s

کرکس سیاه در آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی پراکنده‌است. محدودهٔ پراکندگی آن شامل ایالت‌های میانه ساحل اقیانوس اطلس، دامنهٔ جنوبیِ غرب میانهٔ ایالات متحده آمریکا، مکزیک، آمریکای مرکزی و بسیاری از مناطق آمریکای جنوبی می‌شود. #کرکس_سیاه 🦋@Bird_s

کرکس سیاه به خاطر شکار گوسالهٔ گاوها، در نزد دامداران به عنوان یک تهدید در نظر گرفته می‌شود.مدفوع تولید شده توسط کرکس سیاه و همچنین دیگر کرکس‌ها باعث از بین رفتن درخت‌ها و پوشش‌های گیاهی می‌شود.به عنوان یک عمل دفاعی، کرکس‌ها همچنین استفراغ بدبو و فرسایندهٔ خود را بازمی‌گردانند که باکتری‌های سطح پای این پرندگان را از بین می‌برد. این مواد ممکن است به سطح فلزی برج‌های رادیویی بخورد و به‌طور بالقوه برای کارگران تعمیر و نگهداری برج خطرناک است. این پرنده همچنین می‌تواند طعمهٔ خود را از بالای برج‌های بلند رها کند و برای افراد پایین، خطر ایجاد کند. #کرکس_سیاه 🦋@Bird_s