سنگک نامه به امید به کف آوردن نان سنگک گذر افتاد به نانوایی ِ پشت شهرک چشم بد دور صفش بود صفی طولانی اولّش کفترک و آخر آن برم ِ دِلک! صحبت از جنس گران بود و نبودِ مایه! عمدهٔ دغدغه ها بود پیاز و زردک پیرمردان ته صف غُرغرکی می کردند من ولی ساکت و مظلوم شبیه اُلولَک* شاطرآقا به خودی ها چپری نان می داد خارج از نوبت و هفتاد رقم دوز وکلک پسرِ عمّه ی داماد عموی شاطر از در پشت به کنجد زده ها زد پاتک برد یک دسته ی نان را پسر قدرت خان نیش او باز شد و زد به ته صف چشمک شیر کابل چهل و پنج عدد نان را برد چونکه دارد دو سه تا همسر و هجده کودک رندی از آخر صف گفت که جلّ الخالق توسزاوار مدالی، برو الّلهُ مَعَک! دافی آمد وسط معرکه خشخاشی خواست نرخ خشخاشی آن بود کمی بیشترک داد شش دانه تراول به حساب انعام خورد از سیصد و ده آدم شاکی متلک ناگهان کاسهٔ صبر همگی شد لبریز کر شد از هو زدنِ پیر و جوان گوش فَلک اعتراضات شدیدی شد و شاطر ترسید سپرش شد لگن و نیزه ی رزمش چنگک! شاطرآقا دوسه تا پادو ِ قلدر هم داشت جنگ مغلوبه شد آمد به میان میله و جَک ریگ داغ از ته دکّان به حریفان می خورد مثل رمی جمره بود فضای شهرک مادری لنگهٔ کفشی به کف صحنه پراند شوت او مثل مسی خورد به زیر دیرَک پیرمردی که مسلّط به فن ِ کشتی بود زد به شاگرد خطرناک دکان فنّ سَگَک با فداکاری زن های غیور شهرک شاطر از دست جوانان محل خورد کتک سوّمین جنگ جهانی که به پا شد آنجا بنده غش کردم و از ترس شدم زهره تَرک پدرم برد مرا خانه و بیدارم کرد زد به رخسار پسر بچّه ی خود آب خُنک با غضب گفت که عمراً بشوی نان آور! مادرم گفت: نخور غصّه پسر! نان به دَرک هرکه با حیله گری نان بِبَرد ! یا بِبُرد می خورد نامه و پرونده ی او مُهر ِ بلَک* کفترک و برم دلک=  نام دومحله اولولک= مترسک بلک= سیاه #جواد_فرج_پور کانال بی شوخی: ایتا https://eitaa.com/bishookhi بله https://ble.ir/bishookhi روبیکا https://rubika.ir/@bishookhii

شهری که پر از لطافت و طنّازی ست دانشکده ی صفا و شاعر سازی ست هرجای جهان! اگر کسی شعر سرود تردید نکن که یک رگش شیرازی ست بچه شهر #جواد_فرج_پور کانال بی‌شوخی در ایتا https://eitaa.com/bishookhi بله https://ble.ir/bishookhi روبیکا https://rubika.ir/@bishookhii تلگرام https://t.me/bishookhiii