#اداره_تبلیغات_اسلامی_شاهین_شهر_و_میمه
#رمضان_المبارک_1442
#مسابقه_فصل_بندگی- 2
# سوال سوم:جاهل قاصر و جاهل مقصر را توضیح دهید؟
# پاسخ در کلیپ به نشانی:
https://eitaa.com/bisimchee1400/144
پاسخ صحیح را همراه با نام و نام خانوادگی و شماره تلفن همراه خود به شماره 09132770084در ایتا ارسال فرمایید.
پیامها و نکات برخی از آیات جزء سوم قرآن کریم :
سوره بقره آیه 254
(254) یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ أَنْفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لَابَیْعٌ فِیهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَعَةٌ وَالْکَفِرُونَ هُمُ الْظَّلِمُونَ
ای کسانی که ایمان آورده اید! از آنچه به شما روزی داده ایم انفاق کنید، پیش از آنکه روزی فرا رسد که نه خرید و فروشی در آن است و نه دوستی و نه شفاعتی، و (بدانید که) کافران همان ستمگران هستند. (که هم به خود ستم می کنند وهم به دیگران.)
پیام ها:
1- قبل از دستور، مردم را با احترام صدا زنیم. (یا ایهاالذین امنوا)
2- استفاده از فرصت ها در کارهای خیر، ارزش است. (من قبل ان یأتی یوم)
3- محروم کردن امروز، محروم شدن فرداست. اگر امروز انفاق وبخششی صورت نگیرد، در آن روز هم محبّت و دوستی و وساطتی در بین نخواهد بود. (انفقوا... یوم لابیع فیه...)
4- یاد معاد، عاملی برای تشویق به انفاق است. (انفقوا... یأتی یوم...)
5 - یکی از راههای ایجاد روحیّه ی سخاوت، توجّه به دستِ خالی بودن انسان در قیامت است. (لا بیع ولا خلة ولا شفاعة)
6- بخل، نشانه ی کفران نعمت وکفر به وعده های الهی است. (انفقوا... والکافرون)
7- کفر، نمونه ی بارز ظلم است. (الکافرون هم الظالمون)
پیامها و نکات برخی از آیات جزء سوم قرآن کریم :
سوره بقره آیه 255
(255) اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی الْسَّمَوَتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیْهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَی ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَآءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ الْسَّمَوَتِ وَالْأَرْضَ وَلَا یَؤُدُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
اللّه، که جز او معبودی نیست، زنده و برپادارنده است. نه خوابی سبک او را فرا گیرد و نه خوابی سنگین. آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، از آنِ اوست. کیست آنکه جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند. گذشته و آینده آنان را می داند. و به چیزی از علم او احاطه پیدا نمی کنند مگر به مقداری که او بخواهد. کرسی (علم و قدرت) او آسمان ها و زمین را در برگرفته و نگهداری آن دو بر او سنگین نیست و او والا و بزرگ است.
پیام ها:
1- هیچ موجودی جز او، ارزش معبود شدن ندارد. (لااله الاّ هو)
2- حیات واقعی و ابدی وهمه ی حیات های دیگر از آن اوست. (الحیّ)
3- همه چیز دائماً به او بستگی دارد ولحظه ای از تدبیر اوخارج نیست. (القیوم)
4- همه چیز از اوست.(له ما فی السموات...)
5 - نه تنها هستی از اوست، کارایی هستی نیز از اوست. (من ذا الّذی یشفع)
6- با خیال و توهّم شما، چیزی شفیع و واسطه نمی شود. (من ذا الّذی)
7- احدی از او مهربان تر نیست. علاقه ومهربانی هر شفیعی از اوست. (الاّ باذنه)
8 - خداوند بر همه چیز ودر همه حال آگاه است، پس از گناه در برابر او حیا کنیم. (یعلم مابین ایدیهم وما خلفهم...)
9- او بر همه چیز احاطه دارد، ولی دیگران بدون اراده او حتّی به گوشه ای از علم او احاطه ندارند.**(الم یعلم بانّ اللّه یری) علق، 14.*** (لا یحیطون بشی ء من علمه)
10- حکومت و قدرت او محدود نیست. (وسع کرسیّه)
11- حفاظت هستی برای او سنگین نیست. (ولایؤده)
12- کسی که از هستی حفاظت می کند، می تواند ما را در برابر خطرات حفظ کند. (حفظهما) و لذا برای حفاظت، سفارش به خواندن آیة الکرسی شده است.
پیامها و نکات برخی از آیات جزء سوم قرآن کریم :
سوره بقره آیه 256
(256) لَا إِکْرَاهَ فِی الْدِّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الْرُشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالْطَّغُوتِ وَیُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَی لَاانْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِیْعٌ عَلِیمٌ
در (پذیرش) دین، اکراهی نیست. همانا راه رشد از گمراهی روشن شده است، پس هر که به طاغوت کافر شود و به خداوند ایمان آورد، قطعاً به دستگیره محکمی دست یافته، که گسستنی برای آن نیست. وخداوند شنوای دانا است.
پیام ها:
1- دینی که برهان و منطق دارد، نیازی به اکراه و اجبار ندارد. (لااکراه فی الدین)
2- تأثیر زور در اعمال و حرکات است، نه در افکار و عقاید. (لااکراه فی الدین)
3- راه حقّ از باطل جدا شده، تا حجّت بر مردم تمام باشد. روشن شدن راه حقّ، با عقل، وحی ومعجزات است. (قد تبیّن الرشد من الغی) اسلام دین رشد است.
4- دین، مایه ی رشد انسانیّت است. (قد تبیّن الرشد من الغی)
5 - اسلام با استکبار سازش ندارد. (یکفر بالطاغوت)
6- تا طاغوت ها محو نشوند، توحید جلوه نمی کند. اوّل کفر به طاغوت، بعد ایمان به خدا. (فمن یکفر بالطاغوت ویؤمن باللّه)
7- کفر به طاغوت و ایمان به خدا باید دائمی باشد. (یکفر، یؤمن) فعل مضارع نشانه ی تداوم است.
8- محکم بودن ریسمان الهی کافی نیست، محکم گرفتن هم شرط است. (فقد استمسک بالعروة...)
9- تکیه به طاغوت ها و هر آنچه غیر خدایی است، گسستنی و از بین رفتنی است. تنها رشته ای که گسسته نمی گردد، ایمان به خداست. (لا انفصام لها)
10- ایمان به خدا و رابطه با اولیای خدا ابدی است. (لاانفصام لها) ولی طاغوت ها در قیامت از پیروان خود تبّری خواهند جست.
11- ایمان به خدا و کفر به طاغوت باید واقعی باشد، نه منافقانه. زیرا خداوند می داند ومی شنود. (واللّه سمیع علیم)
پیامها و نکات برخی از آیات جزء سوم قرآن کریم :
سوره بقره آیه 257
(257) اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ یُخْرِجُهُمْ مِنَ الْظُّلُمَتِ إِلَی الْنُّورِ وَ الَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَاؤُهُمُ الْطَّغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ الْنُّورِ إِلَی الْظُّلُمَتِ أُولَئِکَ أَصْحَبُ الْنَّارِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ
خداوند دوست و سرپرست مؤمنان است، آنها را از تاریکی ها(ی گوناگون) بیرون و به سوی نور می برد. لکن سرپرستان کفّار، طاغوت ها هستند که آنان را از نور به تاریکی ها سوق می دهند، آنها اهل آتشند و همانان همواره در آن خواهند بود.
پیام ها:
1- مؤمنان، یک سرپرست دارند که خداست و کافران سرپرستان متعدّد دارند که طاغوت ها باشند و پذیرش یک سرپرست آسان تر است.**یوسف علیه السلام نیز در دعوت کفّار به همین معنا استدلال کرد: (ءأربابٌ متفرّقون خیرٌ أم اللّه الواحد القهّار) آیا صاحبان متعدّد وپراکنده بهترند یا خدای یگانه وقدرتمند؟! یوسف، 39. ***درباره مؤمنان می فرماید: (اللّه ولیّ) امّا درباره ی کفّار می فرماید: (اولیائهم الطاغوت)
2- آیه قبل فرمود: (قد تبیّن الرّشد من الغی) این آیه نمونه ای از رشد و غیّ را بیان می کند که ولایت خداوند، رشد و ولایت طاغوت انحراف است. (اللّه ولیّ... اولیائهم الطاغوت)
3- راه حقّ یکی است، ولی راههای انحرافی متعدّد. قرآن درباره راه حقّ کلمه ی نور را به کار می برد، ولی از راههای انحرافی و کج، به ظلمات وتاریکی ها تعبیر می کند. (النور، الظلمات)
4- راه حقّ، نور است و در نور امکان حرکت، رشد، امید و آرامش وجود دارد. (النور)
5 - مؤمن در بن بست قرار نمی گیرد. (یخرجهم من الظلمات)
6- طاغوت ها در فضای کفر وشرک قدرت مانور دارند. (الذین کفروا اولیائهم الطاغوت)
7- هر کس تحت ولایت خداوند قرار نگیرد، خواه ناخواه طاغوت ها بر او ولایت می یابند. (اللّه ولیّ... اولیائهم الطاغوت)
8 - هر ولایتی غیر از ولایت الهی، ولایت طاغوتی است. (اللّه ولیّ... اولیائهم الطاغوت)
9- توجّه به عاقبت طاغوت پذیری، انسان را به حقّ پذیری سوق می دهد. (اولئک اصحاب النّار)