بیسیمچی
جانباز شهید علی محمودوند که بود؟
#علی_محمودوند در ۶ تیر ماه سال ۱۳۴۳ در بیمارستان مادر واقع در خیابان مولوی تهران به دنیا آمد او تحصیلاتش را تا پایان دوره راهنمایی ادامه داد و عجیب به مسجد علاقه داشت و هر وقت که می خواستند پیدایش کنند باید آنجا سراغش را می گرفتند وی با شروع جنگ تحمیلی در تابستان سال ۱۳۶۱ همزمان با شروع عملیات رمضان به جبهه رفت و کارش را در گردان تخریب لشگر ۲۷ محمد رسول الله(ص) آغاز کرد او در عملیات والفجر مقدماتی همراه با گردان حنظله به منطقه #فکه رفت و مجروح شد و در عملیات والفجر ۸ برای همیشه یک پایش را از دست داد اما با وجود ۷۰ درصد جانبازی شیمیایی، قطع پا و ترکش در بدنش در مقابل مشکلات، سر تعظیم فرود نمی آورد وی در سال ۱۳۶۸ زندگی مشترک را با سفر به آستان علی ابن موسی الرضا(ع) آغاز کرد و ندبه های فراق امام خمینی(ره) را به حجره های دلتنگی گره بست
او در سال ۱۳۷۱ تجربیات دست نیافتنی جنگ را در کوله باری از امید با خود به #تفحص برد و در سمت مسئول گروه تفحص لشگر ۲۷ حضرت رسول(ص)، باز خاک نشین #رملهای فکه شد
وی سرانجام پس از سالها تلاش و مجاهدت در عصر ۲۲ بهمن ماه ۱۳۷۹ با سجده ای خونین، بر خاکهای فکه بوسه زد و از همان جا زائر شهر #شهادت گردید.
#افلاکیان_خاکی
@bicimchi1
بیسیمچی
شهید مسافر
پیکر مطهر شهید «صفتالله خدری» بر اثر اشتباهی ساده در هنگام انتقال پیکر شهدا، به شیراز رفت و همراه با شهدای شهر شیراز تشییع شد.
زمانی که متوجه شدند این شهید متعلق به شیراز نیست به خاطر تشابه اسمی پیکر شهید را به شهر مشهد منتقل کردند و شهید خدری همراه با شهدای مشهد تشییع و در حرم امام هشتم (ع) طواف داده شد.
سپس او را که متعلق به مشهد نبود به شهر تهران آوردند و در تهران همراه با سایر شهدا بر روی دوش مردم تشییع شد.
تا این که پس از یک هفته انتظار پیکر پاکش به کرج رسید و با حضور مردم تشییع شد و در گلزار شهدای روستای سپه سالار در بستر خاک آرام گرفت.
@bicimchi1