از سلام اول تا وداع آخر مثل تمام لحظات زندگی مان به چشم بر هم زدنی گذشت! چه سحرها كه بيدار در كنارتان آسمان را مزه مزه كردیم! چه دعاها كه به بركت نفس پاک شما بی درنگ مهر اجابت خورد! چه خستگی ها كه به لطف نگاهتان از تن به در رفت. و رنگ نشاط گرفت! چه بغض ها و چه اشک ها كه فرو خورده شد و چه آه ها كه ردش روی دلمان جا خوش كرد! چه حرف ها كه از گفتنش استغفار كردیم و خجالت كشيدیم! حرف هايی بس بزرگ كه اگر جامه می شد بر قامت دهان و زبان چون منی زار می زد! ما كجا و آن حكمت ها و مواعظ كجا!؟ اول مخاطبش اما خودمان بودیم، منی با دستان خالی و پاهای بی رمق. تلقين خوبی گاهی می گيرد و خوبت می كند. و سحر تلقين همان خوبی ها بود برای ما... اشک ها و غصه ی ما به وقت حالا بين الطلوعين سحرهای ماه من، از لطف و مهر تک تک شماست! شمايی كه به حرمت دل پاک و صفای وجودتان اميدوار می شویم به فضل و كرم حق تعالی. و معترف به درگاهش كه: " اللَّهُمَّ مَوْلاَیَ کَمْ مِنْ قَبِیحٍ سَتَرْتَهُ وَ کَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِیلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ " #غروب_روز_آخر #دلبرانه‌های_رمضان‌... الوداع...😔 @bicimchi1