eitaa logo
بیست و نه ثامن
120 دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
2.7هزار ویدیو
29 فایل
ثامن ادمین : @bisto9_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
♦️ کارزار اجتناب‌ناپذیر برای نابودی جنین 🔹 موسسه مطالعات امنیت ملی رژیم صهیونیستی طی گزارشی به بررسی رویکرد این رژیم در قبال عملیات‌های مقاومتی برخاسته از شهر جنین در شمال کرانه باختری پرداخته و می‌نویسد ارتش اسرائیل ضربه مهمی به زیرساخت‌های مقاومت در این شهر وارد نکرده و این به تضعیف بازدارندگی اسرائیل کمک می‌کند. 🔸 طبق نظر نویسندگان رفتار مقاومت در جنین فراتر از یک پدیده محلی بوده و این منطقه به نماد مقاومت خشونت‌آمیز تبدیل شده است. برخی دیگر از نکات نویسندگان به شرح ذیل است: 🔸 تشکیلات دفاعی اسرائیل این منطقه را به عنوان یک معضل بسیار خطرناک مشخص کرده و تصمیم گرفته تلاش‌های تهاجمی خود را در آنجا متمرکز کند. این تلاش‌ها خنثی کردن اقدامات انفرادی را ممکن می‌سازد اما نه می‌تواند عملیات‌ها در جنین را مختل کند و نه ضربه مهمی به زیرساخت‌های این نوع عملیات در منطقه وارد می‌کند. 🔸 هر عملیات ویژه، حتی اگر به دستگیری یا کشتن مظنون تحت تعقیب ختم شود، تنها به فصل باشکوه دیگری از اخلاق مقاومت جنین تبدیل می‌شود و در برخی موارد باعث خسارات و تلفات اسرائیلی می‌شود. بدتر از آن، این نوع فعالیت‌ها منجر به اتحاد و همبستگی میان عوامل فلسطینی می‌شود و قدرت بازدارندگی اسرائیل را از بین می‌برد. 🔸 شدت کارزار تروریستی (مقاومتی) که اسرائیل با آن مواجه است منعکس‌کننده دامنه انباشته حملات و تبدیل آن کارزار به مقاومت شناختی خشونت‌آمیز است که به طور موثر با تلاش‌های شناختی حماس در شبکه‌های اجتماعی تغذیه می‌شود. 🔸 به همین دلیل، سیاست فعلی در مورد رویدادهای منطقه جنین باید مورد بازنگری قرار گیرد و ارزش راهبردی احتمالی یک کارزار بسیار گسترده‌تر با استفاده از نیروهای بسیار بزرگتر اسرائیل علیه جبهه‌های بسیار بیشتر در منطقه جنین، اعم از روستایی و شهری، باید سنجیده شود. 🔸 احتمال گسترش درگیری وجود دارد، اما اگر این اتفاق بیفتد، ارتش اسرائیل و نیروهای امنیتی آن قادر به طراحی یک واکنش سریع و مناسب هستند و باید این کار را انجام دهند. در غیر این صورت، اسرائیل گروگان مبارزه ای به رهبری حماس خواهد شد.
📍به فاسدترین کشور اروپا خوش آمدید! 🔹به گزارش مشرق، کانال تلگرامی رورشاخ درباره سر تیتر اخبار اوکراین در جهان البته قبل از حمله روسیه نوشت: "به اوکراین خوش آمدید! فاسد ترین کشور اروپا"، "حکومت رییس جمهور اوکراین روز به روز فاسدتر و مستبدتر شده است"، "زلینسکی عمیقا با راستگرایان تندرو (نازی‌ها) متحد شده است"، "اوکراین کشوری با بیشترین مقامات و مسئولین فاسد افشا شده در اسناد پاندورا (اسناد پاندورا مجموعه اسناد افشا شده توسط کنسرسیوم بین‌المللی روزنامه‌نگاران پژوهشی نشان دهنده اموال مخفی شده و فسادهای مالی سیاست‌مداران و سلبریتی‌ها و قدرتمندان سراسر دنیا در سال 2021 است)" و تیترهای دیگری از جمله ترور روزنامه نگاران و خبرنگاران و ... 🔸بعد از حمله، در اخبار جهان مقدس‌ترین و مردمی‌ترین و پاک‌ترین و آزادترین کشور جهان شد!!
♦️ تأثیر جنگ اوکراین بر رابطه روسیه و قزاقستان 🔹 تارنمای ریسپانسیبل‌استیت‌کرافت در یادداشتی به تبعات نبرد اوکراین بر روابط روسیه و قزاقستان پرداخته است. به نظر نویسنده، قاسم‌جومارت توکایف، رییس‌جمهور قزاقستان نگران ادعاهای پوتین درباره «روسیه تاریخی» است. عنوانی که کرملین به گستره اتحاد جماهیر شوروی اختصاص داده است. 🔸 توکایف با اشاره به منشور سازمان ملل درباره تمامیت ارضی دولت‌ها بیان داشته که قزاقستان جمهوری‌های خودخوانده لوهانسک و دونتسک را به رسمیت نمی‌شناسد. همچنان که هرگز خودمختاری اوستیای جنوبی و آبخازیا را نیز به رسمیت نشناخته است. 🔸 قاسم توکایف نگران است که روسیه ادعاهایی درباره مناطق روس‌تبار قزاقستان داشته باشد. ادعاهایی مانند سرکوب روس‌زبانان در قزاقستان و فقدان رابطه این مناطق با جامعه قزاقستان، که از سوی برخی نمایندگان پارلمان روسیه و کارشناسان اندیشکده‌های روسی مطرح شده است. 🔸 توکایف به صراحت در یک مصاحبه تلویزیونی بیان داشت که قرار نیست چون در جریان آشوب‌های سال گذشته، روسیه در قالب «سازمان امنیت جمعی» به کمک قزاقستان آمد و موجب پایان این شورش شد، این کشور برای همیشه به مسکو خدمت کند. زیرا او از سوی برخی دولتمردان کرملین به «ناسپاسی» متهم شده است. ✅ روس‌تبارهای قزاقستان عمدتاً در دو استان قزاقستان شمالی و شرقی سکونت دارند. گرچه پوتین تاکنون ادعایی مشابه آن‌چه درباره اوکراین داشته درباره قزاقستان مطرح نکرده، ولی نوع مداخله مسکو در منطقه دونباس، نگرانی‌هایی در دولت قزاقستان پدید آورده است.
♦️ تارنمای آمریکایی: راه مقابله با پوتین از چین می‌گذرد 🔹 جان ففر، عضو بنیاد «جامعه باز» و سردبیر سابق نشریه «سیاست جهانی» در یادداشتی به واشنگتن توصیه نموده برای مهار روسیه، به تقویت روابط دوجانبه آمریکا و چین بپردازد. به نظر او پیروزی در مقابل پوتین از مسیر نظامی‌گری نمی‌گذرد. 🔸 نویسنده برای نشان دادن عدم موفقیت راهبرد نظامی‌گری به خروج نظامی آمریکا از افغانستان، خروج نظامیان فرانسه از مالی، رشد تروریسم در عراق و سومالی و شکست نیروهای نظامی وابسته به غرب در سوریه و لیبی اشاره می‌کند. همچنین به نظر او اتحاد دو سوی آتلانتیک نیز متأثر از ناسیونالیسم و پوپولیسم راست‌گرا در اروپا و آمریکا، خدشه‌دار شده است. 🔸 از سوی دیگر، تبعات اقتصادی همه‌گیری کرونا هم‌چنان بازارهای سهام کشورهای غربی را با چالش مواجه ساخته و تورم نیز در این کشورها افزایش یافته است. بنابراین لیبرال‌دمکراسی غربی چه در سیاست و چه در اقتصاد با مشکلات بسیاری مواجه شده است. 🔸 ففر بیان می‌کند که برعکس غرب، چین در مسیر رشد بالایی قرار گرفته و به مهم‌ترین بازیگر اقتصادی در جهان جنوب تبدیل شده است. عدم همراهی چین با تحریم‌های غرب علیه روسیه عامل مهمی در بی‌اعتنایی دولت‌هایی در آسیا و آمریکای لاتین به این تحریم‌ها بوده است. 🔸 به تعبیر نویسنده «چین با هر دو طرف نبرد اوکراین بازی می‌کند». این مسأله فرصت بازسازی روابط آمریکا و چین و جلوگیری از تقویت مناسبات پکن و مسکو را فراهم خواهد کرد. او به دولت بایدن توصیه می‌کند همان‌گونه که برای مدیریت اقدامات علیه روسیه حاضر به تغییر نگرش نسبت به عربستان و ونزوئلا شده، درباره چین نیز چنین رفتار کند. 🔸 چین هنوز قدرت آن را ندارد که هژمونی دلار را به چالش بکشد. از سوی دیگر به بازارهای آمریکا و اروپا نیز نیازمند است. پس واشنگتن ابزارهای لازم برای مدیریت رفتار چین را در اختیار دارد. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ تأثیر جنگ اوکراین بر روابط چین و روسیه ↙️ چین چگونه بحران اوکراین را مدیریت کرده است؟
♦️ کارنگی: ضرورت اتحاد اروپا و ناتو 🔹 اندیشکده کارنگی در یادداشتی با اشاره به درخواست فنلاند و سوئد برای عضویت در ناتو، بیان داشته که حمله روسیه به اوکراین نشان داد ناتو و اتحادیه اروپا هر دو برای امنیت اروپا ضروری و مکمل یکدیگر هستند. توان سیاسی و اقتصادی اتحادیه در کنار سازماندهی نظامی ناتو می‌تواند یک شاکله دفاعی قوی را شکل دهد. 🔸 تأمین مالی عملیات‌های نظامی و مأموریت‌های صنایع دفاعی از مهم‌ترین تفاوت‌های این دو نهاد است. اتحادیه اروپا یک نهاد فراملی است و کمیسیون اروپا نقش مهمی در تدوین بودجه دفاعی مشترک دارد. در ناتو هزینه‌ها به طور ناموزون و ناهمگن تقسیم شده است. 🔸 مهم‌ترین تفاوت این دو نهاد، حضور آمریکا در ناتو است. این مسأله با توجه به اختلاف‌نظرها و تفاوت‌های سیاست‌گذاری در دو سوی آتلانتیک می‌تواند مانعی در مسیر تقسیم کار اتحادیه اروپا و ناتو باشد. پس این دو به جای تقسیم کار باید درباره نوعی همزیستی به توافق برسند. 🔸 ناتو و اتحادیه اروپا اکنون با چالش‌های داخلی و خارجی بزرگی روبرو هستند و باید با هم به مقابله با آنها بپردازند. چگونگی گسترش هر یک از این دو و هم‌چنین مقررات استفاده از بودجه‌های دفاعی برای کشورهای عضو، از جمله این چالش‌هاست. 🔸 به باور نویسنده، چالش دیگر این است که بعضی اعضای ناتو مانند مجارستان، لهستان و ترکیه به قوانین و اصول اتحادیه اروپا پایبند نیستند. این محیط امنیتی اروپا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. غلبه بر اختلافات درونی هر یک از این دو نهاد نیز از دیگر چالش‌های آینده همکاری‌های ناتو و اتحادیه اروپا است.
♦️ اغراق در نگرانی‌ها از ایران مجهز به سلاح هسته‌ای 🔹 پائول پُست، عضو اندیشکده «شورای شیکاگو» در یادداشتی نوشته است که مقامات اسرائیل در ادعای تهدید هسته‌ای ایران، بزرگ‌نمایی می‌کنند. به نظر او با توجه به زرادخانه هسته‌ای اسرائیل و چتر امنیتی آمریکا بر سر عربستان، برنامه هسته‌ای ایران بیش از آنکه تهاجمی باشد، تدافعی است. 🔸 علاوه بر اینکه ایران عمدتاً درصدد «گسترش نفوذ از طریق بازیگران داخلی مانند حزب‌الله و انصارالله بوده است». به همین دلیل حتی در صورت دست‌یابی به بمب هسته‌ای، انگیزه‌ای برای استفاده از آن ندارد. به نظر نویسنده، صرفاً ممکن است نگرانی‌هایی درباره «باج‌خواهی ایران» پس از دست‌یابی به تسلیحات هسته‌ای وجود داشته باشد. 🔸 به نظر پُست، اگر ایران در پی سلاح هسته‌ای نباشد، پس می‌توان برنامه هسته‌ای را اقدامی در راستای «کسب پرستیژ» تفسیر کرد. هم‌چنین می‌توان تلاش ایران برای کاهش زمان «گریز هسته‌ای» را در جهت برتری‌جویی در مقابل رقبای منطقه‌ای به خصوص عربستان قلمداد نمود. 🔸 بنابراین «سناریوهای مرتبط با دست‌یابی ایران به سلاح هسته‌ای، اغراق‌آمیز است». در عین حال پُست با توجه به استدلال‌هایی مبنی بر اینکه ایران هرگز از سلاح هسته‌ای استفاده نخواهد کرد، می‌نویسد که اگر ایران مصمم به کسب بمب است، «شاید بهتر باشد اجازه دهید آن را داشته باشند و سپس یاد بگیرید با آن زندگی کنید».
♦️ معنای عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا 🔹 اندیشکده آمریکایی شورای روابط خارجی در یادداشتی به بررسی عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا پرداخته است. نویسنده بیان می‌کند که اعطای نامزدی اتحادیه اروپا بیشتر یک ژست نمادین است. چنان‌که ترکیه، مقدونیه، مونته‌نگرو، صربستان و آلبانی سال‌هاست نامزد عضویت هستند ولی پیشرفتی در مذاکرات الحاق آنان رخ نداده است. 🔸 عضویت در اتحادیه نیازمند رعایت «معیارهای کپنهاگ» است. این معیارها، در حوزه سیاسی، «دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون»، در زمینه اقتصادی، «بازار آزاد» و نهایتاً در بُعد اداری، «تصویب تعهدات مشترک» را شامل می‌شود. تحلیل نویسنده آن است که اوکراین جنگ‌زده تا حداقل دو دهه آینده امکان اجرای این معیارها را ندارد. 🔸 در این شرایط پیشنهاد عمل‌گرایانه‌تر می‌تواند ایده فرانسه مبنی بر شکل‌گیری رده‌ای از کشورهای «همبسته» با اتحادیه باشد که اوکراین را نیز در بر بگیرد. این «انجمن» حالتی ضعیف‌تر از عضویت در اتحادیه را خواهد داشت ولی موجب تعمیق روابط کی‌یف و اتحادیه می‌شود. 🔸 تنها تجربه پذیرش یک کشور اشغال‌شده، مورد قبرس در 2004 بود که در موج عضویت استونی، لتونی و لیتوانی، چک، مجارستان، لهستان و اسلواکی، انجام شد. اروپا نیز امیدوار بود با عضویت ترکیه در اتحادیه، اشغال مناطق شمالی قبرس نیز به پایان برسد. اما درباره اوکراین، بعید است تا پایان اشغال کریمه و دونباس، فرآیند عضویت انجام شود. ✅ ممکن است نامزدی اتحادیه اروپا باعث تقویت روحیه دولت اوکراین شده و انگیزه مقاومت برای دست‌یابی به آینده‌ای بهتر را افزایش دهد. ولی به همین میزان، انتظارات مردم از دولت زلنسکی را نیز تشدید خواهد کرد. امری که در صورت عدم تحقق این مطالبات می‌تواند به تعمیق نارضایتی‌ها و ناامیدی‌ها بینجامد.
♦️ ادعای اقدام ایران علیه حضور بایدن در شورای همکاری خلیج فارس 🔹 مؤسسه «واشنگتن برای خاورنزدیک» در یادداشتی ادعا نموده ممکن است ایران، غیرمستقیم و یا مستقیم، اقدامی سایبری یا حتی تحریکات نظامی علیه میزبانان بایدن در شورای همکاری خلیج فارس انجام دهد. نویسنده سابقه مشابه را، حمله موشکی یمن به ریاض، در آستانه سفر ترامپ به عربستان در ماه می ۲۰۱۷ عنوان می‌کند. 🔸 نویسنده ادعا می‌کند که حملات نیروهای نیابتی ایران علیه آمریکا در عراق و سوریه، از دسامبر ۲۰۲۱ تا ژانویه ۲۰۲۲ به میزان ۸۰ درصد کاهش یافته است. او دلیل این کاهش را اجتناب از تنش با آمریکا در مذاکرات هسته‌ای، ترمیم وجهه نیروهای منتسب به ایران و نهایتاً سرمایه‌گذاری بر عملیات علیه اسرائیل دانسته است. 🔸 در یادداشت ادعا شده که ممکن است ایران با هدف تحقیر مقامات آمریکایی و میزبانان سعودی آنها اقدامی انجام دهد تا نشان دهد بازیگر نهایی امنیت منطقه ایران است نه متحدان آمریکا. در نتیجه تلاش‌ها برای ایجاد یک معماری جدید امنیتی منطقه‌ای توسط آمریکا را تضعیف می‌کند. 🔸 حمله به تأسیسات آرامکو، مین‌گذاری در مسیر نفت‌کش‌ها در خلیج فارس، توقیف نفت‌کش‌ها یا حمله سایبری مخرب علیه زیرساخت‌های نفتی خلیج فارس از جمله اقداماتی است که نویسنده مدعی است تهران ممکن است به آن‌ها مبادرت ورزد. 🔸 به ادعای این یادداشت، انصارالله با توجه به آتش‌بس سازمان ملل در یمن، ممکن است نسبت به چنین اقداماتی مایل نباشد. ولی نیروهای عراقی مانند کتائب حزب‌الله انگیزه بیشتری دارند. آمریکا باید به ایران هشدار دهد که هر اقدامی، پیامد پرهزینه‌ای خواهد داشت و در صورت اقدام نیز قطعاً با واکنش همراه خواهد بود تا اعتبار تهدید، حفظ شود. ✅ به نظر می‌رسد علاوه بر اینکه ممکن است برخی گروه‌های مقاومت عراقی به اقدامات ضدآمریکایی همزمان با سفر بایدن دست بزنند، نمی‌توان از احتمال توطئه‌چینی رژیم صهیونیستی با هدف تحریک آمریکا و متحدانش به فشار بر ایران نیز چشم پوشید. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ تلاش اسرائیل برای تغییر سیاست آمریکا در قبال ایران
♦️ ایده جامعه سیاسی اروپایی 🔹 اندیشکده «شورای روابط خارجی اروپایی» در یادداشتی به بررسی دیدگاه مکرون رئیس‌جمهور فرانسه درباره شکل‌گیری «جامعه سیاسی اروپایی» پرداخته است. ایده‌ای که تا پیش از الحاق نامزدهای عضویت در اتحادیه به این نهاد، موجب تعمیق روابط اتحادیه و این کشورها خواهد شد. 🔸 نقد این یادداشت به سیاست‌های گسترش اتحادیه در آن است که این سیاست‌ها پیشرفت مذاکرات صربستان، آلبانی و مقدونیه برای عضویت در اتحادیه اروپا را بیش از اصلاحات داخلی به حل مناقشات منطقه‌ای این کشورها با همسایگانش مرتبط می‌کند. درباره اوکراین و مولداوی نیز نباید تهدید آنها توسط روسیه، ضرورت اصلاحات داخلی را به حاشیه براند. 🔸 ایده «جامعه سیاسی اروپایی» می‌تواند به اتحادیه اروپا برای غلبه بر این مشکلات کمک کند. با پیوستن کشورهای نامزد به این ائتلاف، انگیزه قوی‌تری برای اعمال اصلاحات خواهند یافت. یک جامعه سیاسی، جایگزینی برای گسترش اتحادیه نیست، بلکه مکانیسمی برای کمک به کشورهای نامزد در مسیر عضویت خواهد بود. 🔸 در این یادداشت آمده است مزایای تعلق به جامعه سیاسی، علاوه بر گسترش بازار واحد، می‌بایست در ارائه کمک‌های امنیتی در برابر حملات سایبری و بی‌ثباتی سیاسی نیز نمود یابد. برای این اهداف، اتحادیه اروپا نیازی به ایجاد چارچوب‌های جدیدی ندارد. بلکه بر اساس نهادها و سیاست‌های موجود می‌تواند راه‌های جدیدی برای مشارکت کشورهای نامزد بیابد. 🔸 جامعه سیاسی اروپا نباید فقط یک انجمن برای گفتگو باشد، بلکه باید نوع جدیدی از ارتباط نزدیکتر بین کشورهای نامزد با اتحادیه اروپا باشد. ارتباطی که بیش از مسائل ژئوپلتیکِ ناشی از گسترش اتحادیه باید بر اصول و ارزش‌های مشترک اتحادیه تمرکز کند. بدین ترتیب ضرورت اصلاحات داخلی برای تکمیل عضویت در اتحادیه، روشن‌تر خواهد شد. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ معنای عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا
♦️ این بهترین دفاع خاورمیانه نیست! 🔹 جاناتان شاختر کارشناس اندیشکده آمریکایی صهیونیستی هادسون طی یادداشتی به نقد رویکرد جو بایدن در خصوص «ائتلاف دفاع هوایی خاورمیانه» پرداخته است: 🔸 شاختر با بیان این که این مفهوم پاسخ به تهدیدی است که موشک‌ها و پهپادهای ایرانی برای کشورهای منطقه ایجاد می‌کنند می‌نویسد برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس این داستان را تکذیب کرده یا کم‌اهمیت جلوه داده‌اند، زیرا نمی‌خواهند با ایران دشمنی کنند یا می‌خواهند در ظاهر نشان دهند که با اسرائیل دشمنی می‌کنند. 🔸 او همچنین با بیان این که به دلیل رشد تهدید موشکی و پهپادی ایران؛ بازشدن راه همکاری اسرائیل و کشورهای عربی با پیمان ابراهیم و قرارگرفتن اخیر اسرائیل در حوزه سنتکام ایده تشکیل یک ائتلاف دفاع هوایی در منطقه منطقی است می‌نویسد دولت بایدن این ابتکار را در شرایطی مطرح کرد که ممکن است باعث شود اتحاد پیشنهادی در بهترین حالت صرفاٌ به عنوان یک ژست نمادین باقی بماند و در بدترین حالت ممکن است امنیت منطقه را تضعیف کند. 🔸 نخست این ابتکار کاملاً دفاعی به نظر می‌رسد. بدون بحث‌های موازی در مورد بازدارندگی در برابر حملات موشکی و پهپادی ایران، تهران دلیل کمی برای کاهش سرمایه‌گذاری در این زمینه دارد. برعکس تمرکز بر دفاع می‌تواند ایران را تشویق کند تا توسعه این سلاح‌ها را افزایش دهد تا بر این دفاع تقویت‌شده غلبه کند. 🔸 دوم و مهم‌تر، فشار برای ایجاد یک همکاری دفاع هوایی منطقه‌ای در حالی صورت می‌گیرد که ایالات متحده مشتاقانه بازگشت به توافق هسته‌ای ایران را دنبال می‌کند. بازگشت به توافق، امکان دسترسی ایران را به صدها میلیارد دلار فراهم می‌کند که بدون‌ شک بخشی از آن‌ به سمت موشک‌ها و پهپادهای توانمندتر خواهد رفت. به‌عبارتی ایالات‌متحده مانند یک فروشنده مواد مخدر به نظر می‌رسد که پیشنهاد افتتاح یک مرکز توانبخشی را دارد. 🔸 نویسنده در پایان می‌گوید بایدن هنوز فرصت دارد سیاست ضعف و مماشات را به سیاست قدرت و بازدارندگی تغییر دهد و در این صورت ائتلافی از متحدان توانمند و متعهد خاورمیانه‌ای پیدا می‌کند که مشتاق همکاری با ایالات‌متحده هستند.
♦️ سیاست روسیه در افغانستان 🔹 جنیفر بریک مورتازاشویلی، از کارشناسان بنیاد کارنگی و رییس انجمن مطالعات اوراسیا، در یادداشتی به ارزیابی سیاست مسکو در قبال طالبان پرداخته و آن را غیرراهبردی دانسته است. 🔸 دولت پوتین در مارس ۲۰۰۰ این گروه را به آموزش تروریست‌های چچنی متهم نمود و به‌تبع آن، دادگاه عالی روسیه در ۲۰۰۳ طالبان را به عنوان یک سازمان تروریستی شناسایی کرد. اما اکنون روسیه ضمن حذف طالبان از فهرست سازمان‌های تروریستی، سفارت افغانستان در مسکو را به این گروه تحویل داده است. 🔸 نویسنده سه دلیل برای این تغییر رویکرد عنوان می‌کند: حفظ امنیت مرزهای شمالی افغانستان در برابر نفوذ داعش، جنبش اسلامی ترکستان و جماعت انصارالله تاجیکستان؛ تشدید رقابت ژئوپلتیک روسیه با آمریکا و نهایتاً توسعه کریدورهای تجاری از آسیای مرکزی به جنوب آسیا. 🔸 طبق این یادداشت، شایعاتی مبنی بر ارائه تسلیحات از سوی مسکو به «جبهه مقاومت ملی» به رهبری احمد مسعود وجود دارد. نویسنده این امر را نشانه‌ای بر این مسأله می‌داند که سیاست روسیه در افغانستان راهبرد مشخصی ندارد و بیشتر ناشی از تاکتیک‌های موقت است. 🔸 به باور جنیفر بریک، کرملین نگران مداخله سیاسی و حتی نظامی چین در امور افغانستان است. زیرا تمرکز مسکو بر مرزهای غربی‌اش پس از جنگ اوکراین، امکان نفوذ چین در منطقه آسیای مرکزی را افزایش داده است. به ویژه که بخشی از نیروهای روسی حاضر در تاجیکستان و قرقیزستان به سوی مرز اوکراین منتقل شدند. ✅ با توجه به تجربه شکست شوروی و آمریکا در افغانستان، به نظر می‌رسد روسیه ثبات در افغانستان را از مسیر تعامل با طالبان پیگیری می‌کند. در عین حال که بی‌ثباتی در افغانستان نیز می‌تواند بهانه گسترش نفوذ روسیه در آسیای مرکزی به عنوان ضامن امنیت این کشورها را برای کرملین فراهم کند.
♦️پرسش‌هایی درباره روابط آمریکا و چین 🔹 اندیشکده آمریکایی مطالعات راهبردی و بین‌المللی و مؤسسه بروکینگز، چندی پیش گروهی متشکل از 10 کارشناس را در یک کارگاه دو روزه گردآوردند تا به پرسش‌هایی پیرامون عوامل مؤثر بر روابط واشنگتن و پکن پاسخ بدهند. خلاصه خروجی این نشست‌ها بدین شرح است: 1️⃣ پایداری نظم بین‌المللی کنونی چین از نظم فعلی روابط بین‌الملل ناراضی است و معتقد است نهادهای جهانی تحت هژمونی آمریکا هستند. دستگاه سیاست خارجی آمریکا باید میان دو گزینه پذیرش خواسته‌های تجدیدنظرطلبانه چین درباره نظم کنونی و یا مقاومت در برابر آنها، با وجود محدودیت‌ها و کاهش اراده اِعمال قدرت آمریکا، توازن ایجاد نماید و به طیفی از گزینه‌های متعدد دست یابد که کدام ویژگی نظم کنونی برای آمریکا حیاتی است و کدام را می‌توان تغییر داد. 2️⃣ آینده روابط چین و روسیه نارضایتی‌های مشابه چین و روسیه درباره توزیع قدرت در نظام بین‌الملل به تعمیق روابط خواهد انجامید. گزینه اختلاف‌افکنی میان این دو توسط آمریکا، مقبولیت اندکی نزد کارشناسان دارد. اما مقابله با این دو در یک جبهه نیز محدودیت‌هایی برای منابع و تمرکز سیاست خارجی آمریکا در دیگر نقاط جهان ایجاد می‌کند. علاوه بر اینکه موجب نزدیکی بیشتر این دو کشور خواهد شد. 3️⃣ چین: به قله رسیده است یا همچنان در حال صعود است؟ در خصوص افزایش قدرت نظامی و صنعتی چین و نفوذ سیاسی پکن بر نخبگان کشورهای هم‌سو، بین کارشناسان اجماع نظر وجود دارد. ولی برخی معتقدند که گسترش نقش دولت در سیاست‌گذاری‌های تجاری و مالی طی سال‌های آتی، رشد اقتصادی چین را محدود خواهد کرد. 4️⃣ مسأله تایوان در این خصوص میان کارشناسان اختلاف‌نظر جدی وجود دارد. برخی معتقدند چین در اولین فرصت برای الحاق تایوان اقدام نظامی خواهد کرد. برخی دیگر گمان دارند که پکن درصدد «پیروزی بدون جنگ» بر تایوان است. ✅ روابط ایالات متحده و چین در حال گذار است. نحوه درک تحولات درون ساختار تصمیم‌گیری چین و به ویژه میزان و چگونگی دوام قدرت ژی جین‌پینگ از مهم‌ترین ابهامات راهبردی آمریکا در سیاست‌گذاری در مقابل پکن است.
♦️ ریاکاری اروپا درباره انرژی خاورمیانه و محیط زیست 🔹 موسسه خاورمیانه در یادداشتی نوشته است که تبعات جنگ اوکراین و نیازمندی کشورهای اروپایی به بازار انرژی، ریاکاری آنان نسبت به ارزش‌های زیست‌محیطی را نمایان ساخت. مذاکرات غرب با عربستان، امارات و قطر برای افزایش تولیدات نفت و گاز، تعهدات اروپا و آمریکا نسبت به توافق آب‌وهوایی پاریس را خدشه‌دار ساخته است. 🔸 طبق این یادداشت، دولت‌های اروپایی وادار به اختصاص یارانه به مصرف انرژی و هم‌چنین کاهش مالیات سوخت شده‌اند. اقدامی که در تعارض با شعارها و توافق‌هایی مبنی بر «پیمان سبز» در اتحادیه اروپاست. اقداماتی که به افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای از سوی اتحادیه اروپا خواهد انجامید. 🔸 نویسنده دلیل اصلی بحران کنونی انرژی در اروپا را فقدان سرمایه‌گذاری در بخش انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر طی سال‌های متمادی عنوان می‌کند. برای مثال، آلمان امروز یکی از وابسته‌ترین کشورهای اتحادیه اروپا به نفت و گاز روسیه است و تصمیم آنگلا مرکل به توقف تولید انرژی هسته‌ای، این وابستگی را تشدید کرد. 🔸 در این یادداشت آمده که بحران انرژی کنونی و هزینه‌های ناشی از تأمین انرژی صنایعی که به تازگی از رکود کرونایی جان به در برده بودند، دولت‌های اروپایی را از سرمایه‌گذاری بر تغییر منابع انرژی از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های سبز، بازمی‌دارد. 🔸 در نهایت نویسنده هشدار می‌دهد که اتکا به سوخت‌های فسیلی در میان‌مدت و بلندمدت خطرات بسیاری را برای محیط زیست، اقتصاد و امنیت ملی هر کشور به همراه دارد. به همین دلیل، پذیرش فناوری‌های پاک می‌تواند از وابستگی به کشورهایی مانند روسیه کاسته و اهرم فشار بهتری در اختیار اروپا قرار دهد.
♦️ جنگ اوکراین از نگاه چین 🔹 اندیشکده «شورای روابط خارجی اروپایی» در گفتگو با تعدادی از دانشگاهیان چینی، نگاه آن‌ها به جنگ اوکراین را بررسی کرده است. به نظر نویسنده، تمایز نگاه آنان با کشورهای غربی در این است که مفروضات راهبردی‌شان به کلی متفاوت از پیش‌فرض‌های تحلیل‌گران آمریکایی و اروپایی است. 🔸 به نظر چینی‌ها روسیه درصدد تکمیل خلأ هژمونی آمریکا برآمده است. از منظر آنان، پایان هژمونی آمریکا به ظهور جهانی چندقطبی و کثرت‌گرایانه‌تر می‌انجامد. زیرا معتقدند که نظم کنونی جهانی مبتنی بر منافع کشورهای غربی بنا شده است. 🔸 به نظر آنان، این نبرد نه درگیری دو کشور مستقل، بلکه یک نبرد نیابتی میان آمریکا و چین است. آن‌ها اروپا، ژاپن و کره جنوبی را پیاده‌نظام ایالات متحده قلمداد می‌کنند. از منظر آن‌ها این نبرد مانند اختلافات آمریکا و چین درباره کرونا، بخشی از یک رقابت بزرگ‌تر میان پکن و واشنگتن برای کسب برتری بر دیگری است. 🔸 نویسنده با اشاره به این نظرات، بیان می‌کند که غرب باید نسبت به درک کشورهای غیرغربی از مواضع و عملکرد اروپا و آمریکا حساس باشد. این نگرش بخشی از واقعیتی است که مشخص می‌کند چرا غرب نتوانسته برای تحریم علیه روسیه، اجماعی جهانی ایجاد کند.
♦️ روز پس از حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران 🔹 بنیاد ضد ایرانی «دفاع از دموکراسی‌ها» در یادداشتی به بررسی تبعات حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران توسط آمریکا و رژیم صهیونیستی پرداخته است. به ادعای نویسندگان این یادداشت با وجود احتمالاتی مانند حمله ایران به نیروهای آمریکایی در منطقه یا پاسخ موشکی حزب‌الله لبنان به اسرائیل، تنها توجیه حمله، نابودی ظرفیت برنامه هسته‌ای ایران است. 🔸 مزیت دیگری که نویسندگان برای حمله برمی‌شمرند این است که یک شکست نظامی می‌تواند اقتدار و اعتبار داخلی حکومت را به شدت زیر سؤال ببرد. گرچه تضمینی نیست که چنین حمله‌ای زمینه یک شورش بزرگ داخلی علیه نظام را فراهم کند، اما می‌تواند به زنجیره‌ای از اعتراضات پیوسته و تدریجی منجر شود. 🔸 نویسندگان گمان دارند که جمهوری اسلامی به دلیل ایدئولوژی اسلامی و ایده امت واحده اسلامی، نخواهد توانست از ناسیونالیسم برای بسیج عمومی علیه این حمله احتمالی بهره‌برداری کند. 🔸 به ادعای این یادداشت، مشکلات اقتصادی موجب شده تا حاکمیت فاقد پایگاه اجتماعی مستحکم و قابل اتکایی باشد. به‌زعم نویسندگان، حتی اقشار ضعیف و فقیر نیز حامی نظام نیستند. در این یادداشت کاهش مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره سیزدهم به عنوان شاهدی بر این ادعا ذکر شده است. ✅ نویسندگان تصور می‌کنند نگرانی اصلی آمریکا، حمایت عمومی از نظام برای پاسخ به آمریکا و متحدانش می‌باشد. به همین خاطر تلاش می‌کنند با رد چنین احتمالی، سیاست‌گذاران آمریکایی را به چنین اقدامی ترغیب نمایند. در حالی که به نظر می‌رسد نگرانی اصلی آمریکا تشدید تنش‌های منطقه‌ای و عدم موفقیت حمله در نابودی برنامه هسته‌ای ایران باشد.
♦️ تمایل کره جنوبی به تسلیحات هسته‌ای 🔹 اندیشکده «شورای روابط خارجی» به بررسی این موضوع پرداخته که بخشی از نخبگان و جامعه کره جنوبی، تسلیحات هسته‌ای را برای امنیت ملی کره، حیاتی قلمداد می‌کنند. قابلیت‌های تهاجمی کره شمالی در کنار درک کره جنوبی از تهدید چین و اهمیت نقش جهانی کره جنوبی، سه متغیری است که بر این موضوع مؤثر است. 🔸 نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد بیش از ۷۰ درصد مردم کره خواستار کسب سلاح هسته‌ای هستند. بخشی از نخبگان کره نیز معتقدند توسعه برنامه موشک‌های بالستیک و همکاری‌های امنیتی سه‌جانبه کره، ژاپن و آمریکا، برای افزایش بازدارندگی سئول کافی نیست. 🔸 برخی از سیاست‌مداران کره معتقدند سئول باید با خروج از ان‌پی‌تی و ساخت تسلیحات هسته‌ای، موقعیت برابری برای مذاکره با پیونگ‌یانگ ایجاد کند. ولی مخالفان، چنین اقدامی را «پوپولیسم هسته‌ای غیرمسئولانه» خوانده‌اند که ضمن نفی خلع سلاح هسته‌ای شبه‌جزیره کره، موجب تسری این اقدام به کشورهای جنوب شرق آسیا می‌شود. 🔸 پیشنهاد دیگر برای جبران «عدم تقارن قدرت دولایه (سطوح متعارف و هسته‌ای)» و برقراری «توازن وحشت» میان دو کره، استقرار تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی آمریکا در خاک کره جنوبی است. اقدامی که قبلاً میان سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۹۱ انجام شد ولی جرج‌بوش پدر آن را ملغی ساخت. ولی انعقاد پیمان «اُکیس»، بار دیگر موجب طرح این موضوع در کره جنوبی شد. 🔸 پیشنهاد سوم، انعقاد توافقی میان آمریکا و کره جنوبی شبیه توافق «اشتراک تسلیحات هسته‌ای» ناتو و اتحادیه اروپاست. در این توافق، به سئول اختیاراتی درباره نوع کاربرد این تسلیحات، حتی در خارج از خاک کره اعطا می‌شود و نیازی به وجود سلاح هسته‌ای در کره جنوبی نیست. ✅ به نظر نمی‌رسد واشنگتن تمایلی به نظامی‌سازی برنامه هسته‌ای کره جنوبی داشته باشد. زیرا این امر ادعاهای آمریکا در پیگیری سیاست‌های عدم اشاعه را زیر سوال برده و اهرم آمریکا در مقابل رقبا و دشمنانش را تضعیف می‌سازد. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ هریتج: زمان ارتقای مشارکت آمریکا و کره جنوبی
♦️ تأثیر یک ترور بر جنگ اوکراین 🔹 رابرت رایت از نویسندگان برخی نشریات آمریکایی همچون نیویورکر، آتلانتیک و فارن‌پالیسی در یادداشتی، تبعات ترور دوریا دورگین، دختر الکساندر دورگین متفکر روس، بر نبرد اوکراین را مورد بررسی قرار داده است. به نظر او «این ترور می‌تواند منجر به تشدید جنگ شود، زیرا تشنگی برای انتقام را برانگیخته است». 🔸 به نظر رایت، باور روسیه به مسئولیت اوکراین در این ترور، می‌تواند پاسخی پایدارتر از یک عملیات انتقام‌جویانه داشته باشد. استفاده پوتین از روایت مسئولیت کی‌یف در این ترور می‌تواند توانایی روسیه در بسیج عمومی و سربازگیری از مردم این کشور را افزایش دهد. 🔸 نکته دیگر اینکه مقامات روسی معتقدند عامل ترور به استونی گریخته است. اگر آن‌ها خواستار تحویل این متهم از سوی استونی شوند و دولت استونی از چنین کاری امتناع کند، ممکن است آتش جنگ اوکراین به کشورهای عضو ناتو نیز تسری یابد. 🔸 نویسنده تذکر می‌دهد که هر چه جنگ طولانی‌تر شود، علاوه بر اینکه روسیه دچار تلفات خواهد شد، کشورهای اروپایی و اوکراین نیز آسیب خواهند دید. و هر روز ممکن است یک کارت وحشتناک دیگر مانند ترور دوریا دورگین، رو شود. 🔸 به همین دلیل، رایت به سرزنش آمریکا می‌پردازد که چرا حاضر به مذاکره با روسیه درباره عدم عضویت اوکراین در ناتو نشده است. رایت به نقل از توماس شلینگ، نظریه‌پرداز نظریه بازی‌ها بیان می‌کند که جنگ یک بازی با حاصل جمع صفر است و اجتناب از هر جنگی می‌تواند یک نتیجه بُرد-بُرد باشد. 🔸 به نظر او همان‌گونه که آمریکا در دوران جنگ سرد از «نبرد هسته‌ای» به عنوان بازی باخت-باخت، پرهیز کرد، اکنون نیز باید چنین کند. زیرا علاوه بر تهدید وقوع «جنگ هسته‌ای»، رفع تهدیداتی مانند تغییرات آب‌وهوایی و همه‌گیری‌ها و رقابت‌های تسلیحاتی نیازمند همکاری‌های بین‌المللی است.
♦️ اندیشکده والدی: تقابل در اروپا، راه‌حل از آسیا 🔹 اندیشکده روسی والدی در یادداشتی به بررسی مهم‌ترین روندهای امنیتی در آسیا و اروپا پرداخته است. به نظر نویسنده، تشدید تقابل آمریکا با چین و روسیه، نه‌تنها ائتلاف پکن و مسکو را تقویت خواهد کرد، بلکه دیگر قدرت‌های ناراضی را نیز به سوی این دو سوق خواهد داد. 🔸 به ادعای این یادداشت، بریکس، سازمان همکاری شانگهای، آسه‌آن و بسیاری کشورهای خاورمیانه تمایلی به حمایت از تحریم‌های غرب علیه روسیه نداشته‌اند و سعی کرده‌اند بی‌طرفی خود را حفظ کنند. توانمندی روسیه در خنثی‌سازی تحریم‌ها نیز بر بی‌رغبتی دیگر کشورها به دنباله‌وری از این تحریم‌ها خواهد افزود. 🔸 به نظر نویسنده، به موازات تشدید تنش‌ها درون اروپا و همچنین میان اروپا و آمریکا، و در برابر تلاش‌هایی مانند پیمان آوکیس برای سرایت تنش به درون آسیا، باید ساختارهای منطقه‌ای قدرتمندی تدوین شود که به یک معماری اقتصادی بینجامد تا از طریق وابستگی متقابل، تنش‌های امنیتی را کاهش دهد. 🔸 طبق این یادداشت، نقص سه توافق «تجارت آزاد منطقه آسیا و اقیانوسیه(RCEP)»، «مشارکت ترنس‌پاسیفیک (CPTPP)» و «چارچوب اقتصادی ایندوپاسیفیک(IPEF)» در این است که هر سه قالب با مشکل عدم روابط مناسب با روسیه روبرو هستند. 🔸 نویسنده برای تقویت همکاری‌های آسیایی مفهوم «مدیترانه آسیایی» را از فرانسوا گیپولو اقتصاددان فرانسوی وام گرفته است. به گفته گیپولو، بخش غربی اقیانوس آرام، با گستره وسیعی از اقیانوس منجمد شمالی تا تنگه مالاکا، از بسیاری جهات شبیه منطقه مدیترانه است که به همکاری کشورها از طریق توسعه بلندمدت اقتصادی کمک می‌کند. 🔸 طبق این یادداشت، پیش‌نیازهای عینی ترویج مفهوم «مدیترانه آسیایی» عبارت است از: اولاً تبیین ثمرات تعامل دوجانبه در همکاری‌های بلندمدت اقتصادی، ثانیاً پیوند آسیا با شرق اروپا از طریق توسعه پروژه «یک کمربند، یک جاده» از مسیر اوراسیا و ثالثاً بی‌طرفی عمده کشورهای توسعه‌یافته آسیایی در تنش‌های شرق و غرب.
♦️ مؤسسه واشنگتن: انفعال آمریکا در عراق دست بالاتر را به ایران داده است 🔹 اندیشکده «واشنگتن برای خاور نزدیک» در گزارشی به انتقاد از رویکرد دولت بایدن در قبال عراق پرداخته و وضعیت کنونی را نتیجه انفعال آمریکا دانسته که منجر به دست بالای متحدان ایران شده است. 🔸 به نظر نویسنده، ملاک بایدن برای ثبات عراق این است که نیروهای آمریکایی کمتر از قبل هدف حملات شبه‌نظامیان قرار بگیرند. در حالی که «این معیار به تنهایی برای ادعای ثبات کافی نیست». 🔸 در این گزارش ذکر شده که در فاصله نزدیک به ۹ ماه بین برگزاری انتخابات تا کناره‌گیری نمایندگان صدر از پارلمان، مقامات ارشد وزارت امور خارجه و شورای امنیت ملی آمریکا تنها دو بار از عراق دیدن کردند و آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، تنها چند تماس کوتاه با مقامات عراقی داشت. 🔸 نویسنده معتقد است اقدامات سفیر جدید آمریکا در بغداد فاقد حمایت کافی از سوی واشنگتن بوده است. دیدگاه دولت بایدن این است که «امور را به عراقی‌ها بسپارید تا حل‌وفصل کنند». 🔸 نویسنده نوشته است که این دیدگاهی اشتباه است زیرا خلأ حضور آمریکا توسط ایران تکمیل می‌شود. به ویژه که جلوگیری از افزایش نفوذ تهران در عراق، برای جلب نظر مساعد متحدان منطقه‌ای آمریکا، نیز ضروری است. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ تحولات عراق و الزامات سیاست‌ورزی ایران
♦️ استفن والت: توجه اندک آمریکا به آسیا خطای بزرگی خواهد بود (۲) 🔸 ثانیاً از عضویت سوئد و فنلاند در ناتو استقبال شده است. برخلاف برخی اعضای جدید ناتو، هر دوی این کشورها، نیروهای دفاعی قدرتمندی دارند و ورود آنها به ناتو موجب پیچیده‌شدن برنامه‌ریزی دفاعی روسیه می‌شود، چرا که دریای بالتیک عملاً به آبراه ناتو بدل می‌شود. این باعث می‌شود توازن قوا در اروپا بیش از پیش به نفع ناتو تغییر یابد. 🔸 ثالثاً اتفاقات در آسیا بر نقش حیاتی آمریکا در حفظ توازن مطلوب قوا در آسیا صحه می‌گذارد. اگر جلوگیری از ظهور یک هژمون رقیب در یک منطقه استراتژیک، به عنوان اصل اساسی استراتژی کلان آمریکا باقی مانده باشد، بنابراین چرخش به آسیا ضروری است، صرف نظر از اینکه در اوکراین چه اتفاقی می‌افتد. 🔸 والت نوشته است متأسفانه دولت بایدن همان اشتباهاتی را تکرار می‌کند که در گذشته موجب تشویق شرکای اروپایی واشنگتن به غفلت از ظرفیت‌های دفاعی‌شان شد. در ماه فوریه دولت بایدن استقرار ۲۰ هزار نیرو در اروپا را اعلام کرد و نیروهای بیشتری نیز در ماه ژوئن مستقر شدند. تصمیم اروپا برای آنکه کار بیشتری انجام دهد در حال رنگ باختن و عادت‌های دیرینه «سواری مجانی» دوباره در حال ظهور است. رکود قریب‌الوقوع اروپا این گرایش‌ها را تشدید خواهد کرد و وعده‌های گسترده آلمان و سایر کشورهای اروپایی را در هاله‌ای از ابهام فرو خواهد برد. 🔸 والت در پایان نوشته است: «اگر این روند معکوس نشود واشنگتن خود را در شرایطی خواهد دید که بیش از حدِ نیاز در اروپا و کمتر از حدِ کافی در آسیا کار انجام می‌دهد. برای استراتژی کلان آمریکا، این وضعیت، خطایی اساسی خواهد بود.» 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ اهداف راهبردی غرب در جنگ اوکراین ↙️ درس‌هایی از جنگ اوکراین از نگاه شورای آتلانتیک ↙️ اندیشکده والدی: تقابل در اروپا، راه‌حل از آسیا ☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
♦️ استفن والت: توجه اندک آمریکا به آسیا خطای بزرگی خواهد بود (۱) 🔹 استفن والت استاد روابط بین‌الملل دانشگاه هاروارد در یادداشتی در نشریه فارن‌پالیسی جنگ اوکراین را فرصتی برای کاهش وابستگی اروپا به آمریکا دانسته است. والت نوشته است زمانی که جنگ روسیه علیه اوکراین آغاز شد استدلال کردم که این جنگ فرصتی ایده‌آل برای آغاز فرایند قطع وابستگی بیش از حد متحدان اروپایی به حمایت‌های آمریکا است. 🔸 جنگ نشان داد که قدرت سخت همچنان در قرن ۲۱ اهمیت دارد. این جنگ کاستی‌های اروپا در حوزه نظامی، محدودیت‌ آمریکا در تعهدات خود و محدودیت‌های نظامی روسیه را عیان کرد. به باور والت، بازسازی نظامی اروپا زمان‌بر است و هزینه دارد اما مسئولیت‌پذیری بیشتر اروپا در دفاع از خود به آمریکا اجازه خواهد داد که توجه بیشتری به آسیا جهت پرداختن به چالش‌های بسیاری که از سوی چین بروز می‌کند داشته باشد. متأسفانه دولت بایدن این دلالت‌ها را نادیده می‌گیرد و در حال تقویت وابستگی اروپا به «عمو سام» است. اگر این مسیر ادامه یابد ظرفیت آمریکا برای ایجاد موازنه با چین به نحو موثری آسیب خواهد دید. 🔸 والت این سوال را مطرح کرده است که از آغاز جنگ تاکنون چه اتفاقاتی افتاده است که ضرورت کاهش وابستگی اروپا به آمریکا را تقویت می‌کند. او سه اتفاق را برشمرده است. اولاً عملکرد نظامی روسیه بهبود چندانی نیافته و نیروهای مسلح این کشور همچنان خسارات قابل توجهی متحمل می‌شوند. حتی اگر قدرت پنهان مسکو موجب یک نوع پیروزی شود توانایی روسیه برای تهدید اروپا در آینده، حداقلی خواهد بود. 🔸 تحریم‌های غرب به اقتصاد روسیه خسارت قابل توجهی وارد کرده است. محدودیت‌ها بر صادرات به روسیه، دسترسی این کشور به نیمه‌هادی‌های پیشرفته و سایر فناوری‌هایی را که در تسلیحات پیشرفته نیاز است دشوارتر می‌کند. تلاش‌های اروپا جهت کاستن از اتکا به نفت و گاز روسیه، این کشور را از منابع مالی محروم خواهد ساخت و مانعی در توانایی روسیه در بازسازی نیروهای مسلح خود پس از جنگ ایجاد خواهد کرد. ☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
♦️ نحوه کنشگری ترکیه در دریای سیاه پس از جنگ اوکراین 🔹 اندیشکده «واشنگتن برای خاورنزدیک» به خبری پرداخته است که طبق آن، ترکیه به روسیه اجازه داده سامانه موشکی S300 را که قبلاً در سوریه مستقر کرده بود، از طریق دریای سیاه به روسیه بازگرداند تا در جنگ اوکراین استفاده کند. 🔸 طبق «پیمان مونترو» حق کنترل کامل ترابری دریایی تنگه‌های بسفر و داردانل با آنکارا می‌باشد. ترکیه پس از حمله روسیه به اوکراین، به استناد ماده ۱۹ این پیمان، ورود ناوها، کشتی‌ها و قایق‌های نظامی طرفین جنگ از دریای مدیترانه به دریای سیاه را ممنوع کرد. 🔸 دستور ترکیه عملاً به نفع اوکراین بود. زیرا از پیش از آغاز جنگ، تمامی ادوات نیروی دریایی اوکراین در دریای سیاه بود. ولی نیمی از ناوگان دریایی روسیه در مدیترانه بود. نویسنده دلیل اقدام ترکیه را برقراری موازنه با مسکو در دریای سیاه می‌داند. 🔸 به نظر نویسنده، اقدام اخیر ترکیه، ناظر به بهبود موقعیت اردوغان در انتخابات ریاست‌جمهوری است. وی نیاز فوری به تقویت روابط تجارت و گردشگری با مسکو را احساس می‌کند تا بتواند اقتصاد ترکیه را تا پیش از انتخابات، بهبود ببخشد. 🔸 طبق این یادداشت «اردوغان سعی کرده بین حمایت از اوکراین و اجتناب از موضع آشکارا ضد روسی، تعادل برقرار کند و همزمان از منافع امنیتی ترکیه در دریای سیاه و منافع سیاسی خود محافظت کند». 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ دستاورد متقابل روسیه و ترکیه از حفظ روابط در جنگ اوکراین ☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
❇️ سرنوشت کشورهای مشترک‌المنافع پس از مرگ ملکه 🔹 با مرگ الیزابت دوم و آغاز پادشاهی چارلز سوم در بریتانیا، گمانه‌زنی‌ها پیرامون سرنوشت کشورهایی که پادشاه بریتانیا در آنها رئیس دولت محسوب می‌شود آغاز شده است. در این کشورها که به عنوان کشورهای مشترک‌المنافع معرفی می‌شوند تمایلات جدی برای جدایی از پادشاهی بریتانیا وجود دارد. اندیشکده آمریکایی شورای روابط خارجی در بخشی از یادداشت خود پیرامون مرگ ملکه، به این مسئله پرداخته است. 🔸 به غیر از بریتانیا، پادشاه این کشور، در ۱۴ کشور که اغلب در مناطق آسیاپاسیفیک و کارائیب قرار دارند فرمانروا به شمار می‌رود. این ۱۴ کشور جدا از ۵۴ کشوری هستند که زمانی ذیل امپراطوری بریتانیا اداره می‌شدند. در بازه زمانی ۷۰ ساله فرمانروایی الیزابت دوم، جمعاً ۱۷ کشور از پادشاهی بریتانیا جدا شدند که آخرین مورد، کشور «باربادوس» بود که در سال ۲۰۲۱ جدا شد. 🔸 با توجه به نقش عمدتاً نمادین چارلز سوم به عنوان رئیس دولت، ناظران معتقدند در کوتاه‌مدت تغییرات اندکی در کشورهای مشترک‌المنافع مشاهده خواهد شد. با این وجود، این جانشینی می‌تواند جنبش‌های جمهوری‌خواهانه موجود در این کشورها را تقویت کند. 🔸 نخست‌وزیر جامائیکا پیش از این گفته بود که این کشور قصد دارد از ذیل پادشاهی خارج شود. رهبران «بلیز» و «آنتیگوا و باربودا» نیز چنین نیاتی را ابراز کرده‌اند. فشار این کشورها که در حوزه کارائیب قرار دارند مرتبط با توجهاتی است که بار دیگر به میراث بریتانیا در مورد تجارت برده در این منطقه، جلب شده است. 🔸 چارلز سوم احتمالاً با چالش‌های دیگر نیز روبرو خواهد شد. با وجود آنکه تمایل به خروج از پادشاهی، در اقلیت قرار دارد اما چنین تمایلی به سرعت رو به افزایش است. نخست‌وزیر استرالیا نیز جمهوری‌خواهی محسوب می‌شود که از برگزاری همه‌پرسی در این زمینه حمایت می‌کند. جسیندا آردرن نخست‌وزیر نیوزیلند نیز از گذار از پادشاهی پشتیبانی می‌کند. 🔸 با مرگ الیزابت دوم، احترام به پادشاهی می‌تواند کاهش پیدا کند، به خصوص آنکه چارلز از محبوبیت کمتری برخوردار است و خانواده سلطنتی با اتهامات نژادپرستی روبرو است. در این صورت نقش جهانی پادشاهی بریتانیا و قدرت نرم این کشور، می‌تواند بیش از پیش نزول یابد.
♦️ دستور کار I2U2 در حوزه فناوری 🔹 «مؤسسه خاورمیانه» مستقر در واشنگتن در یادداشتی با اشاره به جلسه رهبران آمریکا، اسرائیل، هند و امارات (در قالب I2U2) در 14 جولای، بر اهمیت تدوین یک دستور کار در زمینه فناوری‌های نوظهور برای مقابله با رقبای غرب به ویژه روسیه، چین، ایران و ترکیه، تأکید کرده است. 🔸 نویسنده این ائتلاف را مانند کوآد و آکیس، منعکس‌کننده روندهای جدید جهانی می‌داند که طی آن ائتلاف‌های کوچک بر چالش‌های منطقه‌ای تمرکز می‌کنند. این یادداشت سه اولویت در حوزه فناوری برای ائتلاف I2U2 برمی‌شمارد: 1️⃣ یک چارچوب نهادی برای روابط دیجیتالی این بازیگران فراهم شود. در این زمینه از شورای فناوری تجاری ایالات متحده و اتحادیه اروپا برای ارتقای روابط اعضای ائتلاف درباره همکاری فناوری و سایبری متقابل الگوبرداری کنند. 2️⃣ افزایش هماهنگی درباره طراحی، تأمین مالی، ساخت و توسعه تجارت دیجیتال، شبکه‌های اینترنت، انتقال فرامرزی داده‌های دیجیتال، هوش مصنوعی و نیمه‌هادی‌ها اهمیت دارد. 3️⃣ فعالیت مشترک در زمینه‌های نظامی مرتبط با فناوری‌های نوظهور مانند هواپیماهای بدون سرنشین و هم‌چنین چگونگی مقابله با تهاجم پهپادها. 🔸 به باور نویسنده، این دستور کار جاه‌طلبانه می‌تواند زمینه مهمی برای گسترش نفوذ ژئوپلتیک I2U2 در غرب آسیا باشد. و البته باید به گونه‌ای طراحی شود که موجب جذب دیگر بازیگران مانند عربستان و مصر به این ائتلاف شود. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ پیشنهاد مؤسسه خاورمیانه: ریاض و قاهره، بازوهای I2U2
♦️ همکاری امنیتی منطقه‌ای در خاورمیانه 🔹«دیوید شنکر» نویسنده موسسه واشنگتن در گزارشی که برای ارائه در جلسه استماع «کمیته فرعی امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا در امور خاورمیانه و شمال آفریقا» آماده کرده است به موضوع همکاری امنیتی رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی پرداخته و می‌نویسد با توجه به عملکرد گذشته ائتلاف‌های عربی باید در این خصوص محتاط بود. 🔸 به باور شنکر، از نظر تاریخی، تجارت دوجانبه و همکاری راهبردی بین کشورهای عربی ناچیز بوده است. اتحادیه عرب از زمان تأسیس خود در سال 1945 چندین نیروی نظامی مشترک را ایجاد کرد که هیچ‌کدام موفق نبود. همین‌طور موانع مهمی برای ایجاد یک «ائتلاف» عملیاتی مؤثر بین اسرائیل و این کشورها وجود دارد. 🔸 بین سال‌های 2017 تا 2021، شش کشور عربی قطر را محاصره سیاسی و اقتصادی کردند. اگرچه آن شکاف برطرف شده اما شبهات آن باقی است. به همین ترتیب، در سال‌های اخیر، عربستان سعودی و امارات رقبای اقتصادی بوده‌اند و این رقابت‌ها ممکن است تلاش‌ها برای ایجاد همکاری امنیتی نزدیک‌تر را کاهش دهد. 🔸 نظرسنجی‌های عمومی و شواهد تجربی نشان می‌دهند که عادی‌سازی با اسرائیل در خلیج‌فارس و خاورمیانه محبوبیت زیادی ندارد. تردید برخی از کشورهای عربی برای علنی کردن همکاری راهبردی ممکن است استقرار تجهیزات یا پرسنل اسرائیلی در این کشورها را دشوار کند. 🔸 از سال 2019، ایران بارها به کشورهای حاشیه خلیج فارس نسبت به پیگیری روابط امنیتی با اسرائیل هشدار داده است. ابوظبی با اعلام اینکه به اسرائیل اجازه نمی‌دهد هواپیماهای نظامی در خاک خود مستقر کند، به دنبال جلوگیری از این تهدیدات بود. بر این اساس وجود سیستم‌های راداری اسرائیل در قلمرو امارات بدون‌شک از نظر تهران مشکل‌ساز خواهند بود. 🔸 بنابراین، برای امارات، بحرین و عربستان سوال کلیدی این است که تا چه حد می‌توانند با اسرائیل همکاری کنند که ایران واکنش نشان ندهد. قطر و عمان نیز روابط مهمی با ایران دارند و ممکن است محتاط‌تر باشند. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ عادی‌سازی روابط اعراب و رژیم صهیونیستی؛ آثار و پیامدهای منطقه‌ای ↙️ آغاز پایان منازعه عربی_اسرائیلی؟ ↙️ ایجاد یک بوک عربی_اسرائیلی