📍نقش سیاسیون (سیاست بازها) در ابتذال فرهنگی جامعه #بیتفاوت_نباشیم #التماس_تفکر @bitafavotnabashiiim

💢 پاسخی متفاوت برای این سوال که اصلا «چرا باید روزه بگیریم؟» @bitafavotnabashiiim

💢 زن ها دارند بیچاره میشوند «عرضه زیاد، تقاضا کم» 🤷‍♂️ #منطقی_باشیم #بیتفاوت_نباشیم @bitafavotnabashiiim

«به نام خدا» 📍وقتی خبر قطعی شهادت حاج احمد آمد، طنین صدایش تمام وجودم را فرا گرفت، آنجا که میگفت: «برای آنچه اعتقاد دارید ایستادگی کنید حتی اگر هزینه اش تنها ایستادن باشد…» #بیتفاوت_نباشیم #شهید_حاج_احمد_متوسلیان #شهید_قدس❤️ @bitafavotnabashiiim

💢 بنده هم نسبت به خیلی مواضع، انتقادات ریز و درشتی داشته و دارم اما این توئیت 👆 واقعیتِ وجودیِ یک عده سیاست بازِ کثیف در ایران را به درستی تبیین کرده است و حقاً که چه کثافاتی هستند این قشر کثیف. @bitafavotnabashiiim

«به نام خدا» ⚜️ آقا سید اینجوری می‌گفت: 📍 دیندار آن است که در کشاکش بلا دیندار بماند، وگرنه در هنگام راحت و فراغت و صلح چه بسیارند اهل دین. این روزها بیشتر درک میکنم که انگار آقا سید درست می‌گفت... «۲۰ فروردین، سالروز شهادت #سید_شهیدان_اهل_قلم گرامی باد» #آقا_مرتضی_آوینی @bitafavotnabashiiim

«به نام خدا» حضرت عشق ❤️ سلام من از آداب مهمان داری ات چیزی نمیدانم، اما در شهر ما رسم است که مهمان را در آغوش میگیرند و می بوسند... اگرچه بد، اما همواره مهمان شماییم و این شب ها بیش از پیش محتاج آغوشت... پس حضرت عشق، میهمانت را بپذیر 🤲 ما را در آغوش بگیر 🤲 کمِ ما را زیاد کن 🤲 ما را ببخش 🤲 ما را بخر 🤲 #ماه_میهمانی_خدا #شب_قدر_شب_آمرزش #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #برای_همدیگر_دعا_کنیم @bitafavotnabashiiim

«به نام خدا» حضرت موسی در كوه طور در مناجات خود عرض كرد: یا اله العالمین ! جواب آمد : لبیك ! سپس عرض ‍ كرد: یا اله المطیعین ! جواب شنید: لبیك! سپس ‍ عرض كرد: یا اله العاصین ! این دفعه سه بار شنید: لبیك،لبیک؛ لبیك ! موسی عرض كرد: حكمتش چیست كه این دفعه سه بار شنیدم كه فرمودی لبیك؟ به او خطاب شد: عارفان به معرفت خود، نیكوكاران به كار نیك خود، و مطیعان به اطاعت خود، اعتماد دارند، ولی گنهكاران، جز به فضل من، پناهی ندارند، اگر از درگاه من ناامید گردند، به درگاه چه كسی پناه ببرند؟! #شب_استغفار #قدر_را_قدر_بدانیم #الهی_العفو @bitafavotnabashiiim

📍پیشنهادی جهت خودسنجی عملیاتی هیئات مذهبی 💢 بازنشر به مناسبت راهپیمایی روز جهانی قدس ۱۴۰۲ 💢 به نام خدا در سال های اخیر، هریک از هیئات مذهبی کوچک و بزرگ براساس شاخص هایی از قبیل مداح معروف، خطیب توانا، تعداد مستمع، سبک سینه زنی، فضای فیزیکی، برخی فعالیت های جهادی و خیریه و حتی گاهاً بر اساس نوع پذیرایی در ذهن مردم جای گرفته اند. فارغ از اثرات فردی که ذکر و یاد حضرت باریتعالی و ائمه معصومین علیهم السلام بر جسم و جان تک تک مخاطبین آن اجتماع مذهبی بر جای می گذارد اما سوال اینجاست که چگونه می توان اثرات چنین اجتماعات مذهبی را در میدان و در فرآیندهای اجتماعی/سیاسی مورد ارزیابی جدی و عملیاتی قرار داد؟ به عنوان مثال، در هیئتی فرضی که پانصد نفر در کنار هم به سخنان خطیبی خوش بیان گوش فرا می دهند و باهم بر مصیبت های آل الله (ع) بخاطر مظلومیت کلمه حق، به سر و سینه می کوبند و می گریند و نهایتا قرآن نیز به سر می گیرند، آیا اگر فراخوانی برای شرکت در یک تجمع مقابله با ظلم و اجتماعی فسادستیز مرتبط با شرایط امروز شهر و یا امت اسلام، همچون راهپیمایی روز قدس یا سالروز پیروزی انقلاب اسلامی داده شود، چند درصد از مستمعین آن هیئت، ندای لبیک سر می دهند و بصورت جمعی (نه انفرادی) در قالب هیئت مذهبی خود، در تجمع و راهپیمایی مربوطه شرکت می کنند؟ پیشنهاد می شود که هیئات مذهبی که بعضاً در تعداد طبل و سِنج و ابزار آلات صوتی و بنر تبلیغاتی و شهرت سخنران و مداح و کلیپ های تدوین شده در فضای مجازی باهم رقابت می کنند، یکبار خود را در معرض چنین رقابتی قرار دهند؟ بدیهی است هیئتی که در این میدان، بازنده شود و نتواند مستمعین جلساتش را به پای دفاع از حق مظلومینِ حال حاضرِ عالَم همچون مظلومین فلسطین بیاورد، یا نتواند در مقابل بی‌کفایتی یا فساد یک مسئول شهری متحد شوند، طبیعتا باید در همه ارکان خود تجدید نظر نماید، زیرا براساس کلام رهبر معظم انقلاب «هیئتها نمیتوانند سکولار باشند؛ ما هیئتِ امام حسینِ سکولار نداریم! هرکس علاقه مند به امام حسین است، یعنی علاقه مند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است؛ معنای اعتقاد به امام حسین این است». حال باید منتظر ماند و دید که آیا هیئات مذهبی، حاضر خواهند بود که خود را در معرض چنین آزمونی قرار داده و ازین پس، از مبدا هیئت (مسجد، حسینیه، تکیه، امامزاده، کانون، ...) و بصورت جمعی در راهپیمایی ها و تجمعات مختلف، همچون راهپیمایی روز قدس، در زیر سایه عَلَمِ هیئت خود در کوچه و خیابان های شهر حضور یابند؟ و یا به این وظیفه دینی/سیاسی/فرهنگی/اجتماعی خود تن نخواهند داد و کما فی السابق نسبت به تاثیرات و برآیندهای جمعی و اجتماعی فعالیت های مجموعه منسوب، بی توجه مانده و نقش «کبریتِ بی خطر» را در زیست بوم خود ایفا خواهند نمود؟ 📝 ح. چ ۱۴۰۰/۲/۷ #سکولاریسم #هیئت_تراز #امت_اسلام #قدس #کار_نمایشی #جهاد_تبیین @bitafavotnabashiiim

«به نام خدا» جانان من برخیز و بشنو بانگ چاووش آنک امام ما علم بگرفته بر دوش تکبیرزن، لبیک‌گو، بنشین به رهوار مقصد دیار قدس، همپای جلودار ... #روز_قدس_روز_اسلام #القدس_لنا #حمید_سبزواری #بیتفاوت_نباشیم @bitafavotnabashiiim

«به نام خدا» تعارف را کنار بگذاریم، آقایان بیدار شوید ! سالهاست که کاشفی، فلکه سه گوش، ۲۴ متری انقلاب، محدوده دانشگاه آزاد، خیابان های منتهی به خوابگاه های دانشجویی و مدارس دخترانه سبزوار ....، مناطق شناخته شده ای هستند که حداقل در یک جنبه مشترک اند و آن هم چیزی نیست جز گشت و گذار خیابانی دختران و پسران جوان و نوجوانی که در اوقات مشخصی از شبانه روز، از گوشه و کنار شهر خود را به این نقاط می رسانند و گام به گام اوقات فراغت شان را به بطالت می گذرانند. پسرانی که تفریح عصرگاهی و شامگاهی شان ایستادن گروهی در مسیر دختران دانش آموز و دانشجوی عموما غیربومی است تا جمله ای بگویند، پاسخی بشنوند و شاید عشوه ای ببینند و ... . چند ماه پیش که خبر فاجعه بار رقص و آواز مختلط بر مزار شهدای گمنام شهرستان در رسانه ها پیچید، از طریق بزرگواری به جناب دادستان شهرستان عرض نمودیم که این فاجعه از مدت ها قبل، قابل پیش بینی بود و ازین بدترها نیز قابل پیشبینی است. به ایشان عرض کردیم که به عنوان مدعی العموم در اسرع وقت، تمام مسئولین فرهنگی شهر را به خط کنید و برنامه، کارنامه و سطح دغدغه مندی عملیاتی شان را بسنجید و در مقابل ترک فعل و بی‌کفایتی گذشته و فعلی هرکدام از آقایان، محکم و بدون تعارف بایستید. پیشنهاد دادیم که بودجه فرهنگی شهر و نحوه هزینه کرد آن را به تفکیک هر دستگاه، سازمان و نهاد، هزینه/فایده نموده و برای مردم نیز شفاف بفرمایید. به حضور رساندیم که امروز دیگر مردم سبزوار به راحتی کار نمایشی را تشخیص می‌دهند و سالیانی است که دیگر با حلوا حلوا گفتنِ مسئولین، دهان مردم این دیار شیرین نشده و نمی شود و چه بسیار نکات دیگری که گفتیم و نگفتیم و شنیدند و نشنیدند. آقایان مسئول، امروز برای بیدار شدن، دیگر نیازی به دیدن و شنیدن نیست، امروز بوی خون یک جوان #خوش_غیرت در شهر پیچیده. جوانی که با هر گرایش سیاسی یا مذهبی احتمالی، در آن لحظه براساس فطرت پاک انسانی و غیرت خدادادی به چیزی غیر از دفاع از ناموس، انسانیت و بی‌تفاوت نبودن در مقابل یک ظلم آشکار به یک انسان فکر نمیکرده است. امروز، بوی خون پدری جوان در شهر پیچیده که با دست خالی و بدون هیچ ادعا و پشتوانه ای، نهی از منکر عملی را به نمایش گذاشته و از یک دخترک شُل حجاب در مقابل یک شرور سابقه دار در یکی از همین خیابان های تحت مسئولیت شما دفاع کرده و نهایتا قلبش با تیزی های مکرر قمه از تپیدن ایستاده است. بزرگواران، بیایید تعارف را کنار بگذاریم، بعد از عکس یادگاری و دلجویی از خانواده شهید، چه طرح و برنامه عملیاتی برای عدم تکرار چنین فاجعه ای دارید؟! آقایان مستقر در ادارات و دفاتر محله میدان فرمانداری و مسیر پیاده راه سلامت سبزوار، امثال شهید الداغی ها همچون همیشه به وظیفه شرعی، انسانی و اجتماعی خود عمل کرده می کنند و خواهند کرد، اما وظیفه شما چیست؟! واقعا چه میکنید؟! تعارف را کنار بگذاریم، آقایان بیدار شوید ! پ ن ۱: ما مدعیان صف اول بودیم، از آخر مجلس شهدا را چیدند. شهادتت مبارک مردِ خوش غیرتِ سبزواری، حمید آقای الداغی عزیز ❤️ پ ن ۲: خدا رحم کرد که در محدوده وقوع جنایت، دوربین های مدار بسته دارای کیفیت مناسب، وجود داشته و شیادها، خناس ها و خائنین نمی توانند جای شهید و جلاد را عوض کرده و هشتک نه به اعدام و امثالهم را ترند کنند. ح. چ. ۱۴۰۲/۰۲/۱۰ #شهید_الداغی #خوش_غیرت #مطالبه_گری_مشروع #بیتفاوت_نباشیم @bitafavotnabashiiim

📍 نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهرانی ها «به نام خدا» نمایشگاه کتاب دیگری در تهران برگزار شد و براساس آمار ارائه شده با درنظر گرفتن یکسری معیارهای درست یا غلط، ظاهراً رکوردهای جدیدی در زمینه تعداد بازدیدکنندگان و مقادیر ریالی و عددی فروش کتاب به ثبت رسید. با این حال، امسال نیز همچون سالیان گذشته (و چه بسا بیش از قبل) چند سوال، چالش و ابهام ذهنی، روح و روان بسیاری از فعالین فرهنگی دغدغه مند و علاقمندان به کتاب و کتابخوانی در سراسر کشور را مشغول و مشوّش ساخت. علی رغم تمام بی عدالتی هایی که در ادوار و عرصه های مختلف، با توجیهات معقول و نامعقول، میان پایتخت نشینان و سایر ایرانیان برقرار بوده و هست، سوال اساسی اینجاست که با توجه به وخامت اوضاع فرهنگی این روزهای پایتخت (حداقل از منظر وضعیت ظاهری حجاب و عفاف) و البته تنگناهای اقتصادی و معیشتی مردم، چه توجیه فرهنگی، اقتصادی و عادلانه ای برای ترغیب حضور مردم خصوصا جوانان و نوجوانان، از دورافتاده ترین مناطق کشور به تهران وجود داشته و دارد؟! با کدام منطق، یک جوان، نوجوان یا خانواده ساکن یکی از چهارگوشه ایران جهت استفاده از تخفیف چند درصدی خرید حضوری کتاب و استفاده از فضاهای فرهنگی مرتبط، آنهم فقط برای چند ساعت، باید هزینه های گزاف رسیدن به پایتخت و سایر هزینه های مترتب بر آن را تحمل نماید؟! براساس کدام آمار، درصد کتابخوان های پایتخت نشین نسبت به سایر ایرانیان آنقدر محیرالعقول است که هرساله این عالیجنابان مختارند تا به سهل الوصول ترین و ارزانترین روش ممکن به چنین مجموعه نمایشگاهی/فروشگاهیِ علمی/فرهنگی دسترسی داشته باشند؟! بُن تخفیف تعیین شده اولا چرا باید فقط بر دانشگاهیان و حوزویان متمرکز باشد و ثانیا مبلغ این بُن و تخفیفات مربوط به نمایشگاه، با کدام نگاه شرعی، عرفی و عدالت محوری برای یک دانشجوی محصل در تهران با دانشجویی که باید صدها کیلومتر را مثلا از بوشهر، زاهدان، اردبیل، اهواز و ... برای رسیدن به تهران و نمایشگاه طی نماید، برابر درنظر گرفته شده است؟! به فرض محال که از هزینه های رفت و برگشت به تهران هم چشم پوشی نماییم، آیا آقایان مسئول در حوزه علم و فرهنگ، هنوز به این درک نرسیده اند که دانشجویان ظاهراً نخبه شریف و امیرکبیر و شهید بهشتی و ... سالهاست که انواع یارانه مستقیم و غیرمستقیم دولت و نظام را بصورت چندبرابری (نسبت به دانشجوی محروم شهرستانی) می ستانند و در نهایت هم نخبگی خود را با حواله دادن انگشت میانی و فحش های کمر به پایین در محیط همان دانشگاه، به رخ جامعه می‌کشند؟! بدیهی است که نمیتوان منکر مزایای فروش مجازی یا نمایشگاه های کتاب کوچک و متوسطی که در اوقات خاص در گوشه و کنار مملکت برپا می شود شد اما آن کجا و این کجا؟! (حداقل تجربه بنده در بازدید از نمایشگاه های کتاب مشهد که چیزی در حد کاریکاتور نمایشگاه تهران بوده است). اگر فعلا نمی شود که نمایشگاه را هر ساله در یک یا چند شهر دارای مرکزیت منطقه ای (مشهد، تبریز، اصفهان، شیراز، اهواز، زاهدان و ...) برگزار نمود (که البته قطعا خواستن، توانستن است)، اما آیا نمیشد و نمی شود که حداقل همچون جشنواره فیلم فجر یا جشنواره مردمی فیلم عمار و ... نمایشگاه را با کیفیت و کمیتی نزدیک به نمایشگاه اصلی، بصورت همزمان در چنین شهرهایی نیز برگزار نمود (حداقل بصورت دوره ای و سالانه، هر سال در یک شهر همزمان با تهران)؟! چه میشود که مردم روستاها و شهرستان ها نیز بتوانند از نزدیک، با کمترین هزینه و در کوتاه ترین فاصله ممکن به زیست بوم خود، از هجوم علاقمندان به فرهنگ کتاب و کتابخوانی، حضور و هم‌زبانی با نویسندگان و ناشران بومی و غیربومی و حتی ارتباطی بی واسطه با مسئولین بزرگ و کوچک مملکت در یک محیط صمیمانه و مردمی منتفع شده و دیارشان از منافع فرهنگی، توسعه ای و اقتصادی چنین رویدادی نیز بهره مند شود ؟! نهایتا، براساس کدام منطق، شرع و عُرف باید بودجه ای کلان، بصورت اختصاصی و هرساله به بهانه برگزاری نمایشگاه کتاب تهران به پایتخت و پایتخت نشینان اختصاص یابد و صدالبته که نتیجه ای جز این موارد نداشته باشد : ۱) محرومیت عموم آحاد جامعه جهت استفاده از ابعاد مفید و سازنده مادی و معنوی نمایشگاه به دلیل بُعد مسافت، هزینه ها و ... ، ۲) تهاجم فرهنگ غیرایرانی عموم تهران نشینان به شهرستان ها و روستاهای کوچک که کماکان (کم و بیش) تابع سنت های ایرانی/اسلامی خلاصه شده در زیست بوم خود بوده و مانده اند، ۳) نارضایتی بیش از پیش مردم از وضعیت اختلاف فاحش امکانات و فضای شهری محیط زندگی خود با اوضاع زندگی و زمانه پایتخت (که قریب به اتفاق مسئولین نیز در آن ساکن اند) ، ۴) ... ۵)... ۶)... به امید یافتن گوش شنوایی که صدای گوشه نشینان را نیز بشنود. #نمایشگاه_کتاب_تهرانی_ها #فرهنگ_منهای_عدالت #نمایشگاه_کتاب ح.چ. ۱۴۰۲/۳/۱