🔰در انگلیس چه می‌گذرد!
هفته گذشته دو خبر مهم در #رسانه‌های انگلیس بیش از اخبار دیگر برجسته بود.
۱. خبر كشته شدن سه هزار نفر از شهروندان انگلیسی به دلیل تزریق #خون‌های_آلوده به مردم! 30 هزار نفر از مردم انگلیس به دلیل این خون‌های آلوده که از آمریكا وارد شده، به بیماری‌های صعب‌العلاج مبتلا شدند. نخست‌وزیر انگلیس قول پرداخت 12 میلیارد دلار به خسارت‌دیدگان این حادثه را رسانه‌ای كرد!
۲. رسانه‌های انگلیس گزارش كردند در شهر ساوت پورت انگلیس روز 29 ژوئیه یك مهاجر 17 ساله با چاقو به كودكان حمله كرده که طی آن سه كودک كشته و 10 نفر از جمله 8 كودک زخمی شدند. با این حادثه گروه‌های به‌اصطلاح راست افراطی به خیابان‌ها ریختند و با حمله به مساجد، خانه‌ها و محل كار،به خودروهای متعلق به مهاجران حمله کردند و با پلیس درگیر شدند. شهردار لندن وسط این معركه مصاحبه كرد و گفت: «خانواده‌ها می‌ترسند بچه‌های خود را به مدرسه بفرستند.»
چند سؤال كلیدی بی‌پاسخ درباره این دو خبر مطرح است:
آمریكایی‌ها با صادرات خون‌های آلوده باعث مرگ یا بهتر بگوییم قتل عام 3 هزار نفر و مجروح شدن 30 هزار نفر شدند، درست مثل بخشی از تلفات یك جنگ تمام عیار! عكس‌العمل مردم و دولت انگلیس نسبت به دولت آمریكا چه بود؟ هیچ!
مردم انگلیس به دلیل مرگ مشكوک سه كودک شهر ساوت پورت به خیابان‌ها ریختند و همه چیز را به آتش كشیدند. پلیس انگلیس بیش از هزار نفر را دستگیر كرد و بدون اعلام وضعیت فوق‌العاده در برخی شهرها حكومت نظامی برقرار كرد. سؤال این است مرگ این سه نفر كه معلوم نیست به دست چه كسی یا كسانی صورت گرفته، این همه عكس‌العمل خشن و خونین داشته، اما مرگ سه هزار نفر هیچ اعتراض خیابانی و حتی عكس‌العملی از سوی قربانیان در كف خیابان دیده نمی‌شود! چرا؟
چرا در رسانه‌های انگلیس و #فضای_مجازی صدا و تصویر اعتراض قربانیان سه هزار نفر و مجروح شدن 30 هزار نفر به دلیل تزریق خون‌های آلوده، شنیده و دیده نمی‌شود؟ اما صدای آن سه قربانی با ضریب بالا در رسانه‌ها به یك درگیری تمام عیار خیابانی منجر می‌شود؟!
وسط این معركه نقش #بی‌بی‌سی_فارسی و #بی‌بی‌سی_انگلیسی برای مدیریت این دو خبر و اثرگذاری این دو حادثه در ذهن مخاطب در داخل انگلیس و بیرون از آن چیست؟ باید به مدیران این دو رسانه كلیدی در انگلیس تبریک گفت؛ چراکه وظایف خود را خوب می‌دانند.
آنها از دل این دو حادثه نفرت علیه مسلمانان و پناهندگان و مهاجران استخراج كردند و نگذاشتند نطفه نفرت علیه آمریكا به دلیل كشتار سه هزار نفر در ذهن مردم شكل بگیرد، چه برسد به اینكه به یک شورش خیابانی منجر شود! /نگاه
ژئوپلیتیک رسانه
https://eitaa.com/boxblack
🔰چرا به صدای دشمن گوش می‌دهیم؟
در تاریخ معاصر ایران، ردپای خیانت‌های استعماری انگلیس به‌وضوح قابل مشاهده است. از ماجرای قراردادهای ننگین تا تلاش‌های بی‌وقفه برای #نفوذ فرهنگی و سیاسی در کشور، این دولت همواره در زمره دشمنان تاریخی ملت ایران بوده است.
با این حال، بنگاه خبرپراکنی #بی‌بی‌سی_فارسی، که آشکارا در خدمت سیاست‌های استعماری غرب فعالیت می‌کند، همچنان به یکی از منابع اصلی خبریِ قشر قابل توجهی از جامعه تبدیل شده است.
متاسفانه به دلایل متعددی روباه پیر همیشه از راهبرد #نفوذ_نرم بهره برده است؛ راهبردی که هدف آن، تغییر نگرش‌ها و الگوهای فکری ملت‌ها از طریق #رسانه و فرهنگ است.
بی‌بی‌سی فارسی بخشی از همین پازل است که به‌دقت طراحی شده تا ضمن حفظ ظاهری بی‌طرفانه، جهت‌گیری‌های خاصی را در ذهن مخاطب ایجاد کند!
این رسانه به‌ویژه در بزنگاه‌های سیاسی و اجتماعی نظیر انتخابات، اعتراضات و بحران‌های داخلی، با ارائه روایت‌هایی یک‌جانبه و گاه تحریف‌شده، سعی در تأثیرگذاری بر افکار عمومی دارد.
البته رسانه‌هایی مانند "صدای آمریکا" و "ایران اینترنشنال" نیز جایگاه مشابهی دارند. حمایت مستقیم مالی از سوی دولت‌های آمریکا و برخی رژیم‌هایی که دشمنی‌شان با مردم ایران نیازی به اثبات ندارد! خود گواهی بر اهداف مغرضانه و براندازانه‌ی این شبکه‌هاست که هدفی جز تخریب انسجام ملی و کاشت بذر بدبینی نسبت به حاکمیت ندارند.
اما چرا همچنان برخی از مردم به این رسانه‌ها رجوع می‌کنند؟
یکی از عوامل کلیدی این پدیده، کاهش اعتماد بخشی از جامعه به رسانه‌های داخلی است. #رسانه_ملی به‌عنوان مهم‌ترین مرجع خبری در کشور، اگرچه گام‌های مؤثری در تولید محتوا برداشته، اما در برخی موارد، به دلیل نبود شفافیت کافی، تنوع اندک در پوشش دیدگاه‌ها و فاصله گرفتن از مسائل واقعی مردم، نتوانسته اعتماد کامل مخاطبان خود را جلب کند و متاسفانه این وضعیت، فضای لازم برای سوءاستفاده رسانه‌های خارجی را فراهم کرده است.
آنچه باید درک شود، این است که بسیاری از مردم، نه از سر علاقه به رسانه‌های خارجی، بلکه از سر ناچاری به آنها روی می‌آورند.
وقتی رسانه داخلی نتواند پاسخگوی سوالات یا دغدغه‌های جامعه باشد، افراد برای دستیابی به اطلاعات بیشتر، به منابع دیگر رجوع می‌کنند. در این فرآیند، رسانه‌های معاند با بهره‌گیری از ظاهری بی‌طرفانه، روایت‌های خاص خود را به مخاطب تحمیل می‌کنند.
رسانه ملی باید با بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌های عظیم خود، به مرجع رسانه‌ای برگردد و این امر مستلزم تقویت شفافیت، ایجاد تنوع در برنامه‌ها، توجه به مشکلات واقعی مردم و استفاده از ظریفت‌های مغفول مانده‌ی نیروی انسانی توانمند خود است.
چنین رویکردی نه‌تنها اعتماد عمومی را احیا می‌کند، بلکه جای هرگونه نفوذ رسانه‌های خارجی را تنگ خواهد کرد. در غیر این صورت، رسانه‌های خارجی و معاند به‌عنوان ابزاری در دست دشمنان، همچنان به تخریب انسجام ملی و ایجاد دوقطبی‌های اجتماعی ادامه دهند.
@BlackBoox