با توجه به پخش دوباره سریال غیراخلاقی #شمعدونی از شبکه بنجل آیفیلم در #رسانه_میلی دعوت می کنیم چند مطلب که منتقدین درباره این سریال نوشته اند بخوانید... شمعدونی ؛سریال طنزی که بنیان خانواده را نشانه گرفته است لینک مطلب » http://a96.ir/a16 فرق سریال شمعدونی با سریال‌های ماهواره چیست ؟ لینک مطلب» http://a96.ir/a17 اگر «در حاشیه» تمسخر پزشکان بود، «شمعدونی» تمسخر همه مردم است! لینک مطلب» http://a96.ir/a18

شمعدونی ؛سریال طنزی که بنیان خانواده را نشانه گرفته است 😡 پس از پایان پرحاشیه سریال “درحاشیه” ، پخش سریال طنزی به نام ” #شمعدونی ” به کارگردانی ” سروش صحت ” و تهیه کنندگی ” محسن چگینی ” آغاز شده که با تبلیغات و حواشی زیادی همراه بود. 📈 در خلاصه داستان سریال آمده است : این مجموعه داستان دو خانواده است که عطا و هوشنگ سرپرستی آن را برعهده دارند. عطا فرزندی دارد که برای او بسیار عزیز و دوست داشتنی است اما او کودکی کنجکاو است و و بنیان قصه هم بر درگیری عطا با فرزند خود استوار است. کارگردان “شمعدونی” اعتقاد دارد جدی ترین سریال طنزی است که تاکنون کارگردانی کرده است، و در مصاحبه ای گفته است : هیچ کدام از بازیگران در این سریال ویژگی طنز خاصی ندارند. شوخی های زیادی در سریال ندارند. حتی به جز یکی از شخصیت ها هیچ کدام طنز هم بازی نمی کنند. البته بر خلاف ادعای کارگردان این فیلم ، شاهد بازی های اغراق آمیز شخصیت ها و شوخی های زیاد و بعضا همراه با لودگی آن ها هستیم. شوخی های بسیار سخیف و زشت که در اکثر مواقع با مسخره کردن یکی از شخصیت های سریال همراه است. 😟 سروش صحت پیش از این سریال ، کارگردانی سریالی چون “ساختمان پزشکان” و... را بر عهده داشت که همه ی این سریال ها یک ویژگی مشترک دارند آن هم ایجاد موقعیت و فضای طنز بوسیله تمسخر یکی از شخصیت های فیلم است. در سریال ساختمان پزشکان شخصیت اصلی فیلم دکتر افشار با بازی بهنام تشکر همواره و در بیشتر صحنه ها توسط دیگر شخصیت های سریال مورد تمسخر قرار می گرفت، دقیقا همان رفتاری که در سریال “پژمان” و “شمعدونی” مشاهده می شود. 💩 شاید این ویژگی سریال های سروش صحت نشات گرفته از شخصیت خود او باشد که در جواب سوال رامبد جوان در برنامه کثیف “خندوانه” که از او پرسیده بود در زندگی بیشتر از چه چیزی می خندی؟ گفت: من معمولا به چیزهای بد می خندم. مثلا به لطیفه های بد و بی ادبی میخندم یا وقتی بلایی سر کسی می آید مثل اینکه وقتی در خیابان می بینم کسی زمین می خورد یا در زمستان که به کوه می روم بسیار می خندم چون مدام شاهد زمین خوردن مردم هستم. 👽 یکی از نکات بسیار مهم و قابل توجه سریال، روابط بین شخصیت هاست. روابطی که در آن حرمت ها و عزت ها رعایت نمی شود. همه سعی در تمسخر یکدیگر و بهتر جلوه دادن خود هستند. حتی در تمسخر کردن احترام بزرگتر و کوچک تری رعایت نمی شود. بزرگ ترها با تحقیر و تمسخر کودکان بزرگ تری خود را ثابت می کنند. 😓 “هوشنگ مظاهری” با بازی محمد نادری یک مرد ساده لوح است که در خیلی از اوقات جوگیر می‌شود. خیلی علاقمند است که مشکلات را حل کند ولی معمولاً با حرکتی که انجام می‌دهد مشکل را بحرانی‌تر می‌کند. یک اصطلاح هم دارد با این عنوان که بسپار به من! و معمولاً هروقت این جمله را می‌گوید خرابکاری در راه است. خیلی علاقمند است که پدری مدرن و با فرزندانش همراه باشد. حرف و خواسته‌های آنها را بفهمد و پا به پای آنها پیش برود ولی باز هم آنچه باید اتفاق نمی‌افتد. اما این ویژگی ها باعث ایجاد فضای طنز این شخصیت نمی شود.فضای کمدی فیلم با تمسخر این شخصیت ایجاد می شود. 😈 کوچکترین عضو خانواده بارها و در موقعیت های مختلف با وقاحت تمام او را به سخره گرفته و ادایش در می آورد. ماجرا زمانی جالب تر می شود که وقتی یکی از اعضای فامیل با رفتار ناشایست و نابه هنجار او برخورد می کنند با عصبانیت والدین کودک موجه می شوند و والدین از این رفتارهای کودک خود دفاع می کنند. 👿 حال این سوال مطرح می شود که یک سریال طنز چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟ قرار است به هر نحوی مخاطب را خنداند؟ و اینکه هدف از ساخت یک سریال چیست و نباید در آن مفهوم و پیامی به مخاطب رسانده شود؟ ✍️ درست است که هدف اصلی از ساخت سریال ها و علی الخصوص سریال های طنز پرکردن اوقات خانواده ها است اما به دلیل اثرگذاری بالای سریال ها روی مخاطبان باید در کنار تمام این ها ، کمی هم به مفهوم سریال ها و تاثیرات فرهنگی و اجتماعی آن ها دقت شود. اینکه در سریالی شاهد حرمت شکنی بزرگترها توسط افراد کوچک تر خانواده باشیم باعث قبح شکنی این مساله شده و فرهنگ جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. 👁 مشروح مقاله» http://a96.ir/a16 کانال» @bonyana

فرق سریال شمعدونی با سریال‌های ماهواره چیست ؟ با پخش مجموعه ضد اخلاق و ضد خانواده #شمعدونی این پرسش اساسی برای مخاطبان عام رسانه ملی ایجاد می شود که واقعا چرا باید به جای نشستن پای سریالهای ترکیه ای و کلمبیایی و کره ای ماهواره پای مجموعه هایی از این دست بنشینیم و اصولا مدیران فرهنگی رسانه میلی قرار است با تولید چنین آثاری ما را از گرایش به سمت تولیدات آن سوی آبها منصرف نمایند؟ 💤 تماشاگر ایرانی حداقل با دیدن سریالهای ماهواره ای می تواند این تفکیک را قائل شود که نابسامانیها و مسائل غیراخلاقی آن آثار متعلق به فرهنگ بیگانه است و اصولا می تواند نسبتی با فرهنگ وطنی نداشته باشد اما مجموعه هایی از نوع شمعدونی و نظایر آن از آنجا که مدعی است فرهنگ و آداب خانواده ایرانی را ارائه می دهد و از رسانه رسمی جمهوری اسلامی پخش می شود می تواند به مراتب آثار و تبعات پردامنه تری بر فرهنگ عمومی داشته باشد. 👻 شوخیهای خاله زنکی؛ بی احترامی فرزندان به والدین؛ مردذلیلی، کمبود شوهر؛ نزاعهای احمقانه میان عروس و خواهر شوهر ترویج سخن‌چینی و دو به هم‌زنی و وراجی و استفاده از ادبیات طعنه‌ و بی‌مسئولیتی و هر ضدارزشی که وجود دارد را به ارزش بدل کردن یکی از هنرهای ویژه برخی مجموعه هایی است که از سیمای جمهوری اسلامی رواج داده می شود. 😡 متاسفانه خط قرمزهای رسانه میلی فقط به مسائل جنسی و سیاسی محدود شده و این درایت وجود ندارد که کمترین زیان ساخت مجموعه های ضعیف و ارائه آن به مخاطب هوشمند ایرانی بی اعتمادی و فراری دادن ایشان از تولیدات داخلی سیمای جمهوری اسلامی است. 😖 آقایان شاید یادشان می رود که در چه جایگاهی قرار گرفته اند و چه مسئولیتی بزرگی بر دوش دارند و اگر می دانستند اینگونه با تسامح نسبت به امر پر اهمیت فرهنگ برخورد نمی کردند آنهم در زمانه ای که هر ماه رهبر معظم انقلاب درباره اهمیت فرهنگ دینی صحبت می کنند. با شروع سریال شمعدونی و پایان سریال در حاشیه ، دیگر پزشکان محترم خیالشان راحت است و بدون دغدغه به شغل شریف خود ادامه می دهند و شبها خواب راحت خواهند داشت اما این فرهنگ و اخلاق خانواده ایرانی است که با پخش مجموعه شمعدونی مورد هجمه قرار می گیرد. 💩 بلاهت و سطحی بودن خانواده ایرانی آنهم در زمانه ای که بیش از هر زمان جامعه ایرانی نیاز به فرهیختگی و نگاه عمیق تر به موضوعات و مسائل جامعه دارد آیا از یک توطئه فرهنگی خبر نمی دهد؟ آیا برای مسئولان سیمای جمهوری اسلامی پرداختن به مضمونهایی که سطح آگاهیهای جامعه را در قالبی جذاب و عامه پسند ارائه دهد کار دشواری است که به سوی مضامین سطحی و ضد فرهنگی که نه تنها منجر به تعالی جامعه نمی شود بلکه بر فرهنگ عمومی خدشه نیز وارد می کند چنگ زده اند. 😣 دانستن این موضوع زیاد دشوار نیست اما به نظر می رسد برخی مدیران فرهنگی جمهوری اسلامی خود را به تغافل زده اند و شرایط را درک نمی کنند. آقایان نمایش آیتم های تبلیغاتی چیپس و پفک و نوشابه در بهترین فرم نشان می دهد اگر اراده کنید می توانید ولی بدانید که فرهنگ از همه شئون حاکم بر جامعه اهمیت بیشتری دارد و شما اجازه ندارید با بی مسئولیتی آنرا به تمسخر بگیرید. 😠 بدانید ریشه همه معضلات امروز در جمهوری اسلامی از کوتاهی و ساده اندیشی مسئولان فرهنگی ناشی می شود و ایشان اگر در برهه های مختلف کارشان را خوب انجام می دادند نظام اسلامی امروز شاهد جهش های بسیار بیشتری در عرصه های مختلف بود. 📽 به راستی در سالهای اخیر تاچه حد نسبت به تولید آثاری که مفاهیم استراتژیکی چون لزوم اقتصاد مقاومتی؛ مصرف درست؛ عزم جهادی و موضوعاتی از این دست را به شکلی عامه پسند و هنرمندانه و شرافتمندانه دراماتیزه کرده باشند اهتمام داشته و می توانید کارنامه قابل قبولی ارائه دهید یا اصلا به این مسائل فکر می کنید و دغدغه تان است یا می انگارید شما وظیفه سرگرم کردن مردم را با هر محصول بنجل و دم دستی بر عهده دارید. 📡 اگر چنین است بدانید سطح فرهنگ مردم از سطح مجموعه هایی چون #شمعدونی بسیار بالاتر است. عملکرد برخی مدیران فرهنگی آدم را یاد این جمله معروف می اندازد که مرا به خیر تو امیدی نیست شر مرسان. امروز فرهنگ کشور نیازمند مدیران آگاه دلسوز؛ دغدغه مند؛ انقلابی و جهادگری است که حساسیت برهه ای که در آن قرار داریم را درک کنند و بدانند که قرار است ستونهای گذر از پیچ تاریخی انقلاب بر بستر عملکرد فرهنگی مردان این انقلاب استوار شود. ✅ مشروح مقاله » http://a96.ir/a17 کانال» @bonyana

اگر «در حاشیه» تمسخر پزشکان بود، «شمعدونی» تمسخر همه مردم است! چند روزی که سریال «شمعدونی» رسانه میلی را با حاشیه جدیدی مواجه کرده است! سریال «درحاشیه» باوجود برخی ضعف‌ها، اما حداقل این ویژگی مثبت را داشت که برخی از مسائل و مشکلات مردم در حوزه سلامت را برجسته می‌کرد. اما مدیران سیما‌، مجموعه‌ای را جایگزین آن سریال کردند که وضعیتی کاملاً معکوس دارد. چون مجموعه طنز جدید سیما قرار است مردم را با لودگی و سبک مغزی، آن هم با سبکی کاملاً شبه‌روشنفکرانه سرگرم کند! 😪 اگر «در حاشیه» به تمسخر پزشکان متهم بود، «شمعدونی» سریالی برای توهین به همه مردم و مخاطبان تلویزیون است! حداقل انتظار از یک برنامه کمدی یا طنز این است که درکنار ایجاد لحظاتی بانشاط و مفرح برای جامعه، ارزش افزوده فرهنگی و اجتماعی هم داشته باشد. طنز یعنی طرح موضوعات مهم اخلاقی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی با زبانی ظریف و لطیف و البته گاهی تیز و برنده. اما سریال «شمعدونی» بیشتر به یک نمایش رو حوضی مدرن شباهت دارد تا طنز واقعی! 💩 « #شمعدونی » به سبک کمدی‌های هجو‌آمیز غربی، به نمایش آدم‌های پرت‌و‌پلایی می‌پردازد که رفتار‌ و گفتار بلاهت‌آمیز آنها موقعیت کمدی ایجاد می‌کند. این سریال‌، داستان گروهی از آدم‌ها از نسل‌ها و سنین گوناگون است که با هم نسبت خویشاوندی دارند. محور اصلی قصه، دو شخصیت هوشنگ و عطا است که همراه با خانواده و بستگان نزدیک‌شان اغلب اوقات را با هم می‌گذرانند و به‌طور متناوب دچار اختلاف و تنش می‌شوند. البته این درگیری فقط به این دو محدود نیست، بلکه همسر و فرزندان‌شان هم در اکثر مواقع رفتارهایی پرخاشگرانه و گستاخانه را نسبت به هم بروز می‌دهند. مشکل اصلی سریال «شمعدونی» هم دقیقاً از آنجا ناشی می‌شود که معلوم نیست این آدم‌هایی که این همه با هم تنش دارند، چرا بیشتر لحظات را دور هم می‌گذرانند. چون معمولاً افراد و خانواده‌هایی که روابط‌شان قهرآمیز است گزینه دوری و دوستی را انتخاب می‌کنند، نه همنشینی دائم را! 🤔 سریال «شمعدونی» به کارگردانی «سروش صحت» تولید شده است. صحت، پیش از این سریال‌های «ساختمان‌پزشکان» و «پژمان» را هم کارگردانی کرده بود. محور اصلی آثار او، طبقه مرفه تهران‌نشین است. 🤑 یعنی گروهی از مردم تهران که عمدتاً در مناطق شمال شهر زندگی می‌کنند‌، تحصیل‌کرده هستند‌، از رفاه نسبی برخوردارند و به فرهنگ غربزده متمایلند، اما گفتمان حاکم بر سریال جدید وی به «ساختمان پزشکان» قرابت بیشتری دارد. در «ساختمان پزشکان» نظریات فروید، مبنی بر زیربنا بودن غرایز نفسانی، عامل شخصیت‌پردازی قرار داشت. طبق نظرات فروید، همه خصایل نیک و بد انسان‌ها از سائق‌های غریزی بر می‌آیند. یکی از ابعاد مهم این طرز تفکر نسبت به انسان، طمع‌ورزی و منفعت‌طلبی است. شبه‌روشنفکرهایی که تحت تأثیر افکار نظریه‌پردازانی چون فروید و مارکس قرار دارند، انسان و همه رفتارهای او را در تأمین غرایز خویش خلاصه می‌کنند و معتقدند همه سعی و تلاش آدم‌ها در این است که به هر ترتیبی شده از دیگران بهره‌ای ببرند یا به طریقی، سایرین را تیغ بزنند. 👿 در سریال «شمعدونی» هم مانند «ساختمان پزشکان» همه مردم جامعه از هر قشر و طیفی، یا یکدیگر را تحقیر و تخریب می‌کنند یا به دنبال تدبیری هستند تا از هم سوءاستفاده کنند. سروش‌صحت در «شمعدونی» دنیایی فانتزیک را به وجود آورده که در آن مردم نه به‌دلیل وابستگی‌های عاطفی و یا عقایدی چون صله‌رحم یا برای کمک به هم، بلکه برای بهره‌برداری مادی یا تخلیه عقده‌های روانی و فخرفروشی، با هم رابطه برقرار می‌کنند! به همین دلیل هم بخش اعظم فضای این سریال را تضاد و دعوای شخصیت‌ها تشکیل می‌دهد. 😥 گاه دعوای آنها رنگ و بوی اهانت و پرخاش هم می‌گیرد. فحاشی و ناسزا‌گویی، خرد کردن شخصیت و حیثیت یکدیگر، دروغ گفتن و کلاه گذاشتن بر سر هم، محورهای اصلی دراماتیک این سریال است. آنها چنین رفتارهایی را نسبت به نزدیک‌ترین‌های خود بروز می‌دهند. به‌کار بردن شوخی‌های دوپهلو و دارای مفهوم مستهجن هم روش پیش پاافتاده دیگری در این سریال برای به خنده واداشتن تماشاگر است. 👺 به‌طور قطع، رفتارهای به نمایش درآمده در این مجموعه، هیچ شباهت و نسبتی با رفتار اکثر قریب به اتفاق مردم ایران ندارد. اما سؤال این است که چرا مردمی که برای ارزش‌های خانوادگی احترام قائل هستند باید چنین اثری را ببینند؟! شاید سازندگان این سریال و مدیران سیما پاسخ دهند که روش «شمعدونی» همان روش مشهور «ادب‌آموزی از بی‌ادبان» است. 👻 یعنی مردم می‌توانند با دیدن بداخلاقی آدم‌های این سریال و نتایج بدی که برای آنها به بار می‌آید، درس عبرت بگیرند و سعی کنند تا برخلاف چنین افرادی عمل کنند، اما همه می‌دانیم که کارکرد اصلی رسانه‌های تصویری، ازجمله تلویزیون در تأثیرگذاری بر ناخودآگاه مخاطب است.