‍ در قرآن شریف، صراحتاً درباره حزن و اشک طولانیِ یعقوب بر یوسف علیهما السّلام، آیاتی موجود است که در سوره يوسف قابل مشاهده است ؛ 👤 "زمخشری" ذیل تفسیر همین آیات در سوره يوسف، می‌نویسد: _ چشمان حضرت یعقوب از فراق یوسف تا زمان ملاقات یوسف از اشک خشک نگردید و این مدت هشتاد سال به طول انجامید.و در روی زمین هیچ کس از ایشان (یعقوب ع) نزد خداوند گرامی تر نبود. (الکشّاف، ج٢ ص۴٩٧) _ رسول اکرم از جبرئیل سؤال نمود: به خاطر غیاب یوسف چه بر سر یعقوب آمد؟ عرض کرد: به‌ اندازه آن‌چه که بر سر هفتاد مادر فرزندمُرده می‌آید. و سؤال نمود: اجر یعقوب به خاطر این صبر چه‌قدر است؟ عر ض کرد: اجر صد شهید، و این در حالی بود که هرگز یعقوب به خداوند سوء ظن پیدا نکرد. (همان) ➕ ‌شبیه همین روایت را "سیوطی" نیز نقل کرده‌ست. (الدرّ المنثور، ج۴ ص۵٧٠) ✅ آیا یعقوب نبی با اینکه می‌دانست يوسف پیامبر زنده است، ولی حزن و اشک طولانی را سیره خود نمود، کار خلاف شرعی مرتکب شد؟! از دید سُنّیان که انبیاء الهی را معصوم نمی‌دانند، بله خطاست، ولی اگر عمل یعقوب نبی خطا بود، آیا خداوند وی را مذمّت نمی‌نمود؟! آیا از این عمل نهی نمی‌نمود؟! ولی بقول زمخشری که بالاتر نقل شد، "در روی زمین چیزی از این کار برای خداوند ارزشمند‌تر نبود." سُنّیان باید ابتدا تکلیف خود را با این عمل یعقوب نبی روشن کنند، بعد به شیعیان إشکال نمایند. عمل یعقوب نبی در قرآن نه مذمّت شده نه توبیخ نه نَسخ، ضمن اینکه یوسف پیامبر نه شهید شد نه مُثله، بلکه بإذن الله پادشاه مملکت شد و در عزّت و آسایش قرار گرفت، و یعقوب نبی صرفاً بر فراق او چنان حزن و أشکی را پیشه خود ساخت. 🔻فراتر از گریه و عزاداری جواز #لطمه زنی در مصیبت هم در قرآن آمده است؛ در قرآن سوره ذاریات آیه ۲۹ می‌فرماید: {فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ} ←←فصکت که در قرآن راجع به همسر حضرت ابراهیم علیه السلام آمده، اشاره دارد که همسر حضرت ابراهیم به صورتش‌ می‌زده‌‌‌‌‌ است،←پس لطمه زنی در قرآن آمده است؛  مفسرین بزرگ از جمله ابن عباس هم در تفسیر این آیه میگوید همسر حضرت ابراهیم علیه السلام به صورت لطمه زدند؛ 🔹ابن كثير : عن ابن عباس ان زوجة نبي الله ابراهيم 👈لطمت نفسها 📔 تفسير القرآن العظيم لابن كثير (ج٧/سورة الذاريات ايه ٢٩ /ص٤٢١ /ت.سامي السلامه/ط.طيبه (تصویر الحاقی) باقی مفسرین اهل خلاف که ابن‌کثیر به ایشان اشاره کرده ، زدن به صورت یعنی لطمه را اراده کرده اند؛ ←نکته اینجاست بعد از فعل همسر حضرت ابراهیم آیه یا وحی بر نهی یا مذمت فعل همسر حضرت ابراهیم علیه السلام نیامده لذا اصل لطمه زنی از قرآن ثابت میشود؛ 🔹عبارت  بعدی که در آیه آمده 👈صرّه👉  بمعنى ضجّه و صيحه نيز آمده است ؛ طبرسى آنرا صيحه شديد بقولى، جماعت گفته است يعنى: زن ابراهيم عليه السّلام صيحه زنان رو كرد و با تعجب بصورت خويش زد و گفت: عجوزه نازا مى‌زايد؟!! پس هم لطمه و هم صیحه و ضجه، هم اینجا اثبات میشود؛ 💎 تبرکا نگاهی به منابع شیعی هم بیندازیم: شیخ طبرسی ره نیز در مجمع البیان ذیل آیه مینویسد: 🔸فأقبلت امرأته في صرة.. باين معنا است كه👈 شروع به داد و فرياد كرد، همانگونه كه از زبان او نقل كرده است گفت: اي واي بر من. «فَصَكَّتْ وَجْهَها» از مقاتل و كلبي روايت شده است يعني:👈 انگشتان خويشتن را جمع كرده و از روي تعجّب بر پيشاني خود كوبيد. ابن عباس گفته است يعني:👈سيلي بصورت خود زده است. 👈و صك در زبان عرب بمعني زدن چيزي است بچيز ديگر با پهناي آ 📚نام کتاب : مجمع البيان في تفسير القرآن - ط مؤسسة الأعلمي للمطبوعات نویسنده : الشيخ الطبرسي    ج9  ص263 ادامه دارد.... + معنای بدعت چیست