باز اين چه شورش است که در خلق عالم است
باز اين چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
باز اين چه رستخيز عظيم است کز زمين
بي نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است
اين صبح تيره باز دميد از کجا کزو
کار جهان و خلق جهان جمله در هم است
گويا طلوع ميکند از مغرب آفتاب
کاشوب در تمامی ذرات عالم است
گر خوانمش قيامت دنيا بعيد نيست
اين رستخيز عام که نامش محرم است
در بارگاه قدس که جای ملال نيست
سرهای قدسيان همه بر زانوی غم است
جن و ملک بر آدميان نوحه می کنند
گويا عزای اشرف اولاد آدم است
خورشيد آسمان و زمين، نور مشرقين
پرورده ی کنار رسول خدا، حسين
کشتي شکست خورده ی طوفان کربلا
در خاک و خون طپيده ميدان کربلا
گر چشم روزگار به رو زار می گريست
خون می گذشت از سر ايوان کربلا
نگرفت دست دهر گلابی به غير اشک
ز آن گل که شد شکفته به بستان کربلا
از آب هم مضايقه کردند کوفيان
خوش داشتند حرمت مهمان کربلا
بودند ديو و دد همه سيراب و می مکند
خاتم ز قحط آب سليمان کربلا
زان تشنگان هنوز به عيوق ميرسد
فرياد العطش ز بيابان کربلا
آه از دمي که لشگر اعدا نکرد شرم
کردند رو به خيمه ی سلطان کربلا ...
❤ #سلام_بر_حسین
🏴 #محرم_۱۴۰۱