شهید ابوترابی تو کتابشون یه خاطره از شهید اندرزگو گفته بودن که تا حالاجایی نشنیدم! شهید اندرزگو با زن و بچه متواری شده بودند مشهد، از قضا تا در خونه ای که براشون درنظرگرفته بودند رو باز میکنند یکی میاد میگه خونه لو رفته دنبال من بیایید، به سر کوچه نرسیده بودند، ساواک می ریزه تو خونه! درحال دویدن بودن که یه اتوبوس تو جاده می ایسته اینا بدون اینکه مقصد رو بدونن سوار میشن، اتوبوس به سمت روستاهای بین مشهد و افغانستان میرفته، خلاصه شهید اندرزگو بصورت تصادفی یه روستایی پیاده میشن و راه رودخونه رو پیش میگیرن، یه نفر ازشون میپرسه کجا میرید، میگن گم شدیم، دعوتشون میکنه خونه شون! شهید میان وضو بگیرن برای نماز، طرف میگه شما شیعه هستید میگن بله! میگه من کدخدای ده هستم و تمام مردم این روستا کشتن شیعه رو از نون شب واجب تر می دونن!!! 🤦‍♀ امشب مهمان هستید ولی صبح دارتون میزنم! شهید با ارامش نمازمغرب رو میخونن و میگن به ما شام میدید؟ شام و صبحونه رو هم میزنن و دست و زن و بچه رو میگیرن و میرن تو کوچه! صدنفر قمه به دست منتظر پشت در بودند! کدخدا میگه از علی چه دیدی که پاش ایستادی و اینقدر آرامش داری و نمیترسی؟ شهید میگن انگار یکی در گوشم گفت: بگو از علی چی می خواید؟ کدخدا گفت زنم شیر نداره، برام افت که هرروز تو ده بگردم که یکی بچه ی منو شیر بده! یا مشکل من حل میشه یا دارت میزنم! شهید اندرزگو میگفت به زبانم جاری شد ۵ بار بگم به علی به علی به علی... بار پنجم زن کدخدا جیغ کشید و گفت تمام لباسم از شدت شیر خیس شده! کدخدا و ۲۰۰ نفر اهالی روستا شیعه شدند!! الهی به علی به علی به علی... فرج مولای ما را برسان! #اللّٰهُمَّ‌عَجِّل‌لِوَلیِّڪ‌الفَرَج 🤲