🌷آیت الله سید علی قاضی: بعضی‌ها میگویند آقا چه ذڪری را بخوانیم تا #پیشرفت ڪنیم؟ بهـــترین ذڪر بــــرای پیشرفت ڪردن #گــناه نڪردن است. 🌼@bshmk33

⚠️ #تـــݪنگـــر هــرگاه مـایـل به #گــــناه بــودی این سـ۳ـه نکته را فراموش مکن! ➊ #الله می بیــند. ➋ #ملایڪ می نـویسد. ➌ در هر حال #مرگ می آید. 🚫 #حواســـــمان‌باشـــــد 🌼@bshmk33

#عفافگرایی #بازگشت_به_خدا ✅ یقین داریم 🍃 اگر #گناه وزن داشت! 🍃 اگر لباس‎مان را #سیاه می‎کرد! 🍃 اگر چین و چروک #صورت‎مان را زیاد می‎کرد!!! 📌 بیشتر از این‎ها #حواس‎مان به خودمان بود... ☑️ حال آن‎که #گناه 🍂 قد #روح را خمیده! 🍂 چهره #بندگی را سیاه! کرده... 🍂 و چین و چروک به پیراهن #سعادت‎مان انداخته است. 🌼@bshmk33

#مناجات 🌸خــــــدایــــــااااااااااا . . . . ✍🏼✹مهـــربان خـــدای خوبـــم... مانـــده‌ام در #اســارت زنــدگی.. 📖تو جــار زدی نزدیکتری از رگـــ گردنم و من دورتر شـــدم از تو.... هرجـــا بودم بـــودی... هرجـــا شکستم نشـــستی.. هرجـــا بریـــدم بـــند زدی... هرجـــا افـــتادم دستم را گرفتی.. هرجـــا درماندم طـــبیب شدی... ✹تـــو #همـــیشه بــــــودی... ✹حــتی وقتی که تـنم در تب #گــناه بــود ▫️ #شـــرم نکردم از حضـــور حاضرت... ▫️و چه بی #شـــرمانه است زیر #نگـــاه سنگـــین خدایَت نافرمـــانی کنـــی... و تــو بازهم شانـــه‌ات را سپر گــریه هایم کــردی و جــار زدی بنده مــن: 🕊صدبـــار اگر #توبه شکســـتی باز آی 🕊که درگـــه ما درگـــه نومیــدی نیــس وَاسْـتَـــغْفِرُوا رَبَّكُـــمْ‌ ثُمَّ تُــوبُوا إِلَيْـــهِ إِنَّ‌ رَبِّــي رَحِيــــمٌ وَدُودٌ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ ﻭ ﺑﻪﺳﻮﻯ ﺍﻭ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺩﻭﺳـــﺘﺪﺍﺭ (ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﺎﺭ) ﺍﺳﺖ. ســـوره هـــود_(9 ✅https://eitaa.com/bshmk33

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ #امام_علی (ع) در خطبه ۲۲۳ نهج البلاغه، چه راهکاری برای بیداری از #خواب_غفلت و رهایی از #گناهان ارائه می دهد؟ 🔷 #امیرالمؤمنین امام علی (ع) در بخشی از خطبه ۲۲۳ مى فرمايد: «يَا أَيُّهَا الاِْنْسَانُ، مَا جَرَّأَكَ عَلَى ذَنْبِكَ، وَ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ، وَ مَا أَنَّسَكَ بِهَلَكَةِ نَفْسِكَ؟؛ اى #انسان! چه چيز تو را بر #گناهت جسور ساخته؟ و چه چيز تو را در مقابل #پروردگارت مغرور كرده؟ و چه چيز تو را بر #هلاكت_خويش علاقه مند نموده است؟». اشاره به اينكه غريزه #حبّ_ذات در انسان نيرومندترين غرائز است؛ انسان به طور طبيعى خود را بيش از هر كس دوست دارد و هرگاه ببينيم كسى خنجر برداشته، بر سينه و بازو و پهلوى خود مى زند وحشت مى كنيم و با خود مى گوييم آيا گرفتار جنون شده است. مگر ممكن است انسان عاقل، علاقمند هلاكت خويش شود؟ اگر انسان كمترين علاقه اى به هلاكت خويش ندارد، پس چرا #گناه و غرورى كه #مايه_هلاكت اوست را پذيرا مى شود؟! 🔷در ادامه سخن مى افزايد: «آيا #درد_تو درمان ندارد، يا از اين #خوابت بيدارى ای نيست؟ چرا آنگونه كه به ديگران رحم مى كنى به #خودت #رحم نمى كنى؟!». سپس با ذكر مثالى اين حقيقت را روشن تر مى سازد و مى فرمايد: «چه بسا كسى را در دل آفتاب سوزان مى بينى، و در برابر حرارت آفتاب بر او سايه مى افكنى، يا بيمارى را مشاهده مى كنى كه درد جانكاهى بدن او را سخت آزرده، و از روى ترحّم بر او مى گريى [پس چرا درباره خود بى تفاوت هستى] چه چيز تو را بر اين بيمارى ات شكيبا ساخته، و بر مصائب خود صبور كرده و از #گريه‌برخويشتن باز داشته است، در حالى كه هيچ چيز براى تو عزيزتر از #نفس_خودت نيست». اشاره به اينكه چرا انسانهايى را مى بينيم كه گرفتار تناقض در عمل و دوگانگى در قضاوت هستند، در برابر ناراحتى ديگران و بيمارى بيماران سخت عكس العمل نشان مى دهند و گاه سيلاب اشكشان فرو مى ريزد، در حالى كه بيمارى خودشان سخت‌تر و مصائبشان سنگين تر است و هيچگونه عكس العملى در برابر آن نشان نمى دهند. 🔷 #امام_علی (ع) مى خواهد اين #غافلان_بی‌خبر، و اين خفتگان بى درد را با اين #بيان_منطقى و گويا از #خواب_غفلت بيدار كند و به سرنوشت خطرناكى كه در پيش رو دارد متوجّه سازد، شايد #توبه كنند و به سوى خدا بازگردند. در ادامه سخن مى افزايد: «وَ كَيْفَ لا يُوقِظُكَ خَوْفُ بَيَاتِ نِقْمَة، وَ قَدْ تَوَرَّطْتَ بِمَعَاصِيهِ مَدَارِجَ سَطَوَاتِهِ! فَتَدَاوَ مِنْ دَاءِ الْفَتْرَةِ فِي قَلْبِكَ بِعَزِيمَة، وَ مِنْ كَرَى الْغَفْلَةِ فِي نَاظِرِكَ بِيَقَظَة؛ چگونه ترس از بلاها و عذابهاى شبانه تو را بيدار نكرده، در حالى كه بر اثر #معاصى_الهى هر روز، خود را به مرحله بالاترى از #خشم_خدا مى افكنى! حال كه چنين است #بيمارى‌سستى‌دل خود را با داروى #تصميم و #عزم_راسخ مداوا كن و اين خواب غفلتى كه چشمت را فرو گرفته با بيدارى برطرف ساز». 🔷میدانيم براى نجات و رهايى از خطر دو چيز لازم است: بيدارى و #هوشيارى از يكسو و #تصميم و #عزم_راسخ از سوى ديگر و #امیرالمؤمنین (ع) در اين عبارت كوتاه به هر دو اشاره فرموده است، و بى خبران را هشدار مى دهد كه از خواب غفلت برخيزند و براى نجات خويش از چنگال معاصى كه آتش خشم و غضب الهى را بر مى افروزد تا وقت نگذشته است تصميم بگيرند. تعبير به «بَيَاتِ نِقْمَة»؛ (عذاب شبانه) براى اين است كه بلاهايى كه در شب نازل مى شود قربانى زيادترى مى گيرد؛ زلزله ها، سيلابها و طوفانهايى كه در شب رخ مى دهد هنگامى كه مردم در خوابند و هيچ گونه دفاعى از خود ندارند. 🔷قرآن مجيد مى فرمايد: «أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتاً وَ هُمْ نَائِمُونَ * أَوَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحىً وَ هُمْ يَلْعَبُونَ؛ [اعراف، ۹۷ و ۹۸] آيا اهل شهرها و آباديها از اين ايمنند كه عذاب ما شبانه به سراغ آنها بيايد در حالى كه در خواب باشند؟ آيا اهل شهرها و آباديها از اين ايمنند كه عذاب ما هنگامه روز به سراغشان بيايد در حالى كه سرگرم بازى هستند؟». سپس در پايان اين فقره میفرمايد: «وَ كُنْ لِلّهِ مُطِيعاً، وَ بِذِكْرِهِ آنِساً؛ [بنابراين بيدار باش] و #مطيع_خداوند شو و با ياد او انس گير». [۱] پی نوشت: [۱] پيام امام اميرالمومنين، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، ج ۸، ص۳۷۳ منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) #امام_علی #نهج_البلاغه #طاعت #معصیت #غفلت https://eitaa.com/bshmk33

☀️☄☀️☄☀️☄☀️☄☀️ ☄ ⭕️به چه عشق هایی، #عشق‌های_نامقدّس و مجازی می گویند؟ 🔷در #عشق‌هاى_مجازى و مادّىِ نامقدّس، انسان ديوانه وار به چيزى علاقه پيدا مى كند و هر چه دارد در پاى آن مى ريزد. در واقع، منظور از عشق در اين جا، جاذبه نيرومندى است كه دو انسان را به #گناه و آلودگى و سقوط در لجنزارِ عصيان مى كشاند و هر چه در نكوهش آن گفته شود، كم است. اين جاذبه سركش، #عقل را ويران مى كند و از كار مى اندازد و انسان بر اثر آن دست به كارهاى جنون آميزى مى زند. نخستين خطر آن، پرده افكنى بر عيب ها، نقص ها و زشتى ها است. اين گونه عاشقانِ بى قرار، حتّى بدترين عيوب را با تفسيرهاى شگفت آور حُسن معرّفى مى كنند! نه اندرزى مى پذيرند و نه گوش به نصيحت ناصحان مى دهند و حتّى گاه به ستيز در برابر اندرزگويان بر مى خيزند. 🔷اشخاصى كه گرفتار چنين عشق هاى داغ و مادّى مى شوند، پيش خود فكر مى كنند در پرتو اين عشق، دركى پيدا كرده اند كه ساير مردم از آن محرومند و معتقدند: "اگر بر ديده مجنون نشينى / به غير از خوبى ليلى نبينى. اين عاشقانِ خسته دل، در عالمى از خيال و اوهام غوطه ورند و همه ارزش ها در نظر آنها جابجا مى شود. آنها تنها با زبان عشق سر و كار دارند و از كسانى كه با زبان علم و منطق با آنها سخن مى گويند، بيگانه اند. اين عشق هاى آتشينِ مجازى، غالباً با يك آميزشِ جنسى خاموش مى شود! يكباره پرده ها كنار مى رود و چشمِ واقع بين، باز مى شود، گويى #عاشقِ_بى‌قرار از يك #خواب_عميق بيدار شده و گاه آن عشق پرشور جاى خود را به نفرت و بيزارى مى دهد؛ چرا كه مى بيند همه چيز خود را در پاى معشوق نثار كرده و از دست داده است. 🔷اين گونه عشق هاى سركش، غالباً به #رسوايى مى كشد. همان رسوايى كه بعد از بيدارى و هوشيارى قابل جبران نيست. بسيارى از جدايى ها، فرارها و انتحارها، ناشى از عدم انطباق #تخيّلات_عاشقانه، با زندگى واقعى انسان ها است. نه تنها عشق هاى آتشينِ جنسى، بلكه عشق به مال و مقام و جاه و جلال و زرق و برق جهان مادّى نيز، همين پيامدها را دارد. حديثى كه از امام صادق (ع) درباره عشق نقل شده است، ناظر به همين معنى است: «يكى از يارانِ آن حضرت مى گويد: درباره عشق [و عاشقان] از او سؤال كردم، فرمود: «قُلُوبٌ خَلَتْ عَنْ ذِكْرِ اللهِ، فَأَذَاقَهَا اللهُ حُبَّ غَيْرِهِ؛ دلهايى است كه از ياد خدا خالى شده و خداوند محبّت غير خود را به آنها چشانيده است». 🔷امام علی (ع) در خطبه ۱۰۹ «نهج البلاغه» می فرماید: «مَنْ عَشِقَ شَيْئاً أَعْشَى بَصَرَهُ، وَ أَمْرَضَ قَلْبَهُ، فَهُوَ يَنْظُرُ بِعَيْنٍ غَيْرِ صَحِيحَةٍ، وَ يَسْمَعُ بِأُذُنٍ غَيْرِ سَمِيعَةٍ؛ هر كس به چيزى عشق ورزد، نابينايش مى كند و قلبش را بيمار مى سازد سپس با چشمى معيوب مى نگرد و با گوشى ناشنوا مى شنود». [۱] در حديث ديگرى كه از امام علی (ع) درباره ناتوانى عاشق از ديدن حقايق نقل شده، مى خوانيم: «عَيْنُ المُحِبِّ عَمِيَّةٌ عَنْ مَعَايِبِ الْمَحْبُوبِ، وَ أُذُنُهُ صَمَّاءُ عَنْ قُبْحِ مَسَاوِيهِ؛ چشم مُحب و عاشق، از ديدن عيوب محبوب، نابينا، و گوشش از شنيدن كاستى هاى او ناشنواست»؛ [۲] و اينكه در بعضى از احاديث از رسول خدا (ص) آمده است: «مَنْ عَشِقَ فَعَفَّ ثُمَّ مَاتَ، ماتَ شَهِيداً؛ كسى كه عاشق شود و عفّت پيشه كند، سپس [با همين حالِ پارسايى] از دنيا برود، شهيد از دنيا رفته است»، [۳] اشاره به همين گونه عشق هاى آلوده مجازى است. همچنين حديث ديگرى كه از آن حضرت نقل شده است كه فرمود: «مَنْ عَشِقَ وَ كَتَمَ وَ عَفَّ وَ صَبَرَ، غَفَرَ اللهُ لَهُ، وَ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ؛ كسى كه عاشق شود و كتمان كند و پارسايى و شكيبايى پيشه كند، خداوند گناهان او را مى بخشد و او را وارد بهشت مى كند». [۴] [۵] پی نوشت: [۱] علل الشرائع‏، ابن بابويه، ج ۱، ص ۱۴۰، (باب علة عشق الباطل) [۲] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: رجائى، سيد مهدى‏، ص ۴۶۵، (حکمت ۲۹) [۳] كنز العمال في سنن الأقوال و الأفعال، متقي هندي، محقق: بكري حياني، صفوة السقا، ج ۳، ص ۶۶۴، حديث ۶۹۹۹ [۴] كنز العمال في سنن الأقوال و الأفعال، همان، ص ۶۶۶، حديث ۷۰۰۲ [۵] گردآوری از کتاب پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، ج ۴، ص ۵۶۶ منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) https://eitaa.com/bshmk33