ایمان در گرو عمل صالح است
ایمان و عمل صالح دو بال پرواز به سوی کمالات و قرب الهی هستند که داشتن آن لازمه انسان مؤمن است. این دو شاخصه، جدایی ناپذیر و مکمل یکدیگر هستند.
ایمان اگر در اعماق جان نفوذ کند و انسان به باور قطعی برسد، حتماً عملکردش به سوی عمل صالح سوق پیدا می‌کند؛ در واقع زمانی که چراغ پرفروغ ایمان در قلب انسان روشن شود، شعاعش از چشم، گوش، زبان و سایر جوارح او آشکار مىشود.
اصولاً افرادی که اهل انجام عمل صالح نیستند، مشکل ایمان دارند و هر چه ایمان ضعیف‌تر و در سطح نازل‌تری باشد، عملکردی که رضای خدا در آن باشد هم ضعیف‌تر خواهد بود.
قرآن کریم در آیات متعددی، هر جا سخن از ایمان به میان می‌آورد، عمل صالح را نیز در کنار آن به صورت جداناپذیر مطرح می‌کند. این گویای آن است که ایمان و عمل، همواره قرین یکدیگرند.
وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فیها خالِدُون؛ و آنها که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادهاند، آنان اهل بهشتند و همیشه در آن خواهند ماند.(بقره/ ۸۲)
وَ أَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمین؛ امّا آنها که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنان را به طور کامل خواهد داد و خداوند، ستمکاران را دوست نمىدارد.(آل عمران/ ۵۷)
علاوه بر آیات قرآن، احادیث زیادی هم در این رابطه وجود دارد که نشان می‌دهد ایمان بدون عمل، معنا ندارد.
حضرت علی علیه‌السلام در این باره فرمودند: الْإِیمَانُ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ وَ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْکَان؛ ایمان، معرفت به قلب، اقرار با زبان و عمل کردن با جوارح است. (نهج البلاغة/حکمت۲۲۷)
امام صادق علیه‌السلام در حدیثی می‌فرماید: ایمان، همهاش عمل است و اظهار زبانى جزئى از ایمان مىباشد که واجبی از خداوند بوده و آن را در کتاب خود بیان کرده است. نورش روشن و برهانش ثابت است، کتاب به آن ایمان گواهى مىدهد و او را به سوی عمل دعوت می‌کند.(کافی/ج۲/ص۳۳)
بنابراین القای این مطلب که انسان باید دلش پاک باشد و عملش اهمیتی ندارد سخنی باطل و گمراه کننده است که به هیچ عنوان با اسلام سازگاری ندارد .
البته این مبنای فکری چیز جدیدی نیست و در زمان ائمه علیهم‌السلام هم چنین تفکراتی بود که به "مرجئه" معروف بودند و ائمه علیهم‌السلام نیز مواضع محکمی در مبارزه با آنها نشان می‌دادند.
#ایمان
#عمل_صالح
#اسلام #قرآن
#عرفان #عرفان_کاذب
#جهاد_تبیین
https://eitaa.com/bshn60/265
ایمان ابوطالب
در روایت جالبی نقل شده که شخصی به امیرمؤمنان علیه‌السلام عرض کرد ای امیرالمؤمنین چطور است که شما در مکانی هستی که خداوند شما را در آن مکان فرو آورده، در حالی که پدر تو در آتش معذّب است؟
حضرت فرمود: خدا زبانت را ببرد! قسم به خدایی که محمّد را به پیامبری مبعوث کرد، اگر پدرم تمام گناهکاران زمین را شفاعت کند خداوند آن را می‌پذیرد، مگر می‌شود که پدرم در آتش معذب باشد و فرزند او قسیم بهشت و جهنّم باشد؟! (امالی طوسی / ص ۳۰۵)
واضح است که مقام شفاعت، آن هم با این وسعت، نه تنها ایمان این مرد الهی را می‌رساند؛ بلکه جایگاه ویژه‌ای را نیز برای او ترسیم می‌کند که همان ولی الله بودن است.
امام صادق علیه‌السلام در روایتی در پاسخ به ادعای عده‌ای مبنی بر عذاب ابوطالب فرمودند: به خدا قسم دروغ می‌گویند اگر ایمان ابوطالب درکفه ترازو قرار داده شود و ایمان این خلق در کفه دیگر، ایمان ابوطالب بر ایمان آنها ترجیح دارد. (بحار ج ۳۵/ ص ۱۱۲)
در روایت دیگری از امام صادق علیه‌السلام نقل شده که فرمود: «إِنَّ مَثَلَ أَبِی طَالِبٍ مَثَلُ أَصْحَابِ الْکَهْفِ، أَسَرُّوا الْإِیمَانَ و أَظْهَرُوا الشِّرْکَ، فَآتَاهُمُ اللَّهُ أَجْرَهُمْ مَرَّتَیْن؛ مَثَل ابوطالب مثل اصحاب کهف است که ایمان را مخفی می‌کردند و شرک را ظاهر می‌ساختند و خدا هم دو اجر به آنها داد.» (کافی / ج ۲ / ص ۴۶۲)
#ابوطالب
#ایمان
https://eitaa.com/bshn60/295
📌رفتاهای ارزشمند از منظر اهل بیت(ع)
حضرت زهرا(س) متنی از #اخلاق و #آداب_اسلامی را که از سفارش های رسول خدا(ص) بود، در دست داشت و آنرا برای مردم چنین قرائت کرد:
«رسول الله(ص) فرمود:
⬅️کسی که همسایه اش از شر او در امان نباشد، از مؤمنان نیست؛
⬅️هر كس که به خدا و #معاد ایمان دارد، همسایه و مهمان را تکریم کند؛-
⬅️انسان باید- کم¬سخن باشد و #سخن_نیکو بگوید؛ زیرا خداوند انسان #حلیم، بردبار و #عفیف و صرفه جو را دوست دارد و شخص #فحاش و #بددهن را دوست ندارد.
⬅️همانا #حيا از لوازم #ايمان است و ايمان در بهشت است و #بدزبانى از خشونت است و #خشونت در #جهنم است.»
📚کلینی، الکافی، ج2، ص667، ح6؛
📚طبرانی، المعجم الکبیر، ج10، ص196.
👇👇
🌻 @ahlebait110
ایمان ابوطالب
در روایت جالبی نقل شده که شخصی به امیرمؤمنان علیه‌السلام عرض کرد ای امیرالمؤمنین چطور است که شما در مکانی هستی که خداوند شما را در آن مکان فرو آورده، در حالی که پدر تو در آتش معذّب است؟
حضرت فرمود: خدا زبانت را ببرد! قسم به خدایی که محمّد را به پیامبری مبعوث کرد، اگر پدرم تمام گناهکاران زمین را شفاعت کند خداوند آن را می‌پذیرد، مگر می‌شود که پدرم در آتش معذب باشد و فرزند او قسیم بهشت و جهنّم باشد؟! (امالی طوسی / ص ۳۰۵)
واضح است که مقام شفاعت، آن هم با این وسعت، نه تنها ایمان این مرد الهی را می‌رساند؛ بلکه جایگاه ویژه‌ای را نیز برای او ترسیم می‌کند که همان ولی الله بودن است.
امام صادق علیه‌السلام در روایتی در پاسخ به ادعای عده‌ای مبنی بر عذاب ابوطالب فرمودند: به خدا قسم دروغ می‌گویند اگر ایمان ابوطالب درکفه ترازو قرار داده شود و ایمان این خلق در کفه دیگر، ایمان ابوطالب بر ایمان آنها ترجیح دارد. (بحار ج ۳۵/ ص ۱۱۲)
در روایت دیگری از امام صادق علیه‌السلام نقل شده که فرمود: «إِنَّ مَثَلَ أَبِی طَالِبٍ مَثَلُ أَصْحَابِ الْکَهْفِ، أَسَرُّوا الْإِیمَانَ و أَظْهَرُوا الشِّرْکَ، فَآتَاهُمُ اللَّهُ أَجْرَهُمْ مَرَّتَیْن؛ مَثَل ابوطالب مثل اصحاب کهف است که ایمان را مخفی می‌کردند و شرک را ظاهر می‌ساختند و خدا هم دو اجر به آنها داد.» (کافی / ج ۲ / ص ۴۶۲)
#ابوطالب
#ایمان
https://eitaa.com/bshn60/295
ایمان در گرو عمل صالح است
ایمان و عمل صالح دو بال پرواز به سوی کمالات و قرب الهی هستند که داشتن آن لازمه انسان مؤمن است. این دو شاخصه، جدایی ناپذیر و مکمل یکدیگر هستند.
ایمان اگر در اعماق جان نفوذ کند و انسان به باور قطعی برسد، حتماً عملکردش به سوی عمل صالح سوق پیدا می‌کند؛ در واقع زمانی که چراغ پرفروغ ایمان در قلب انسان روشن شود، شعاعش از چشم، گوش، زبان و سایر جوارح او آشکار مىشود.
اصولاً افرادی که اهل انجام عمل صالح نیستند، مشکل ایمان دارند و هر چه ایمان ضعیف‌تر و در سطح نازل‌تری باشد، عملکردی که رضای خدا در آن باشد هم ضعیف‌تر خواهد بود.
قرآن کریم در آیات متعددی، هر جا سخن از ایمان به میان می‌آورد، عمل صالح را نیز در کنار آن به صورت جداناپذیر مطرح می‌کند. این گویای آن است که ایمان و عمل، همواره قرین یکدیگرند.
وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فیها خالِدُون؛ و آنها که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادهاند، آنان اهل بهشتند و همیشه در آن خواهند ماند.(بقره/ ۸۲)
وَ أَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمین؛ امّا آنها که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنان را به طور کامل خواهد داد و خداوند، ستمکاران را دوست نمىدارد.(آل عمران/ ۵۷)
علاوه بر آیات قرآن، احادیث زیادی هم در این رابطه وجود دارد که نشان می‌دهد ایمان بدون عمل، معنا ندارد.
حضرت علی علیه‌السلام در این باره فرمودند: الْإِیمَانُ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ وَ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْکَان؛ ایمان، معرفت به قلب، اقرار با زبان و عمل کردن با جوارح است. (نهج البلاغة/حکمت۲۲۷)
امام صادق علیه‌السلام در حدیثی می‌فرماید: ایمان، همهاش عمل است و اظهار زبانى جزئى از ایمان مىباشد که واجبی از خداوند بوده و آن را در کتاب خود بیان کرده است. نورش روشن و برهانش ثابت است، کتاب به آن ایمان گواهى مىدهد و او را به سوی عمل دعوت می‌کند.(کافی/ج۲/ص۳۳)
بنابراین القای این مطلب که انسان باید دلش پاک باشد و عملش اهمیتی ندارد سخنی باطل و گمراه کننده است که به هیچ عنوان با اسلام سازگاری ندارد .
البته این مبنای فکری چیز جدیدی نیست و در زمان ائمه علیهم‌السلام هم چنین تفکراتی بود که به "مرجئه" معروف بودند و ائمه علیهم‌السلام نیز مواضع محکمی در مبارزه با آنها نشان می‌دادند.
#ایمان
#عمل_صالح
#اسلام #قرآن
#عرفان #عرفان_کاذب
#جهاد_تبیین
https://eitaa.com/bshn60/265