درسی از مکتب عاشورا؛ 🔴عاقبت شوم حرام‌خواری🔴 يکی از درس‌ها و عبرت‌های عاشورا، فرجام حرام‌خواری و تأثير سوء آن در عاقبت انسان است. امام حسين علیه‌السلام در روز عاشورا بارها با سپاهيان عمر سعد احتجاج کرد و آنها را موعظه نمود؛ ولی گوش شنوايی نبود که حضرت را اجابت کند. امام علیه‌السلام صراحتاً به سپاهيان عمر سعد که سخن حضرت را نمی‌شنيدند فرمود: شکم‌های شما از حرام پر شده و به قلب‌های شما مهر زده شده است. اين مطلب نشان می‌دهد که مال حرام مانع شنيدن موعظه حضرت و تأثيرپذيری از آن شده بود. اهمیت کسب حلال حقیقتا اگر انسان به این نکته بیندیشد، پی می‌برد که مال حرام چه اثر فاجعه‌آمیزی در زندگی انسان می‌گذارد که موعظه فرزند رسول خدا، امام معصوم و حجت الهی را برنمی‌تابد و به هیچ عنوان تاثیر نمی‌پذیرد! و اساسا پذیرش حق در کالبد حرام برای او سخت و ناشدنی می‌گردد! از اینجا می‌فهمیم که چرا تا این اندازه بر کسب حلال توصیه شده و جزء پایه‌های بندگی به حساب می‌آید. در حدیث قدسی وارد شده که خداوند به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: یا احمد! عبادت ده قسم است که نُه قسم آن در طلب حلال است. پس وقتی که خوراک و نوشیدنی تو پاک شد در پناه من خواهی بود.(سفینهًْ‌البحار/ج2/ ص 320) در روایت دیگری آمده است که عبادت هفتاد جزء است و بهترین آن تحصیل روزی حلال است.(معانی‌الاخبار/ص 367) درحدیثی از نبی‌اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده که عبادت با مال حرام مانند ساختن بنا بر روی شن است.(عدهًْ‌الداعی/ ص153) شاید وجه اهمیت روزی حلال در عبادت این باشد که خیلی از امور عبادی به پاکی رزق بر می‌گردد؛ مثلا اگر با مال حرام لباسی تهیه شود و با آن لباس نماز خوانده شود نماز باطل است. خوردن مال حرام، حال معنوی را از انسان می‌گیرد و انسان را نسبت به عبادت به سستی و چه بسا ترک عبادت می‌کشاند. پرداخت خمس و زکات باید از مال حلال باشد. اگر کسی کسب حرام داشته باشد و احیانا بخواهد زکات و خمس بدهد طبیعتا مقبول درگاه الهی نیست. این‌ها نمونه‌ای از مواردی است که اهمیت حلال بودن مال را می‌رساند که تا چه اندازه رابطه مستقیم با سایر عبادات دارد؛ بنابراین بی‌جهت نیست که فرموده‌اند: عبادت ده جزء است و نه جزء آن در طلب حلال است. سختی کسب حلال امام صادق علیه‌السلام به غلام خود که مصادف نام داشت هزار دینار داد و برای تجارت به شهری فرستاد. مصادف اجناسی خرید و با عده‌ای از تجار راهی سفر شدند. نزدیک شهر که رسیدند به قافله‌ای برخورد کردند که از شهر خارج شده بودند و متوجه شدند اجناسی که به همراه دارند مورد احتیاج مردم آنجا است. کاروانیان با یکدیگر هم‌قسم شدند و پیمان بستند که هر دینار را به یک دینار سود بدهند. پس از فروش پول خود را برداشته و به طرف مدینه رفتند. مصادف خدمت امام آمد و دو کیسه زر داشت، هر کدام هزار دینار. عرض کرد فدایت شوم این کیسه اصل سرمایه است و این کیسه سود آن است. امام فرمود: این سود زیاد است؛ شما مگر در آن جنس چه کردید؟ جریان را شرح داد که چگونه قسم خوردند. حضرت فرمود: سبحان‌الله هم‌قسم می‌‌شوید که در مقابل هر دینار یک دینار سود بگیرید از مسلمانان. حضرت کیسه هزار دینار را برداشت و فرمود من احتیاج به چنین سودی ندارم. سپس فرمود: مصادف! پیکار با شمشیر ساده‌تر از بدست آوردن نان حلال است!(کافی/ ج5/ ص162) این حدیث گویای این است که تا چه اندازه انسان در معرض کسب حرام قرار دارد و به راحتی می‌تواند از مسیر حلال خارج شود. کم نیست معاملاتی که بعضا آلوده به ربا و رشوه می‌شوند و مال حرام را نصیب عامل آن می‌کند. نکته دیگری که می‌توان از این حدیث شریف برداشت کرد این است، اینکه درعرف جا افتاده با افزایش تقاضا، قیمت افزایش پیدا می‌کند، تفکر کاملا نادرستی است و در تعارض کامل با شرع مقدس است. اگر از نظر انسانی هم به آن نگاه کنیم عملا نوعی بی‌انصافی و ظلم و سوءاستفاده از احتیاج مردم است. طلب حلال، نوعی جهاد است پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هر کس از راه حلال برای معاش خانواده‌اش تلاش کند، مانند کسی است که در راه خدا جهاد کند.(من لایحضره‌الفقیه/ ج3/ ص168) امام صادق علیه‌السلام فرمود: اگر مومن در سختی و عسرت باشد و تلاش کند تا قوت خود و قوت اهل و عیال خود را تامین کند و دست به مشاغل حرام نزند، مانند مجاهد راه خدا پاداش دارد.(کافی/ ج5/ ص88) اثر مال حرام در نسل در حدیث آمده است که «کسب الحرام یبین فی‌الذریه؛ کسب حرام در نسل خودش را نشان می‌دهد.»(کافی/ ج5/ ص125) یکی از عوامل ناصالح شدن نسل انسان، مال حرامی است که اینگونه تاثیر خودش را می‌گذارد! #عاشورا #مال‌حرام

 تلنگری از نهضت عاشورا "این نامه‌ای است به حسین بن علی علیهما‌السلام از طرف شیعیان مؤمن و مسلمان او. پس از حمد و ثنای پروردگار، به سرعت به نزد ما بشتاب؛ زیرا مردم چشم به راه تو هستند و اندیشه‌ای جز تو ندارند. پس بشتاب، بشتاب، بشتاب، والسلام؛ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ إِلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ شِیعَتِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ أَمَّا بَعْدُ فَحَیَّهَلَا فَإِنَّ النَّاسَ یَنْتَظِرُونَکَ لَا رَأْیَ لَهُمْ غَیْرُک فَالْعَجَلَ الْعَجَلَ ثُمَّ الْعَجَلَ الْعَجَلَ وَ السَّلَامُ". این یکی از نامه‌هایی است که از سوی برخی کوفیان برای امام حسین علیه‌السلام فرستاده شد. فراز دوم نامه برای زمانه و عصر ما بسیار آشناست. اگر کسی از ابتدا نداند که این نامه کوفیان در قرن اول هجری است، تصور می‌کند که نجوایی از شیعیان با حضرت مهدی موعود در عصر حاضر است. کلمات «انتظار» و «عجل» کلید واژه این نامه است. اینجاست که جا دارد تلنگر و نهیبی به خود بزنیم که تا چه اندازه نسبت به ادعایی که داریم صادق هستیم! آیا واقعا منتظر امام زمان(عج) هستیم و درخواست تعجیل از روی صداقت است یا اینکه همچون کوفیان زمان امام حسین علیه‌السلام، حرف و عمل، فاصله زیادی با هم دارند و فقط لقلقه زبانی است! کوفیان همان چیزی را می‌گفتند که ما الان از آن دم می‌زنیم، به مناسبت‌های مختلف دعای فرج می‌خوانیم و ادعای منتظر بودن داریم. البته که باید اهل دعای فرج باشیم و منتظر امام زمان؛ ولی سخن در این است که نباید به این مقدار بسنده کنیم؛ بلکه باید عبرت پذیر باشیم و فکر نکنیم که به صرف ادعای منتظر بودن و زمزمه دعای فرج، حقیقتا منتظر و سینه چاک حجت خدا خواهیم بود. واقعا معلوم نیست که اگر امام زمان(عج) ظهور کند و ما را به یاری بطلبد چه موضعی را اختیار خواهیم کرد و در کدام جبهه قرار خواهیم گرفت. شاید این نامه کوفیان و عملکرد نهایی آنان تا حدودی مسئله را برای ما روشن کند که با وجود این همه مدعی انتظار و دعای فرج خوان، چرا امام زمان علیه‌السلام هنوز ظهور نکرده است. شاید یکی از دلایل اصلی همین مسئله باشد و کُمیت خیلی از ما در عمل لنگ می‌زند. نهضت عاشورا عبرت‌های زیادی دارد و از ابعاد گوناگونی می‌تواند مورد بررسی قرار بگیرد. ترس از فرجام کار و اینکه انسان چقدر در ادعایش صادق است یکی از عبرت‌های این نهضت استراتژیک است. بیان معروف امام حسین علیه‌السلام در مسیر کربلا به نوعی ترس از فرجام را در وجود انسان زنده می‌کند؛ آنجا که فرمود: «إِنَّ النَّاسَ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ‏ یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّیَّانُونَ؛ مردم بندگان دنیا هستند و دین تنها بر زبانشان جاری است، تا زمانی که زندگیشان بچرخد دین‌گرا هستند، ولی هنگامی که در امتحان قرار گرفتند دین داران واقعی کم می‌شوند.» #عاشورا

عدم بیعت با یزید، دعوت کوفیان و امر به معروف و نهی از منکر ، دلایل قیام امام حسین علیه‌السلام است. امر به معروف و نهی از منکر از دلایل کلیدی و مهم قیام امام حسین علیه‌السلام بوده و اگر دو دلیل دیگر هم نبود، باز حضرت ساکت نمی‌نشست و قیام می‌کرد. البته عامل عدم بیعت و امر به معروف و نهی از منکر در مجموع یک چیز است و آن فسق و فجور و بی‌دینی حاکم وقت(یزید) و به طور کلی در خطر بودن اصل اسلام بود؛ چرا که در طول 50 سالی که از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله می‌گذشت، امت اسلامی به قدری دچار انحراف شده بود و آن‌قدر بدعت‌ها در دین وارد شده بود که تقریباً می‌توان گفت که از اسلام به جز اسمش چیزی باقی نمانده بود. زُهری می‌گوید: بر انس بن مالک -که خادم پیامبر صلی الله علیه و آله بود- وارد شدم و او داشت گریه می‌کرد! به او گفتم چرا گریه می‌کنی؟ انس گفت: از آموزه‌های دینی که درک کرده بودم و می‌دانستم هیچ چیزی را نمی‌شناسم، مگر نماز که آن هم ضایع شد! صحیح (بخاری/ج1/ص134) منع نقل حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله که بعد از رحلت ایشان شروع شد، بدعت‌هایی که غاصبین خلافت در دین وارد کرده بودند، تبلیغات مسموم معاویه بر علیه امیرالمؤمنین و امام حسن علیهما‌السلام، منع نشر مناقب اهل بیت علیهم‌السلام به خصوص علی علیه‌السلام و بایکوت عملی ایشان، جعل احادیث بسیار و دروغ بستن بر نبی اکرم صلی الله علیه و آله در زمان معاویه از جمله مواردی بود که وضعیت اسلام را بحرانی کرده بود و با حکومت رسیدن شخصیت هوسبازی مثل یزید که اعتقادی به اسلام نداشت و علناً مرتکب فسق و فجور می‌شد، شرایط را به‌گونه‌ای کرد که امام حسین علیه‌السلام حاضر نبود حتی از روی اکراه و تقیه هم که شده تن به بیعت بدهد و برای اصلاح امت جدش و اقامه امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد. #قیام_حسینی #محرم #عاشورا #امر_به_معروف #نهی_از_منکر

 تلنگری از نهضت عاشورا "این نامه‌ای است به حسین بن علی علیهما‌السلام از طرف شیعیان مؤمن و مسلمان او. پس از حمد و ثنای پروردگار، به سرعت به نزد ما بشتاب؛ زیرا مردم چشم به راه تو هستند و اندیشه‌ای جز تو ندارند. پس بشتاب، بشتاب، بشتاب، والسلام؛ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ إِلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ شِیعَتِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ أَمَّا بَعْدُ فَحَیَّهَلَا فَإِنَّ النَّاسَ یَنْتَظِرُونَکَ لَا رَأْیَ لَهُمْ غَیْرُک فَالْعَجَلَ الْعَجَلَ ثُمَّ الْعَجَلَ الْعَجَلَ وَ السَّلَامُ". این یکی از نامه‌هایی است که از سوی برخی کوفیان برای امام حسین علیه‌السلام فرستاده شد. فراز دوم نامه برای زمانه و عصر ما بسیار آشناست. اگر کسی از ابتدا نداند که این نامه کوفیان در قرن اول هجری است، تصور می‌کند که نجوایی از شیعیان با حضرت مهدی موعود در عصر حاضر است. کلمات «انتظار» و «عجل» کلید واژه این نامه است. اینجاست که جا دارد تلنگر و نهیبی به خود بزنیم که تا چه اندازه نسبت به ادعایی که داریم صادق هستیم! آیا واقعا منتظر امام زمان(عج) هستیم و درخواست تعجیل از روی صداقت است یا اینکه همچون کوفیان زمان امام حسین علیه‌السلام، حرف و عمل، فاصله زیادی با هم دارند و فقط لقلقه زبانی است! کوفیان همان چیزی را می‌گفتند که ما الان از آن دم می‌زنیم، به مناسبت‌های مختلف دعای فرج می‌خوانیم و ادعای منتظر بودن داریم. البته که باید اهل دعای فرج باشیم و منتظر امام زمان؛ ولی سخن در این است که نباید به این مقدار بسنده کنیم؛ بلکه باید عبرت پذیر باشیم و فکر نکنیم که به صرف ادعای منتظر بودن و زمزمه دعای فرج، حقیقتا منتظر و سینه چاک حجت خدا خواهیم بود. واقعا معلوم نیست که اگر امام زمان(عج) ظهور کند و ما را به یاری بطلبد چه موضعی را اختیار خواهیم کرد و در کدام جبهه قرار خواهیم گرفت. شاید این نامه کوفیان و عملکرد نهایی آنان تا حدودی مسئله را برای ما روشن کند که با وجود این همه مدعی انتظار و دعای فرج خوان، چرا امام زمان علیه‌السلام هنوز ظهور نکرده است. شاید یکی از دلایل اصلی همین مسئله باشد و کُمیت خیلی از ما در عمل لنگ می‌زند. نهضت عاشورا عبرت‌های زیادی دارد و از ابعاد گوناگونی می‌تواند مورد بررسی قرار بگیرد. ترس از فرجام کار و اینکه انسان چقدر در ادعایش صادق است یکی از عبرت‌های این نهضت استراتژیک است. بیان معروف امام حسین علیه‌السلام در مسیر کربلا به نوعی ترس از فرجام را در وجود انسان زنده می‌کند؛ آنجا که فرمود: «إِنَّ النَّاسَ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ‏ یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّیَّانُونَ؛ مردم بندگان دنیا هستند و دین تنها بر زبانشان جاری است، تا زمانی که زندگیشان بچرخد دین‌گرا هستند، ولی هنگامی که در امتحان قرار گرفتند دین داران واقعی کم می‌شوند.» #عاشورا #عبرت https://eitaa.com/bshn60/419

📌#مشهورات #غیرمستند درباره #عاشورا ◀️مشهور است که ۱۲هزار نامه برای امام حسین(ع) نوشته شده و او را به کربلا دعوت کردند، اما طبق شواهد تاریخی ۱۵۰ نامه فرستاده شد و ۱۲هزار نفر با مسلم در کوفه بیعت کردند. ◀️مشهور است که امام #حسین(ع) #حج خود را ناتمام گذاشتند، درحالی که امام حسین(ع) برای حج محرم نشده بودند و #عمره مفرده بجاآورده بودند. ◀️نقل می‌کنند که اصحاب امام #حسین(ع) شب عاشورا پراکنده شدند در حالی که طبق روایت امام معصوم(ع) این گونه نبوده است. ◀️تنها رفتن حضرت #عباس(ع) برای آوردن آب مشهور غیرمستندی است؛ زیرا هر دو برادر با هم بودند، یعنی امام حسین(ع) نیز همراه با حضرت عباس(ع) بودند. ◀️ #غسل_شهادت بر بدن امام حسین(ع) و یاران ایشان از مشهورات غیرمستند است. ◀️حضرت سید الشهدا(ع) دعای #عرفه را چند روز قبل از واقعه عاشورا قرائت نکرده‌اند، بلکه در سال‌های قبل قرائت شده است. ◀️ #عروسی حضرت #قاسم(ع)، حضور #شهربانو و #لیلا در #کربلا و همچنین از خود بی خود شدن حضرت #زینب(س) بعد از دیدن سر حضرت امام حسین(ع) بر #نیزه، از دیگر مشهورات غیرمستند عاشورا است. 📌برای مطالعه بیشتر: 📚مهدی پیشوایی و همکاران، مقتل جامع سیدالشهدا، ج۲. 👇👇 🌻 @ahlebait110

از شور تا شعور شعور حسینی در عزاداری سالار شهیدان از نکات مهمی است که باید در اولویت قرار بگیرد و محبین آن حضرت از آن غافل نباشند. یکی از اساسی‌ترین مصادیق شعور حسینی این است که انسان محبت خود را عملا هم ثابت کند و این امر فراهم نمی‌شود مگر با تمسک به اوامر و نواهی امام حسین و سایر معصومین علیهم‌السلام. به عبارت دیگر انجام واجبات و ترک گناهان، تکمیل محبت به حضرات معصومین است. خداوند متعال در قرآن کریم خطاب به نبی اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني‏ يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ؛ بگو: اگر خدا را دوست مى‏داريد، از من پيروى كنيد! تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشد و خدا آمرزنده مهربان است.» (آل عمران/31) طبق فرمایش قرآن کریم ، لازمه محبوب خدا شدن، تبعیت از رسول خدا صلی الله علیه و آله است. تبعیت از نبی اکرم صلی الله علیه و آله ابعاد مختلفی دارد؛ یکی از این مصادیق پیروی از عترت ایشان و محبت داشتن به این ذوات مقدسه است. طبیعی است که پیروی از این بزرگان همان انجام واجبات و ترک محرمات الهی است که مصادیق مختلفی دارد؛ از ادای فرایض دینی مثل نماز و روزه گرفته تا حفظ حجاب و ترک محرماتی مثل غیبت ، دروغ ، نگاه حرام و ... . بنابراین جا دارد که برپا کنندگان عزای حسینی به این نکته توجه داشته باشند و صرفا به اقامه عزا اکتفا نکنند. مجلس امام حسین علیه‌السلام برکات فراوانی دارد و در طول تاریخ افراد زیادی بوده‌اند که به برکت این مجالس توبه نصوح کرده‌اند و از شور حسینی به شعور حسینی رسیده‌اند و عاقبت به خیر شده‌اند. امثال رسول ترک‌ها و برخی از شهدای دفاع مقدس نمونه‌هایی از این برکات هستند. #شعور_حسینی #عاشورا https://eitaa.com/bshn60/424

📌#مشهورات #غیرمستند درباره #عاشورا ◀️مشهور است که ۱۲هزار نامه برای امام حسین(ع) نوشته شده و او را به کربلا دعوت کردند، اما طبق شواهد تاریخی ۱۵۰ نامه فرستاده شد و ۱۲هزار نفر با مسلم در کوفه بیعت کردند. ◀️مشهور است که امام #حسین(ع) #حج خود را ناتمام گذاشتند، درحالی که امام حسین(ع) برای حج محرم نشده بودند و #عمره مفرده بجاآورده بودند. ◀️نقل می‌کنند که اصحاب امام #حسین(ع) شب عاشورا پراکنده شدند در حالی که طبق روایت امام معصوم(ع) این گونه نبوده است. ◀️تنها رفتن حضرت #عباس(ع) برای آوردن آب مشهور غیرمستندی است؛ زیرا هر دو برادر با هم بودند، یعنی امام حسین(ع) نیز همراه با حضرت عباس(ع) بودند. ◀️ #غسل_شهادت بر بدن امام حسین(ع) و یاران ایشان از مشهورات غیرمستند است. ◀️حضرت سید الشهدا(ع) دعای #عرفه را چند روز قبل از واقعه عاشورا قرائت نکرده‌اند، بلکه در سال‌های قبل قرائت شده است. ◀️ #عروسی حضرت #قاسم(ع)، حضور #شهربانو و #لیلا در #کربلا و همچنین از خود بی خود شدن حضرت #زینب(س) بعد از دیدن سر حضرت امام حسین(ع) بر #نیزه، از دیگر مشهورات غیرمستند عاشورا است. 📌برای مطالعه بیشتر: 📚مهدی پیشوایی و همکاران، مقتل جامع سیدالشهدا، ج۲. 👇👇 🌻 @ahlebait110

🔴عبرت‌هایی از عاشورا امام حسين علیه‌السلام در روز عاشورا بارها سپاهيان عمر سعد را موعظه کرد؛ ولی گوش شنوايی نبود که حضرت را اجابت کند. امام علیه‌السلام به آن‌ها فرمود: 《شکم‌های شما از حرام پر شده و به قلب‌های شما مهر زده شده است.》 دلیل اینکه برخی افراد نسبت به احکام دینی گارد شدیدی می‌گیرند و به هیچ عنوان پذیرای آن نیستند چه بسا همین حرام‌خواری باشد. #عاشورا #حرام_خواری #مال_حرام https://eitaa.com/bshn60/936

 تلنگری از نهضت عاشورا "این نامه‌ای است به حسین بن علی علیهما‌السلام از طرف شیعیان مؤمن و مسلمان او. پس از حمد و ثنای پروردگار، به سرعت به نزد ما بشتاب؛ زیرا مردم چشم به راه تو هستند و اندیشه‌ای جز تو ندارند. پس بشتاب، بشتاب، بشتاب، والسلام؛ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ إِلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ شِیعَتِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ أَمَّا بَعْدُ فَحَیَّهَلَا فَإِنَّ النَّاسَ یَنْتَظِرُونَکَ لَا رَأْیَ لَهُمْ غَیْرُک فَالْعَجَلَ الْعَجَلَ ثُمَّ الْعَجَلَ الْعَجَلَ وَ السَّلَامُ". این یکی از نامه‌هایی است که از سوی برخی کوفیان برای امام حسین علیه‌السلام فرستاده شد. فراز دوم نامه برای زمانه و عصر ما بسیار آشناست. اگر کسی از ابتدا نداند که این نامه کوفیان در قرن اول هجری است، تصور می‌کند که نجوایی از شیعیان با حضرت مهدی موعود در عصر حاضر است. کلمات «انتظار» و «عجل» کلید واژه این نامه است. اینجاست که جا دارد تلنگر و نهیبی به خود بزنیم که تا چه اندازه نسبت به ادعایی که داریم صادق هستیم! آیا واقعا منتظر امام زمان(عج) هستیم و درخواست تعجیل از روی صداقت است یا اینکه همچون کوفیان زمان امام حسین علیه‌السلام، حرف و عمل، فاصله زیادی با هم دارند و فقط لقلقه زبانی است! کوفیان همان چیزی را می‌گفتند که ما الان از آن دم می‌زنیم، به مناسبت‌های مختلف دعای فرج می‌خوانیم و ادعای منتظر بودن داریم. البته که باید اهل دعای فرج باشیم و منتظر امام زمان؛ ولی سخن در این است که نباید به این مقدار بسنده کنیم؛ بلکه باید عبرت پذیر باشیم و فکر نکنیم که به صرف ادعای منتظر بودن و زمزمه دعای فرج، حقیقتا منتظر و سینه چاک حجت خدا خواهیم بود. واقعا معلوم نیست که اگر امام زمان(عج) ظهور کند و ما را به یاری بطلبد چه موضعی را اختیار خواهیم کرد و در کدام جبهه قرار خواهیم گرفت. شاید این نامه کوفیان و عملکرد نهایی آنان تا حدودی مسئله را برای ما روشن کند که با وجود این همه مدعی انتظار و دعای فرج خوان، چرا امام زمان علیه‌السلام هنوز ظهور نکرده است. شاید یکی از دلایل اصلی همین مسئله باشد و کُمیت خیلی از ما در عمل لنگ می‌زند. نهضت عاشورا عبرت‌های زیادی دارد و از ابعاد گوناگونی می‌تواند مورد بررسی قرار بگیرد. ترس از فرجام کار و اینکه انسان چقدر در ادعایش صادق است یکی از عبرت‌های این نهضت استراتژیک است. بیان معروف امام حسین علیه‌السلام در مسیر کربلا به نوعی ترس از فرجام را در وجود انسان زنده می‌کند؛ آنجا که فرمود: «إِنَّ النَّاسَ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ‏ یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّیَّانُونَ؛ مردم بندگان دنیا هستند و دین تنها بر زبانشان جاری است، تا زمانی که زندگیشان بچرخد دین‌گرا هستند، ولی هنگامی که در امتحان قرار گرفتند دین داران واقعی کم می‌شوند.» #عاشورا