نهی از منکر و حکومت دینی بعد از انتشار لایحه عفاف و حجاب، انتقاداتی از سوی طیف‌های مختلف به آن شد. مهم‌ترین ایرادی که از سوی دغدغه‌مندان فرهنگی به این لایحه گرفته شد این است که در یک کلام، این لایحه بازدارندگی لازم از بی‌حجابی را ندارد و بلکه چه بسا باعث ترویج این ناهنجاری هم خواهد شد. وقتی بندهای مختلف این لایحه را بررسی کنیم متوجه می‌شویم که این انتقاد تا حدود زیادی به جاست و نمی‌تواند بازدارندگی کافی را داشته باشد؛ چرا که عمده چیزی که این لایحه بر آن تأکید دارد جریمه نقدی است؛ آن هم جریمه‌هایی که آن قدر ناچیز است، برای طرفداران بی‌حجابی که عمدتا اقشار متوسط به بالا را شامل می شود رقمی به حساب نمی‌آید و به راحتی بستری را  برای این جماعت فراهم می‌کند تا به این ناهنجاری اخلاقی - اجتماعی دامن بزنند. شاید بتوان گفت که این لایحه به خرید طرح ترافیک شهرداری شباهت دارد. در آن‌جا شهروندان برای ورود به محدوده طرح ترافیک مبلغی را پرداخت می‌کنند که بتوانند به این منطقه وارد شوند که البته در اکثر موارد نقض غرض است و با فلسفه تعیین محدوده طرح ترافیک که جلوگیری از ترافیک شدید است در تنافی است. در این جا هم گویا شخص بی‌حجاب مبلغی می‌دهد تا بتواند هرطور که می‌خواهد در انظار عمومی حاضر شود!    از ویژگی‌های بارز این بیانیه بی‌توجهی کامل به نهی از منکر است و عملا هیچ جایگاهی برای این عمل الهی لحاظ نشده است. مسئولین ذیربط این نکته را فراموش نکنند که نهی از منکر از لوازم حکومت الهی است. خداوند متعال درباره یاران خدا  که وعده یاری به آن‌ها داده شده   در قرآن کریم می‌فرماید: «الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ؛ آنها كسانى هستند كه هر گاه در زمين به آنها قدرت بخشيديم نماز را بر پا مى‏دارند و زكات را ادا مى‏كنند و امر به معروف و نهى از منكر مى‏نمايند. (حج/41)   در این آیه نهی از منکر از ویژگی کسانی شمرده شده که صاحب قدرت هستند. با این حال دیگر جایی برای چون چرا باقی نمی‌ماند. اگر کسی هر طوری که می‌پسندد بخواهد در جامعه حاضر شود و عفت عمومی را خدشه‌دار کند آیا حکومت دینی نباید هیچ واکنشی نسبت به آن داشته باشد؟!  . #لایحه_حجاب_و_عفاف https://eitaa.com/bshn60/392