به شنل نامرئی کننده ی هری نیازمندم

فکر کنم باید کم کم از اینجا برم

کم کم.

اگه واقعا میدونین دارین با زندگیتون چیکار میکنین خوش به حالتون

Angel?

Finally

خیلی با خودم کلنجار رفتم ولی خب

و اما یک پایان برای RE از سرزمین های دور... نوشتن این نوع متن ها همیشه برام سخت بوده اما اینکه بدون حرف یه سری ادم ها رو تنها بزارم برای خودم هم ناممکنه. یه سری دوست هایی که با دیدن پیام ها، سیو کردنشون، ریاکشن دادنشون توی ناشناس و جواب دادناشون به سوال های گاه و بیگاه من توی این مدت حس خوبی رو به من منتقل کردن.... راستش هنوزم که هنوزه هدف اینجا رو نفهمیدم اما به قول جناب نولان گاهی وقتا نباید از مفهوم چیزی سر در بیاری، فقط باید تلاش کنی که ازش لذت ببری! منم توی این مدت به واسطه ی اینجا با یه سری چنل ها و افراد فوق العاده اشنا شدم ، یه دوست خوب پیدا کردم و چیز های زیادی یاد گرفتم که به نظر اونقدر ها هم بی معنی نبود. این اواخر هم از اونجا که واقعا دوست ندارم شناخته بشم و محتوام جهت بگیره و ادم های اطرافم من رو با محتوای فضای مجازیم بشناسن و برام خیلی مهمه که واقعا بتونم ′خودم′ باشم، دیگه اینجا اون حس راحتی و صداقت سابق رو نداشت و به نظرم همونطور که دوران نیک خیابون بیکر به سر اومد، دوران RE هم به سر رسیده. ممنون که بعضیاتون همیشه عشق و انرژی مثبت دادین (پیامای همه تون رو نگه داشتم ) ^^ اینجا هم دست نخورده میمونه و به صاحب اصلیش برمیگرده؛ شاید یه روز توی یه جای دیگه با دیدن یه سری پیام ها حس خوبی گرفتین و احساس کردین وایب اینجا رو میده و بدون اینکه متوجه بشین دوباره توی یه مسیر با من قرار گرفتین. ارادت و در نهایت هم تشکر پیشاپیش بابت همه ی حرف های قشنگی که خواهید زد. راستی ناشناسم هم برقرار میمونه و هر موقع که پیام بدین خوشحال میشم پیاماتونو بخونم...