علاقهی خاصی به معلمهایی که "شروع" هستن دارم.
از اینا که میشن شروع چیزی!
از اینا که هر وقت میآن سر کلاس، میگی آخجون! بازم قراره فلان کارو کنیم!
از اینا که میآن
تو رو عاشق شعر، هنر، ادبیات، ریاضی یا درسشون میکنن بعد میرن.
یه جوری این عشق و علاقهای که توسط معلم ایجاد بشه، تو دل آدم میمونه که انگار از همون اولین سپیده دم تاریخ، وجود داشته!
از همینجا، تشکر میکنم از تک تک معلمهایی که "شروع"ان. شروع قصهها... هر یک، یک قصهی متفاوت. یک اشتیاق متقاوت و خیلی تعجب برانگیزتر، یک انسان متفاوت!