🇮🇷 #کدامین‌_گل 🇮🇷 ✍خاطرات شهید فرهاد شاهچراغی ‌● #قسمت_سی_ام ●نویسنده :مجیدخادم . در آبادان توی مدرسه ای ساکن شدند. دو روز از عملیات گذشته و با جدا شدن ارتشی ها و با شهدای که داده بودند گردانشان به قدر یک گروهان  شده بود و نامش به یاد شهدا ، ثارالله گذاشته بودند.شب ها به عزاداری و نوحه و گریه و دعا می گذشت و روزها به گفت و گو و تعریف و خنده و عکس یادگاری گرفتن. شادی پیروزی عملیات و غم نبودن همسنگرهای چند شب پیش با هم قاطی شده بود. بچه ها بین خودشان قرار گذاشته بودند فرهاد را هر طور شده شکار کنند توی دوربین عکاسی و هرچه می کردند نمیشد. توی عالم خودش بود. زیاد حرف نمی‌زد ،نمی خندید .زیاد گریه هم می کرد و اگر می کرد کسی نمی دید ویا شب ها بود زمان خاموشی که برق شهر را قطع می‌کردند. یکی دو بار که به قول خودشان خفت گیرش کرده بودند توی جمع بچه ها برای عکس یادگاری یا چنان سرش را پایین می انداخت که چهره اش توی عکس نمی‌افتاد و یا لحظه گرفته شدن عکس خودش را بی آنکه کسی بفهمد کشیده بود پشت سر یکی دیگر. دعای توسل تمام شده و نوه می‌خواندند ناصر نصیری نوحه ساخته به اسم شهدای گردان و یکی یکی نام می‌برد . حال بچه‌ها به کلی دگرگون شده همه جا تاریک و تنها شم کوچک کنار نوخوان سوسو می زند. صورت ها دیده نمی شود اما صدای هق هق ها توی سینه زدن ها پیچیده است «ای شهیدان به خون غلتان آبادان درود» تمام که شد و بچه ها یکی یکی رفتند تا بخوابند زیر صدای توپ و خمپاره ای که از لحظه شکست حصر، آبادان را می‌کوبید، فرهاد بازوی نصیری را آرام گرفته کشیدش کنار. _دست مریزاد _سر مریزاد .خوب بود آقا فرهاد؟!این نوحه آخری که خودم ساختم؟ _خیلی خوبه ،فقط اسم منم آخرش اضافه کن. _دست وردار آقا فرهاد شمو که ... فرهاد مثل همیشه لبخند کوچک روی لبش است سرش را تکان می‌دهد و می‌گوید:« من بهت می گم اسم منم آخر اضافه کن. نگو نه» نصیری دیگر دهانش قفل شده همان شب یک بیت با آخرش اضافه کرد« شاهچراغی که شمع محفل ما بودی و..» بقیه اش را خود نصیری هم الان یادش نمی آید و هر چه هم  گشته توی انباری خانه کاغذی که آن را رویش نوشته بود پیدا نکرد .صبح نوحه را آورده به فرهاد نشان داد. _والا همه این اسما الان شهید شدن من به خاطر شما اسمت رو گذاشتم آخرش ولی شبا این بیت آخری رو نمیخونه ما. _حالا عیبی نداره بعدا میخونی ! _دور از جوم ولی خوب شده ؟! _کارت درسته! جدا که شدند هنوز چند قدم دور نشده نصیری برگشت بسمت فرهاد. _فرهادی چیز دیگه هم هست راستش دیشب که این بی تو نوشتم خوابیدم یه خواب عجیبی دیدم. _خیر باشه انشالله! _ خواب دیدم شهید شدی ! فرهاد چهره اش شکفت. _ برو برس به کارت ما مال این حرفا نیستیم _ نه به خدا راست میگم ! _حالا چطوری کشته شدم؟ _ ندیدم فقط تشییع جنازه بود. یک تابوتی بود که اسمت روش نوشته بودند. فرهاد همین طور که گوش می داد کم‌کم سرش را خم کرد و خنده از لبانش رفت. _۵یا ۶ تا تابوت دیگه هم بود .مردم عجیب زیاد بودن. همه جا پر بود .جای سوزن انداختن نبود .بعد تابوت هاتون هم رو شونه ها نبود .همه دستاشونو بلند کرده بودند تابوتها سر  دستها می رفت. انگار توی هوا بود .همین طور هم از دور و ور گل می ریختند رو شون .بایک عظمتی. مثل سیل بودن مردم فوج فوج گل  می ریختند .یه حالی بود. _ما از این سعادتها نداریم آقا ناصر. و با حالت غمگین و دلگیر از نصیری جدا شد . همان روز رودکی گفته بود عملیاتی در غرب است که میخواهیم یگانه ازنیروهای فارس را بفرستیم. اگر از سپاه آذربایجان بفرستیم ،بحث قومیتی می شود. اولین کسی که داوطلب شده بود فرهاد بود و باقی بچه های گردان پشت سرش داوطلب شده بودند و اسم نوشتند. شب با  ایفا حرکت کردند طرف اهواز. آنجا تعدادی دیگر بسیجی و پاسدار داوطلب اضافه شد و دوباره گردان تکمیل شد. مردم شو به تکاب می روند صبح روزی که بچه ها سوار اتوبوس ها می شدند نصیری پای اتوبوس کنار فرهاد ایستاده بود و می خواست چیزی بگوید اما انگار شک داشت. _آقا ناصر چته؟چرا داری خودت رو میخوری؟ _راستش دیشب برای بار دوم همان خواب و دیدم! _همون خود خودش؟! _ها! جمعیت و گل بارون و تابوت ها که رو دست می بردند!!! _ای داد بیداد !!آقا ناصرما کجا شهادت کجا!؟ سوار شو یاعلی .ول کن این خواب ها رو .شام کمتر بخور. از اهواز تا کرمانشاه با اتوبوس رفتند و از کرمانشاه باز با ایفا.دو جیپ نظامی هم با تیربار جلو و پشت ماشین اسکورت شان می کرد. می گفتند منطقه دست کوموله  و دموکرات هاست و جاده‌ها امنیت ندارند . در سرما همه چیز سخت تر می شد. تا سنندج و از آنجا به سقز و بعد تکاب. . ادامه دارد..✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 🌷  @byadshohada 🌷 با ما با شهدا بمانید 👆👆👆