يَا مَن لَّهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى.... انسان، در آرزوی پرواز بود، مانند پرنده‌ای که تسبیح گوی خالق خود است! او توانست آسمان را در نوردد؛ آن را شکافت و به فضا رسید، اما هنوز در تحیر و شگفتی خویش سرگردان است؛ هنوز پرسش‌های بیشمار دارد. در غرور خود غرق است و فراموش کرده که دنیا دست چه کسی است!!! حیوان فرمانبردار و تسبیح گوی، و انسان عاصی و ناسی! حتی شیطان در گمراه کردن، پایدارتر است تا انسان در تربیت خویش! الهی، تو در دل ما خانه داری اگر آن را از زنگار گناه بشوییم؛ ولی بی توجه به دل، تو را تنها در آسمان‌ها می‌جوییم. ما را به راه بیاور... فراز ۵۶ #جوشن‌کبیر #اسماء_الله @bynolharamyn