#دلنوشته_۲ #شبهای_سرنوشت قفسم را می‌گذاری دم ِ بهشت... و در به رویم می‌گشایی... و شاخ و برگ درختان انبوه را میان مهربانی ِ دستانت تکان می‌دهی... شاید رقص ِ شاخه‌ها، شوق ِ پریدنم را تازه کند... و نور می‌پاشی روی نهرهای جاری... شاید تلألؤ ِ آب، تشنگی‌ام را زنده کند...! و نسیم ِ رحمتت را می‌ریزی میان قفس... شاید پر و بالم را بگذارم میان نوازش ِ تو...! اما !! من انگار قفسم را با هیچ کجای دنیا عوض نمی‌کنم!! حتی با بهشت!... حتی با ... حتی با آغوش ِ تو !! فَما عُذرُ مَن أغفَلَ دُخولُ الباب بَعدَ فَتحَه...1 بهانه‌ای برایم نمی‌ماند، وقتی در گشودن هم، پروازم نمی‌دهد! نسیم‌ در نسیم رحمت می‌باری روی لحظه‌هایم2... و بهانه می‌دهی دست ِ خودت، برای ِ رها کردنم! و من فرار در فرار می‌گریزم از مهربانی‌هایت... و بهانه می‌گیرم برای قفسم!! دستت را سمت من دراز می‌کنی و صدایم میزنی... و قصه‌ای قدیمی را در گوشم می‌خوانی! من، بند بند ِ این قصه را حفظم! قصه عطای کثیرت در برابر قلیل های من! یا من یُعطِی الکثیرَ بالقلیل… قصه دادن های بی حد و حسابت! یا من یُعطی من سَئَله… قصه مهربانی هایت با من! تَحنُناً منهُ وَ رَحمه… من، بند بند ِ این قصه را حفظم! اما !! از لحظه لحظه‌اش فراریم!... و تو دست بردار نیستی! و می‌خواهی برداری‌ام و ببری میان رحمتت... دلهره‌ می‌گیرم! دلهره‌ی رمضان! رمضان، ماه مغفرتت دارد تمام می شود… و من دلهره‌ دارم! می‌ترسم... از این انس ِ لعنتی... از انس ِ پر و بالم با پر نزدن! از انس ِ نگاهم با در و دیوار ِ قفس! می‌ترسم... شب های قدر را بر من عطا کنی... و خودت را بریزی روی در و دیوار دلم... و من باز هم نتوانم خودم را بیندازم روی سجاده ای که عطر ِ تو دارد... و نتوانم بال‌هایم را باز کنم... و نتوانم از قفسم دل بکنم... و نتوانم... و نتوانم رمضان را درک کنم... خودت پروازم بده... من سالهاست که پریدن فراموشم شده...! خودت... پروازم بده... که من هیچ مولای کریمی را بر بنده‌ی زشتکارش، صبورتر از تو بر خود ندیده‌ام3... پ.ن： 1. مناجات خمس عشر/ مناجات التائبین 2. امیرالمومنین: همانا در عمر شما نسیم‌های رحمتی وزیدن می‌گیرد، پس خود را در معرض آن قرار دهید. 3. فَلَم أرَ مولی کریما أصبَرَ عَلی عَبد لَئیم مِنک عَلیَّ/ دعای افتتاح #به_قلم_عاشق_مولا #عاشق_مولا_۲ 🎯کانالی متنوع|کاربردی|دانشجوئی👇 ┏━━━✨welcome to✨ 🌸 @nahad_gmu ┗━━✨