`` تو به من حس طلوع دوباره خورشید رو میدی. یا وقتی که بعد از مدت ها تو آسمون تاریکم یه ستاره پیدا کنم، یا مثل اینکه بعد از روزها بالاخره دوباره ماه رو ببینم و محوش شم، حس گلی که تازه شکوفه داده، گیاهی که از نو جون گرفته، حس زمانی که خورشید آزاردهنده نیست و باد زمانی که موهام رو بهم می‌ریزه اذیت کننده نیست. حس زمانی که ابرها تو آسمون آبی نقاشی کشیدن، زمانی که دستم و می‌برم توی آب دریا. تو برای من همچین کسی هستی، کسی که برام پر از حس زندگیه و وقتی بهش نگاه میکنم دنیا ساکت میشه و کل وجودم رو حس خوب فرا میگیره.

من ستاره‌م بشم، باز هم زورم نمی‌رسه به روشن کردن شبی که از غیاب تو، تاریکه دلش.