سوره 79 قرآن کریم: النازعات تعداد آیه: 46 جزء : 30 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ﴿۱﴾ سوگند به فرشتگانى كه [از كافران] به سختى جان ستانند (۱) وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ﴿۲﴾ و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان] را به آرامى گيرند (۲) وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ﴿۳﴾ و به فرشتگانى كه [در درياى بى‏ مانند] شناكنان شناورند (۳) فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ﴿۴﴾ پس در پيشى گرفتن [در فرمان خدا] سبقت‏گيرنده‏ اند (۴) فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ﴿۵﴾ و كار [بندگان] را تدبير مى كنند (۵) يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ﴿۶﴾ آن روز كه لرزنده بلرزد (۶) تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ﴿۷﴾ و از پى آن لرزه‏ اى [دگر] افتد (۷) قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ﴿۸﴾ در آن روز دلهايى سخت هراسانند (۸) أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ﴿۹﴾ ديدگان آنها فرو افتاده (۹) يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ ﴿۱۰﴾ گويند آيا [باز] ما به [مغاك] زمين برمى‏ گرديم (۱۰) أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً ﴿۱۱﴾ آيا وقتى ما استخوان‏ريزه ‏هاى پوسيده شديم [زندگى را از سر مى‏ گيريم] (۱۱) قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ﴿۱۲﴾ [و با خود] گويند در اين صورت اين برگشتى زيان‏ آور است (۱۲) فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿۱۳﴾ و[لى] در حقيقت آن [بازگشت بسته به] يك فرياد است [و بس] (۱۳) فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ﴿۱۴﴾ و بناگاه آنان در زمين هموار خواهند بود (۱۴) هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى ﴿۱۵﴾ آيا سرگذشت موسى بر تو آمد (۱۵) إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿۱۶﴾ آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا درداد (۱۶) اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿۱۷﴾ به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است (۱۷) فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَى أَنْ تَزَكَّى ﴿۱۸﴾ و بگو آيا سر آن دارى كه به پاكيزگى گرايى (۱۸) وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى ﴿۱۹﴾ و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى (۱۹) فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَى ﴿۲۰﴾ پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود (۲۰) فَكَذَّبَ وَعَصَى ﴿۲۱﴾ و[لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد (۲۱) ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى ﴿۲۲﴾ سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست (۲۲) فَحَشَرَ فَنَادَى ﴿۲۳﴾ و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد (۲۳) فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى ﴿۲۴﴾ و گفت پروردگار بزرگتر شما منم (۲۴) فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى ﴿۲۵﴾ و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد (۲۵) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَى ﴿۲۶﴾ در حقيقت براى هر كس كه [از خدا] بترسد در اين [ماجرا] عبرتى است (۲۶) أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿۲۷﴾ آيا آفرينش شما دشوارتر است‏ يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است (۲۷) رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿۲۸﴾ سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد (۲۸) وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿۲۹﴾ و شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد (۲۹) وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا ﴿۳۰﴾ و پس از آن زمين را با غلتانيدن گسترد (۳۰)

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى ﴿۱۵﴾ آيا سرگذشت موسى بر تو آمد (۱۵) إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿۱۶﴾ آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا درداد (۱۶) اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿۱۷﴾ به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است (۱۷) فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَى أَنْ تَزَكَّى ﴿۱۸﴾ و بگو آيا سر آن دارى كه به پاكيزگى گرايى (۱۸) وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى ﴿۱۹﴾ و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى (۱۹) فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَى ﴿۲۰﴾ پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود (۲۰) فَكَذَّبَ وَعَصَى ﴿۲۱﴾ و[لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد (۲۱) ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى ﴿۲۲﴾ سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست (۲۲) فَحَشَرَ فَنَادَى ﴿۲۳﴾ و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد (۲۳) فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى ﴿۲۴﴾ و گفت پروردگار بزرگتر شما منم (۲۴) فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى ﴿۲۵﴾ و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد (۲۵) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَى ﴿۲۶﴾ در حقيقت براى هر كس كه [از خدا] بترسد در اين [ماجرا] عبرتى است (۲۶) أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿۲۷﴾ آيا آفرينش شما دشوارتر است‏ يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است (۲۷) رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿۲۸﴾ سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد (۲۸) وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿۲۹﴾ و شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد (۲۹) وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا ﴿۳۰﴾ و پس از آن زمين را با غلتانيدن گسترد (۳۰)

أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿۳۱﴾ آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد (۳۱) وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿۳۲﴾ و كوهها را لنگر آن گردانيد (۳۲) مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿۳۳﴾ [تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد (۳۳) فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى ﴿۳۴﴾ پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد (۳۴) يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى ﴿۳۵﴾ [آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد (۳۵) وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَى ﴿۳۶﴾ و جهنم براى هر كه بيند آشكار گردد (۳۶) فَأَمَّا مَنْ طَغَى ﴿۳۷﴾ اما هر كه طغيان كرد (۳۷) وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿۳۸﴾ و زندگى پست دنيا را برگزيد (۳۸) فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿۳۹﴾ پس جايگاه او همان آتش است (۳۹) وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿۴۰﴾ و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد و نفس خود را از هوس باز داشت (۴۰) فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿۴۱﴾ پس جايگاه او همان بهشت است (۴۱) يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ﴿۴۲﴾ در باره رستاخيز از تو مى ‏پرسند كه فرارسيدنش چه وقت است (۴۲) فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا ﴿۴۳﴾ تو را چه به گفتگو در آن (۴۳) إِلَى رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا ﴿۴۴﴾ علم آن با پروردگار تو است (۴۴) إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا ﴿۴۵﴾ تو فقط كسى را كه از آن مى‏ ترسد هشدار مى‏ دهى (۴۵) كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿۴۶﴾ روزى كه آن را مى ‏بينند گويى كه آنان جز شبى يا روزى درنگ نكرده‏ اند (۴۶)  ثواب قرائت 🌺🌺 رسول اکرم «ص» می‌فرماید: (همانند فضیلت سوره‌ی پیشین «نبأ») هر کس این سوره‌ی مبارکه را بخواند توقّف و حساب او در روز قیامت تنها به اندازه‌ خواندن یک نماز واجب روزانه است و سپس وارد بهشت می‌گردد https://eitaa.com/canalmontazeranmahdi14

شب ها درخانه خدا را بکوب ودلت رابه اوبسپار تنها جایی است که"ساعت کاری"ندارد و ورود برای عموم آزاد است ✨شبتون گرم از نگاه خدا✨ https://eitaa.com/canalmontazeranmahdi14

سوره 83 قرآن کریم: المطففین تعداد آیه: 36 جزء : 30 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ ﴿۱﴾ واى بر كم‏فروشان (۱) الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ ﴿۲﴾ كه چون از مردم پيمانه ستانند تمام ستانند (۲) وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ ﴿۳﴾ و چون براى آنان پيمانه يا وزن كنند به ايشان كم دهند (۳) أَلَا يَظُنُّ أُولَئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ ﴿۴﴾ مگر آنان گمان نمى دارند كه برانگيخته خواهند شد (۴) لِيَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۵﴾ [در] روزى بزرگ (۵) يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۶﴾ روزى كه مردم در برابر پروردگار جهانيان به پاى ايستند (۶) كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ ﴿۷﴾ نه چنين است [كه مى ‏پندارند] كه كارنامه بدكاران در سجين است (۷) وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ ﴿۸﴾ و تو چه دانى كه سجين چيست (۸) كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿۹﴾ كتابى است نوشته‏ شده (۹) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۰﴾ واى بر تكذيب ‏كنندگان در آن هنگام (۱۰) الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿۱۱﴾ آنان كه روز جزا را دروغ مى ‏پندارند (۱۱) وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿۱۲﴾ و جز هر تجاوزپيشه گناهكارى آن را به دروغ نمى‏ گيرد (۱۲) إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾ [همان كه] چون آيات ما بر او خوانده شود گويد [اينها] افسانه ‏هاى پيشينيان است (۱۳) كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿۱۴﴾ نه چنين است بلكه آنچه مرتكب مى ‏شدند زنگار بر دلهايشان بسته است (۱۴) كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ﴿۱۵﴾ زهى پندار كه آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند (۱۵) ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ ﴿۱۶﴾ آنگاه به يقين آنان به جهنم درآيند (۱۶) ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿۱۷﴾ سپس [به ايشان] گفته خواهد شد اين همان است كه آن را به دروغ مى‏ گرفتيد (۱۷) كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿۱۸﴾ نه چنين است در حقيقت كتاب نيكان در عليون است (۱۸) وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿۱۹﴾ و تو چه دانى كه عليون چيست (۱۹) كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿۲۰﴾ كتابى است نوشته‏ شده (۲۰) يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۱﴾ مقربان آن را مشاهده خواهند كرد (۲۱) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿۲۲﴾ براستى نيكوكاران در نعيم [الهى] خواهند بود (۲۲) عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۲۳﴾ بر تختها [نشسته] مى ‏نگرند (۲۳) تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿۲۴﴾ از چهره ‏هايشان طراوت نعمت [بهشت] را درمى‏ يابى (۲۴) يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿۲۵﴾ از باده‏ اى مهر شده نوشانيده شوند (۲۵ خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿۲۶﴾ [باده‏ اى كه] مهر آن مشك است و در اين [نعمتها] مشتاقان بايد بر يكديگر پيشى گيرند (۲۶) وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿۲۷﴾ و تركيبش از [چشمه] تسنيم است (۲۷) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۸﴾ چشمه‏ اى كه مقربان [خدا] از آن نوشند (۲۸) إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﴿۲۹﴾ [آرى در دنيا] كسانى كه گناه میکردند آنان را كه ايمان آورده بودند به ريشخند مى‏ گرفتند (۲۹) وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿۳۰﴾ و چون بر ايشان مى‏ گذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل میکردند (۳۰) وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ ﴿۳۱﴾ و هنگامى كه نزد خانواده[هاى] خود بازمى‏ گشتند به شوخ‏ طبعى مى ‏پرداختند (۳۱) وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿۳۲﴾ و چون مؤمنان را مى‏ ديدند مى گفتند اينها [جماعتى] گمراهند (۳۲) وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ ﴿۳۳﴾ و حال آنكه آنان براى بازرسى [كار]شان فرستاده نشده بودند (۳۳) فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿۳۴﴾ و[لى] امروز مؤمنانند كه بر كافران خنده مى‏ زنند (۳۴) عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۳۵﴾ بر تختها[ى خود نشسته] نظاره مى كنند (۳۵) هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿۳۶﴾ [تا ببينند] آيا كافران به پاداش آنچه میکردند رسيده‏ اند (۳۶)  ثواب قرائت 🌸🌺🌸 حضرت امام جعفر صادق «ع» میفرمایند: «هرکس در نمازهای فریضه خودسوره مطففین را بـخواند خداوند امنیت از عذاب دوزخ را در قیامت به او عطامی کند، نه آتش دوزخ او را می‌بیند و نه او آتش دوزخ را». پـیـداست این همه ثواب و فضیلت و برکت برای کسی است که خواندن آن رامقدمه‌ای برای عمل قرار دهد https://eitaa.com/canalmontazeranmahdi14