🔶 سال های پایانی دهه چهل و سپس سال های دهه پنجاه تا وقوع انقلاب اسلامی، دوره ای است که در آن حرفه های روشن وقوع حركتى ملى عليه نظام شاهنشاهی زده می شود. حرکت هایی گاه خشن و مسلحانه از سوی مبارزان چپگرا (چون واقعه #سیاهکل در بهمن ماه سال ۱۳۴۹) و حتی در بعضی اوقات (از سوی مبارزان دین مدار از سوی کسانی چون سید علی اندرزگو، که طی مبارزه ای مسلحانه در شهریور ماه سال ۱۳۵۷ توسط ساواک، سازمان اطلاعات و امنیت کشور به شهادت رسید) که امید به سرنگونی #رژیم_پهلوی را در دلهای همه از جمله روشنفکران، هنرمندان و شاعران زنده می کرد. امیدی که پس از کودتای بیست و هشتم مرداد ماه ۱۳۳۲ به یأسی فراگیر تبدیل شده بود. 🔷 بخشی از شعر ایران نیز در این موقعیت کنش مند و فعال ظاهر شد. حاصل کار شعری بود حماسی و متکی بر نشانه ها استعاره ها و نمادهای آشنا که می توانست در اولین برخورد مخاطب خود را به مقاومت و مبارزه در برابر حکومت ستمگر وقت فراخواند. میتوان این بخش از شعر ایران را «شعر #چریکی» خواند. عاطفه یا احساس، عکس العمل غیر ارادی و احساسی انسان در برابر رویدادهای عالم بیرون است. گاه این عواطف به شکلی توفنده بروز می یابند که این امر ارتباط مستقیم با روان آدمی و اتفاقات پیرامونی او دارد. 💢در شعر برخی از شاعران این دوره که گاه از مبارزان سیاسی و عضو گروه های سیاسی و چریکی آن روزگار هم هستند، عاطفه حماسی با یا بدون وسواس و اندیشه متعالی بروز پیدا می کند. با توجه به شرایط گفته شده این دوره شعرهای مزبور محمل عواطف ویژه ای شده است که به علت نگرش خاص به مسائل اجتماعی این عواطف به شکلی هیجان آفرین و توفنده سروده شده اند. 📖 کتاب #کمی_از_آن_همه_تازگی به کوشش #حمیدرضا_شکارسری #شعر #شعار #ادبیات #معرفی_کتاب 📌@canoon_org