🔷تأویل یا علم هرمنوتیک در نقد ادبی نو، به منظور درک و فهم متون به کار گرفته می شود و در قید شناسایی نویسنده، تأملات درونی و گذشته او نیست. در واقع هدف اصلی منتقد در علم تأويل، درک عمیق و بهتر متون است. منتقد ادبی در این روش در صدد است تا به درک عمیق اثر دست یازد و معنای پیچیده نهفته در آثار ادبی را کشف و تفسیر کند. 🔶در عالم نقد ادبی از شیوه هرمنوتیک یا علم تأويل برای تفسیر اثر ادبی استفاده می کنند. در این راستا منتقد ادبی بر آن است تا از مفاهیم پیچیده و نشانه ها رمزگشایی کند. چیزی که بیش از همه در این علم مطرح است، تعبیر و تفسیر متون ادبی بدون در نظر گرفتن آرا، باورها و شگردهای مد نظر نویسنده است. 💢تاویل در پی آن است که متن را به شیوه ای متفاوت، تفسیر کند. مطرح شدن عدم قطعیت در معنا و ایجاد شک و شبهه در اینکه در متون ادبی یک معنای مشخص و معین وجود دارد و همچنین اینکه هر فرد، با توجه به آرا و آموزه های شخصی خود، می تواند به معانی متفاوتی دست یازد، در این حوزه و بدین شیوه نقد، قابل حصول است. 📖کتاب #جستارهایی_در_ادبیات_داستانی_غرب، نوشته #کامران_پارسی نژاد #ادبیات #نقد_ادبی #آموزش_مفاهیم 📌@canoon_org