🖌جنبش دانشجویی ما، دکترین راهبردی ندارد!
🔻مهم‌ترین خصیصه جنبش دانشجویی ایران در دوره قبل از انقلاب اسلامی، ستیز و تقابل با رژیم‌های استبدادی و استعماری بود. لذا بیشترین عمر جنبش، صرف انقلاب شد، خصلت جنبش را به شدت رادیکال کرد و کمتر به فکر تعامل با نظام سیاسی و مشارکت و گفت‌وگو با قدرت سیاسی افتاد.
🔸تنها در سال‌های پس از انقلاب به خاطر مشروعیت حکومت، جنبش دانشجویی وارد عرصه گفت‌وگو و مشارکت سیاسی شده است؛ اما این مشارکت هنوز در سطح «بسیج سیاسی» راکد مانده و به همین دلیل در واکنش به برخی بحران‌ها و چالش‌ها، دست به حرکت‌های خشونت‌آمیز می‌زند که خود موجب پیچیده شده بحران می‌شود؛ اما واقعاً چگونه می‌توان جنبش دانشجویی را از حالت «تقابل‌طلبی» به «تعامل‌طلبی» تبدیل کرد؟
🔸اولین نکته، آموزش است. باید فرهنگ سیاسی مشارکتی که لازمه آن عقلانیت مفاهمه‌ای است را بیاموزد و آن را به عنوان آموزش درون سازمانی جنبش، نهادینه کند. دومین نکته، داشتن اندیشه راهبردی و دکترین مؤثر است سومین نکته، داشتن برنامه مدون است تا در جهت دکترین و تئوری، به شکل مرحله‌ای و سازمان یافته با دولت مردان به گفت‌وگو و تعاطی برنامه و اندیشه بنشیند.
http://l1l.ir/369z
🔸جنبش دانشجویی فرانسه در ماه مه 1960، یک تئوری قوی به عنوان پشتوانه در اختیار داشت و جنبش دانشجویی آلمان، توسط مکتب فرانکفورت با اندیشمندانی نظیر هابرماس، مارکوزه و آدورنو تئوریزه می‌شد؛ ولی در ایران، جنبش دانشجویی فاقد دکترین و اندیشه راهبردی است تا نسبت به فرصت‌ها و مقابله با چالش‌ها، قدرت لازم و امکان فعالیت سیاسی مداوم، جهت دستیابی به هدف از پیش تعیین شده را داشته باشد. در هر صورت لازمه استراتژی و دکترین، تخصص، علم کاربردی و تعاریف روشن از وضع موجود، منافع ملی و آرمان‌هاست که تا به حال حرکت دانشجویی نتوانسته به آن دست یابد.
🔹«جنبش دانشجویی و سیستم سیاسی» | «غلامحسین مقیمی»
~~~~~
🔻 در پیام‌رسان‌ها همراه ما باشید👇
▪️تلگرام:
t.me/Canoon_org
▫️ایتا:
Eitaa.ir/Canoon_org
▪️سروش:
Sapp.ir/Canoon_org
▫️بله:
ble.im/join/MjE1MTIzNj
