بسم قاصم جبارین سلام سردار قلب های تپنده ایران، پرواز عاشقانه ات آن چنان شوکی به سرزمینت وارد کرد که تا مدت ها همه ی ضربان ها نامنظم می زد. دیدن دست های پرتوانت پشت دیوارهای بغداد و خون سرخ و لاله گونت روی آسفالت های سرد سرزمین نفرین شده باروتی در وجودمان انداخت و اشک های سید علی رهبرمان شعله ای برای به آتش کشیدن آن بود . میدانم سال ها بود که چشمانت از شدت بی خوابی خسته بودند حال درون سینه سرد خاک آرام بخواب آرام تر از شبنم روی گلبرگ ها.... مگر تو که بودی که با رفتنت یک ایران عزادار شد،سردار مقام نظامیت نبود جایگاهت در قلبمان بود... مادری که برای شهید شدن فرزندان و همسرش حتی بغض هم نکرد شنیدن خبر شهادتت آنچنان آشوبی در دلش انداخت که فقط سیل های جاری شده اشک بود که او را آرام می کرد. سردارم دیدی که زینبت چگونه بی بی همنام خود را الگو کرد و یزید زمان را خطاب قرار داد؟ تا زمانی که در این دنیا بودی لحظه‌ای آرام و قرار نداشتی روزی در عراق، روزی شام، روزی هم لبنان و ساعتی هم در کنار خانواده.. پیکرت هم انگار نمی توانست یک جا بماند قرار بود بعد از زیارت سرور و سالار شهیدان و ورود به میهن، ساعتی هم مهمان اهوازی ها باشی اما میزبان سنگ تمام گذاشت و همه‌ی برنامه ها را به هم ریخت؛ مقصدهای بعدی هم به همین ترتیب تا اینکه به زادگاهت رسیدی و در کنار همرزمان قدیمیت برای همیشه آرام گرفتی.... هیچ گاه چهره نورانیت ،چشمان مهربان اما پرابهتت و لبخند زیبایت از خاطرم نمی رود. 🕊 «حاج قاسم تو به آرزویت رسیدی و معشوقت را یافتی برایمان دعا کن که راه را گم نکنیم» 🕊 کفتار ها از صید شیر رقاصی میکردند .... غافل از بچه شیر هایی که درین خانه ی امن میگردند 🇮🇷 به قلم ✍️: سما آقایی دانشجو معلم پردیس شهید صدوقی دانشگاه فرهنگیان کرمانشاه #سردار_دل_ها #دانشجو_معلم_خبرنگار