✳️ ای مهربان‌تر از پدر و مادرم... 🔻 پرخاشگری به پدر، «عصیان» است اما نتیجه‌ی پرخاشگری به مادر، «شقاوت» است؛ چون مادر تمام زندگی‌اش را گذاشته برای فرزند؛ حالا امام معصوم علیه السلام که تمام وجودش را برای هدایت ما گذاشته «وَ بَذَلَ مُهجَتَهُ فيكَ لِيَستَنقِذَ عِبادَكَ مِنَ الجَهالَةِ وحَيرَةِ الضَّلالَةِ»، پرخاشگری و تبعیت نکردن از ایشان چه عاقبتی خواهد داشت؟ 👤 #استاد_ابوالفضل_بهرام‌پور 📝 #پیاده‌شده_سخنرانی ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال رسمی روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان فارس در پیام رسان ایتا🔰 @cfufars

✳️ امام حسين(ع)؛ شهيد فراموشكاری مردم 🔻 مهم‌ترين علت شهادت امام حسين(ع) يا مهم‌ترين علت گرويدن مردم به امويان، ‌«جهالت» مردم بود. مقصود از جهالت اين نبود كه چون مردم «بی‌سواد» بودند، مرتكب چنين عملی شدند و اگر تحصيل‌كرده می‌بودند نمی‌كردند؛ نه! در اصطلاح دين، جهالت بيشتر در مقابل «عقل» گفته می‌شود و مقصود آن تنبّه عقلی است كه مردم بايد داشته باشند، و اين چندان ربطی به سواد و بی‌سوادی ندارد. ‼️ به عبارت ديگر امام حسين(ع) شهيد «فراموشكاری» مردم شد، زيرا اگر در تاريخ ۵۰، ۶۰ ساله خود فكر می‌كردند و قوه تنبه و استنتاج و عبرت‌گيری در آنها می‌بود و به تعبير سيدالشهداء(ع) كه فرمود: «ارجعوا الي عقولكم» اگر به عقل و تجربه ۵۰، ۶۰ساله خود رجوع می‌كردند و جنايت‌های ابوسفيان و معاويه و زياد در كوفه و خاندان اموی را فراموش نمی‌كردند و گول ظاهر فعلی معاويه را، كه دم‌زدن از دين به‌خاطر منافع شخصی است، نمی‌خوردند و عميق فكر می‌كردند، و حساب می‌كردند آيا حسين(ع) برای دين و دنيای آنها بهتر بود يا يزيد و معاويه و عبيدالله، هرگز چنين جنايتی واقع نمی‌شد. پس درحقيقت علت عمده اينكه مردمی نسبتا معتقد به اسلام اين‌طور با خاندان پيغمبر رفتار كردند، فقط و فقط فراموشكاری و گول ظاهر خوردن آنها بود، يعنی نتوانستند پشت پرده نفاق را ببينند. «ظواهر» شعائر اسلامی را محفوظ می‌ديدند و توجه به «اصول» و معانی ازبين‌رفته نداشتند. 👤 #شهید_مطهری 📚 #حماسه_حسينی | ج ۲ 📖 صص ۳۳-۳۲ ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳ امام زمان لحظه‌ای از نيروسازی غافل نیست؛ از لشکرش جا نمانیم! 🔻 «حسين» (ع)، مدام به فكر «جذب نيرو» و «تربيت» و «سازندگی» بود. و با نامه به شهرهای مختلف و سفرهای خود و با زندگی ساده و انفاق‌های خود، سعی در جذب و تأليف قلوب و تربيت و پرورش آنان داشت. او دو سال پيش از مردن معاويه، در «منا»، جمعی بالغ بر هزار نفر از صحابه و تابعان را گرد آورد و تمامی فضايل اهل بيت را به همراه ويژگی‌های دشمنان آنان، از قرآن بر آنان خواند. آن حضرت در دورهٔ يزيد، در سفر خود از مكه به كربلا، از سياست جذب نيرو چشم نپوشيد و افرادی همچون زهير و حرّ را جذب نمود. 🔸 «مهدی» (ع) فرزند حسين (ع) نيز در ميان ما و در حال تلاش و «نيروسازی» است و لحظه‌ای از اين مهم غافل نيست: «ان يكون صاحبكم المظلوم، المجحود حقه، صاحب هذا الامر يتردد بينهم و يمشي في اسواقهم و يطأ فرشهم و لايعرفونه حتي يأذن الله له ان يعرّفهم نفسه» صاحب اين امر... در ميان آنان راه می‌رود، در بازارهايشان رفت‌وآمد می‌كند. روی فرش‌هايشان گام برمی‌دارد؛ ولی او را نمی‌شناسند، مگر خداوند به او اجازه دهد تا خودش را به آنان معرفی كند. در جلد دوم موسوعه‌ی امام مهدی (تأليف شهيد محمد صدر) داستان‌هايی شنيدنی و موثق در اين باره آمده است. 📚 از کتاب #عاشورا_و_انتظار 📖 صفحات ۱۶ و ۱۷ 👤 #مسعود_پورسیدآقایی 🙏 #خدایا_منجی_را_برسان ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳️ چقدر شبیه پیامبریم؟! 🔻 در برخی اخبار هست که پیامبر اکرم (ص) هرگز خلف وعده نکرد. در دیدار با هیچ‌کس، پیش از آنکه او خداحافظی کند، از وی خداحافظی نکرد. همچنین وقتی با مردم دست می‌داد، هرگز دستش را پیش از طرف مقابل نمی‌کشید. 🔸 اخلاق پیامر معروف است و نمونه‌هایش بسیار و من نمی‌توانم به همه‌اش بپردازم. ولی آنچه می‌خواهم بگویم این است که پیامبر اکرم الگوی امتش بود. به همین علت است که قرآن کریم هنگامی که از محمد و مؤمنان همراهش نام می‌برد، می‌گوید: «و آنان که مؤمن شدند در کنارش» و از مهاجران و انصار و از کسانی سخن می‌گوید که کتاب‌های آسمانی از آنان با آن ویژگی‌های معروفی نام برده‌اند که قرآن می‌گوید. مهم این است که ما چه اندازه اخلاق محمدی داریم. او امتش را تربیت کرد. آیا ما می‌گذاریم این تربیت حفظ شود؟ اگر ما این اخلاق را نیاموختیم، در واقع از ارزش کوشش و جهاد پیامبر کاسته‌ایم. اگر کسی از ما پرسید تأثیر تربیت پیامبر در زندگی شما چه بوده، آیا اخلاق ما مانند پیامبر گرامی است؟ شباهت ما با او کجاست؟ آیا اگر با سیرهٔ او شباهت کامل نداریم، درست است که خود را امت او بنامیم؟ 👤 #امام_موسی_صدر 📚 از کتاب #آن_همیشه_مهربان | گفتارهایی دربارهٔ پیامبر رحمت 📖 صفحات ۱۴۶ تا ۱۴۹ #⃣ #سلوک #اخلاق ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳️ دائم الذکر مثل حاج قاسم! 🔻 هویت اصلی سلوک در مکتب سلیمانی، «برای خدا بودن» است. در این سلوک، اگر «خود» را برای خدا قرار دهیم، «کار» ما نیز برای خدا خواهد بود. در منطق سلوک سلیمانی که در مکتب خمینی (ره) پروریده شد، وقتی کار برای خدا شد، همه‌چیز رنگ «عبادت» به خود می‌گیرد و همه‌جا معبد سالک خواهد شد و این است که دنیا مَتجر دوستان خدا و مسجد اولیای الهی می‌شود. در سلوک وحیانی، کار برای خدا یعنی «ذکر»، و هرگاه سالک همه‌ی کارها را برای خدا انجام دهد؛ یعنی «دائم الذکر». 📚 از کتاب «سلوک در مکتب سلیمانی» 📖 صفحات ۴۴ تا ۶۶ 👤 محمدجواد رودگر #⃣ #جان_فدا #حاج_قاسم پ.ن: عکس مربوط است به دست‌نوشته حاج قاسم سلیمانی به یکی از دوستانش ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳ می‌خواهی کنار امام حسین(ع) باشی؟ 🔻 اگر چه امروز «امام حسين»(ع) در عصر ما نيست، ولی دفاع کردن از هر حقی، ماندن در کنار امام حسين(ع) است و موجب گشودن راهی است که انسان را به حق می‌رساند؛ هر چند احزاب و قبايل سياسی شما را مانند حسين(ع) خارجی بخوانند. خون حسين(ع) در هر جايی که از حق دفاع شود، جاری است و به همان اندازه که اين صحابی، حسين(ع) را بزرگ داشتند و بزرگ‌ترين آيتِ الهی را تعظيم کردند، ما می‌توانيم با دفاع از حق، شعائر الهی را تعظيم کنيم و آن را بزرگ بشماريم. بايد به همان شکل از حق دفاع کرد و برای آن احترام قائل شد که اصحاب حضرت در کربلا از امام‌شان دفاع کردند، به‌طوری که گويا کربلا را از نو شروع کرده‌ايم. 👤 #استاد_اصغر_طاهرزاده 📚 برگرفته از کتاب «جایگاه تاریخی حادثه‌ها و هنر اصحاب کربلا در فهم آن» #⃣ #غزه #طوفان_الاقصی ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳️ حضرت جامع همهٔ خوبی‌ها! مرا در بر بگیر! 🔻 می‌فرمايد [در ماه رجب] بسيار بگو: «اسْتَغْفِرُاللهَ وَ اسْئَلُهُ التَّوبَه»؛ يعنی خدايا غفران و بخشش تو را طلب می‌كنم و تقاضا می‌كنم كه توبهٔ مرا بپذيری و به من نظر كنی. 1⃣ اوّلًا؛ می‌گويی: از «الله»، يعنی از «حضرت جامع همهٔ خوبی‌ها» می‌خواهم مرا در بر بگيرد؛ مثل دربرگرفتن كالايی كه شما گرد و خاكش را پاك می‌كنيد و وارد خانه‌تان می‌كنيد؛ 2⃣ ثانياً؛ می‌گويی: از او كه فرمود: «من دوست دارم بنده‌ام دستور دهد تا آن را عمل كنم»، تقاضا می‌كنم به من توجّه فرمايد و به من محل بگذارد. خوشا به حالتان با چنين كلمات و چنين تصميمی! 👤 #استاد_اصغر_طاهرزاده 📚 از کتاب «ماه رجب، ماه یگانه شدن با خدا» #⃣ #سلوک #ماه_رجب ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳️ راه رسیدن به امامِ در غیبت 🔻 اُنس با قرآن، اُنس با صورت قرآن نیست؛ اُنس با حضرت قرآن است. قرآن، صورت مکتوب امام است. اگر به امام متوسل می‌شویم، به قرآن هم می‌توانیم متوسل شویم. راه رسیدن به امامِ در غیبت، انس با حضرت قرآن است. اگر بتوانیم با قرآن اُنس پیدا کنیم، می‌توانیم با امام زمان که باطن قرآن است اُنس پیدا کنیم. 👤 #دکتر_عباس_اسکندری 🎙 #پیاده‌شده_سخنرانی | ۱۴۰۲/۱۱/۱۲ #⃣ هیئت امام صادق علیه‌السلام ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳ امام زمان لحظه‌ای از نيروسازی غافل نیست؛ از لشکرش جا نمانیم! 🔻 «حسين» (ع)، مدام به فكر «جذب نيرو» و «تربيت» و «سازندگی» بود. و با نامه به شهرهای مختلف و سفرهای خود و با زندگی ساده و انفاق‌های خود، سعی در جذب و تأليف قلوب و تربيت و پرورش آنان داشت. او دو سال پيش از مردن معاويه، در «منا»، جمعی بالغ بر هزار نفر از صحابه و تابعان را گرد آورد و تمامی فضايل اهل بيت را به همراه ويژگی‌های دشمنان آنان، از قرآن بر آنان خواند. آن حضرت در دورهٔ يزيد، در سفر خود از مكه به كربلا، از سياست جذب نيرو چشم نپوشيد و افرادی همچون زهير و حرّ را جذب نمود. 🔸 «مهدی» (ع) فرزند حسين (ع) نيز در ميان ما و در حال تلاش و «نيروسازی» است و لحظه‌ای از اين مهم غافل نيست: «ان يكون صاحبكم المظلوم، المجحود حقه، صاحب هذا الامر يتردد بينهم و يمشي في اسواقهم و يطأ فرشهم و لايعرفونه حتي يأذن الله له ان يعرّفهم نفسه» صاحب اين امر... در ميان آنان راه می‌رود، در بازارهايشان رفت‌وآمد می‌كند. روی فرش‌هايشان گام برمی‌دارد؛ ولی او را نمی‌شناسند، مگر خداوند به او اجازه دهد تا خودش را به آنان معرفی كند. در جلد دوم موسوعه‌ی امام مهدی (تأليف شهيد محمد صدر) داستان‌هايی شنيدنی و موثق در اين باره آمده است. 📚 از کتاب #عاشورا_و_انتظار 📖 صفحات ۱۶ و ۱۷ 👤 #مسعود_پورسیدآقایی 🙏 #خدایا_منجی_را_برسان ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳️ هر که را درد است او برده است بو 🔻 ما همه چیز را در مدرسه یاد نمی‌گیریم. علم و مدرسه انسان را تا درگاه پیش می‌برد، ولی رسیدن به بارگاه، درد می‌خواهد! 👤 #آیت_الله_سیدحسن_عاملی 📚 از کتاب #آداب_سلوک 📖 ص ۲۲ ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳ درد مردم و درد دین آدم را می‌کُشد 🔻 - امان از این ترکش‌ها؛ چه دردها که به جان حاجی نمی‌انداختند! مدام دردش را می‌خورد. یادم هست بعضی وقت‌ها قرآن که می‌خواست بخواند، گردن‌بند طبی می‌بست. دائم بدنش را به هم فشار می‌داد تا شاید دردش کم شود. می‌خواستیم تنش را ماساژ بدهیم، نمی‌گذاشت. می‌گفت: «این درد مال من است. عادت می‌کنم.» می‌گفتم: «خوب، حاجی چرا این را همیشه نمی‌بندی به گردنت؟ دردت را کمتر می‌کندها!» می‌گفت: «من ببندم نیرو چه می‌گوید؟ نمی‌گوید حاج قاسم چه‌اش شده؟» 🔸 ناراحتی‌ام را که دید، خندید و گفت: «این دردها یادگاری رفقای شهیدم است. این‌ها نباشد یادم می‌رود کی هستم. با این دردها یاد شهدا می‌افتم؛ یاد حسین یوسف الهی؛ یاد احمد کاظمی. اون‌ها نمی‌دادند بدنشان را کسی ماساژ بدهد.» بعد مکثی کرد و گفت: «این درد خیلی مهم نیست؛ درد مردم و درد دین آدم را می‌کُشد.» 🎙 راوی: حجت الاسلام محمد کاظمی کیاسری 📚 از کتاب «سرباز قاسم سلیمانی» 📖 صفحات ۴۹۳ و ۴۹۴ ✍ #مصطفی_رحیمی ❤️ #مثل_شهدا_زندگی_کنیم ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f