مصیبت‌های جگر خراش مانند سمفونی‌ها که گاهی آهنگی آرام از میان ارکستر رخنه می‌کند بروز می‌کند، انسان اول تمام عمق آنها را درک نمی‌کند. گاهی خودی نشان می‌دهند و در نیستی فرو می‌روند. ناگهان تمام ارکستر به صدا در می‌آید. آنوقت اشک از چشمان شما جاری می‌شود و خودتان نمی‌دانید برای چه گریه می‌کنید. #روزنگار، ۱۳ بهمن، زادروز #بزرگ_علوی @chaame ⛵️

وقتی آدم در زندان است، آزاد نیست، بزرگترین عذاب این نیست که آدم با دنیای خارج قطع رابطه کرده، دور از خانواده و کسان، دور از خوشی‌های زندگی، زیر چکمه و شلاق زندان‌بان مظلوم‌کش به سر می‌برد، او به این زجرها خواهی نخواهی تن درمی‌دهد و عادت می‌کند، بزرگترین بدبختی و عذاب این است که آدم در این محیط کوچک باز هم آزاد نیست. 📚از #کتاب ورق پاره‌های زندان | نوشته‌ی #بزرگ_علوی @chaame ⛵️

من سراپا برای عشق ساخته شده‌ام و دیگر کاری از من ساخته نیست. #روزنگار، ۱۳ بهمن، زادروز #بزرگ_علوی @chaame 🪖

بعضی چیزها را نمی‌شود گفت. بعضی چیزها را احساس می‌کنید. رگ و پی شما را می‌تراشد، دل شما را آب می‌کند، اما وقتی می‌خواهید بیان کنید می‌بینید که بی‌رنگ و جلاست. مانند تابلوئیست که شاگردی از روی کار استاد ساخته باشد. عینا همان تابلوست. اما آن روح، آن چیزی که دل شما را می‌فشارد، در آن نیست. #روزنگار ، ۲۸ بهمن ، درگذشت #بزرگ_علوی @chaame 🐳