باید رفت! این لغتِ رفتن چه‌قدر سخت است. یکی از بزرگان گفته: «آهنگِ سفر یک جور مُردن است.» وقتی که انسان شهری را وداع می‌کند مقداری از یادگار، احساسات و کمی از هستیِ خودش را در آن‌ جا می‌گذارد و مقداری از یادبودها و تأثیرِ آن شهر را با خودش می‌برد. #روزنگار، ۱۹ فروردین، درگذشت #صادق_هدایت @chaame ⛵️

می‌ترسم که فردا بمیرم و هنوز خودم را نشناخته باشم. زیرا در طی تجربیات زندگی به این مطلب برخوردم که چه ورطه‌ی هولناکی میان من و دیگران وجود دارد. و فهمیدم که تا ممکن است باید خاموش شد، تا ممکن است باید افکار خودم را برای خودم نگه دارم #روزنگار ، ۲۸ بهمن ، زادروز #صادق_هدایت @chaame 🐳

فقط با سایه ی خودم خوب میتوانم حرف بزنم ، اوست که مرا وادار به حرف زدن می کند ، فقط او میتواند مرا بشناسد ، او حتماً می فهمد می خواهم عصاره ، نه ، شراب تلخ زندگی خودم را چکه چکه در گلوی خشک سایه ام چکانیده به او بگویم: ” این زندگیِ من است !" #روزنگار،۱۹ فروردین،درگذشت #صادق_هدایت @chaame 🪭

#از_به یاحق! دو سه ساعت دیگر سال نو خواهد شد. البته نه برای من برای دیگران. اگر هر کسی بگوید سال به سال دریغ از پارسال من باید بگویم: روز به روز دریغ از دیروز! حتی جای دریغ و تاسف هم باقی نمانده. احمقانه‌تر از آن‌ است. بگذریم. به‌هرحال تبریکات ما را از دور بپذیرید و به رفقا ابلاغ کنید. این‌هم یکجور فرمول است. مردمان دنیا هم به همین فرمول‌ها دلخوش‌ند. #صادق_هدایت 📬 نامه به حسن شهید نورایی @chaame ⛵️

دنیا دمدمی است. دو روز دیگر ماها خاک می‌شویم. چرا سر حرف‌های پوچ وقتمان را تلف بکنیم؟ چیزی که می‌ماند همان خوشی است، وقت را باید غنیمت شمرد. باقیش پوچ است و بعد افسوس دارد. #روزنگار ، ١٩ فروردين، درگذشت #صادق_هدایت @chaame ⛵️