#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️ #آماده‌باش ⚠️ امام صادق(علیه‌السلام) در روایتی فرمودند: 《خداوند کسی را که در مجلس می نشیند ، می آمرزد و از آنچه که در روز قیامت هراس دارد، پناه می دهد. 》یعنی این دو لطف را خداوند در حق آنان مي کند که اولاً گناهان آن ها را می آمرزد و سبکشان می کند و بعد از مرگ ، روحشان به سوی آسمان ها سیر پیدا می‌کند و ثانیاً در روز قیامت که《یوم الخوف》،《یوم الحسره》و《یوم الفزع الاکبر》و《یوم الراجفه》است، به برکت شرکت در این مجالس، امنیت و پناه می دهد.

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️ #آماده‌باش ⚠️ امام صادق(علیه‌السلام) فرمودند:《خداوند، غیر از فرشته هایی که کار های ما را می‌نویسند، فرشته های دیگری هم دارد که سیّاح و گردشگر اند. [الکافی، ج۲، ص۱۸۶] : و این گروه از فرشته ها، هرگاه به گروهی برخورند که محمد و آل محمد (صلی الله‌علیه‌وآله)را یاد کنند می‌گویند:" بایستید ! به حاجت هود رسیدید . سپس می‌نشینند و با آنان هم اندیشی می‌کنند و چیزی می آموزند. وقتی هم که آن عده مردم برمی‌خیزند، فرشته های سیّاح همراه آنان می‌روند و بیماران آنان را عیادت می‌کنند و اگر جنازه ای دارند، به تشییع جنازه شان می روند و اگر کسی از آنان غایب بود، سراغی هم از او میگیرند 》. از این روایت استفاده می شود که آن فرشته ها هم،یک سری ندانسته هایی دارند که با حضور در این مجالس ، به آن ها می رسند و پاسخی برای آنان ما یابند.

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️ #آماده‌باش ⚠️ این مجالس، چه نورانیتی و آثاری دارد که آنان هم باید بیایند و روی زمین بنشینند و استفاده کنند !!این چه محفلی است که ملائکه الله از آن درس می گیرند و در مبحث و مجلس فقه اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام می نشینند !! پس با این همه آثار و فایده ، جای شک و تردیدی نیست که این نشست ها موجب رضای امام زمان علیه السلام است و اگر امام مهدی علیه السلام هم از کسی راضی شد [به قول معروف] دیگر نانش در روغن است و کارش گرفته است ! همه ی حجاب ها و پرده ها کنار می رود و کم‌کم به محضر آن حضرت علیه السلام[به ویژه پیشگاه روحی و ارتباط معنوی] خواهد رسید .

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️ #آماده‌باش ⚠️ شوق دیدار یکی دیگر از وظایف شیعه در عصر غیبت این است که از شوقی سرشار و اشتیاقی فراوان نسبت به امام زمان عليه السلام برخورد دار باشد. منتظر واقعی امام زمان علیه السلام بی قرار است و برای ملاقات با آن حضرت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف لحظه شماری می کند.اگر چنین شوقی که از معرفت به وجود می آید در انسانی پدیدار شود،اوبه خیلی از کمالات و معارف الهی رسیده و از بسیاری از رذیلت های اخلاقی نجات یافته است . چگونه می‌شود انسان ادعای محبت کند و بگوید کسی را خیلی دوست دارد اما شوقی به دیدار آن فرد نداشته باشد ؟!

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️ #آماده‌باش ⚠️ از نشانه های انسان محبّ ، این است که از شدت شوقش ، مانند بیمار به نظر می آید و در همان حال، در دلش جوش و خروش هایی است . یکی دیگر از نشانه هایش این است که در میان مردم می خندد در حالی که دلش غمگین است؛ آن هم مانند غمِ مادر جوان از دست داده! در روایت دیگری هم ، در معرفی مومن فرموده اند :《 مؤمن کسی است که (بُشرُهُ فِی وَجهِهِ و حُزنُهُ في قَلبِهِ [بحارالانوار ، ج ۷۵ ، ص ۷۳] : شادمانی اش در چهره پیداست و غمش در دل و نهان است )》

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️ #آماده‌باش ⚠️ چطور ممکن است انسانی که به فرزندش علاقه دارد ، اگر مدتی اورا نبیند، در فراق او می‌سوزد و فریاد و ناله بر می آورد اما حجت وقت علیه السلام، و حجت زمان را سی _ چهل سال، پنجاه، هفتاد و هشتاد سال بگذرد و ایشان [عجل الله تعالی فرجه] را نبیند و در عین حال دلش هم شاد باشد؟! این مطلب ممکن نیست ! اگر نسوزد ، محبّ و عاشق امام زمان علیه السلام نیست . یکی از وظایف شیعه این است که ناراحت باشد و شوق دیدار حضرت ولیّ عصر علیه السلام را داشته باشد.

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️#آماده‌باش ⚠️ در روایتی از حضرت امیر المومنین (علیه‌السلام) نقل شده که خود ایشان هنگامی که درباره ی امام زمان (علیه السلام) سخن می فرمود به این جمله رسیدند:《آه ! شَوقاً اِلَی رُویَتِهِ [همان ، ج ۵۱ ، ص ۱۱۵]》آه کلمه ای است که در مقام شوق به زبان می آید. و حضرت امیر (علیه‌السلام) با این که خود اَبُو الاَئِمَه و پدر امام زمان (علیه‌السلام) است، برای دیدن امام مهدی (ارواحنافداه) آه می‌کشد و می‌فرماید:《 آه ! چه قدر شوق و علاقه به دیدارش دارم!》این نشانه ی محبّ است . دوستان امام زمان (علیه‌السلام) چنین حالتی داشتند. بی قرار بودند و برای ملاقات با ایشان( عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) شب را از روز، و روز را از شب تشخیص نمی دادند. تنها یک هَمّ و غم داشتند و آن، زیارت امامشان بوده است .‌

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️#آماده‌باش⚠️ دعای ندبه ، درس شوق می دهد . دعای شریف ندبه، همین مساله را به انسان می می آموزد. از آغاز تا پایان این دعا، درس و حال شوق و بی قراری و شیدایی است. درسِ 《المُشتَاقُ لا یَشتَهِی طَعَاماً وَ لا یَلتَذُّ شَرَاباً وَ لا یَاوَی دَاراً وَ لا یَسکُنُ عِمرَاناً وَ لا یَقِرُّ قَرَاراً [بحارالانوار ، ج ۶۷ ، ص۲۴] : مشتاق، نه به خوراکی میل دارد و نه از نوشیدنی‌ای لذّت می برد و نه در خانه ای پناه می گیرد و نه در آبادی ای وطن می گزیند و نخ در آسایشگاهی ، می آرامد 》را به انسان می آموزد .

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️#آماده‌باش ⚠️ در دعای ندبه می خوانیم:《 لَیتَ شِعرِی اَینَ استَقَرَّت بِکَ النَّوی! [مصباح الزائر ، ص ۴۵۱] 》یعنی 《ای کاش می دانستم در کجا روی شما پایان می پذیرد! 》 آیا این《 ای کاش ...》گفتن، صرفِ گفتنِ لفظ است یا حکایت از یک سوز و گداز و اشتیاق درونی فرد می‌کند؟! یا اینکه که می‌گویند :《 عَزِیزُ عَلَیَّ اَن اَرَی الخَلقَ وَ لا تُری [ همان، ص ۴۵۱] : ای آقای من ! برمن سخت است که همه‌ی هستی ، همه‌ی مردم را ببینم ، اما تو به چشم دیده نشوی ! 》خود، درسی است که امام صادق (علیه‌السلام) به ما می دهد؛ درس شوق و بی قراری. یعنی می فرماید:《نسبت به امام مهدی (علیه‌السلام) است گونه باشد 》. بلکه اساساً عاشق امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) چنین است.

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️ #آماده‌باش ⚠️ واقعا باید بر منتظر و یاور حقیقی سخت بگذرد . مثل اینکه جهان بدون امام زمان علیه السلام زندان است نه گلستان! زمانی گلستان می‌شود که انسان، صاحبِ باغ را ببیند و با او دیداری داشته باشد. سپس در همین دعا، دعاکننده درخواست می‌کند و می‌گوید :《 هَل مِن جَزُوع فَاُسَاعِدُ جَزَعَهُ اِذَا خَلا؟! [همان، ص ۴۵۲] : آیا ناله کننده ای هست تا هنگامی که خواست به تنهایی برود و ناله کند، من هم او را در فریاد و ناله کردن ، کمک کنم ؟》چه فریادی ؟ فریاد 《این الحسنُ این الحسین؟! این ابناء الحسین ؟[همان ، ص ۴۴۹] : کجایند حسن و حسین علیهم‌السّلام و کجایند فرزندان حسین علیه السلام؟》 فریاد 《 اَینَ مُعِزُّ الاَولِیاء و مُذِلُّ الاَعدآءِ؟[همان ، ص ۴۵۰] : کجاست عزّت بخشِ دوستان و خوار کننده ی دشمنان ؟!》

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️ #آماده‌باش ⚠️ دعای ندبه را از این رو نام 《ندبه》گذاشتند که گریه‌ی همراه با فریاد خواهی و دادخواهی و استغاثه است. زیرا عرب به مطلق گریه ، 《بکاء》می گوید اما به 《گریه‌ی بلند همراه با استغاثه 》، ندبه می‌گوید. همچنان که 《منادای مندوب》به منادایی می گوید که منادی ، نام اورا ببرد و برایش بگرید و اورا بلند بلند هم بخواند . یعنی دعای ندبه ، درس گریه است ؛ درس عشق است ؛ درس شوق است؛ درس فریاد و یک دوره ، معارف کامل الهی است . این که در دعای ندبه آمده :《 الّلهُمَّ اَنتَ کَشّافُ الکُرَبِ وَ البَلوی [همان ، ص۴۵۲] : خدایا ! تو برطرف کننده‌ی رنج ها و غم و اندوه و گرفتاری هستی 》 چرا پس از آن، این فقره آمده است :《 وَ اَرِهِ سَیِّدَهُ یا شَدیدَ القُوی [همان ، ص۴۵۲]》؟ زیرا با نبودِ امامِ زمان علیه السلام همه ی بدبختی ها و مشکلات برما نازل می‌شود و با دیدن حقیقی و درونی ایشان ، بر طرف و کشف می‌گردد و حل می‌شود. غلیل در 《 وَ بَرِّد غَلَیلَهُ [همان، ص ۴۵۲]》چیست؟ همان جوش و خروش و داغ و حرارت درونی است که انسان را می‌سوزاند. یعنی وظیفه‌ی شیعه‌ی امام زمان علیه السلام و محبّ او و وظیفه‌ی بندگان خدا نسبت به امام عصر علیه السلام این است که در درون و حال‌شان ، شعله داشته باشد . 《وَ بَرِّد غَلَیلَهُ》یعنی :《جوش و غلیانِ این بنده را سرد کن》. با چه چیزی ؟ با ظهور امام زمان ارواحنا فداه و نشان دادنِ ایشان به من .

#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️ #آماده‌باش ⚠️ کمی در دعای ندبه تأمل و دقت کنیم. عبارات عجیب و غریبی دارد که از زبان امام صادق (علیه‌السلام) به ما رسیده است. امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) فرمود:《کَم مِن حَرّی مُومِنَه وَکَم مِن مُومِن مُتَاَسِّف حَرَّان حَزِین عِندَ فِقدَانِ المَآء المَعِین [کمال الدین ، ص۳۷۱] : چه زن ها و چه مردهای مومنی در عصر غیبت که در پریشان حالی و افسوس بسر می برند. همان زمان که آب زلال ، امام زمان(علیه‌السلام) را از دست داده اند 》. آدمی باید بی‌قرار باشد . اگر برای دیدار آن حضرت(علیه السلام) بی‌قرار شد، آن گاه است که آب زلال را بر دل وی جاری می‌کنند.