🌷رمضانی ترین شهید علوی🌷 راز بیست و یک چه بود سید؟ در ۲۱ #رمضان آمد در ۲۱سالگی در ۲۱ #رمضان رفت... در 21 رمضان سال 1346 در گوشه ای از شهرستان ساری سيد پاكی در يك خانواده مذهبی چشم به جهان گشود كه نامش را خود به همراه آورده بود يعنی علی. او زمانی پا به اين جهان گشود كه رژيم طاغوت و ظلم و ستم شاه حاكم بود.بعد از مدتی از شهر ساری به تهران مهاجرت نمود,دوره ابتدایی خود را در تهران گذراند و دوران راهنمايی را در شهر خودش ساری گذراند.در همين هنگام انقلاب اسلامی شروع گرديد كه اين خود جرقه ای بود تا آتش درون علی شعله ور گشت.دوران انقلاب در تظاهرات شركت می نمود. عشق او هر لحظه به خدا و امام بيشتر مي شد تا اينكه جنگ تحميلی آغاز گشت و از آنجايی كه علی عشق جبهه را در سر داشت، درس را فراموش كرد و روانه جبهه ها گشت.او عاشق جدش فاطمه الزهرا و پسرش حسين ابن علی بود. علی هيچگاه برای شهيد گريه و زاری نمی‌کرد وسياه نمی پوشيد حتی براي دايی خود محمود كه به شهادت رسيده بود. او آرزوی شهادت گمنامی وشهادت در روز تولدش را داشت و برای دوستانش می‌گفت: همان شبی كه بدنيا آمدم از دنيا خواهم رفت. سعی می‌كرد روز تولدش در جبهه ها باشد تا اينكه طبق خواسته خود در 21 رمضان سال 1367 به فيض شهادت نائل گرديد. از سخنان دوستانش بود كه می‌گفتند: در شب شهادت حضرت علی(ع) او لباس سياه بر تن كرد و شال سبز بركمر بسته بود و خود را به انواع عطرها معطر ساخته بود بسيار خوشحال بود و می گفت: امشب شب شهادت من است. #شهید_سیدعلی_دوامی