🔹 بازیگران تعزیه سرایی و تعزیه خوانهای سنتی دزفول: (حاج سیدمجید احدزاده”داعی” – ملا عبده احمدیان – ملا کاظم بادلان – ملا مرتضی بادلان – رضا بهمنی راد – ملا حسین پینه دوز – ملا عبدالحسین جهانیان – ملا عبدالحسین حزین – حاج عبدالرضا حزین – هادی حزین – حاج محمدرضا حسین زاده”شیسه بُر” – … ذاکر – ملا بره خرازی – ملا طاهر خرازی – ملا عبدالحسین خمیدی”خمدی” – ملا حاج مجید دلشاد – ملا عبدالکریم ذاکر قرآن – ملا اتابک زاهدی – ملا چوپان زاهدی – ملا طاهر زاهدی – ملا سلطانعلی زاهدی – ملا محمدجواد طاعتی – عبداله عبدی(نابینا) – ملا مجید گلشن – ملا عبدالحسین مخل”خادم امام” – ملا مرتضی ملکی”میرمحمدعلی” – ملا محمدتقی ناهیدی – ملا شکری ناهیدی – عبدالمحمد نعناکار – حاج غلامعلی وزیری – حسین وزیری) 🔹 شاعران تعزیه سنتی: (محمدرضا احسانی نسب – ملا مرتضی بادلان – سید هبت الله سالم دزفولی – حاج عیدی صابرزاده(عیدی گربه) – غلام عرفانیان”گاوکش”) ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 مشعل گردانی یا مشعل برداری ماه محرم در دزفول – چمدان آبی(دانشنامه دزفول) https://chamadaneabi.ir/mashaal-gardani/ مشعل‌برداری یکی از کارهای پهلوانی در محرم بود. مشعل، عبارت بود از دو قطعه چوب و آهن صلیب‌شکل شبیه به طوق که به جای نصب عَلَم روی آن به تناسب ده، دوازده محفظه آهنین مشبّک نصب شده بود که آن‌ها را با تفاله کنجد پُر می‌کردند و پایه آن را در سوراخ سنگی بزرگ واقع در محله فرو می‌‏نمودند. شب آن را آتش می‏‌زدند که شعله‌ور می‌شد؛ و اگر فروکش می‏‌کرد، دوباره تفاله کنجد در آن می‌‏انداختند تا موقعی‌که شب‌هنگام، هیئت سینه‌زن حرکت می‌کرد. فردی قوی‌هیکل که قبلاً سر، صورت، سینه و پشت او را با چندین پارچه خیس بسته بودند، مانند علمدار کاسه می‌‏بست و ناگهان با یک حرکت، پایه مشعل را از جا می‌‏کند و در کاسه قرار می‌‏داد و به راه می‏‌افتاد. چندین نفر در اطراف او با لُنگ مرطوب، مرتب آتش‌هایی را که بر سر و گردن او می‏‌افتاد، جارو می‌‏کردند. وقتی سینه‌زنی در آن محل تمام می‌‏شد، نوبت به هنرنمایی مشعل‌دار می‌رسید. پایه گرد مشعل در بین کاسه‌گردی بود. علمدار در بین جمعیت یک گوشه مشعل را می‌گرفت و می‌‏چرخاند. آن وقت بود که آتش بر سر و روی مردم و فرش‌ها پرت می‌‏شد و لنگ به دست‌ها و دیگران، آن‌ها را خاموش می‌‏کردند. 🔹 ادامه را در سایت چمدان آبی بخوانید. ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 مراسم مشعل گردانی محله دلاکان دزفول 🖌 در جنوب دزفول محله صحرابدرمغربی، کوی آیت الله نبوی، محله دلّاکان رسم خاصی حکم فرماست، که در هیچ جای ایران دیده نمی شود، طبق این مراسم، در شب تاسوعای حسینی عزاداران این منطقه با روشن کردن مشعلی بزرگ، به عزاداری امام حسین (ع)می پردازند. مشعل عزاداری امام حسین(ع) پس از روشن شدن، بوسیله جوانان این هیئت به منزل مرحوم آیت الله نبوی مرجع عالیقدر برده می شود و پس از رخصت از ایشان، هیئت عزاداری همراه با مشعل بزرگی که همراه دارند به مناطق قدیمی دزفول میروند. پس از ورود مشعل به هر محله قدیمی، هیئت توقف می کند. و اهالی محله میزبان، اسپند روی مشعل می ریزند و مقدم مشعل چیان و هیئت را گرامی می دارند. در طول حرکت هیئت، نوحه سرایی بصورت ویژه ای انجام می شود. بطوریکه چندین حلقه سینه زنی بزرگ تشکیل می شود و در وسط آن مشعل قرار می گیرد. به گفته اهالی قدیمی محله صحرابدر مغربی: این رسم برای زنده نگه داشتن عزای امام حسین(ع) توسط نمادی به نام مشعل و همچنین اتحاد و دوستی بین محله های قدیمی دزفول است. ✳️ آدرس سایت https://chamadaneabi.ir/ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 مصاحبه خبرگزاری ایرنا با محمدحسین درچین نویسنده و پژوهشگر در باره مشعل گردانی یکی از مراسم سنتی ماه محرم در دزفول : 🖌 از خوزستان به عنوان دروازه تشیع نام برده می شود، استانی که در هر شهر آن مردمانی با فرهنگ غنی، به شیوه خود آیین عزاداری محرم و صفر را برگزار می کنند، برخی از این آیین ها با گذشت چند صدسال همچنان در میان مردم شهرستان های خوزستان رواج دارد و روی برخی دیگر از آیین ها خاک فراموشی پاشیده شده است. یکی از محققان محلی شهرستان دزفول نیز در خصوص آیین های عزاداری مخصوص این شهر گفت: یکی از ابزار مورد استفاده مردم دزفول در دسته های عزاداری قدیمی “مشعل” بوده است که البته امروزه مهتابی و چراغ پر نور جایگزین آن شده است. محمدحسین دُرچین افزود: مشعل از یک پایه در وسط و چندین محفظه استوانه ای مشبک آهنی در روی پایه تشکیل می شد و محل استقرار مشعل، سنگ استوانه ای بسیار بزرگی مانند سنگ آسیاب است که سوراخی به اندازه پایه مشعل در وسط آن تعبیه شده و مشعل را در آن قرار می دادند. وی ادامه داد: سوخت این مشعل، گیوه و کفش مندرس و نمد و لباس های پشمی کهنه بود که روی این مواد نفت کوره می ریختند. سوخت مشعل از حدود ۱۰ روز قبل از فرا رسیدن ماه محرم، از خانه ها جمع آوری می شد، در این زمان مشعل ها روشن می شد و تا آخر دهه محرم و بیشتر اوقات تا چند روز بعد از دهه روشن می ماند. دُرچین گفت: در هنگام تکیه گردی ها یک فرد ماهر با پوشیدن لباس و کلاه بلند از جنس نمد ضخیم که با آب خیس شده بود مشعل را بلند می کرد و پس از بستن مشعل به کمر حرکت می کرد و پشت سر او نیز ۲ نفر حرکت می کردند که مسئول خیس کردن لباس های نمدی او بودند؛ یکی از آنها مشکی پر از آب و دیگری ظرفی داشت که مرتب می بایست پُر و به روی لباس حامل مشعل ریخته می شد تا مانع از سوختن لباس و بدن او شود. وی افزود: در بیشتر مواقع حاملان مشعل، دچار سوختگی می شدند و این سوختگی برای افراد به نوعی باعث مباهات بود زیرا این آسیب را تبرک می دانستند. این نویسنده گفت: به گفته پیشکسوتان، در گذشته برپایی مجالس عزاداری با نظارت مستقیم علمای بزرگ و روحانیان برجسته شهر دزفول شکل می گرفته به طوریکه ارتباط خوبی میان بانیان این مجالس و نهاد دین برقرار بوده است. وی افزود: در روز تاسوعا و عاشورا بیشتر علما در میدان اصلی شهر دزفول در بین مردم حاضر می شده و به عزاداری می پرداخته اند. هر مداح برای حضور در مجالس عزاداری به اجازه علما نیاز داشته است و کسی خود سرانه به این کار اقدام نمی کرده است. 🔹 خبرنگار (ندا رضاپور) کد خبر ۸۳۴۶۱۸۱۴ ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 اولین نماز جمعه دزفول پس از انقلاب اسلامی جمعه - 26 مرداد 1358 برابر با 23 ماه مبارک رمضان سال 1399 هجری قمری روز جهانی قدس 🖌 اولین نماز جمعه دزفول به امامت آیت الله سیدمجدالدین قاضی دزفولی پس از سه هفته اقامه نماز در تهران به امامت آیت الله طالقانی، یعنی دومین شهری که در ایران نماز جمعه را اقامه کرد. راهپیمایی مردم دزفول در روز جهانی قدس از میدان آزادی(مثلث)آغاز شد و پایان راهپیمایی هم در استادیوم یا کلوپ ورزشی شهید رجایی(شهید رضا ازک) خیابان دکتر علی شریعتی بود . سخنران اولین نماز جمعه دزفول، حجت الاسلام سیدمصطفی فارغ دزفولی و سید محمد کیاوش بودند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اولین نماز جمعه دزفول در زمین چمن کلوپ ورزشی خیابان شریعتی برگزار شد و نیز چند هفته هم نماز جمعه در استادیوم ورزشی شهید مجدیان برگزار گردید. ( حضور نویسنده کتاب"محمدحسین دُرچین" در صف اول نماز جمعه روی جلد کتاب) 🔹 برگرفته از کتاب (خطبه های مقاومت) - محمدحسین درچین(چمدان آبی) ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

⭕آئین عبادی سیاسی نمازجمعه ۱۴۰۳/۵/۲۶ 🔹️به امامت حجت‌الاسلام والمسلمین بهرامپور(امام جمعه محترم دزفول) 🔹 مجری برنامه: حاج محمدحسین دُرچین 🔹️به میزبانی : آزادگان سرافراز 🔹️سخنران پیش از خطبه ها: (آزاده سرافراز و کارشناس ارشد حقوق) محمدعلی توسلی نژاد 🔹️با مداحی : امیر رفعتی 🕧شروع برنامه ها: ساعت ۱۱:۱۵ 🔹️شروع خطبه ها: راس ساعت ۱۲ مکان: حسینیه ثارالله دزفول 💬ارتباط با ما از طریق پیام‌رسان ایرانی ایتا @Labbeykyahossein 🔰کانال رسمی ستاد نماز جمعه دزفول 💠پایگاه اطلاع رسانی دفتر امام‌ جمعه دزفول 🌐https://eitaa.com/joinchat/3977576939Cec4a1a3c46 👆جهت عضویت کلیک کنید

🔹 چوب زنی یا سنگ زنی(دوچوبه) ، چوب بازی و شمشیر سپر . ماه محرم در دزفول . سایت چمدان آبی 🖌 از دیگر رسوم محرم مراسم چوب‌بازی است که نمادی از صحنه جنگ است و به‌ صورت نمایشی همراه با طبل، دهل، صدای شیپور و سُرنا در جلو تکایا و در محله‌های عزاداری صورت می‌گیرد. در این مراسم عده‌ای از مردان به دو گروه تقسیم می‌شوند و با چوب، سپر و شمشیر و زره با یکدیگر به مبارزه نمایشی می‌پردازند. در این آیین سنتی که معمولاً در دهه نخست ماه محرم در برخی مناطق شهر دزفول برگزار می شود تعدادی از عزاداران در حالیکه ۲ تکه چوب در دست دارند با گوش دادن به اشعاری حماسی که روایتگر واقعه کربلاست چوب زنی می کنند. برگزاری آئین چوب زنی توسط عزاداران حسینی در دزفول تداعی کننده صحنه جنگ یاران امام حسین(ع) با لشگر یزید در صحرای کربلاست که با شعر خوانی و رجز خوانی به صورت یک سنت دیرینه در دزفول اجرا می شود. آئین چوب زنی یا چوب بازی از آئین هایی است که از ۵۰۰ سال پیش قدمت دارد و از ۱۵۰ سال پیش در محله کلانتریان و برخی محله های قدیمی دزفول در دهه نخست ماه محرم اجرا می شود. 🔹 ادامه مطلب در سایت به ادرس زیر⬇️ چوب زنی یا سنگ زنی(دوچوبه) ، چوب بازی و شمشیرسپر – چمدان آبی https://chamadaneabi.ir/choob-zani/ ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 ادامه مطلب چوب و یا سنگ زنی(دو چوبه) در وب سایت چمدان آبی در این آئین عزاداری لحظه به میدان آمدن حضرت علی اکبر(ع) در کربلا با خواندن اشعاری حماسی و در بحر طویل به نمایش گذاشته می شود. صدای به هم زدن تکه های چوب در این آئین تداعی کننده صدای شمشیر و نیزه ها در جنگ حضرت علی اکبر(ع) با دشمن است و حرکات و جهش هایی که توسط شرکت کنندگان انجام می شود نیز تداعی کننده پرش ها و حرکات ۲ جنگجو در صحنه نبرد است که با شعرخوانی مداح اهل بیت (ع) همراه است. اشعاری که در این آیین خوانده می شود نیز بسیار پر محتوا و سنگین می باشند و راوی نیز باید اشعار را با ضرب آهنگی خاص برای چوب زنان بخواند تا این آیین سنتی تاثیر معنوی را بر روی مردم داشته باشد. آئین سنتی چوب زنی پیش از این در محله های مختلفی از دزفول از جمله چولیان، میان دره، سرمیدان و عباسیه نیز اجرا می شد ولی اکنون تنها در محله کلانتریان و چولیان که از محلات قدیمی شهر دزفول می باشند برگزار می شود.

چوب زنی یا سنگ زنی(دوچوبه) ، چوب بازی و شمشیرسپر – چمدان آبی https://chamadaneabi.ir/choob-zani/ 🖌 محمدرضا سنگری نویسنده و پژوهشگر عاشورایی در خصوص آیین چوب زنی می گوید: آیین چوب زنی یا سنگ زنی از آیین های عزاداری ویژه دزفول می باشد كه به خاطر ویژگی های خاصی كه دارد می تواند ثبت ملی شود. وی افزود: تاكنون آیین های چوب زنی برخی استان های كشور به ثبت ملی رسیده كه دزفول نیز می تواند این شیوه عزاداری را به درستی معرفی و ثبت میكند. این پژوهشگر عاشورایی با بیان اینكه برخی آیین های عزاداری با گذشت سالها بعضاً دچار انحراف شده اند افزود: با كنار گذاشتن موارد غیر مستند و توجه به شاخص های اصلی این آیین كه به تصویر كشیدن حماسه كربلا و بیان رشادت و دلیری یاران امام حسین(ع) در نبرد با كفر یزید در قالب اشعار و رجز می توان آیین سنتی چوب زنی را به درستی معرفی كرد. آیین چوب زنی محرم دزفول با شماره ۲۷۲۲ در لیست آثار ثبت ملی دزفول قرار گرفت.   🔹 منبع: وب سایت چمدان آبی (محمدحسین دُرچین)

🔹 شمشیربازی و عَلَم یراق از مراسم ماه محرم در دزفول وب سایت چمدان آبی https://chamadaneabi.ir/shamshir-bazi/ 🖌 شمشیربازی یا عَلَم یراق در دزفول که اخیراً ممنوع شده به این صورت بود که دو نفر هماورد با نوای سنج و دهل و کرنا ابتدا دور از هم می‌ایستادند و شمشیر برهنه خود را به نوع مخصوصی تکان می‏‌دادند؛ کم‌کم نوای سازها تند و مهیج می‌‏شد و هماوردان به هم نزدیک‌تر و حرکات موزون ایشان سریع‏تر می‏‌گشت. 🔹 وقتی سازها نوای جنگ را سر دادند، با هم روبرو می‌شدند و با شمشیر برهنه به هم حمله می‏‌کردند، البته این حمله با تردستی چنان انجام می‌‏شد که شمشیرها از پهلوی چهره‌‏ها رد می‌شد اما آسیبی نمی‏‌رساند. شمشیربازی (علم یراق) سمبلی از تمرین اصحاب اباعبدالله‌الحسین(ع) در شب عاشوراست. البته به رقضاندن علم هم علم یراق گفته می شود. ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

شمشیربازی و عَلَم یراق ⬆️ در وب سایت چمدان آبی (دانشنامه دزفول) ⬇️ https://chamadaneabi.ir/shamshir-bazi/ ✳️ آدرس سایت 🔵 (چمدان آبی) 🔵 دانشنامه شهرستان دزفول⬇️ https://chamadaneabi.ir/ ✳️ جهت عضویت در کانال 🔵 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔵 در پیامرسان ایتا می توانید روی آدرس و یا لینک زیر کلیک نمائید.⬇️ @chamadaneabi https://eitaa.com/chamadaneabi با تشکر و سپاس محمدحسین دُرچین

با تبریک روز پزشک به همه پزشکان بالاخص پزشکان دزفولی (لیست اسامی پزشکان دزفولی، طبیبان سنتی و ماماهای قدیمی از سال ۱۳۲۰ تا بحال) https://chamadaneabi.ir/pezeshkan-dezful/ شهر من دزفول پیشینه مستندی از علوم پزشکی دارد، در این شهر طبیبان سنتی وجود داشته است که بیمارانی از اقصی نقاط برای درمان به این شهر می آمده اند. در ایران روز تولد ابوعلی سینا که مصادف است با اول شهریور ماه به نام (روز پزشک) نامیده شده است. نگارنده چند سالیست که لیستی تهیه کرده است شامل بیش از ۱۴۰۰ نفر از پزشکان دزفولی که ضمن تقدیر از این عزیزان، از همه شهروندان درخواست دارد این لیست را کاملتر نمایند. شما عزیزان می توانید در فضای مجازی و ارسال اسامی به ۰۹۱۶۶۴۲۲۸۴۱ (مدیریت سایت چمدان آبی)یاریگر ما باشید. با تشکر . محمدحسین درچین اسامی پزشکان دزفولی به ترتیب حروف الفبا در سایت چمدان آیی موجود می باشند. https://chamadaneabi.ir/pezeshkan-dezful/ ✳️ آدرس سایت 🔵 (چمدان آبی) 🔵 دانشنامه شهرستان دزفول⬇️ https://chamadaneabi.ir/ ✳️ شما جهت عضویت در کانال 🔵 (چمدان آبی) 🔵 در پیامرسان ایتا می توانید روی آدرس و یا لینک زیر کلیک نمائید.⬇️ @chamadaneabi https://eitaa.com/chamadaneabi

🔹 سایت چمدان آبی در پست پزشکان سنتی دزفول به مطلبی جالب و خواندنی اشاره کرده است. کوتاه اما خواندنی⬇️ 🔹 سیّد عبدالسلام غفاری : فرزند سیّد حسین، متولد 1258ه.ش دزفول. ایشان از فضلا و اطبای بسیار ماهر و برجستۀ دزفول بود. در سال 1315ه.ش به رحمت ایزدی پیوست. 🖌 از نحوه ی معالجه و طبابت شگفت این بزرگوار داستانهایی در افواه مردم است. از جمله حکایت می کنند که روزی زنی دست پسرجوانش را گرفته، او را برای مداوا پیش حاج سیّد عبدالسلام طبیب آورد. حاج سیّد عبدالسلام دارای معلومات بالائی بود تا جائیکه با نگاهی می فهمید کسی ناشتا چه خورده. حاج آقا جوان را نگاه کرد ولی هیچگونه بیماری در او تشخیص نداد. از مادرش پرسید که ایشان زن دارد یا نه ؟ چون جواب منفی شنید، فکر کرد که شاید این جوان دچار حرارت شده، پس به مادرش گفت سه روز صبح به او فلوس بده. جوان پرسید : آقا فرمودید فلوس؟ و حاج آقا جواب داد : بله فلوس. دو باره جوان پرسید : آقا فرمودید فلوس؟ حاج آقا جواب داد : بله فلوس ، فرزندم چه کاره ای ؟ جوان گفت : آقا آهنگرم. حاج آقا پرسید : کارت چیست ؟ جوان گفت: آقا بیل می سازم. حاج آقا پرسید: می توانی برایم چهل بیل بسازی؟ جوان گفت: بله می توانم. حاج آقا قیمت یک بیل را پرسید و پول چهل بیل را نقداً به جوان داد. جوان وقتی پول ها را دید بشاش شد. و در برگشت بدون کمک مادرش راهی خانه شد. فردا صبح آهنگر جوان به دکان رفت و شروع به کار کرد. و پس از چند روز سی بیل را آماده نمود و ده بیل را هم بریده، نیمه کاره بودند. مشتری آمده خواهان چهل بیل شد. آهنگر گفت این بیل ها را به سفارش کسی ساخته ام، بگذار بروم پیش صاحبشان اگر اجازه داد آنها را به تو می دهم و دوباره برای او می سازم. آهنگر جوان پیش حاج سیّد عبدالسلام آمد و موضوع را مطرح کرد. حاج آقا فرمود: پسرم من بیل لازم ندارم برو آنها را بفروش و هر وقت پول داشتی می توانی پولم را پس دهی. آن روزی که همراه مادرت آمدی تا گفتی فلوس متوجه شدم دردت درد بی پولی است. ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

چذابه، جاذبه مغناطیس حسینی – چمدان آبی https://chamadaneabi.ir/chazzabeh-jazzabeh/ 🔹 چذابه، چقدر جذابه از چذابه(چزابه) قدم به قدم تا مرز عشق حرم کربلا دشت عاشقی و اینجا (چذابه) که نه (جذّابه) است … 🖌 در مصراعی از شعر و یا ضرب المثلی گفته اند و آورده اند که: ” شنیدن کی بود مانند دیدن “ و بنده حقیر پس از حضور در مرز چذابه(چزابه) و دیدن خدام الحسین (ع) و زوار الحسین (ع) از آذر ماه ۱۳۹۳(اربعین حسینی۱۴۳۶) تا به امسال یعنی مرداد ماه ۱۴۰۳(اربعین حسینی۱۴۴۶)می گویم: ” نوشتن کی بود مانند دیدن “ و شما بیننده و خواننده گرامی و ارجمند هم ممکن است بگویی: ” خواندن کی بود مانند دیدن “ به هر حال و هر دلیل اربعین امسال، رنگ و رخساره ای متمایز دارد آری این روزها لنز دوربین ها معمولاً به سمت خیل عشاق حسین(ع) است و خواستم خاکی بودن را به تصویر بکشم … اینجا همه خادمند، فقط نوعش متفاوت است. یکی خرما می دهد، دیگری کفش واکس می زند و پای خسته ی زائری را ماساژ می دهد، آن یکی ساعتهاست که خوابی به چشم ندیده و طعام عاشقان را مهیا می کند … اینجا جاذبه اش خیلی قوی است … اینجا از تو اندک حرکتی نیاز است و حسین در جا برکتش را می دهد، و آن هم بدون هیچ منتی. اینجا اگر عاشق باشی، مثل خیلی ها که قلبشان اندکی تکان خورد و هوای چشمشان ابری شد و حسین خریدار باران دلشان شد. به هر حال فرصت و توفیقی نصیب شد خادم و زوار الحسین(ع) باشم و بر این توفیق شاکر. منبع: وب سایت چمدان آبی (محمدحسین دُرچین)

🔹 اولین مداحی بنده(محمدحسین دُرچین) در دزفول – سال ۱۳۵۲ 🖌 (سال ۱۳۵۰ خورشیدی) بنده(محمدحسین دُرچین) هنوز ده سالم نشده بود که علاقه زیادی به شرکت در جلسات قرآن در وجودم هویدا شد، پدرم با یکی دو نفر صحبت کرد و گفت: دوستی دارم در مسجد جامع به نام (ملا محمدعلی بنگلی) مسئول جلسه قرائت قرآن آنجاست، خیاط هم است و مغازه اش پشت مسجد جامع. آدم خوبیست اهل وعظ و خطابه و ملبس به لباس روحانیت هم هست باهاش صحبت می کنم. یکی دو روز بعد پدر گفت: که با ملا بنگلی صحبت کردم که شما را با ایشان آشنا کنم شب همان روز پدرم مرا به مسجد جامع دزفول برد و به ملا گفت: پسرم تحویل شما بعد از جلسه بفرستش بیاد منزل، ایشان مرا به اطاق قرائت خانه مسجد راهنمایی کرد. نام جلسه، مکتبخانه حضرت ولی عصر(عج)بود و مکانش در اطاقی در ضلع شمالی مسجد، وارد جلسه شدم پیرمرد بزرگواری به نام (ملاحسن فرهی)که کشاورز هم بود مسئول قرائت قرآن بود و اعضای جلسه هم هر کدامشان در جلوشان رحلی بود و روی آن قرآنی. آنشب برای اولین بار در جلسه قرآن کامم به کلام الهی گشوده شد و چند آیه تلاوت کردم. تا مدتی در آن جلسه مسجد جامع بودم که بعلت فاصله دور تا منزل خیابان شریعتی(نادر)جنب دبیرستان کوثر(ایراندخت) به راهنمایی دوستان وارد جلسه قرائت قرآن مسجد باغبانان(کوچه شهربانی)بین خیابان طالقانی(خیابان ۳ سیروس) و خیابان شریعتی(سیمتری=رُمنیده) و بعداً وارد جلسه قرآن مسجد آقاحبیب شدم. در مسجد باغبانان آیت الله شیخ محمد بیگدلی اقامه نماز می کرد و جلسه خوب و فعالی داشت بعضی وقتها حضرت آیت الله هم در آن شرکت می کرد اعضای آن جلسه تا آنجا که فکرم قد می کشد عبارت بودند از: برادران سخاوت، برادران دانش، برادران پورعابد، برادران داریوند نژاد(سخاوت)، برادران کیانی، برادران بیگدلی فرزندان امام جماعت، برادران چاقوساز عسکری، برادران زاهدیان و … و اما گذشت تا اینکه شب میلاد امام حسین(ع) قرار بود مراسم جشن با شکوهی در مسجد برگزار شود (۱۳۵۲/۶/۱۰ خورشیدی)مقدمات فراهم شد و من که در آن موقع فقط یازده ساله بودم با توجه به صدایی که داشتم قرار شد که اجرای مداحی با من باشد من هم کتابی پیدا کرده و اشعاری را در توصیف امام حسین(ع)پیدا کردم که شاعرش آقای ژولیده خراسانی بود. بالاخره برای اولین بار پشت تریبون و کنار منبر ایستاده و اشعار زیر را همراه با شور و شوق و شعف شرکت کنندگان خواندم و مورد تشویق امام جماعت و اعضای جلسه و مردم قرار گرفتم. 🔹 ادامه و اشعار در سایت⬇️ ✳️ آدرس سایت https://chamadaneabi.ir/ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 مزد عزاداری 🔹 (ما مزد عزاداری از فاطمه(س) می خواهیم) 🔹 تصویر بالا ⬆️ درب خانه حضرت فاطمه زهرا(س)مسجدالنبی – مدینه منوره – سال ۱۳۸۶   🖌 گدایی هم رسم و رسومی دارد. گدایی، خود هم یک عالمی دارد. سائل بودن را هم شوقیست و دست دراز کردن نزد ۱۴ معصوم (ع) را ذوقی. آنگاه که کاسه و پیمانه ات خالی باشد و کریم از کرمش آن را پر کند. چه لذتی دارد. و آنگاه که کریم آنقدر ببخشد که از کرمش ندانی بخندی یا گریه کنی چقدر زیباست. آری این را باید گفت که: مردم دزفول معروف به ” حسینیه ” همانند سایر بلاد و نقاط ایران اسلامی دل داده سرورشان اباعبدالله الحسین (ع) هستند و همانند همه شیعیان جهان نام حسین(ع) را که می شنوند اشک از بصر و دیدگانشان سرازیر و جاری می شود. 🔹 ادامه مطلب در سایت چمدان آبی دانشنامه دزفول⬇️⬇️⬇️ مزد عزاداری (ما مزد عزاداری از فاطمه(س) می خواهیم) – چمدان آبی https://chamadaneabi.ir/mozde-azadari/

( مزد عزاداری ) گدایی هم رسم و رسومی دارد. گدایی، خود هم یک عالمی دارد. سائل بودن را هم شوقیست و دست دراز کردن نزد ۱۴ معصوم (ع) را ذوقی. آنگاه که کاسه و پیمانه ات خالی باشد و کریم از کرمش آن را پر کند. چه لذتی دارد. و آنگاه که کریم آنقدر ببخشد که از کرمش ندانی بخندی یا گریه کنی چقدر زیباست. آری این را باید گفت که: مردم دزفول معروف به ” حسینیه ” همانند سایر بلاد و نقاط ایران اسلامی دل داده سرورشان اباعبدالله الحسین (ع) هستند و همانند همه شیعیان جهان نام حسین(ع) را که می شنوند اشک از بصر و دیدگانشان سرازیر و جاری می شود. بعضی و یا به جرأت می توان گفت تمام مساجد، حسینیه ها، هیئت ها و تکایا در دزفول چند ماه قبل از آغاز ماه محرم خود را آماده برپایی عزای حسین(ع)می کنند. مداحان و ذاکران اهل بیت عصمت و طهارت(ع) آماده می شوند و شاعران و نویسندگان عاشورایی این شهر نیز مهیّا می گردند. مسئولین هیئت ها، امور مربوط به تعمیرات اساسی و جزئی، سیستم صوتی، بانیان روضه ها و تدارکات و نذر و نذورات را پیگیری و فراهم می کنند تا اینکه عزای حسین(ع)را به بهترین وجه ممکن و مخلصانه انجام دهند حتی بعضی از بچه ها، نوجوانان و جوانان دو سه هفته قبل از شروع محرم الحرام، خیمه ها را بر پا نموده و تکیه ها را نصب می نمایند و عَلمِ حضرت اباالفضل العباس قمر بنی هاشم(ع) را لباس سیاه و گاه سفید و گاهی سبز می پوشانند. یکی از ویژگیهای مردم دزفول برپایی روضه های مردانه و زنانه بصورت یک شبه، سه شبه، پنج شبه، ده شبه، ماهیانه و بلاخره سالیانه در مساجد و حسینیه ها و خصوص در منازل است که بعضی از این روضه ها در صبح زود و یا بعد از ساعت ۸ صبح و برخی هم ظهر، عصر و یا شب برگزار می شود. و اما در این مراسم روضه خوانی گاه زیارت عاشورا خوانده می شود و گاهی هم دعای توسل را قرائت می کنند و در ادامه هم روحانیون و مبلغین به وعظ و خطابه پرداخته و مداحان و ذاکران هم در سوگ امام حسین(ع)و یاران شهیدش با نوحه خوانی مجلس عزای حسین(ع) را گرم کرده و شور می دهند. و اما پس از برگزاری تاسوعا و عاشورای بی نظیر در دزفول و دو ماه مراسم روضه خوانی و عزاداری در این شهر، متن نوحه ها همراه می شود با درخواست مُزد عزاداری از حضرت فاطمه زهرا(س) و در پایان هم اهل منبر امام حسین(ع) با همراهی بانیان و مستمعین و سوگواران حسینی، همه یک صدا و با هم در حالی که به سر و سینه می زنند فریاد بر می آورند که: ⬇️⬇️⬇️ ما مزد عزاداری از فاطمه(س) می خواهیم ما مزد این دو ماهه از فاطمه(س) می خواهیم ما شفای بیماران از فاطمه(س) می خواهیم ما ظهور حجت(ع)را از فاطمه(س) می خواهیم ما مزد عزاداری، از فاطمه می خواهیم ما در دو جهان یاری، از فاطمه می خواهیم مزد گریه و زاری، از فاطمه می خواهیم ما رفع گرفتاری، از فاطمه می خواهیم ما رسم وفاداری، از فاطمه می خواهیم ما شفای بیماران، از فاطمه می خواهیم ما لطف و مددکاری، از فاطمه می خواهیم آئین علمداری، از فاطمه می خواهیم راه و رسم دینداری، از فاطمه می خواهیم منبع: وب سایت چمدان آبی (محمدحسین دُرچین) ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹نکوداشت مرحوم دکتر محمدصادق ملک آسا 🔹چهره ماندگار طب سنتی و نوین دزفول دکتر محمدصادق ملک آسا(پزشکی که در دزفول، حکیم شد) 🔹(ولادت اول شهریور 1303 – وفات 8 فروردین 1392) 🖌 حکیم فرزانه دکتر محمدصادق ملک آسا سالهای عمر خود را صرف درمان بیماران كرده و به خاطر مردم داری، تبحر در درمان بیماری ها و استفاده از روش های سنتی و ابتكاری در درمان بیماران در استان خوزستان و استان های همجوار از محبوبیت و شهرت خاصی برخوردار بودند. دكتر ملك آسا در طول هشت سال جنگ تحمیلی شهر دزفول را ترك نكرده و همچنان در مطب و منزل خود پذیرای بیماران بود. تبحر مرحوم دکترملک آسا در علم طبابت، تجربه، مطالعات گسترده و جدیت در بروزرسانی اطلاعات پزشکی تا بدانجا بود که بیمارانی که به او مراجعه می نمودند با همان نسخه ی اول درمان شده و کار درمانشان به مراجعه و نسخه ی بعدی کشیده نمی شد. دکتر ملک آسا در اول شهریور سال ۱۳۰۳ در دزفول بدنیا آمد و در 8 فروردین سال 1392 در بیمارستان طالقانی شهر چالوس بر اثر ایست قلبی در گذشتند. پیكر این پزشك متعهد پس از انتقال به دزفول با حضور مردم و جامعه پزشكی این شهرستان تشییع و در قبرستان رودبند این شهر به خاك سپرده شد. 🔹نکوداشت مرحوم دکتر ملک آسا صبح ساعت ۸ جمعه ۱۴۰۳.۶.۲۳ دانشگاه آزاد اسلامی دزفول ادامه در سایت⬇️ https://chamadaneabi.ir/ ✳️ آدرس کانال چمدان آبی در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi