✍️توییت استاد رائفی_پور ⚠️به زبان بدن و خط و نشان کشیدن های آیت الله خامنه ای خصوصا بخش پایانی دقت فرمایید 🔴‏من که برداشت دیگری جز نابودی رژیم صهیونیستی از آن ندارم ان شاءالله.

همه را کشتم

🎥از شدّت فقر، به امام رضا (ع) متوسل شدم 🔹بخشی از مصاحبه منتشرنشده حجت الاسلام و المسلمین سید ابراهیم رئیسی (ره) در سال ۱۳۷۱

🎥 اولین مقام یهودی و مستعفی دولت بایدن: 🔹 تا قبل از این، اطلاعات درستی در مورد وضعیت فلسطینیان نداشتم، و امروز، با وضعی که در غزه می‌بینم، وجدانم اجازه نمی‌دهد،تا نماینده دولت بایدن باقی بمانم!

🔶 دلار۶۰هزار تومانی یا تشییع میلیونی آیا راز تشییع کم نظیر رئیس جمهورِشهید در موفقیت کم نظیر او در حل مسأله های کشور بود؟ پاسخ، پُر واضح منفی است. پس چگونه می توان این پدیده را تحلیل کرد؟ در کنار کیفیت دراماتیک شهادت ایشان، شاید علت اصلی چیزی باشد که رهبر انقلاب۶ سال قبل در دیدار با دولت قبل بدان اشاره کردند: «شما ملاحظه کردید ما در بازی فوتبال امسال در مقابل اسپانیا گل خوردیم اما همه، تیم ما را تأیید کردند...گفتم: «کارتان عالی بود». مردم هم آمدند در خیابانها در حالیکه گل خورده بودیم.چرا؟چون خوب بازی کردند، چون همه دیدند که اینها در میدان تلاش کردند، عرق ریختند، ابتکار به خرج دادند، شجاعت به خرج دادند. دروازه‌بان با هوشمندی و فداکاری و سرعت عمل یک کاری کرد که کارستان بود. مردم وقتی این را از شما ببینند برایتان شعار میدهند، به نفعتان شعار میدهند، این باید احساس بشود. 👈 آدم ممکن است مشکل را هم یک جایی نتواند حل کند. همین قدر که بدانند وارد میدان هستید و دارید تلاش میکنید،روز و شب نمیشناسید،به مردم پیام اقتدار را میدهد.باید احساس بکنند دارد کار میشود.» ۱۳۹۷/۰۴/۲۴ پس جمع بین دلار ۶۰ هزار تومانی و تشییع چندمیلیونی هم ممکن است وقتی "مردم احساس کنند دارد کار می شود" و این نشان از فهم ملت ایران دارد و الا در موضوع دلار و سکه و طلا و خودرو و مسکن و اجاره و مالیات و نظام حقوق و دستمزد و توزیع ناعادلانه ثروتها و فرصتها و بسیاری دیگر از مسائل هنوز کار بسیار است.

این مورد نمونه ی کاملی هست از نوکیسگی و مدیریت اشرافی رئیس جمهور روحانی اشرافی و شاهزاده که نبوده یک آدم معمولی بوده که دچار الیناسیون فرهنگی شده ، جهت اطلاع دوستان تا حالا نگفتم ،اسرار جبهه و جنگ بوده ...وقتی که برای اولین با وارد خط مقدم جبهه ی قلاویزان مهران شدیم شب اول رو به ما استراحت دادن ،حقیر هم یک جوان ۱۹ ساله ی دانشگاهی بودم در اوج تمیزی و زیبایی و ..عادت داشتم موقع خوابیدن پتو رو می کشیدم روی سر و صورتم لیکن کمی پایم بیرون بود نیمه های شب فکر کردم خونه هستم و افرادی دارن از رو پشت بام خونمه مون رد می شن صداهایی احساس کردم همانطور که دستم رو از پتو بیرون آوردم و خواستم پتو رو کنار بکشم دیدم یک شئیی نرمی داخل دست مچ شده من هست نگو که یک گله موش بزرگ و کوچک از تاریکی استفاده کردن و شروع کردن به بازی و پرش روی سر و صورت ما ،موش رو گرفتم تو دستم و از سنگر اومدم بیرون با قدرت تمام پرتش کردم اون وری صبح که بیدار شدیم و پتو ها رو بررسی کردم دیدم پتوها پر شپش هست پتو رو که می تکوندی شپش می ریخت رو زمین خلاصه چند نفرمان با فرمانده ی دسته صحبت کردیم سم آوردن ،داخل سنگر پاشیدن ،موش ها از بین رفتن و پتوها را هم بعد از پاشیدن سم در آب رودخانه ی کنجانچم شستیم ،تر و تمیز و مرتب ،هوای مهران هم گرم بود سریع روز بعدش خودمون رسوندیم به مقر لشکر و اونجا حمام صحرایی داشت حمام کردیم و لباس ها شستیم و ملافه های شخصی رو از کیف درآوردیم و سنگر های ما شده بود تمیزتر از خوابگاههای دانشجویی که قبلا بودیم البته این هم بهتون بگم که گاهگاهی تو شب های بارانی خیس باران و گل آلود بدون تشک فقط روی یک پتوی کهنه که پلاستیک روش انداخته بودیم می خوابیدیم حالا داستان تشک مخصوص روحانی رو که خوندم واقعا با خودم گفتم که ببین تفاوت از کجا تا به کجاست ، قبل از هر چیز بابت صراحت بیان خاطره و استفاده از اسم جانوران موذی عذر خواهی می کنم