👆 بی شرف این شکلیه....
🔺نمیدونه سنگر در سال ۵۷ کارکردش جلوگیری از حرکت تانکها و اصابت گلوله های جنگی بود، نه بستن راه مردم!
📍شاه حتی هیچکدوم از معترضین میدان ژاله ۱۷ شهریور رو هم اعدام نکرد، درجا همانجا به قتل رساند!
قمه نداشتن و نزدن ماموران شاه هم از بیعرضگی خود معترضین بوده...
#ابله
🌷الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِلوَلــیِّڪَاَلْفــَرَجْ🌹
کانال جبهه ی انقلاب
بخش دوم2⃣
🔆پیامبر(ص) فرمودند:⏬
…#فروریختن_دین به دنیاست و در آن وقت قلب مومن درونش آب می شود مثل آب شدن #نمک_در_آب. زیرا منکرات را می بیند و قدرت جلوگیری و تغییر آن را ندارد. مومن در میان آنها با #ترس و لرز راه می رود، که اگر حرف بزند، او را می خورند و اگر ساکت شود، #دق_مرگ می شود.(3)
- و زمانی خواهد آمد، که مومن در آن زمان از #گوسفند زبون تر خواهد بود.(4)
- برای مردم زمانی پیش می آید که برای هیچ دین داری دینش سالم نمی ماند جز اینکه از کوهی به کوهی فرار کند و همچون #روباه بچه هایش را برداشته از لانه ای به لانه ای بگریزد... . (5)
🔆- امام علی(ع):⏬
امر خدا واقع نمی شود، مگر بعد از آنکه شما مومنان در میان مردان از مردار هم خوارتر و زبون تر باشید ... و آن هنگامی است که یک ضربت با شمشیر برای مومن از به دست آوردن یک درهم از طریق حلال آسانتر باشد و ... .(6)
-🔆 امام صادق(ع): ⏬
#ثروتمند از مومن گرامی تر می شود. مومن زبون و منافق عزیز و فقیر پست و.... .
- آن فرجی که شما انتظار می کشید، واقع نمی شود مگر بعد از آنکه شما چون بز ذبح شده باشید که دیگر قصاب اعتنا نمی کند که دست به کدام عضو آن بزند! آری ستمگران شما را ارجی نمی نهند و شما پناهگاهی پیدا نمی کنید که امر خود را به او مستند سازید.(7)
- مومن در آن زمان محزون و مورد تحقیر قرار می گیرد. او نمی تواند که #منکرات را جز در دلش انکار کند و در معرض هر نوع تحقیری قرار می گیرد.(8)
- برای شما زمانی پیش می آید که از افراد #متدین کسی نجات نمی یابد، به جز افرادی که مردم آنها را ابله تصور کنند و آنها صبر و شکیبایی داشته باشند بر آنان که آنها را #ابله و بی خرد بخوانند. (9)
📝پی نوشت
3. الزام الناصب، ص182؛ روزگار رهایی، ص 355
4. نهج الفصاحه،ج2،ص645؛ روزگار رهایی، ص354
5. منتخب الاثر، ص 437؛ کشکول شیخ بهایی، ص580.
6. منتخب الاثر، ص314 ؛به نقل از روزگار رهایی، ص364
7. بحار الانوار، ج52، ص110 و 264؛ روزگار رهایی، ص374
8. الزام الناصب ص183؛ به نقل از روزگار رهایی382
9. اصول کافی، ج2، ص117؛ به نقل از روزگار رهایی، ص382