🔴 پیامبران آمده‌اند که اندیشه «پوچی» را از مغز ما بیرون کنند 🔸اگر جهان آخرت که جهان جاودانگی است نبود و اگر جهان، مقصد نهایی نداشت که واقعاً مقصد باشد نه «مرحله» و «منزل»، گردش روزگار چیزی از نوع سرگشتگی بود و به اصطلاح قرآن خلقت و آفرینش، «عبث» و «باطل» و «لعب» بود. 🔹اما پیامبران آمده‌اند که جلو این اشتباه اساسی را بگیرند و ما را به حقیقتی آگاه سازند که ندانستن آن سراسر هستی را در نظر ما پوچ و بی‌معنی می‌کند و اندیشه «پوچی» را در مغز ما رسوخ می‌دهد. 🔸با رسوخ اندیشه پوچی، و به عبارت دیگر با پوچ‌پنداری، خود ما به صورت موجودی پوچ و بی‌معنی و بی‌هدف درمی‌آییم. یکی از آثار ایمان و اعتقاد به عالم آخرت این است که ما را از پوچ‌پنداری و پوچ بودن نجات می‌بخشد و به ما و اندیشه و هستی ما معنی می‌دهد. 📝 استاد مطهری، زندگی جاوید یا حیات اخروی، ص۶۸-۶۷ #گزیده_کتاب