این متن رو خیلی بخونید باور کنید من میترسم از روزی که ما بچه هیئتی ها ، مذهبی ها ، طلبه ها و بسیجی ها بیشتر از آدم های معمولی شرمنده همسران مون بشیم ما خیلی قشنگ حرف میزنیم خیلی خوب برای مردم نوکری میکنیم ولی نمی‌دونم چه قدر موفق میشیم برای همسرانمون همین قدر خوب و دقیق و پر حجم وقت گذاری کنیم نمی‌دونم حواسمون هست به اینکه پشت این همه فعالیتی که داریم، یه عالمه صبر و چشم انتظاری و دیده نشدن موج میزنه یا نه نمی‌دونم اصلا دقت داریم که اونها خودشون خالصانه و داوطلبانه این نقش رو انتخاب کردند هست یا نه و الّا میتونستن مثل ما مدیریت فضای خونه رو رها کنن و برن سراغ کارهای دیگه و نقش خونه داری رو به ما بسپارن اما خودشون با همه استعداد و توانایی هاشون که گاهی از ما خیلی بیشتره انتخاب کردن که رشادت گونه بمونن و اوج گرفتن ما رو ببینن و این یعنی اوج فداکاری و ایثار گاهی حواسمون هست و وقت گذاری کم‌رو حداقل با تشکرهای مختلف زبونی و رفتاری و طنازی یه مقدار التیام میدیم اما گاهی انقدر وضعمون خراب میشه که همونم یادمون میره یادمون میره ما رسیدیم به اوج شاخ درخت موفقیتی که ریشه هاش توی خونه تنومند شده و اگه حواسم به ریشه نباشه هرچقدر بالا بریم به سقوط نزدیک تریم خلاصه که اگه پاداش و اجر تمام کارهای فرهنگی و انقلابی و خدماتی و .... به ریشه پر مهر و صبور این روزهای خونه های انقلابی تقدیم کنید ، راه دوری که نمیره هیچ ، به رشد و عظمت و ثمردهی این درخت سربلند و محکم هم کمک کردید شب قدر بهترین فرصت برای قدرشناسی است من سالهاست اگر اجری باشه رو تقدیم کردم و البته همیشه با افتخار میگم برگ‌سبزی است تحفه درویش چه کند بینوا ندارد بیش #همسر #ریشه_پرمهر ✍️سیدکمیل به کانال کمیل بپیوندید ┏━━ °•🖌•°━━┓ @chanel_komeil ┗━━ °•🖌•°━━┛